ILPB1/415-1171/09-2/AA - Amortyzacja samochodu przez byłego wspólnika spółki cywilnej według wartości początkowej wynikającej z ceny rynkowej, w sytuacji wcześniejszego całkowitego zamortyzowania tego środka w spółce cywilnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych i amortyzować samochód, który posiada w swoim majątku osobistym (przekazany przy likwidacji firmy na potrzeby osobiste). W sierpniu 2008 r. Zainteresowany zlikwidował działalność gospodarczą prowadzoną pod nazwą X (PKD 5211 Z). W okresie: wrzesień, październik, listopad, grudzień 2008 r., Wnioskodawca używał samochód dla celów prywatnych. W styczniu 2009 r. Zainteresowany rozpoczął działalność gospodarczą - Y (PKD 6622 Z). Wnioskodawca zamierza wprowadzić przedmiotowy samochód do ewidencji środków trwałych aktualnie prowadzonej działalności, wg aktualnej wartości rynkowej i amortyzować wg stawki 40% (jak samochód używany). Wprowadzenie samochodu do ewidencji środków trwałych pozwoli Zainteresowanemu ponadto zaliczać do kosztów paliwo i inne koszty związane z eksploatacją samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może amortyzować samochód w obecnie prowadzonej przez niego działalności gospodarczej wg wartości początkowej wynikającej z wyceny rynkowej i stawki 40%, mając na uwadze fakt, iż samochód ten został całkowicie zamortyzowany w spółce cywilnej, w której Zainteresowany był wspólnikiem - mając 50% udziałów - do sierpnia 2008 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, może amortyzować samochód w obecnie prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zabraniają tego rodzaju działania, tym bardziej, że poprzednia działalność gospodarcza prowadzona była w formie 2-osobowej spółki cywilnej, a rodzaj prowadzonej poprzednio działalności (branża spożywcza) zasadniczo różni się od obecnie prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowo działalności (ubezpieczenia). Również podmioty prowadzące działalność gospodarczą różnią się zasadniczo i posiadają odmienne numery identyfikacji podatkowej. Zdaniem Zainteresowanego należy mieć na uwadze fakt, iż ponowna amortyzacja nie stanowi przeszkody w przypadku zakupu od innego podmiotu samochodu używanego, który był amortyzowany przez poprzedniego właściciela (sprzedającego). Ponadto amortyzacja w spółce cywilnej była dokonywana od wartości początkowej, wynikającej z faktury zakupu, natomiast obecnie Wnioskodawca zamierza jako wartość początkową przyjąć wartość rynkową samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przepis art. 22g ust. 12 ww. ustawy stanowi, iż w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Zgodnie z art. 22g ust. 13 przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie:

- jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).

Podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7 (art. 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza wnieść do jednoosobowej działalności samochód, który został już całkowicie zamortyzowany w spółce cywilnej, której Zainteresowany był wspólnikiem. Spółka cywilna została zlikwidowana w sierpniu 2008 r.

Zatem do ustalenia wysokości odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego używanego przez Zainteresowanego w jednoosobowej działalności gospodarczej należy zastosować zasadę kontynuacji wynikającą z art. 22g ust. 12 i ust. 13 oraz art. 22h ust. 3 ww. ustawy.

W jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawca używa bowiem środek trwały wykorzystywany wcześniej w działalności spółki cywilnej. Konsekwencją powyższego jest konieczność odpowiedniego postępowania na gruncie prawa podatkowego ze składnikami majątku - środkami trwałymi zarówno pod względem metody amortyzacji, stawki amortyzacji, jak i przede wszystkim ustalenia wartości początkowej.

Należy podkreślić, że podmiotem podatku dochodowego jest osoba fizyczna, a nie spółka cywilna. Dlatego też niczym nieuzasadnione byłoby preferowanie podatnika (osoby fizycznej), który faktycznie kontynuuje działalność gospodarczą (wcześniej jako wspólnik spółki cywilnej, a obecnie prowadząc jednoosobowo działalność gospodarczą) i umożliwienie mu dokonywania niejako "od początku" amortyzacji tego samego środka trwałego, od którego już raz dokonywał odpisów amortyzacyjnych, działając w ramach spółki cywilnej. W ten sposób, poprzez nowe odpisy amortyzacyjne, sztucznie tworzone byłyby koszty uzyskania przychodu.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że Wnioskodawca, który najpierw amortyzował samochód w ramach spółki cywilnej, a następnie zamierza wprowadzić go do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, powinien kontynuować amortyzację z uwzględnieniem dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z powołanym art. 22g ust. 12 i ust. 13 ww. ustawy. Z uwagi na fakt, iż samochód w spółce cywilnej został już całkowicie zamortyzowany Zainteresowany nie ma możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowego samochodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.