ILPB1/415-1224/09-2/AG - Możliwość zaliczenia do kosztów spółki jawnej kosztów administracji i zarządzania lokalami mieszkalnymi wniesionymi do spółki.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 8 stycznia 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-1224/09-2/AG Możliwość zaliczenia do kosztów spółki jawnej kosztów administracji i zarządzania lokalami mieszkalnymi wniesionymi do spółki.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2009 r. (data wpływu 10 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu rozliczenia kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym. Ponadto jest współwłaścicielem w ??? części kilku lokali mieszkalnych w tym samym budynku. W związku z wydzieleniem lokali mieszkalnych została utworzona na tej nieruchomości wspólnota mieszkaniowa.

Lokal, którego Wnioskodawca jest właścicielem jest wynajmowany i rozliczany z tego tytułu w zakresie przychodów i kosztów w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Dochody opodatkowane są tzw. podatkiem liniowym w stawce 19%.

Natomiast lokale, których Zainteresowany jest współwłaścicielem w ??? części, także są wynajmowane i zostały wniesione do używania do powstałej w 2005 r. spółki jawnej. Drugim wspólnikiem spółki jawnej jest współwłaściciel przedmiotowych nieruchomości (także z udziałem wynoszącym ???). W spółce tej są rozliczane przychody i koszty z tytułu najmu lokali, których Wnioskodawca jest współwłaścicielem. Spółka prowadzi księgi rachunkowe. Dochody uzyskiwane w ramach działalności tej spółki Wnioskodawca łączy ze swoimi dochodami i opodatkowuje podatkiem liniowym 19%.

Powstała na nieruchomości z mocy ustawy, po wydzieleniu kilku odrębnych lokali, wspólnota mieszkaniowa na mocy uchwały obciąża członków wspólnoty, wystawiając co miesiąc rachunki, kosztami utrzymania nieruchomości. Koszty utrzymania dotyczą części wspólnych i obejmują: koszty administracji i księgowości, sprzątanie budynku i terenu wokół, fundusz remontowy, koszty energii elektrycznej. Rachunki są wystawiane w wysokości iloczynu powierzchni danego lokalu mieszkalnego i stawki 3,20 zł.

Od wspólnoty Wnioskodawca otrzymuje dwa rachunki:

*

jeden dotyczący lokalu, którego jest właścicielem; rachunek jest wystawiany na prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą,

*

drugi dotyczy lokali, których Wnioskodawca jest współwłaścicielem w 1/2 części; rachunek jest wystawiany na Jego imię i nazwisko w wysokości odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w tej nieruchomości.

Taki sam rachunek od wspólnoty mieszkaniowej otrzymuje współwłaściciel lokali mieszkalnych i jednocześnie wspólnik spółki jawnej, do której niesione zostały lokale mieszkalne do używania.

Dotychczas drugi rachunek otrzymywany od wspólnoty mieszkaniowej nie był rozliczany w kosztach, ani w ramach działalności Wnioskodawcy, ani też w ramach działalności spółki jawnej, do której zostały wniesione lokale do używania, których Wnioskodawca jest współwłaścicielem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca może, otrzymywany co miesiąc od wspólnoty mieszkaniowej rachunek dotyczący kosztów administracji i zarządzania częściami wspólnymi dotyczących lokali, których jest współwłaścicielem zaliczać w koszty spółki jawnej, do której zostały wniesione do używania lokale mieszkalne, pomimo iż rachunki wystawiane są na imię i nazwisko Wnioskodawcy a nie spółkę jawną.

Czy też w związku z tym, iż rachunki nie są wystawiane na spółkę jawną - rozliczać co miesiąc poza dochodami ze spółki oraz poza swoimi dochodami z działalności gospodarczej - jako koszty z tytułu najmu - na zasadach ogólnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym będzie rozliczenie w koszty spółki jawnej otrzymywane rachunki od wspólnoty mieszkaniowej dotyczące kosztów administracji i zarządzania częściami wspólnymi lokali mieszkalnych, w których Wnioskodawca jest współwłaścicielem (udział ???), pomimo iż są one wystawiane na Jego imię i nazwisko.

Tym samym w księgach spółki jawnej pojawią się dwa rachunki od wspólnoty na taką samą kwotę, gdyż Jego udział we współwłasności lokali oraz w spółce jawnej jest taki sam 50%, a drugim współwłaścicielem lokali jest jednocześnie wspólnik spółki jawnej, gdzie udziały wynoszą po 50%.

Rachunki wystawiane przez wspólnotę mieszkaniową, w części dotyczącej lokali mieszkalnych, wniesionych do używania do spółki jawnej nie mogą być wystawiane na spółkę jawną, gdyż nie jest ona członkiem wspólnoty.

Swoje stanowisko Wnioskodawca uważa za słuszne, gdyż art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje za koszt uzyskania przychodów wszystkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub ich zachowania.

Wspólnota mieszkaniowa na budynku wielorodzinnym powstała z mocy ustawy o własności lokali, a Wnioskodawca jako współwłaściciel lokali jest zobowiązany ponosić określone wydatki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce nie będącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Opisaną wyżej zasadę proporcjonalnego udziału stosuje się analogicznie do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Dochodem z tego źródła jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 22 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Użyty przez ustawodawcę zwrot "w celu osiągnięcia przychodów" oznacza, iż aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, to pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego rodzaju, że poniesienie wydatku ma wpływ na osiągnięcie, zachowanie albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki. Z oceny związku wydatku ze źródłem przychodów winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

*

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

*

- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

*

być właściwie udokumentowany.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a - jak wskazano - obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w związku z uzyskiwanym przychodem z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę w formie spółki jawnej, działalności w zakresie najmu składników majątku (lokali mieszkalnych), których Wnioskodawca w ??? jest właścicielem ponoszone są przez Wnioskodawcę wydatki związane z uiszczeniem rachunków wystawionych przez wspólnotę mieszkaniową, są to koszty utrzymania dotyczące części wspólnych i obejmują: koszty administracji i księgowości, sprzątanie budynku i terenu wokół, fundusz remontowy, koszty energii elektrycznej.

Rachunki te wystawiane są na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Kwestią wątpliwą jest możliwość zaliczenia ww. rachunków do kosztów spółki.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków wskazać należy, iż nie zostały one wymienione jako koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów w art. 23 powołanej ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca może, otrzymywany co miesiąc od wspólnoty mieszkaniowej rachunek dotyczący kosztów administracji i zarządzania częściami wspólnymi dotyczących lokali, których jest współwłaścicielem w ??? zaliczać w koszty spółki jawnej, do której zostały wniesione do używania lokale mieszkalne, pomimo iż rachunki wystawiane są na Jego imię i nazwisko a nie spółkę jawną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl