ILPB1/415-116/09-2/AA

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 kwietnia 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-116/09-2/AA

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2009 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 23 stycznia 2009 r.)o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2009 r. do Biura KIP w Płocku wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Pismem z dnia 20 stycznia 2009 r. nr Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie - działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - przekazał wniosek Pana, według właściwości do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tut. Organu w dniu 23 stycznia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Przeważającym przedmiotem działalności jest produkcja gotowych wyrobów włókienniczych, z wyłączeniem odzieży i działalności usługowej PKD 17.40.A. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Zainteresowany w 2004 r. i 2005 r. zakupił nieruchomości rolne. Zakupionych gruntów wówczas nie wprowadził do ewidencji środków trwałych.

W 2006 r. podjął decyzję o wybudowaniu na zakupionych gruntach budynku - zakładu produkcji plandek wraz z instalacjami i urządzeniami budowlanymi. w dniu 14 lutego 2007 r. w Starostwie Powiatowym złożono wniosek o stałe wyłączenie z produkcji rolniczej gruntów rolnych stanowiących własność Wnioskodawcy o łącznej powierzchni 926 m2 z przeznaczeniem pod budowę budynku. Decyzją Starostwa Powiatowego z dnia 26 marca 2007 r. zezwolono na stałe wyłączenie z produkcji rolniczej gruntów rolnych z zakupionych działek o łącznej powierzchni 926 m 2. Jednocześnie w decyzji określono należność z tytułu trwałego wyłączenia gruntów ornych na cele nierolnicze w wysokości 14.801,18 zł, a także opłaty roczne z tytułu nierolniczego użytkowania gruntów w wysokości równowartości ceny 4,167 tony ziarna żyta, stosowanej przy wymierzaniu podatku rolnego w danym roku, które Wnioskodawca będzie zobowiązany uiszczać przez okres 10 lat w terminie do 30 czerwca każdego roku. Pierwszą opłatę roczną Zainteresowany zobowiązany był uiścić w 2007 r., a ostatnią w 2016 r. Wysokość opłat rocznych ustalana będzie corocznie, o czym będzie powiadamiany pismem.

Wnioskodawca informuje, że w dniu 7 sierpnia 2007 r. wpłacił kwotę 14.801,16 zł stanowiącą jednorazową należność z tytułu wyłączenia gruntów rolnych oraz kwotę 1.480,12 zł stanowiącą opłatę roczną za 2007 r. z tytułu nierolniczego użytkowania gruntów. Grunty wprowadzono do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

1.

Czy jednorazowa należność z tytułu trwałego wyłączenia gruntów ornych na cele nierolnicze podwyższa wartość początkową gruntów, czy podwyższa wartość początkową budynku - zakładu produkcji plandek.

2.

Czy opłaty roczne z tytułu nierolniczego użytkowania gruntów będą podwyższały wartość początkową gruntów, czy wartość początkową budynku - zakładu produkcji plandek, czy też stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji.

Ponadto zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składnik może być zaliczony do środków trwałych gdy jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, tak więc koszty związane z przystosowaniem środka trwałego do używania są elementem ceny nabycia (wartości początkowej).

Opłata została poniesiona przed dniem przekazania środka trwałego do używania i stanowi koszt związany z przygotowaniem gruntu ornego pod zabudowę przemysłową, a więc koszt związany z przystosowaniem środka trwałego do używania. Powinna zatem zwiększyć wartość początkową nabytego gruntu.

Opłaty roczne z tytułu nierolniczego wykorzystania gruntów poniesione do dnia przekazania środka trwałego do używania powinny powiększyć wartość początkową gruntu ponieważ podobnie jak jednorazowa należność z tytułu trwałego wyłączenia gruntów ornych na cele nierolnicze stanowią koszt związany z przygotowaniem gruntu ornego pod zabudowę, a więc koszt związany z przystosowaniem środka trwałego do używania.

Opłaty roczne z tytułu nierolniczego wykorzystania gruntów poniesione po dniu przekazania środka trwałego do używania stanowią koszt uzyskania przychodu, gdyż spełniają warunek zawarty w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie podwyższają wartości początkowej gruntu ponieważ nie mogą być uznane za koszt związany z przystosowaniem środka trwałego do używania w sytuacji, gdy jest on już używany, a także w żaden sposób nie powodują ulepszenia, o którym mowa w art. 22g ust. 17 ww. ustawy. Opłaty roczne z tytułu nierolniczego wykorzystania gruntów poniesione po dniu przekazania środka trwałego do używania należy uznać za koszty uzyskania w całości w dacie poniesienia wydatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w dniu 10 kwietnia 2009 r. wydano odrębne interpretacje indywidualne dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* ustalenia wartości początkowej oddanej do użytkowania części budynku nr ILPB1/415-116/09-3/AA,

* możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu nr ILPB1/415-116/09-4/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl