ILPB1/415-1194/11-5/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 17 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 4 stycznia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych ze zwrotem pracownikowi poniesionych kosztów z tytułu uczestnictwa w szkoleniu - jest prawidłowe.

W dniu 17 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie skutków podatkowych związanych ze zwrotem pracownikowi poniesionych kosztów z tytułu uczestnictwa w szkoleniu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1, art. 14f § 2, art. 14b § 1 oraz art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 28 grudnia 2011 r. znak ILPB1/415-1194/11-2/AMN na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 30 grudnia 2011 r., wniosek uzupełniono w dniu 4 stycznia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Pracownik spółki "T." (w której Wnioskodawca jest jednym ze wspólników) zatrudniony na stanowisku majstra budowy, poinformował pracodawcę o organizowanym przez Związek (...), szkoleniu na temat: "Przepisy prawne obowiązujące w..." i chęci w nim uczestniczenia, ponieważ związane jest to z uzyskaniem uprawnień budowlanych, niezbędnych do pełnienia samodzielnej funkcji kierownika budowy.

Szkolenie odbywać się będzie w soboty i niedziele, tj. w czasie wolnym od pracy.

Pracownik zwrócił się z pytaniem, czy spółka zwróci mu poniesione koszty uczestnictwa w szkoleniu wynoszące 1.845,00 zł brutto (słownie: jeden tysiąc osiemset czterdzieści pięć złotych).

Wspólnicy spółki wyrazili zgodę na zwrot kosztów w pełnej wysokości po przedstawieniu faktury wystawionej dla "T." za udział w szkoleniu pracownika spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie skutków podatkowych związanych ze zwrotem pracownikowi poniesionych kosztów z tytułu uczestnictwa w szkoleniu.

Czy zwrócona pracownikowi kwota będzie jego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w zakresie ciążącym na spółce obowiązku płatnika podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. z późn. zm. - wolne od podatku dochodowego są: "wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego".

Odrębnymi przepisami, o których wspomina art. 21 ust. 1 pkt 90 u.p.d.o.f., jest Kodeks pracy.

Zgodnie z art. 94 pkt 6 oraz art. 103 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeksu pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), obowiązkiem pracodawcy jest ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Na podstawie art. 103 (1) k. p. przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. Dalej: - pracodawca może przyznać podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie (art. 103 (3) k. p.).

Niewątpliwie udział pracownika z wyższym wykształceniem na szkoleniu - przepisy prawne obowiązujące w budownictwie - podnosi jego kwalifikacje w ramach aktualnie wykonywanej pracy, jako majster budowy oraz ułatwi uzyskanie uprawnień budowlanych i awansu - kierownik robót budowlanych.

Wobec powyższego - zdaniem Wnioskodawcy - wartość wypłaconego świadczenia nie stanowi dla pracownika przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, potrącanym przez płatnika (spółkę), a dla spółki (kwota netto) stanowi koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z cytowanych powyżej przepisów jednoznacznie wynika, że do przychodów pracownika zalicza się wszystkie otrzymywane przez niego świadczenia, wynikające z zawartej umowy bądź mające związek z wykonywaniem przez niego pracy w ramach zawartego stosunku prawnego.

Należy zatem przyjąć, że co do zasady wartość świadczeń otrzymanych przez pracownika na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych stanowi przychód ze stosunku pracy.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Użyte w cytowanym powyżej przepisie sformułowanie "odrębne przepisy" obejmuje cały szereg aktów prawnych, z których wynika prawo pracownika do otrzymania od pracodawcy świadczeń w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych.

Do odrębnych przepisów (z uwagi na brak uregulowań w tym zakresie w przepisach szczególnych), należy zaliczyć ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

W myśl art. 1031 § 1 Kodeksu pracy przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.

Regulacje zawarte w art. 103¹-103⁶ Kodeksu pracy różnicują zakres świadczeń przysługujących pracownikom w zależności od tego, czy pracownik:

* podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, bądź

* zdobywa lub uzupełnia wiedzę i umiejętności z własnej inicjatywy.

Pracownikowi, który podnosi kwalifikacje zawodowe z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą, przysługuje urlop szkoleniowy i zwolnienie z całości lub z części dnia pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, które nie korzysta ze zwolnienia. Ponadto pracodawca może mu przyznać dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie (art. 103³ Kodeksu pracy), które w takich okolicznościach korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że wspólnicy spółki (w której Wnioskodawca jest jednym ze wspólników) wyrazili zgodę na pokrycie pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku majstra budowy kosztu udziału w szkoleniu: "Przepisy prawne obowiązujące w...", związanym z uzyskaniem uprawnień budowlanych, niezbędnych do pełnienia samodzielnej funkcji kierownika budowy. Podano również, iż niewątpliwie udział pracownika z wyższym wykształceniem w szkoleniu - przepisy prawne obowiązujące w budownictwie - podnosi jego kwalifikacje w ramach aktualnie wykonywanej pracy, jako majster budowy oraz ułatwi uzyskanie uprawnień budowlanych i awansu - kierownik robót budowlanych.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwalnia z opodatkowania wartość świadczeń przyznanych przez pracodawcę zgodnie z odrębnymi przepisami na podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

Zatem, zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, kwota na pokrycie kosztu uczestnictwa w szkoleniu: "Przepisy prawne obowiązujące w...", stanowić będzie dla pracownika przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże z uwagi na zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 90 płatnik nie jest obowiązany do naliczania i odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku zapytania dotyczącego kosztów uzyskania przychodów, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2012 r., nr ILPB1/415-1194/11-4/AMN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.