ILPB1/415-1237/09-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2009 r. (data wpływu 16 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych - jest:

* prawidłowe - w zakresie powstania bądź nie powstania podatkowych różnic kursowych,

* nieprawidłowe - w zakresie wyceny po jakim kursie należy przeliczyć przedmiotowe środki w przypadku odsprzedaży waluty bankowi na konto złotówkowe.

W dniu 16 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 stycznia 2010 r. nr ILPB1/415-1237/09-2/AK wezwano Zainteresowaną do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 22 stycznia 2010 r., natomiast w dniu 29 stycznia 2010 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Firma Wnioskodawczyni posiada trzy rachunki walutowe. Dwa z nich są prowadzone w jednym banku (jeden w walucie EURO, drugi USD), natomiast trzeci prowadzony w innym banku w walucie EURO. Na rachunki te wpływają zarówno należności od kontrahentów, jak i dokonywane są z nich zapłaty zobowiązań wyrażonych w walutach obcych. Ponadto firma Wnioskodawczyni dokonuje transakcji zakupu i odsprzedaży walut, polegających na:

* zakupie w ramach jednego banku dolarów USD w zamian za EURO,

* odsprzedaży dolarów USD z konta prowadzonego w tej walucie w jednym banku na konto prowadzone w tej walucie w drugim banku,

Obroty na poszczególnych rachunkach wyceniane są w następujący sposób:

* wpływ - zapłaty od kontrahenta - wg kursu zakupu banku,

* zapłata dla kontrahenta - wg kursu sprzedaży banku,

* kolejność wyceny wg metody FIFO,

* przesunięcia waluty pomiędzy rachunkami walutowymi (zakup EURO w zamian za USD, odsprzedaż USD z jednego banku do drugiego) - wg kursu historycznego. Kwoty przesuniętej waluty nie są przeliczane na złoty polski,

* odsprzedaży waluty do banku na konto złotówkowe.

Zainteresowana ustala różnice kursowe na podstawie art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Pytanie dotyczy transakcji polegających na przesunięciu walut pomiędzy różnymi, należącymi do Wnioskodawczyni rachunkami bankowymi prowadzonymi w walutach obcych - nie dochodzi do przewalutowania na złoty polski oraz dotyczy odsprzedaży waluty do banku na konto złotówkowe.

Czy jednostka do wyceny przesunięć pomiędzy rachunkami walutowymi słusznie stosuje kurs historyczny, nie rozpoznając podatkowych różnic kursowych z tego tytułu (czy słuszne jest założenie, że nie dochodzi w tej sytuacji do rozchodu środków walutowych), natomiast w przypadku sprzedaży na konto złotówkowe powstają różnice kursowe, pomiędzy FIFO a uzyskanymi środkami.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku przesunięć pomiędzy rachunkami nie dochodzi do przewalutowania oraz do wypłynięcia waluty poza jednostkę, ani też w sposób ostateczny z rachunku walutowego, dlatego też nie można rozpoznać różnic kursowych.

Natomiast w przypadku odsprzedaży walut do banku powstają różnice pomiędzy kursem FIFO przyjętym do wyceny, a kursem uzyskanym w banku, po którym środki te zostały przewalutowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie powstania bądź nie powstania podatkowych różnic kursowych,

* nieprawidłowe - w zakresie wyceny po jakim kursie należy przeliczyć przedmiotowe środki w przypadku odsprzedaży waluty bankowi na konto złotówkowe.

Zgodnie z art. 14b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze. zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2.

Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą ustalać różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem, że w okresie, o którym mowa w ust. 4, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania - art. 24c ust. 2 ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 24c ust. 10 ww. ustawy zasady ustalania różnic kursowych określone w ust. 1-9 stosują podatnicy prowadzący działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej.

Zgodnie natomiast z art. 24c ust. 1 ww. ustawy różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 1-3 ww. ustawy dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Natomiast stosownie do treści art. 24c ust. 3 pkt 1-3 wskazanej powyżej ustawy ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Przy czym jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. w razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 24c ust. 5 ww. ustawy).

Przepisy ustaw podatkowych nie definiują pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty. w świetle wykładni językowej faktycznie zastosowany kurs walutowy nie jest tylko kursem zrealizowanym, dlatego nie należy wiązać go tylko z sytuacjami związanymi z nabyciem i zbyciem (wymianą) walut. Kurs faktycznie zastosowany to taki, po jakim dokonuje się wyceny w danym dniu transakcji walutowej (przeliczenia waluty obcej).

Faktycznie zastosowany kurs waluty to bowiem kurs który należy zastosować w celu dokonania wyceny danej transakcji na określony dzień, aby stwierdzić, czy nie występują stany faktyczne, o których mowa w art. 24c ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy operacjach bankowych w celu ustalenia różnic kursowych dokonuje się przeliczenia waluty obcej po kursie bankowym, a więc kursie faktycznie zastosowanym. a zatem do wyceny wartości wpływu waluty obcej na rachunek walutowy w banku, bądź wypływu tej waluty z rachunku należy przyjmować kurs bankowy, tj. kurs faktycznie zastosowany.

Zgodnie z art. 24c ust. 8 ww. ustawy podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.

Jak wynika z art. 35 ust. 8 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) w przypadku, gdy ceny nabycia jednakowych albo uznanych za jednakowe, ze względu na podobieństwo rodzaju i przeznaczenie, składników inwestycji (którymi są m.in. waluty obce) są różne, to rozchód wycenia się według metody wybranej przez jednostkę spośród metod, o których mowa w art. 34 ust. 4 pkt 1-3 tej ustawy. Przepis ten wymienia następujące metody tej wyceny:

Przy czym należy podkreślić, że podatnicy ustalający różnice kursowe na podstawie art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosują określone w ustawie o rachunkowości metody do ustalenia kolejności wyceny, natomiast sama wycena - zgodnie z art. 24c ust. 8 w związku z ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3 - winna nastąpić na podstawie faktycznie zastosowanego kursu, w rozumieniu przepisów podatkowych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w przypadku operacji przesunięcia walut pomiędzy różnymi, należącymi do Wnioskodawczyni rachunkami bankowymi prowadzonymi w walutach obcych (tekst jedn. przy zmianie miejsca przechowywania waluty) nie powstają podatkowe różnice kursowe od własnych środków pieniężnych w walucie obcej. w związku z tym, iż nie powstają podatkowe różnice kursowe Wnioskodawczyni nie dokonuje wyceny przesunięć pomiędzy rachunkami walutowymi dla celów podatkowych.

Natomiast różnice kursowe powstają w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni dokonuje wymiany własnych środków dewizowych na złote, poprzez odsprzedaż tychże środków bankowi. Jednakże różnice te należy ustalać, poprzez porównanie wartości środków dewizowych w dniu ich otrzymania oraz w dniu ich wypływu przeliczanych według kursu faktycznie zastosowanego przez bank z obu tych dni. Należy jednak zauważyć, iż różnice kursowe powstaną, jeżeli środki te zostaną wykorzystane na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.