ILPB1/415-1190/09-3/AMN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2009 r. (data wpływu 3 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 3 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka). Zgromadzenie wspólników planuje podjęcie uchwały o umorzeniu części udziałów za wynagrodzeniem i obniżeniu kapitału zakładowego Spółki. Umorzenie udziałów odbędzie się za zgodą wspólnika. Umowa spółki przewiduje możliwość dobrowolnego umorzenia udziałów. Ponieważ Spółka nie posiada środków finansowych pozwalających na zapłatę wspólnikowi wynagrodzenia z tytułu umorzonych udziałów, planowane jest rozliczenie z zastosowaniem instytucji datio in solutum (świadczenie w miejsce wykonania zgodnie z art. 453 Kodeksu cywilnego). w ramach umowy datio in solutum (Umowa) przeniesiona zostanie na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomość, której Spółka jest użytkownikiem wieczystym (grunt) i właścicielem (budynki). Wartość Nieruchomości jest zbieżna z wartością wynagrodzenia za zbyte Spółce udziały celem umorzenia. Wnioskodawca planuje wykorzystać nieruchomość w ramach prowadzonej działalności deweloperskiej celem przeprowadzenia inwestycji budowlanej polegającej na wybudowaniu obiektu użytkowego (Inwestycja). Inwestycja zostanie zbyta (łącznie z nowowybudowanym obiektem) na rzecz podmiotu trzeciego. Przy rozliczeniu Inwestycji, jako koszt podatkowy, Wnioskodawca planuje ująć wartość Nieruchomości wykazaną w Umowie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w opisanym stanie faktycznym, przy rozliczeniu Inwestycji, w poczet kosztów uzyskania przychodów ujęta zostanie wartość Nieruchomości określona w Umowie rozliczenia datio in solutum...

Zdaniem Wnioskodawcy, przy określeniu kosztów uzyskania przychodów przy realizacji Inwestycji winna zostać ujęta wartość Nieruchomości według kosztów jej nabycia określonych w umowie przeniesienia własności nieruchomości (rozliczenie datio in solutum wynagrodzenia za umorzone udziały) oraz wartość poczynionych w ramach realizacji Inwestycji nakładów.

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit a) ustawy PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych są jednak kosztem przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą bez względu na czas ich poniesienia.

Tym samym, przy rozliczeniu Inwestycji, w poczet kosztów uzyskania przychodów zaliczone zostaną wydatki związane z nabyciem Nieruchomości zgodnie z wartością wykazaną w Umowie (rozliczenie datio in solutum wynagrodzenia za udziały).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. art. 453 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Świadczenie w miejsce wypełnienia (datio in solutum) jest umową, na mocy której obie strony (dłużnik i wierzyciel) wyrażają zgodę na umorzenie istniejącego dotąd zobowiązania, jeśli dłużnik zamiast pierwotnie ustalonego, spełni inne świadczenie. Przyjmuje się, że umowa, o której mowa w ww. przepisie ma charakter odpłatnej umowy rozporządzającej, gdyż wierzyciel w miejsce dotychczasowego roszczenia uzyskuje inne. Płatność za świadczenie (wynagrodzenie) nie musi mieć bowiem charakteru pieniężnego, może oznaczać również uzyskanie świadczenia wzajemnego w postaci zapłaty w naturze (otrzymanie w zamian innych rzeczy lub praw), działania, zaniechania lub znoszenia. i tak, przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub prawa w zamian za zwolnienie z długu, jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

W art. 23 ww. ustawy został ujęty zamknięty katalog wydatków, które nie stanowią kosztu uzyskania przychodu.

W myśl art. 23 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na:

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż w ramach umowy datio in solutum planowane jest przekazanie przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy Nieruchomość z tytułu umorzonych udziałów. Wartość Nieruchomości jest zbieżna z wartością wynagrodzenia za zbyte Spółce udziały celem umorzenia. Wnioskodawca planuje wykorzystać Nieruchomość w ramach prowadzonej działalności deweloperskiej celem przeprowadzenia inwestycji budowlanej, która zostanie zbyta na rzecz podmiotu trzeciego.

Prawidłowym jest zatem stanowisko, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym do kosztów uzyskania przychodów dotyczących sprzedaży Inwestycji będzie można zaliczyć wartość Nieruchomości określoną w umowie, o której mowa we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Rozstrzygnięcie przedstawionego we wniosku pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych z tytułu wynagrodzenia za zbycie udziałów w spółce celem ich umorzenia, zawarto w interpretacji indywidualnej z dnia 25 stycznia 2010 r. Nr ILPB1/415-1190/09-2/AMN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.