ILPB1/415-1160/14-7/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2014 r. (data wpływu 13 października 2014 r.), uzupełnionym w dniach: 12 stycznia 2015 r. oraz 5 i 9 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 24 grudnia 2014 r. nr ILPB1/415-1160/14-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 24 grudnia 2014 r., skutecznie doręczono w dniu 5 stycznia 2015 r., natomiast w dniu 12 stycznia 2015 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 8 stycznia 2015 r.).

Z uwagi na informacje zawarte w uzupełnieniu wniosku, powstała konieczność ponownego uzupełnienia braków formalnych wniosku, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. W związku z tym pismem z dnia 22 stycznia 2015 r. nr ILPB1/415-1160/14-4/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 22 stycznia 2015 r., skutecznie doręczono w dniu 27 stycznia 2015 r., natomiast w dniu 5 lutego 2015 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowany uzupełnił wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 2 lutego 2015 r.).

Ponadto w dniu 9 lutego 2015 r. doprecyzowano opis zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej (dalej: SK 1). Po pewnym czasie ze względu na specyfikę prowadzonej działalności może okazać się konieczny aport posiadanych aktywów przez ww. podmiot do innej spółki komandytowej (dalej: SK 2). W wyniku ww. aportu SK1 nabędzie prawo do udziału w zysku i stanie się wspólnikiem SK 2.

SK 1 posiada grunt nabyty uprzednio za ok 4 mln zł, o aktualnej wartości rynkowej ok. 10 mln zł. W związku z planowanymi przekształceniami proporcjonalnie do obecnej wartości rynkowej przedmiotu aportu, tj. 10 mln zł, SK 1 otrzyma w zamian za ww. aport prawo do udziału w zysku (wkłady) SK 2 o wartości 10 mln zł.

Grunt ten stanowi dla SK 1 towar handlowy i został on w taki sposób zaewidencjonowany w księgach rachunkowych SK 1. Właśnie ww. grunt może być przedmiotem planowanego aportu.

Otrzymany aportem grunt będzie stanowił dla SK2 towar (środek obrotowy). Na otrzymanym w toku opisanej operacji gruncie SK 2 planuje wybudować nieruchomości mieszkalne przeznaczone na sprzedaż. Przedmiotem zbycia będą ww. nieruchomości wraz z przyporządkowanymi do nich proporcjonalnie częściami ww. gruntu. Wskazane zbycie generowało będzie po stronie wspólników SK 2 powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Tut. Organ wskazuje, że opis zdarzenia przyszłego wynika z uzupełnień wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym koszt uzyskania przychodów z tyt. zbycia ww. gruntu nabytego w drodze aportu przez SK 2 odpowiadał będzie wartości ogółu praw i obowiązków #8722; wkładów (prawa do udziału w zysku) w SK 2 przyznanych w zamian za ww. aport w postaci ww. gruntu na rzecz SK 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Ponieważ spółka komandytowa nie ma podmiotowości prawnej odrębnej od wspólników, nie jest ona podmiotem obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego, podmiotami takimi są natomiast wspólnicy tej Spółki. W zależności od tego, czy wspólnicy są osobami fizycznymi, czy prawnymi podlegają opodatkowaniu albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych albo podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Tym samym dla osób fizycznych będących wspólnikami SK 1 zastosowanie znajdzie:

* art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w myśl którego, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1; w przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe, oraz

* art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zgodnie z którym zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W związku z powyższym wskazać należy, iż przychody i koszty związane z działalnością Spółki komandytowej wspólnicy Spółki będący osobami fizycznymi powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku Spółki. Zatem Wnioskodawca, będąc wspólnikiem SK 1, która czerpała będzie jednocześnie zyski z SK 2, będzie rozliczał również na analogicznych zasadach dochód uzyskiwany przez SK 2.

Kwestią wątpliwą w przedmiotowej sprawie jest to, w jaki sposób ustalić koszty uzyskania przychodów w związku ze zbyciem ww. gruntu otrzymanego w formie aportu przez SK 2.

Jak wskazano w stanie faktycznym, już w momencie otrzymania ww. gruntu tytułem aportu SK 2 będzie znała jego przeznaczenie, tj. SK 2 planuje zbyć go w przyszłości w toku bieżącej działalności operacyjnej. W związku z faktem, iż przeznaczenie ww. gruntu jest z góry określone, z punktu widzenia SK 2 będzie on stanowił towar handlowy i tak też zostanie zaewidencjonowany w księgach SK 2.

