ILPB1/415-1247/10-4/AO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.), uzupełnionym w dniach 10 i 13 stycznia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 oraz w art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 30 grudnia 2010 r. nr ILPB1/415-1247/10-2/AO wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 5 stycznia 2011 r., natomiast w dniu 13 stycznia 2011 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 11 stycznia 2011 r.). Brakującą opłatę uzupełniono w dniu 10 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez Burmistrza Miasta. Dodatkowo z innym przedsiębiorcą prowadzącym również jednoosobową działalność gospodarczą zawiązała spółkę cywilną na podstawie art. 860 Kodeksu cywilnego (udziały wspólników wynoszą po 50%) i aktualnie prowadzi jednocześnie indywidualną działalność gospodarczą oraz działalność w formie spółki cywilnej. Do powstałej spółki cywilnej wniosła w formie aportu środki trwałe używane w działalności indywidualnej, których zakup został sfinansowany w ramach środków z Urzędu Pracy przyznanych z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej.

Po wniesieniu wkładu niepieniężnego przedmiot aportu stał się własnością spółki cywilnej i został wprowadzony do ewidencji środków trwałych spółki.

Zainteresowana nadmieniła, że w działalności indywidualnej odpisy z tytułu zużycia wymienionych środków trwałych nie stanowiły kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni podatek z działalności gospodarczej rozlicza według obowiązującej skali podatkowej na podstawie prowadzonej podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W uzupełnieniu wniosku, Zainteresowana wskazała, iż środki trwałe będące przedmiotem aportu to: zestaw komputerowy oraz oprogramowanie, które wpisane były do ewidencji środków trwałych działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie. Wskazane środki trwałe nie mieściły się w pojęciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części i tym samym nie stanowiły zespołu składników majątku będących przedsiębiorstwem lub jego zorganizowaną częścią w rozumieniu art. 5a pkt 3 i pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie powstania przychodu.

Czy wniesienie aportem środków trwałych do spółki cywilnej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i powoduje u Wnioskodawczyni jako podatnika wnoszącego wkład do spółki powstanie przychodu z działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wniesienie do spółki cywilnej wkładu w postaci składników majątkowych wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej wnoszącego wkład stanowi odpłatne zbycie, co powoduje powstanie u Zainteresowanej przychodu z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Stosownie do treści art. 861 § 1 ww. ustawy, wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.

Zauważyć przy tym należy, iż w spółce cywilnej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

W myśl art. 862 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania, jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Przytoczony przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydanie wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny. Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników, ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku (art. 863 § 1 Kodeksu cywilnego).

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawczyni do powstałej spółki cywilnej wniosła w formie aportu środki trwałe używane w działalności indywidualnej, których zakup został sfinansowany w ramach środków z Urzędu Pracy przyznanych z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej.

Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa. Wspólnik wnoszący wkład rzeczowy do spółki cywilnej osiąga w tym momencie przychód, gdyż wniesienie przedmiotowego wkładu wiąże się z odpłatnym zbyciem składnika majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl zasady określonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z następującego w wykonywaniu prowadzonej działalności gospodarczej odpłatnego zbycia składników majątku obrotowego, środków trwałych, jak również innych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki cywilnej, następuje utrata przez dotychczasowego właściciela składników majątku wchodzących w skład tego wkładu, części praw do tych składników majątkowych. Z wyłącznego ich właściciela staje się on bowiem ich współwłaścicielem wraz z pozostałymi wspólnikami spółki, w ramach łączącej wspólników spółki cywilnej współwłasności łącznej. W zamian za to nabywa prawo do współwłasności składników majątku wnoszonych do spółki przez pozostałych wspólników. Zatem, wniesienie składników majątkowych do spółki cywilnej, w części w jakiej następuje utrata wyłącznego prawa własności na rzecz pozostałych wspólników, stanowi ich odpłatne zbycie. Wskazuje na to również treść art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Reasumując, wniesienie aportem środków trwałych do spółki cywilnej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i powoduje u Wnioskodawczyni jako podatnika wnoszącego wkład do spółki powstanie przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w dniu 2 lutego 2011 r. wydano odrębną interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów nr ILPB1/415-1247/10-5/AO.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników spółki cywilnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.