ILPB1/415-116/10-5/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2010 r. (data wpływu do BKIP w Lesznie 25 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest:

* prawidłowe w części dotyczącej korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z dofinansowaniem otrzymanym przed dniem 1 lutego 2009 r.,

* nieprawidłowe w części dotyczącej korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z dofinansowaniem otrzymanym od dnia 1 lutego 2009 r.

W dniu 18 stycznia 2010 r. Pani złożyła do Izby Skarbowej w Warszawie - Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Pismem z dnia 19 stycznia 2010 r. nr IPIA/071-3/10-2/JP Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - przekazał wniosek Pani do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wniosek wpłynął do tut. Organu w dniu 25 stycznia 2010 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 marca 2010 r., znak ILPB1/415-116/10-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

W wezwaniu tym wskazano, że w przypadku nieuiszczenia dodatkowej opłaty w wyznaczonym terminie, bądź niewskazania, którego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego dotyczy wpłacona kwota, wniosek będzie podlegać rozpatrzeniu w zakresie zagadnień wg kolejności w nim przedstawionej, tj.

* podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jako zaistniały stan faktyczny,

* podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów - jako zdarzenie przyszłe,

* podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jako stan faktyczny,

w pozostałej zaś części wniosek zostanie pozostawiony bez rozpatrzenia.

Do dnia dzisiejszego wniosku nie uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie fryzjerstwa (PKD - 96.02.A) i w ramach tej działalności zatrudnia pracowników młodocianych w celu przygotowania zawodowego w zawodzie fryzjer - 3 lata nauki zawodu. W roku 2008 trzech pracowników ukończyło naukę i zdało pozytywnie egzamin oraz otrzymało tytuł czeladnika w wyuczonym zawodzie, w związku z tym wystąpiła do UG z wnioskiem o przyznanie dofinansowania kosztów kształcenia, który to gmina rozpatrzyła pozytywnie i w listopadzie 2008 r. Wnioskodawczyni dofinansowanie otrzymała. Identyczna sytuacja miała miejsce w 2009 r. i będzie miała w 2010 r..

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma zastosowanie artykuł wymieniony w pytaniu, Zainteresowana skorygowała koszty opisane w pytaniu w dniu otrzymania dofinansowania stosując zapis stornujący sumy kosztów za lata 2005-2008 z datą otrzymania dofinansowania. Wyżej przyjęte stanowisko Wnioskodawczyni zastosowała również w 2009 r. i zamierza zastosować je w 2010 r..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w części dotyczącej korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z dofinansowaniem otrzymanym przed dniem 1 lutego 2009 r.,

* nieprawidłowe w części dotyczącej korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z dofinansowaniem otrzymanym od dnia 1 lutego 2009 r.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawczyni, która wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Zatem co do zasady, kosztami uzyskania przychodów mogą być wydatki związane z wynagrodzeniami wypłacanymi młodocianym pracownikom oraz składkami na ubezpieczenie społeczne od tych wynagrodzeń w części finansowanej przez płatnika (z zastrzeżeniem wynikającym z art. 23 ust. 1 pkt 55 i 55a ww. ustawy).

W myśl bowiem przepisów art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Przepis art. 70b ust. 8 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lutego 2009 r. stanowił, iż dofinansowanie z budżetu państwa kosztów kształcenia młodocianych pracowników odbywa się w ramach dotacji celowej na zadania własne.

Zatem wydatki sfinansowane przychodami zwolnionymi od podatku, czyli w tym przypadku, koszty kształcenia młodocianych pracowników sfinansowane dotacją otrzymaną z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Umożliwienie zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów finansowanych w ten sposób byłoby bowiem dwukrotnym uprzywilejowaniem podatnika. Dlatego też, w dacie otrzymania dofinansowania kosztów kształcenia młodocianych pracowników należy dokonać stosownej korekty kosztów uzyskania przychodów w wysokości odpowiadającej kwocie otrzymanego dofinansowania.

Bez znaczenia jest przy tym późniejszy sposób wydatkowania pozyskanych z dofinansowania środków pieniężnych.

W takim przypadku wydatki sfinansowane na kształcenie ucznia zaksięgowane w kosztach uzyskania przychodów, powinny być w chwili otrzymania dotacji skorygowane o wysokość otrzymanego dofinansowania. Koszty kształcenia ucznia w okresie nauki zawodu, za którego wykształcenie Wnioskodawczyni otrzymała dofinansowanie w formie dotacji, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Jeżeli jednak przedmiotowe dofinansowanie zostało otrzymane po dniu 1 lutego 2009 r. wówczas będą miały zastosowanie przepisy ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw z dnia 19 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 6, poz. 33).

Zgodnie z art. 5 ww. ustawy w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) art. 70b ust. 8 otrzymuje brzmienie: dofinansowanie kosztów kształcenia młodocianych pracowników jest finansowane ze środków Funduszu Pracy.

W związku z powyższym otrzymane dofinansowanie od dnia 1 lutego 2009 r. nie będzie dotacją celową, a więc nie będzie korzystać ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w przypadku dofinansowania otrzymanego po dniu 1 lutego 2009 r., które nie stanowi dotacji celowej korzystającej ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Zainteresowana nie będzie miała obowiązku korygowania tej części kosztów uzyskania przychodów, które dotyczą tego dofinansowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ informuje, że wniosek:

* w zakresie przychodów - jako zaistniały stan faktyczny został rozstrzygnięty w dniu 13 kwietnia 2010 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-116/10-3/IM,

* w zakresie przychodów - jako zdarzenie przyszłe został rozstrzygnięty w dniu 13 kwietnia 2010 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-116/10-4/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.