W analizowanej sprawie koszt uzyskania przychodów z tytułu zbycia ww. nieruchomości należy ustalić na zasadach przewidzianych dla towarów handlowych.

Wobec braku uregulowań szczególnych, w omawianym przypadku należy odwołać się do ogólnych zasad uznawania określonych wydatków za koszty uzyskania przychodów. Art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa co do zasady, jakie wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z jego brzmieniem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

* koszt musi zostać poniesiony,

* celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów,

* wydatek nie może się znajdować na liście zawartej w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącej katalog wydatków, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W analizowanym przypadku wszystkie z ww. warunków są spełnione w odniesieniu do ww. gruntu. Przede wszystkim wydatek tego typu nie został wymieniony w art. 23 ustawy o PIT. Jednocześnie nie może budzić wątpliwości, iż został on poniesiony w celu osiągnięcia przychodu, jaki powstanie w związku ze zbyciem ww. gruntu.

Niewątpliwie również koszt ten został faktycznie poniesiony. Otrzymując nieruchomości jako wkład niepieniężny SK 2 wprawdzie nie "ponosi wydatków" na nabycie nieruchomości w sensie dosłownym. Jednakże SK 1, wnosząc nieruchomości do SK 2 tytułem wkładu niepieniężnego, nie przenosi tych składników majątkowych na SK 2 pod tytułem darmym. W zamian za wniesiony do SK 2 wkład niepieniężny SK 1 uzyskuje bowiem pewnego rodzaju świadczenie ekwiwalentne ze strony SK 2, jakim jest prawo do udziału w zysku SK 2. Zatem z punktu widzenia prawa cywilnego dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy lub prawa i na dzień wniesienia tego wkładu należy określić jego wartość.

Zatem w przypadku gdy SK 2 dokona swoistej sprzedaży nieruchomości stanowiących towary handlowe, kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży tych nieruchomości będzie dla SK 2 wartość początkowa nieruchomości wniesionych do SK 2 tytułem wkładu niepieniężnego, wskazana w ewidencji księgowej SK 2, w wartości przyznanych na rzecz podmiotu wnoszącego aport (tekst jedn.: SK 1) wkładów w SK 2 (praw do udziału w zysku).

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca będzie mógł rozpoznać koszt uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży gruntu wniesionego do SK 2 aportem, w wysokości równej wartości wkładów w SK 2 (praw do udziału w zysku) przyznanych przez SK 2 w zamian za ww. aport. Wartość ww. wkładów odpowiada aktualnej wartości rynkowej przedmiotu aportu, ustalonej na podstawie wyceny rzeczoznawcy majątkowego, tj. ok. 10 mln zł.

Takie stanowisko jest dodatkowo uzasadnione specyfiką dalszego rozliczenia przedmiotowej operacji. Zauważyć należy, iż wspólnik SK 2, który w zamian za wniesiony aport otrzyma prawo do zysku odpowiadające wniesionym wkładom (10 mln zł), w przypadku chęci wystąpienia z SK 2 uprawniony będzie do otrzymania zwrotu wkładów właśnie wg wartości 10 mln zł. Zwrócona występującemu wspólnikowi kwota nie będzie wówczas kosztem uzyskania przychodów pozostałych wspólników SK 2. Jednocześnie przychodem wspólników SK 2 będzie odpłatność otrzymana w związku ze zbyciem składników majątku. Brak możliwości rozpoznania kosztów z tyt. sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w wartości wydanych wkładów (praw do udziału w zysku) byłby równoznaczny z brakiem możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych faktycznych wydatków poniesionych w związku z włączeniem do majątku SK 2 ww. nieruchomości w postaci ww. praw do udziału w zysku. Prawa takie są równoznaczne z prawem do żądania zwrotu wniesionych w zamian za nie wkładów, a zatem skutkują de facto odroczeniem momentu poniesienia ekonomicznego ciężaru nabycia gruntu.

W związku z powyższym odpowiedź na postawione przez Wnioskodawcę pytanie brzmi następująco: w przedstawionym stanie faktycznym koszt uzyskania przychodów z tytułu zbycia ww. gruntu nabytego w drodze aportu, odpowiadał będzie wartości ogółu praw i obowiązków #8722; wkładów (prawa do udziału w zysku) w SK 2 przyznanych w zamian za ww. aport w postaci ww. gruntu na rzecz SK 1, tj. ok. 10 mln zł.

