ILPB1/415-117/08-2/GM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2008 r. (data wpływu 18 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 18 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada status Zakładu Pracy Chronionej i tworzy zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (dalej - ZFRON), którego jest dysponentem. Środki z funduszu przeznacza na następujące rodzaje wydatków: wyposażenie stanowiska pracy oraz przystosowanie jego otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności na zakup, modernizację, remont maszyn i urządzeń, finansowanie robót budowlanych, wyposażenia i dostosowania pomieszczeń zakładu, finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii, tworzenie, modernizację, remont, rozbudowę i utrzymanie bazy, szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych, a także zakup samochodów wyłącznie do przewozu osób niepełnosprawnych mających trudności z korzystania z publicznych środków transportu, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 1, 2, 3, 6 i 8, rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 245, poz. 1810). Wskazano, że te rodzaje wydatków stanowią pomoc de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 86 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379 z 28 grudnia 2006 r. str. 5) oraz w rozumieniu § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Wnioskodawca podaje, że dokumentem na poniesienie wydatku jest faktura (rachunek) wystawiona na zakład oraz przelew ze środków ZFRON. Wskazano, że fundusz ten tworzony jest ze zwolnień podatkowych np. podatku od nieruchomości, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych, opłat. Nie jest to fundusz tworzony z dotacji otrzymanej na rachunek bankowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki na remont maszyn i urządzeń, finansowanie robót budowlanych (remont), wyposażenia i dostosowania pomieszczeń zakładu, finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii, tworzenie, modernizację, remont, rozbudowę i utrzymanie bazy, a także na szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników niepełnosprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na remont maszyn i urządzeń, finansowanie robót budowlanych (remont), wyposażenia i dostosowania pomieszczeń zakładu, finansowanie części kosztów wprowadzania nowoczesnych technologii, tworzenie, modernizację, remont, rozbudowę i utrzymanie bazy, szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych są kosztem uzyskania przychodów, ponieważ spełniają kryteria podatkowe, określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to znaczy, są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Wnioskodawca uważa, że ustawa ta nie rozróżnia, czy wydatki ZFRON stanowią dla podatnika pomoc de minimis czy też nie, co oznacza, że wymienione wydatki nie będące wydatkami inwestycyjnymi, finansowanymi ze środków ZFRON, są kosztem uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Zakład Pracy Chronionej obowiązany jest tworzyć Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych i jest jego dysponentem.

Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 245, poz. 1810) środki funduszu rehabilitacji przeznacza się między innymi na następujące rodzaje wydatków:

Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych tworzony jest między innymi ze środków własnych firmy jak również z dotacji i subwencji.

Z przedstawionych informacji wynika, że Wnioskodawca finansuje ze środków ZFRON wydatki na remont maszyn i urządzeń, roboty budowlane (remont), wyposażenie i dostosowanie pomieszczeń zakładu, koszty wprowadzania nowoczesnych technologii, tworzenie, modernizację, remont, rozbudowę i utrzymanie bazy, szkolenia i przekwalifikowanie w celu nabycia lub podnoszenia kwalifikacji zawodowych, nie będące wydatkami inwestycyjnymi. Fundusz ten tworzony jest ze zwolnień podatkowych, np. z podatku od nieruchomości, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych, opłat. Nie jest to fundusz tworzony z dotacji.

Zwiększenie ZFRON o środki własne firmy, nie powoduje powstania przychodu do opodatkowania, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W sytuacji więc, gdy środki uzyskane dla Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych pochodzą m.in. ze zwolnień podatkowych, z pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz darowizn, wówczas stanowią one środki własne firmy. Wobec powyższego, sfinansowane z tego źródła wydatki nie będące wydatkami inwestycyjnymi, są kosztem uzyskania przychodów po spełnieniu warunków art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie pozostałych zdarzeń przyszłych dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów rozstrzygnięto pismem z dnia 15 maja 2008 r. nr ILPB1/415-117/08-3/GM,

* uzyskania przychodu podatkowego rozstrzygnięto pismem z dnia 15 maja 2008 r. nr ILPB1/415-117/08-4/GM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.