ILPB1/415-1192/10-2/AA - Sposób opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu udostępnienia innym podmiotom miejsca na reklamę na własnej stronie internetowej.

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 19 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-1192/10-2/AA Sposób opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu udostępnienia innym podmiotom miejsca na reklamę na własnej stronie internetowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2010 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 20 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu udostępnienia innym podmiotom miejsca na reklamę na własnej stronie internetowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2010 r. w Pierwszym Urzędzie Skarbowym został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów uzyskanych z tytułu udostępnienia innym podmiotom miejsca na reklamę na własnej stronie internetowej. Pismem z dnia 12 października 2010 r. nr PD-4/410-398/10/BA Naczelnik Urzędu Skarbowego - działając na podstawie art. 170 § 1 oraz art. 14b § 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z § 2 pkt 1 oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) - przekazał wniosek Pani według właściwości do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej. Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tut. Organu w dniu 20 października 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest uczestnikiem internetowego programu partnerskiego. Organizatorem programu o nazwie "A" jest firma X, Y, Z,. Wnioskodawczyni będąc uczestnikiem programu gromadzi środki pieniężne wyrażone w euro (EUR), uzyskiwane przez umieszczanie reklam internetowych dostarczanych przez firmę B, na prywatnych stronach internetowych Zainteresowanej. Wartość środków zgromadzonych przeze Wnioskodawczynię w programie A przekroczyła 70 EUR, a co za tym idzie, zbliża się dzień wypłaty przez B przychodu. Uzyskiwany przez Zainteresowanego przychód pochodzi z zagranicy. Środki w ramach programu A gromadzi w Irlandii, po przekroczeniu kwoty 70 EUR, firma B wypłaca przelewem bankowym środki na Jej konto w polskim banku. Środki są przeliczane na PLN przez B. Wypłata następuje w przypadku osiągnięcia przez Zainteresowaną minimum kwoty 70 EUR w ostatnim dniu miesiąca kalendarzowego (wypłaty nie muszą być regularne). Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej (aktualnie zatrudniona jest na umowę o pracę, co nie ma żadnego związku z uczestnictwem w programie A). Strony internetowe, na których wyświetlane są reklamy dostarczane przez B, za publikację których uzyskuje Ona przychód, wykonała w wolnym czasie. Jest to hobby Zainteresowanej, nie jest to działalność zarobkowa. Ewentualne przychody z reklam pokryją koszty hostingu i domen (umożliwienie publikacji stron w internecie) jakie ponosi, chcąc aby strony docierały do jak największej liczby internautów. Przystąpienie do programu A i zaakceptowanie jego warunków nastąpiło drogą elektroniczną (brak umowy w formacie pisemnym). Wyświetlanie reklam na stronach internetowych jest usługą elektroniczną.

Wnioskodawczyni wynajmuje określoną powierzchnię swojej strony internetowej na reklamę firmy B w zamian za co otrzymuje określoną opłatę (czynsz).

Zdaniem Zainteresowanej, jest to umowa o charakterze zbliżonym do umów najmu. Z art. 659 ust. 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wynika bowiem, że najem jest umową, przez którą wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, który może być oznaczony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochód od firmy X,Y,Z można zaliczyć do przychodów z "najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz umów o podobnym charakterze" i opodatkować wg zasad ogólnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym stanie faktycznym, uzyskany dochód może rozliczyć na zasadach art. 44 ust. 1 pkt 2 ust. 3 i ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 21 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3, 6 i 9 powołanej ustawy, źródłami przychodów są odpowiednio pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3), najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6) oraz inne źródła (pkt 9).

Zgodnie z art. 5a pkt 6, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza działalność zarobkową:

a.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b.

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c.

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9.

Jak wynika z powyższych regulacji, dla celów podatkowych dana działalność prowadzona przez podatnika może być uznana za działalność gospodarczą pod warunkiem, że uzyskiwane przychody nie stanowią jednego ze źródeł przychodów, o których mowa wyżej, czyli nie są to przychody m.in. z:

* działalności wykonywanej osobiście,

* najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innej umowy o podobnym charakterze,

* odpłatnego zbycia innych rzeczy.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

* zarobkowym celu działalności,

* wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

* prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

W myśl natomiast art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Sformułowanie "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z kolei w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Obowiązki podatkowe zależą zatem od okoliczności uzyskania przychodów, o których mowa w powołanych wyżej przepisach. W sytuacji, gdy wykonywanie usług dokonywane jest przez podatnika w sposób ciągły i zorganizowany, we własnym imieniu i na własny rachunek, w celu zarobkowym, tzn. z nastawieniem na zysk, wówczas posiada znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedstawionym stanie faktycznym czynności związane z udostępnianiem miejsca na reklamę na własnej stronie internetowej nie noszą znamion pozarolniczej działalności gospodarczej w świetle przytoczonej powyżej definicji, nie wypełniają wszystkich przesłanek ustawowej definicji. Wnioskodawczyni wskazała, iż przychód nie jest uzyskiwany w sposób regularny.

Opis stanu faktycznego wskazuje, że umowę stanowiącą podstawę udostępnienia powierzchni reklamowej na stronie internetowej należy zaliczyć do umów nienazwanych - stosunki prawne regulowane umową kreowane są przez strony w sposób dowolny oraz odpowiadający stronom i nie można jej jednoznacznie przypisać cech umowy najmu (dzierżawy) czy umowy zlecenia. Dlatego też przychodu z tego tytułu nie można kwalifikować do źródła "najem", "dzierżawa", określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy.

W konsekwencji, uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód podlegał będzie - w roku uzyskania - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z innych źródeł, o którym stanowią przepisy art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 45 ust. 1 ustawy winien być wykazany w zeznaniu rocznym składanym za określony rok podatkowy (rok uzyskania dochodu) jako przychód z innych źródeł.

Jednocześnie wskazać należy, że w odniesieniu do tego rodzaju dochodów ustawodawca nie przewidział obowiązku uiszczania zaliczek w ciągu roku podatkowego.

Reasumując, dochód od firmy X, Y, Z, podlega opodatkowaniu - łącznie z pozostałymi dochodami osiągniętymi przez Wnioskodawczynię - według skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl