ILPB1/415-1163/10-6/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2010 r. (data wpływu 14 października 2010 r.), uzupełnionym w dniu 24 listopada 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów (trzeci casus) - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów (trzy stany faktyczne), a także w zakresie sposobu dokumentowania przekazania towaru na cele reklamowe (trzy stany faktyczne).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 16 listopada 2010 r. znak ILPB1/415-1163/10-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 18 listopada 2010 r., a w dniu 24 listopada 2010 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 23 listopada 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Działalność firmy polega na sprzedaży sprzętu wędkarskiego. Zakup sprzętu dokonywany jest na terenie Niemiec, zgodnie z zasadami nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Towar zostaje przyjęty na stan magazynowy. Można go podzielić na dwie grupy: towar handlowy i reklamowy. Towar handlowy jest sprzedawany, natomiast towar, nazwijmy go reklamowy stanowi wsparcie dla sprzedaży. Są to najczęściej: banery reklamowe i plakaty, czapki z logo firmowym, flagi, firmowe torebki foliowe, katalogi, płyty DVD, książki itp. Towar, zarówno handlowy i reklamowy znajduje się na stanie magazynowym i Wnioskodawca nabywa go odpłatnie.

Aby budować wizerunek marki na rynku oraz rozwijać sprzedaż, Wnioskodawca prowadzi szeroko rozumiane działania marketingowe. Najprostszą formą, z punktu widzenia przepisów fiskalnych jest zamieszczanie reklam np. w prasie branżowej (wędkarskiej) oraz portalach internetowych. Wydawnictwo lub portal wystawia fakturę, którą Wnioskodawca rozlicza w ten sposób, że wartość netto - stanowiąca koszt uzyskania przychodu, jest rozliczana w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, natomiast podatek VAT zostaje rozliczony jako naliczony podatek VAT i zapisany w ewidencji zakupów VAT.

Są jednak sytuacje, które budzą wątpliwości Wnioskodawcy i stąd wniosek o interpretację, aby prowadzić skutecznie firmę, dbając jednocześnie o prawidłowe wykonanie zobowiązań podatkowych.

Pierwszy casus.

Pierwszym casusem jest sytuacja, gdy przeznaczany jest nieodpłatnie sprzęt wędkarski (towar) jako nagrody. Towar ten stanowi nagrody za zwycięstwo w zawodach wędkarskich bądź nagrody w konkursach prowadzonych przez prasę wędkarską oraz portale internetowe. W zamian za nagrody, logo Wnioskodawcy (logo firmy, której sprzęt Zainteresowany sprzedaje) zostaje umieszczane w prasie i internecie przy okazji relacji z imprezy oraz Zainteresowany może umieścić banery reklamowe w czasie trwania imprezy.

Drugi casus.

Sytuacja ma miejsce, gdy Wnioskodawca przekazuje sprzęt (towar) dla osób fizycznych, które występują w barwach jego producenta jako drużyna (Team). Są to koszulki firmowe, banery reklamowe, flagi oraz czasami sprzęt wędkarski (sensu stricto).

Trzeci casus.

Sytuacja ma miejsce, gdy sprzęt (towar) jest zużywany podczas pokazów prowadzonych na zawodach wędkarskich bądź targach lub podczas prezentacji i tworzenia materiałów video dla potrzeb reklamy.

W uzupełnieniu podano, iż przekazanie towarów handlowych jako nagrody (stan faktyczny nr 1), przekazanie sprzętu dla osób fizycznych, które występują w barwach producenta (stan faktyczny nr 2) i zużywanie sprzętu podczas pokazów prowadzonych na zawodach wędkarskich (stan faktyczny nr 3) nie jest, jak to zostało pierwotnie wskazane w zapytaniach - darowizną w myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Przekazanie ma charakter działań reklamowych, które mają na celu zwiększenie przychodów Wnioskodawcy w przyszłości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów (trzeci casus).

Czy przekazany na taki cel sprzęt (towar) stanowi koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro celem przekazania towaru jest zwiększenie rozpoznawalności marki oraz zaszczepienie w świadomości klienta, że sprzęt sygnowany danym logo jest świetny i warto go kupić, to działania te prowadzą finalnie do zwiększenia sprzedaży, czyli zwiększenia dochodów firmy i są jak najbardziej uzasadnione ekonomicznie. Rynek wędkarski jest rynkiem bardzo specyficznym i wymaga różnych form reklamy (a wymieniona forma reklamy w casusie jest bardziej skuteczna niż sama reklama w prasie) i zdaniem Wnioskodawcy, kwalifikacja tego typu wydatków (bo zakupiony towar jest wydatkiem, którego koszt można obliczyć) jako kosztów uzyskania przychodu jest jak najbardziej zasadna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

* pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów (zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów),

* nie zostały wymienione w treści art. 23 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* zostały należycie udokumentowane.

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów. Z kolei w myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wydatki poniesione na nabycie sprzętu (towaru), zużywanego podczas pokazów prowadzonych na zawodach wędkarskich bądź targach lub podczas prezentacji i tworzenia materiałów video dla potrzeb reklamy, jako niewymienione w art. 23 ww. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Zatem, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup sprzętu (towaru), przekazanego na cele zawodów wędkarskich, reklamowe stanowią koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. kosztów uzyskania przychodów - dwa pozostałe casusy oraz sposobu dokumentowania przekazania towaru na cele reklamowe - trzy stany faktyczne) wniosek rozstrzygnięto interpretacjami indywidualnymi z dnia 14 stycznia 2011 r. nr ILPB1/415-1163/10-4/AG, ILPB1/415-1163/10-5/AG, ILPB1/415-1163/10-7/AG, ILPB1/415-1163/10-8/AG, ILPB1/415-1163/10-9/AG, natomiast w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek rozstrzygnięto interpretacjami indywidualnymi z dnia 14 stycznia 2011 r. nr ILPP1/443-1121/10-3/AW, ILPP1/443-1121/10-4/AW oraz ILPP1/443-1121/10-5/AW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.