ILPB1/415-1205/09-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pracownica Wnioskodawcy - Sekretarz Gminy, w dniu 26 września 2008 r. została odwołana z funkcji Sekretarza Gminy. W dniu odwołania osoba ta przebywała na zwolnieniu lekarskim, w związku z tym wysłane zostało pismo do ww. osoby informujące, że została ona odwołana ze stanowiska Sekretarza, co jest równoznaczne z wypowiedzeniem umowy o pracę. w piśmie tym pracownica została poinformowana o rozwiązaniu stosunku pracy po upływie 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, którego to bieg rozpocznie się w dniu odzyskania zdolności do pracy. Osoba ta przebywała na zwolnieniu od 25 września 2008 r. do 25 marca 2009 r., tj. 182 dni. w dniu 26 marca 2009 r. pracownica dostarczyła zwolnienie lekarskie dotyczące opieki nad chorą matką. Dnia 31 marca 2009 r. wysłano pracownicy pismo powiadamiające o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, na podstawie art. 53 § 1 pkt 1 lit. b) Kodeksu pracy.

W dniu 6 kwietnia 2009 r. pracownica wystąpiła z pozwem do sądu o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, w kwocie równej wynagrodzeniu za przysługujący okres wypowiedzenia wraz z ustawowymi odsetkami.

W dniu 3 czerwca 2009 r. wyrokiem Sądu Rejonowego pracownicy przyznano odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia. Wnioskodawca wniósł apelację do ww. wyroku. w związku z wyrokiem należało wypłacić odszkodowanie. w tym też dniu pracownik zasięgnął telefonicznej informacji z urzędu skarbowego w sprawie potrącenia zaliczki od ww. odszkodowania. Pracownik urzędu skarbowego udzielił odpowiedzi, że jeżeli w wyroku sądu nie ma wymienionej podstawy prawnej (tj. w tym przypadku Kodeksu pracy) winno się potrącić zaliczkę na podatek od osób fizycznych. Tego samego dnia pracownik urzędu gminy zadzwonił do Krajowej Informacji Podatkowej, aby potwierdzić jeszcze raz informację, czy należy pobrać zaliczkę od odszkodowania, czy też nie. Osoba udzielająca odpowiedzi stwierdziła po przedstawieniu przez pracownika całej sytuacji, że gdyby pozostawała na tzw. wypowiedzeniu otrzymałaby wynagrodzenie, z którego potrącono by zaliczkę na podatek dochodowy. Odszkodowanie zostało przyznane za czas 3-miesięcznego wypowiedzenia, czyli jest to tzw. odszkodowanie za utracone korzyści i w związku z tym należy pobrać zaliczkę na podatek.

Pracownik Zainteresowanego po uzyskaniu takich informacji potrącił zaliczkę na podatek dochodowy. w dniu 4 czerwca zostało wypłacone odszkodowanie w wysokości 1-miesięcznego wynagrodzenia, od którego Wnioskodawca potrącił zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Od pozostałej części wynagrodzenia, którą wypłacono po uchyleniu apelacji, tj. 29 października 2009 r. także potrącono zaliczkę na podatek dochodowy. w dniu 6 listopada 2009 r. pracownica zwróciła się z pismem do Wnioskodawcy o zwrot podatku od wypłaconego odszkodowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od wyżej opisanego odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę należy potrącić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, czy też nie...

Zdaniem Wnioskodawcy, od takiego rodzaju odszkodowania należy potrącić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Kwestie zasad i podstawy do wypłaty odszkodowania z tytułu nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy o pracę reguluje ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Stosownie do postanowień art. 56 § 1 Kodeksu pracy pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. o przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy.

Odszkodowanie takie, stosownie do art. 58 Kodeksu pracy, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Jeżeli rozwiązano umowę o pracę, zawartą na czas określony albo na czas wykonania określonej pracy, odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego pracownica Zainteresowanego otrzymała, na mocy wyroku sądowego, odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, od którego Wnioskodawca potrącił zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Z cytowanego powyżej przepisu wynika, że zwolnienie z podatku dochodowego kwoty otrzymanego odszkodowania uwarunkowane jest dwoma przesłankami. Pierwszym z wymaganych warunków jest określenie w przepisach odrębnych ustaw lub przepisach wykonawczych wysokości lub zasad ustalania odszkodowania, drugim zaś warunkiem jest nie wymienienie przez ustawodawcę określonego odszkodowania w treści unormowanej lit. a) - g) ww. przepisu.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów, otrzymane przez pracownicę Zainteresowanego odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, wypłacone na podstawie wyroku sądowego, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawca nienależnie pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłaty powyższego odszkodowania.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.