ILPB1/415-1263/09-2/TW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-1263/09-2/TW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zamierza wynająć lokal mieszkalny, którego jest właścicielką, na cele mieszkaniowe. W związku z tym ma zamiar zawrzeć z najemcą umowę najmu i zgłosić ten fakt do właściwego urzędu skarbowego. Zamierza płacić podatek od najmu w formie ryczałtu, na co pozwala art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Najemca zobowiązany będzie do wnoszenia opłaty za czynsz najmu oraz ponoszenia kosztów za media i zarządzanie nieruchomością, na podstawie przedkładanych rachunków. Ponieważ istnieje prawdopodobieństwo nie wnoszenia przez najemcę opłat za media i zarządzanie mieszkaniem na rachunki dostawców, co skutkowałoby zadłużeniem mieszkania, Wnioskodawczyni chciałaby pobierać od najemcy do rąk własnych te opłaty oraz osobiście regulować rachunki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1.

Jaka kwota będzie przychodem podlegającym opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym - czy będzie to sama opłata za wynajem, czy tez opłata za wynajem powiększona o koszt mediów i opłat dla zarządcy nieruchomości.

2.

Czy wpływ na wysokość przychodu do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym będzie miał fakt przyjmowania opłat za media i zarządzanie nieruchomością od najemcy oraz pokrywania rachunków osobiście przez wynajmującego w sytuacji, gdy w umowie najemca zobowiąże się do ich pokrywania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przyjęcie wyżej wymienionych opłat od najemcy na podstawie przedłożonych rachunków, oraz osobiste ich płacenie przez wynajmującego, nie będzie stanowić dla Wnioskodawczyni przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., te dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W podobnej sprawie takie samo stanowisko jak Wnioskodawczyni zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 3 lutego 2009 r. nr IPPB1/415-12/09-3/KS. Tu również wynajmujący, aby zabezpieczyć się przed nieuczciwością, bądź zapomnieniem najemcy, osobiście przelewał wniesione przez najemcę na ręce wynajmującego pieniądze na opłacenie mediów w mieszkaniu. W interpretacji Dyrektora ww. Izby Skarbowej, kwoty te nie stanowiły podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zarówno jeśli najemca osobiście reguluje opłaty za media i zarządzanie najmowaną nieruchomością, jak i wtedy, kiedy przekazuje pieniądze za media wynajmującemu, a ten dokonuje opłat dla dostawców, kwoty tych opłat nie stanowią przychodu do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym, zatem podstawą opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych będzie według Wnioskodawczyni wyłącznie kwota czynszu najmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami.

Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, natomiast wszelkie opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem najmu ponoszone przez najemcę, nie są składnikami przychodu osiąganego z tego tytułu, o ile z umowy wynika, iż to najemca zobowiązany jest do ich ponoszenia.

Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu mieszkalnego nie mieszczą się bowiem w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

Reasumując, w świetle przedstawionych we wniosku informacji oraz powołanych przepisów prawa przychodem do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym będzie otrzymana kwota czynszu wynikająca z umowy najmu. Natomiast otrzymane przez podatnika od najemcy należności z tytułu opłat za media i zarządzanie nieruchomością dla zarządcy nie będą stanowiły przychodu podlegającego opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

W przedmiotowej sprawie, bez wpływu na wysokość opodatkowania będzie miał fakt, iż Zainteresowana będzie opłacała rachunki osobiście, gdyż okolicznością decydującą o wielkości przychodu jest zawarcie stosownej umowy, która zobowiąże najemcę do ponoszenia opłat eksploatacyjnych związanych z przedmiotem najmu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl