ILPB1/415-1237/14-2/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Znowelizowana ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. 2013.674 z późn. zm.) w rozdziale 13d wprowadza dodatkowe instrumenty adresowane do bezrobotnych do 30 roku życia. Na wniosek bezrobotnego starosta (w imieniu starosty z upoważnienia dyrektor powiatowego urzędu pracy) finansuje bezrobotnemu w ramach przyznanego bonu m.in:

Osoba bezrobotna uczestnicząca w stażu, szkoleniu realizowanym w ramach bonu nie musi przedstawiać dokumentów potwierdzających wykorzystanie kwoty przyznawanej w ramach ryczałtów, natomiast składa wniosek o przyznanie finansowania kosztów przejazdu i zakwaterowania wraz z oświadczeniem, że takie koszty poniesie. Wysokość maksymalnych kosztów przyznanych ryczałtowo określa ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w rozdziale 13d.

Koszty przejazdów/zakwaterowania wypłacane są bezrobotnemu w formie pieniężnej.

Dodatkowo w przypadku realizacji stażu koszty przejazdu ustalone ryczałtem są wypłacane osobie bezrobotnej w okresach miesięcznych łącznie ze stypendium stażowym na podstawie listy wypłat (art. 66I ust. 6 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy).

Pojęcie bonu zastosowane w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy należy rozumieć jedynie jako gwarancję, że jeśli bezrobotny poszuka sobie pracodawcę lub instytucję szkoleniową to zostanie skierowany na wybraną przez siebie formę wsparcia oraz urząd pracy sfinansuje koszty w związku z podjęciem szkolenia czy stażu.

W przywołanym stanie prawnym BON NIE OZNACZA świadczenia w naturze, które otrzymuje bezrobotny a następnie za ten bon może zakupić np. usługę/towar na rynku, tak jak to się ma w przypadku bonów rozumianych potocznie.

W przypadku ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy BON stanowi jedynie gwarancję opłacenia kosztów przez urząd pracy na zasadzie zwrotu kosztów w formie pieniężnej osobie bezrobotnej w okresach miesięcznych w wysokościach ryczałtowych określonych w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Bezrobotny otrzymuje świadczenie pieniężne a nie świadczenie w naturze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy finansowanie bezrobotnemu kosztów przejazdu na szkolenia i staż oraz finansowanie kosztów zakwaterowania przyznanych ryczałtem korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

2. W przypadku, gdy finansowanie kosztów nie jest zwolnione z opodatkowania, to jaki formularz PIT powiatowy urząd pracy powinien wystawić osobie bezrobotnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, koszty przejazdu finansowane ryczałtem powinny być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ osoba bezrobotna nie ma zwracanych faktycznie poniesionych kosztów przejazdu ani zakwaterowania. W przypadku, gdyby urząd pracy zwracał osobie bezrobotnej faktycznie poniesione koszty przejazdu bądź zakwaterowania to te byłyby zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 102 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niemniej jednak finansowanie kosztów przejazdu w opisanym stanie wypłacane jest osobie bezrobotnej w formie ryczałtu. Dodatkowo w przypadku stażu, koszty przejazdu ustalone ryczałtem wypłacane są łącznie ze stypendium za staż.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, z uwagi na pełnioną przez Powiatowy Urząd Pracy funkcję płatnika, w sytuacji gdy opisane powyżej koszty podlegałyby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na zasadzie potrącania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (w przypadku stażu koszty przejazdu wypłacane są łącznie ze stypendium). Wypełniając funkcję płatnika urząd pracy zobowiązany byłby wystawić osobie bezrobotnej PIT-11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku w drodze rozporządzenia.

Zgodnie z § 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od niektórych dochodów (przychodów) podatników podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1931) zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od ryczałtu na przejazdy na szkolenia oraz ryczałtu na zakwaterowanie otrzymanych w ramach bonu szkoleniowego, ryczałtu na koszty przejazdu do i z miejsca odbywania stażu otrzymanego w ramach bonu stażowego oraz świadczeń otrzymanych w ramach bonu na zasiedlenie, o których mowa odpowiednio w art. 66k ust. 4 pkt 3 i 4, art. 66I ust. 6 pkt 1 oraz w art. 66n ust. 1 i 2 ustawy, o której mowa w pkt 1 (tzn. ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy - Dz. U. z 2013 r. poz. 674, z późn. zm.).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że na podstawie przepisów ustawy o promocji zatrudnienia w instytucjach rynku pracy, na wniosek bezrobotnego Wnioskodawca finansuje bezrobotnemu m.in. koszty przejazdu na szkolenia, koszty zakwaterowania, jeśli zajęcia odbywają się poza miejscem zamieszkania, koszty przejazdu do i z miejsca odbywania stażu.

Treść art. 66k ust. 4 pkt 3 i 4 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy stanowi, że w ramach bonu szkoleniowego starosta finansuje bezrobotnemu, do wysokości 100% przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu przyznania bonu szkoleniowego, koszty:

(...)

Z kolei zgodnie z treścią art. 66I ust. 6 pkt 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w ramach bonu stażowego starosta finansuje koszty przejazdu do i z miejsca odbywania stażu - w formie ryczałtu, do wysokości 600 zł, wypłacanego bezrobotnemu w miesięcznych transzach w wysokości do 100 zł, łącznie ze stypendium.

Mając na uwadze ww. okoliczności faktyczne oraz powołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że finansowanie na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy bezrobotnemu przejazdu na szkolenia i staż oraz kosztów zakwaterowania nie podlega opodatkowaniu, ponieważ stanowi dochody, od których zaniechano poboru podatku - stosownie do § 1 pkt 3 powołanego powyżej rozporządzenia.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 uznano za nieprawidłowe.

W związku z powyższym odpowiedź na pytanie nr 2 jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.