ILPB1/415-1175/11-4/AA - Wydatki związane z prowadzeniem firmowego rachunku bankowego a koszty uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2011 r. (data wpływu 11 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 21 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z prowadzeniem firmowego rachunku bankowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z prowadzeniem firmowego rachunku bankowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 13 grudnia 2011 r., znak ILPB1/415-1175/11-2/AA, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 grudnia 2011 r., i w dniu 21 grudnia 2011 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą zastanawia się nad zmianą rachunku bankowego tejże działalności. Wybranym przez Zainteresowanego rachunkiem jest "A" prowadzony przez X. W ramach rachunku otrzymuje możliwość składania dyspozycji drogą telefoniczną, za pośrednictwem Internetu oraz w formie pisemnej w oddziale banku do wszystkich dopuszczalnych regulaminem transakcji. Rachunek oferuje dokonywanie przelewów do US i ZUS bez dodatkowych opłat. Wraz z rachunkiem Wnioskodawca otrzymuje również darmowe ubezpieczenie "B" w Y. Zainteresowany jako posiadacz rachunku może wybrać jeden z 4 wariantów dostępnych w ramach umowy "A".

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż darmowe ubezpieczenia zawarte w koncie są przypisane do właściciela rachunku, czyli właściciela działalności gospodarczej (w tym przypadku do Zainteresowanego, ponieważ jest to działalność jednoosobowa).

Ponadto Wnioskodawca podaje, że zgodnie z regulaminem i tabelą opłat i prowizji występuje jedna opłata za prowadzenie rachunku, nie są wyróżnione żadne części składowe tejże opłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przedstawione poniżej stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zaksięgowania kosztów prowadzenia ww. rachunku "A" w koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności jest słuszne.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do treści przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w przepisie art. 23 ww. ustawy.

Pojęcie kosztów uzyskania przychodu nie jest równoznaczne z wydatkami (kosztami) w sensie ekonomicznym. Swoim zakresem obejmuje ono zarówno wszelkie, faktycznie poniesione wydatki w celu osiągnięcia przychodu z danego źródła, również straty, składki, odpisy, rezerwy, opłaty i inne wartości.

Ww. ustawa wprowadza zasadę specyfiki przychodów i związaną z nią specyfiką kosztów uzyskania przychodów, gdzie kosztem uzyskania przychodu jest każdy wydatek poniesiony w celu osiągnięcia przychodu z danego źródła.

Wydatki ponoszone przez osobę fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

Oznacza to, że koszty ponoszone w związku z zawartą umową rachunku bankowego osoba prowadząca pozarolniczą jednoosobową działalność gospodarczą będzie mogła zaliczyć jako koszty uzyskania przychodów, jeżeli wykaże, że ich poniesienie jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania.

Wnioskodawca wskazuje, że w załączeniu przesyła:

* regulamin rachunków,

* tabela prowizji i opłat,

* Ogólne Warunki Ubezpieczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak wynika z powyższego przepisu, aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być właściwie udokumentowany.

Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.) dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

Ponadto przepis art. 61 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), ustawodawca nakłada na podatników prowadzących działalność gospodarczą i zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obowiązek zapłaty podatków w formie polecenia przelewu.

W świetle powyższego koszty związane z prowadzeniem rachunku bankowego utrzymywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej mogą być co do zasady zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i zamierza zmienić rachunek bankowy dla tejże działalności. Wybranym rachunkiem przez Zainteresowanego jest "A". W ramach tego rachunku Wnioskodawca otrzymuje możliwość składania dyspozycji drogą elektroniczną, za pośrednictwem Internetu oraz w formie pisemnej w oddziale banku do wszystkich dopuszczalnych regulaminem transakcji. Wraz z rachunkiem Zainteresowany otrzymuje również darmowe ubezpieczenie "B". Jako posiadacz rachunku Wnioskodawca może wybrać jeden z wariantów dostępnych w ramach umowy "A".

Zainteresowany podaje, że darmowe ubezpieczenia zawarte w koncie są przypisane do właściciela rachunku, czyli właściciela działalności gospodarczej, natomiast zgodnie z regulaminem i tabelą opłat i prowizji występuje jedna opłata za prowadzenie rachunku, nie są wyróżnione żadne części składowe tejże opłaty.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że opłaty za prowadzenie rachunku bankowego, związanego z działalnością gospodarczą są płatnością za pakiet "darmowych" ubezpieczeń, które mają charakter osobisty. Stąd też opłaty ponoszone za te usługi, nie są bezpośrednio związane z prowadzeniem rachunku, lecz są również odpłatnością za polisę ubezpieczeniową.

Z uwagi na brak określenia opłat za poszczególne produkty bankowe (w tym opłat związanych stricte z prowadzeniem rachunku bankowego), opłata za wszystkie oferowane w ramach pakietu produkty bankowe, nie może być uznana jako koszt uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.