ILPB1/415-1237/10-4/AA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2010 r. (data wpływu 29 października 2010 r.) uzupełnionym w dniu 20 stycznia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 4 stycznia 2011 r., znak ILPB1/415-1237/10-2/AA, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 11 stycznia 2011 r., a w dniu 20 stycznia 2011 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej 17 stycznia 2011 r.) wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą związaną głównie ze świadczeniem usług w zakresie oprogramowania kod PKD 6201Z. Z zobowiązań podatkowych Wnioskodawczyni rozlicza się w oparciu o księgę przychodów i rozchodów - zasady ogólne. Jest czynnym podatnikiem VAT. Zainteresowana podaje, że rozpoczęła obecnie naukę równocześnie na studiach podyplomowych z zakresu Logopedii oraz na studiach magisterskich - Terapia Pedagogiczna. Po ukończeniu studiów Wnioskodawczyni zamierza rozszerzyć działalność o usługi z zakresu Logopedii i Pedagogiki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć opłaty czesnego za studia na obydwu kierunkach oraz inne koszty związane z kształceniem (dojazdy, zakup podręczników).

W przypadku możliwości zaliczenia ww. opłat do kosztów uzyskania przychodów - co byłoby w sytuacji, gdy z przyczyn niezależnych od Zainteresowanej - nie rozpoczęłaby świadczenia usług logopedycznych i pedagogicznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłatę czesnego za studia oraz inne opłaty związane z kształceniem jako koszty związane z planowanym rozszerzeniem prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni uważa, że w przypadku nierozpoczęcia działalności w zakresie planowanych usług (logopedycznych i pedagogicznych) nie musi dokonywać korekty podatku dochodowego za lata, w których wystąpiły ww. koszty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawczyni, która wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, iż konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano, oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu - każdorazowo spoczywa na podatniku.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów magisterskich i studiów podyplomowych nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest również wykazanie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni świadczy usługi w zakresie oprogramowania i zamierza rozszerzyć działalność o usługi z zakresu Logopedii i Pedagogiki i w związku z tym rozpoczęła naukę równocześnie na studiach podyplomowych z zakresu Logopedii i na studiach magisterskich Terapia Pedagogiczna.

W złożonym wniosku Wnioskodawczyni nie wykazała związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ww. wydatkami, a uzyskaniem przychodu z działalności gospodarczej.

W chwili obecnej Wnioskodawczyni nie świadczy usług z zakresu Logopedii i Pedagogiki i jak sama wskazuje istnieje możliwość, iż z przyczyn od Niej niezależnych nie rozpocznie działalności gospodarczej w powyższym zakresie.

Do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, nie można zaliczyć wydatków związanych z opłacaniem czesnego za studia magisterskie i studia podyplomowe, poniesionych przed rozszerzeniem działalności gospodarczej. Przedmiotowe wydatki, poniesione przed rozszerzeniem działalności, nie spełniają bowiem przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro wydatki poniesione przed rozszerzeniem działalności gospodarczej, to brak jest związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ich poniesieniem, a uzyskaniem przychodu z działalności gospodarczej prowadzonej w późniejszym okresie. Zatem wydatki poniesione przed rozszerzeniem działalności gospodarczej, nie mogą obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Ponadto wskazać należy, iż wydatki na studia należą do wydatków o charakterze osobistym. Każdy podatnik ma prawo do dokształcania.

Reasumując, wydatki poniesione na studia magisterskie i studia podyplomowe oraz inne koszty związane z kształceniem (dojazdy, zakup podręczników) poniesione przez Wnioskodawczynię, przed rozszerzeniem działalności gospodarczej, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Tut. organ stwierdza, że w związku z powyższym rozstrzygnięciem pytanie drugie stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, iż w kwestii dotyczącej obowiązku rozszerzenia wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, wydano odrębne pismo w dniu 8 lutego 2011 r., nr ILPB1/415-1237/10-5/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.