ILPB1/415-1187/13-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2013 r. (data wpływu 23 października 2013 r.), uzupełnionym w dniu 27 stycznia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 16 stycznia 2014 r., na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 20 stycznia 2014 r., a w dniu 27 stycznia 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 24 stycznia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, komandytariusz Spółki (dalej: Wnioskodawca), posiada siedzibę na terytorium Niemiec i wykonuje również działalność w Polsce poprzez swój Oddział, który prowadzi własne księgi rachunkowe. Oddział nie jest samodzielnym podatnikiem, są nimi poszczególni komandytariusze Spółki. Udział komplemementariusza w zysku jest zerowy.

Z tytułu prowadzonej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Spółka ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakład w rozumieniu art. 5 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budownictwa kolejowego.

Pomiędzy Oddziałem a jednostką macierzystą dokonywane są rozliczenia skutkujące przekazaniem środków pieniężnych wyrażonych w EUR. Oddział posiada konta rozrachunkowe z jednostką macierzystą wyrażone w EUR, gdzie ewidencjonowane są m.in. środki pieniężne otrzymane od jednostki macierzystej na finansowanie działalności gospodarczej Oddziału na terenie Polski (przelewy środków pieniężnych w EUR z konta Oddziału na konto Spółki oraz z konta Spółki na konto Oddziału). Otrzymanie i zwrot środków pieniężnych następuje w różnych datach i rozliczany jest po różnych kursach walutowych.

Ponadto Oddziałowi przyporządkowywane są także, zgodnie z art. 7 ust. 3 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków o dochodu i od majątku, koszty, które powstały w zakładzie macierzystym, poza terytorium Polski, a poniesione zostały w związku z działalnością Oddziału, np. koszty wynagrodzeń, koszty sprzętowe, koszty ogólnoadministracyjne.

Z tytułu zarachowania tych kosztów, Oddział przelewa środki pieniężne do zakładu macierzystego. Zgodnie z art. 14b ust. 1 Oddział rozpoznaje różnice kursowe metodą podatkową, tj. na podstawie art. 24c u.p.d.o.f.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu przepływów środków pieniężnych pomiędzy Oddziałem a jednostką macierzystą, w opisanym powyżej stanie faktycznym wystąpią różnice kursowe, do których zastosowanie mają przepisy u.p.d.o.f., stanowiące koszt uzyskania przychodu lub przychód podatkowy Oddziału przyporządkowany w odpowiedniej proporcji poszczególnym komandytariuszom.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym nie występują różnice kursowe stanowiące koszt uzyskania przychodu lub przychód podatkowy Oddziału w rozumieniu u.p.d.o.f.

Zgodnie bowiem z art. 5a pkt 22 u.p.d.o.f., zakład oznacza m.in.:

* stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych;

* plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa, chyba, że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej.

Z kolei w myśl art. 5 Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec - za zakład uznaje się placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo jest prowadzona działalność gospodarcza przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Oddział stanowi zakład w rozumieniu umowy z Niemcami. Utworzenie natomiast zakładu nie powoduje powstania nowego podmiotu podatkowego w tym państwie, w tym przypadku w Polsce.

Oddział i spółka macierzysta to jeden podmiot, a działalność gospodarcza prowadzona przez oddział jest tylko częścią działalności jednostki macierzystej.

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ustawy p.d.o.f., "Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3".

Zgodnie z art. 24c ust. 2 ustawy p.d.o.f., dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Zgodnie z art. 24c ust. 3 ustawy p.d.o.f., ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe przepisy wskazują, iż aby powstały różnice kursowe konieczny jest wpływ lub wypływ waluty. Nie można mówić o wpływie i wypływie waluty w przypadku, gdy operacje są dokonywane pomiędzy różnymi rachunkami bankowymi jednego podmiotu. Różnice kursowe powstają w przypadku, gdy następuje faktyczny wypływ środków pieniężnych poza majątek podatnika lub gdy majątek zasilany jest z zewnątrz. Różnice kursowe powstałyby więc w sytuacji gdyby płatność została dokonana na zewnątrz podmiotu. W związku z tym, iż Oddział jest jedynie wyodrębnioną częścią zagranicznej osoby prawnej na terytorium Polski, przesunięcie środków pieniężnych pomiędzy rachunkami bankowymi nie stanowi wpływu / wypływu do / poza majątek Spółki.

Również w przypadku, gdy Oddział dokonuje zapłaty za koszty poniesione przez jednostkę macierzystą w związku z działalnością Oddziału (koszty wynagrodzeń, koszty ogólnoadministracyjne) nie powstają różnice kursowe. Nie jest to bowiem zapłata za koszty w walucie obcej na rzecz osoby trzeciej.

W przypadku przepływu środków pieniężnych, jak opisano powyżej, pomiędzy Oddziałem i jednostką macierzystą występują więc jedynie wewnętrzne przepływy, które nie generują różnic kursowych, o których mowa w art. 24c ust. 2 i 3 ustawy p.d.o.f. Oddział nie jest bowiem odrębnym od Spółki macierzystej podmiotem, a stanowi wyodrębnioną organizacyjnie i majątkowo część Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zaznacza, że powołany przez Wnioskodawcę w uzasadnieniu własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego art. 24c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera również pkt 2, w którym ustawodawca wskazał, że dodatnie różnice kursowe powstają jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do osoby Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do pozostałych wspólników spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.