Tut. Organ wskazuje, że treść własnego stanowiska wynika z uzupełnienia wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do treści art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Tut. Organ zauważa, że spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej, nie jest zatem podatnikiem podatków dochodowych, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników tej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Natomiast jak wynika z art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 powoływanej ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 cyt. ustawy).

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną i wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej SK 1. Planowany jest aport posiadanych aktywów przez ww. podmiot do innej spółki komandytowej (SK 2). Jak wskazano, SK 1 posiada grunt nabyty uprzednio za ok. 4 mln zł, o aktualnej wartości rynkowej ok. 10 mln zł. W zamian za aport wskazanego gruntu SK1 otrzyma prawo do udziału w zysku SK 2 o wartości 10 mln zł. Grunt ten stanowi dla SK 1 towar handlowy i został on w taki sposób zaewidencjonowany w księgach rachunkowych SK 1. Także dla SK2 grunt ten będzie stanowił towar (środek obrotowy). SK 2 na otrzymanym w toku opisanej operacji gruncie planuje wybudować nieruchomości mieszkalne przeznaczone na sprzedaż. Przedmiotem zbycia będą ww. nieruchomości wraz z przyporządkowanymi do nich proporcjonalnie częściami ww. gruntu. Wskazane zbycie generowało będzie po stronie wspólników SK 2 powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu.

W związku z tym Wnioskodawca powziął wątpliwość, w jaki sposób ustalić koszty uzyskania przychodów z tytułu zbycia gruntu nabytego w drodze aportu.

W odniesieniu do powyższej kwestii tut. Organ wskazuje, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W rozpatrywanej sprawie należy zwrócić uwagę na przepis art. 22 ust. 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną rzeczy i praw będących przedmiotem wkładu do takiej spółki za koszt uzyskania przychodu uważa się:

Odnosząc się do powyższego podkreślić należy, że w przypadku wniesienia nieruchomości gruntowej tytułem aportu do osobowej spółki handlowej, decydujące znaczenie dla ustalenia wysokości kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży tej nieruchomości będzie miało jej zakwalifikowanie w prowadzonej działalności gospodarczej do środków trwałych lub aktywów obrotowych. O klasyfikacji nieruchomości gruntowej do środków trwałych lub towarów handlowych decyduje podatnik, wnoszący wkład niepieniężny, mając na uwadze sposób wykorzystania nieruchomości.

Z treści wniosku wynika, że wskazany we wniosku grunt należy traktować jako towar handlowy. Wobec takiej kwalifikacji, koszty uzyskania przychodów należy ustalić zgodnie z art. 22 ust. 8a pkt 2 ustawy, tj. według wartości wydatków poniesionych na nabycie nieruchomości gruntowej, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie.

Wycena przedmiotu wkładu na dzień wnoszenia aportu dokonywana jest dla potrzeb określenia wzajemnych praw i obowiązków wspólników spółki osobowej i na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być utożsamiana z "poniesieniem" wydatku - ani przez spółkę osobową, ani przez jej wspólników. Do kosztów podatkowych podatnicy zaliczać mogą jedynie koszty rzeczywiście przez nich poniesione (koszty historyczne); nie podlegają zaś takiemu zaliczeniu koszty oparte na bieżącej wycenie składników majątkowych, dokonywanej dla innych celów.

Podsumowując, w rozpatrywanej sprawie koszt uzyskania przychodów z tytułu zbycia przez spółkę SK 2 gruntu nabytego w drodze aportu należy ustalić na podstawie art. 22 ust. 8a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględniając przy tym treść art. 8 ust. 2 tej ustawy.

Oznacza to, że wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie istnieje przepis, na podstawie którego należy ustalić koszt uzyskania przychodów z tytułu zbycia gruntu nabytego w drodze aportu. Za koszt ten należy uznać wydatek poniesiony na nabycie przedmiotu wkładu, tj. koszt historyczny, a nie wartość ogółu praw i obowiązków #8722; wkładów (prawa do udziału w zysku) w SK 2 przyznanych w zamian za ww. aport w postaci ww. gruntu na rzecz SK 1, która to wartość odpowiada aktualnej wartości rynkowej przedmiotu aportu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.