ILPB1/415-1245/10-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2010 r. (data wpływu 2 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie formy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 5 października 2010 r. Wnioskodawczyni zakupiła wspólnie z mężem (istnieje wspólność majątkowa) dwie nieruchomości z przeznaczeniem na wynajem. Dnia 20 października 2010 r. wspólnie z mężem złożyli dwa oświadczenia podpisane przez obojga z małżonków, w których wskazali, że przychody z najmu nieruchomości X będą w całości opodatkowywane przez męża i mąż z tytułu najmu wybiera opodatkowanie na zasadach ogólnych, a żona będzie opodatkowywać w całości przychody z najmu z nieruchomości Y i opodatkowywać je ryczałtem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z prawem można opodatkować przychody z najmu nieruchomości X przez męża na zasadach ogólnych, a przychody z nieruchomości Y opodatkować przez żonę ryczałtem.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., dają małżonkom wspólnie posiadającym nieruchomości możliwość dokonania wyboru, aby cały przychód (dochód) z wynajmu nieruchomości podlegał opodatkowaniu w całości tylko u jednego z małżonków.

Przepisy art. 8 ust. 3-5 u.p.d.o.f stanowią, że co do zasady, przychody z takiego wynajmu (rzeczy stanowiących wspólną własność małżonków) podlegają opodatkowaniu po połowie u każdego z małżonków, chyba ze złożą oni pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich. Oświadczenia takie zostały złożone w terminie w Urzędzie Skarbowym.

Przepisy powyższe przewidują możliwość rozdzielenia przychodów z najmu nieruchomości pomiędzy każdego z małżonków. Stanowią one o podziale przychodów, lecz nie zastrzegają obowiązku opodatkowania tych przychodów na zasadach ogólnych.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że nie ma przeszkód, aby każdy z małżonków opodatkował "swój" przychód (przychód z wynajmu swojej nieruchomości) na odrębnych zasadach. Mąż będzie opodatkowywał przychody z jego nieruchomości na zasadach ogólnych, a żona będzie opodatkowywać przychody z wynajmu "swojej" nieruchomości na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) - dalej u.z.p.d.o.f. Jest ona bowiem dysponentem sposobu opodatkowania "swoich" przychodów z wynajmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Jak stanowi art. 6 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przychody z najmu uzyskiwane przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, co do zasady, podlegają odrębnemu opodatkowaniu. Wskazuje na to treść art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zgodnie z którym przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Przy czym w myśl art. 12 ust. 6 ww. ustawy zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z małżonków.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem na zasadach wspólności majątkowej zakupiła dwie nieruchomości z przeznaczeniem na wynajem. Z uzyskiwanego przychodu wybrali formę opodatkowania: Wnioskodawczyni z tytułu najmu jednej nieruchomości ryczałt, a mąż Zainteresowanej z tytułu najmu drugiej nieruchomości zasady ogólne i złożyli w urzędzie skarbowym stosowne oświadczenia. Każdy z małżonków zamierza opodatkowywać osiągane przychody (dochody) tylko z jednej przypisanej sobie nieruchomości.

Mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy, a w szczególności art. 8 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie, małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, winni przychody uzyskiwane z tytułu najmu obydwóch nieruchomości zsumować, a dopiero na tym etapie przypisać je każdemu z małżonków proporcjonalnie do jego prawa w udziale z zysku. Dopiero tak ustalony przychód (dochód) podlega opodatkowaniu zgodnie z wybraną przez każdego z małżonków metodą (ryczałt ewidencjonowany lub według skali podatkowej).

Niedopuszczalnym jest w świetle przepisów dotyczących opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, aby każdy z małżonków opodatkowywał przychody (dochody) osiągnięte z najmu tylko jednej, przypisanej sobie nieruchomości.

Zatem, każdy z małżonków może opodatkować przypadające na niego przychody (dochody) osiągnięte z wynajmu na odrębnych zasadach, tj. jeden z nich na zasadach ogólnych, drugi zaś na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego, jednak przedstawiony przez Wnioskodawczynię sposób ich podziału jest nieprawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.