ILPB1/415-1153/09-3/IM - Ustalenie wartości początkowej środków trwałych wniesionych aportem do spółki komandytowej przez inną spółkę komandytową.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana z dnia 20 października 2009 r. (data wpływu 23 października 2009 r.), uzupełnione w dniu 21 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 23 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacji podatkowej, w związku z czym pismem z dnia 2 grudnia 2009 r., znak ILPB1/415-1153/09-2/IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 grudnia 2009 r., a w dniu 21 grudnia 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, osoba fizyczna, jest komandytariuszem spółki komandytowej (zwanej dalej spółką komandytową 1), której komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością "A". Spółka komandytowa 1 jest właścicielem nieruchomości, zarówno lokali mieszkalnych jak i użytkowych (wyremontowanych), stanowiących jej towary handlowe. Obok tej Spółki powstanie inna spółka komandytowa (zwana dalej spółką komandytową 2), której wspólnikiem (komandytariuszem) będzie spółka komandytowa 1, zaś komplementariuszem Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością "B". Na pokrycie udziału kapitałowego spółka komandytowa 1 wniesie do spółki komandytowej 2 wkład niepieniężny w postaci prawa własności niektórych nieruchomości, stanowiących jej własność. Wkład niepieniężny nie będzie stanowił przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części.

Przedmiotem działalności spółki komandytowej 2 będzie m.in. wynajem nieruchomości. Spółka komandytowa nr 2 nie wyklucza w przyszłości sprzedaży uprzednio aportowanych do Niej nieruchomości, w tym przed upływem 12 miesięcy od momentu wniesienia.

Na dzień złożenia wniosku nie jest możliwe jednoznaczne określenie czy wszystkie z wnoszonych aportem nieruchomości będą ostatecznie wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzeniem działalności gospodarczej spółki, co jest warunkiem ujęcia ich jako środków trwałych zarówno dla celów rachunkowych jak i podatkowych. Nie można przy tym wykluczyć, że niektóre z nieruchomości zostaną przeznaczone do zbycia przed upływem 12 miesięcy od momentu wniesienia. Należy więc przyjąć, że będą takie nieruchomości, które przez spółkę otrzymującą aport:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych.

W jakiej wysokości należy określić wartość początkową nieruchomości wniesionych do spółki komandytowej 2 przez spółkę komandytową 1 w przypadku, gdy spółka komandytowa 2 zaliczy te składniki do środków trwałych.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartością początkową środków trwałych wniesionych w formie wkładu niepieniężnego do osobowej spółki handlowej jest wartość ustalona przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Wnioskodawca uważa, że wartość początkowa budynków stanowiących środki trwałe spółki osobowej, do której został wniesiony aportem, jest równa wartości określonej przez wspólników w akcie notarialnym, na mocy którego aport zostanie wniesiony. Wartość ta nie może być jednak wyższa niż wartość rynkowa budynku na dzień wniesienia wkładu do spółki osobowej.

Odpisy amortyzacyjne od tak ustalonej wartości początkowej stanowić będą koszty uzyskania przychodów u wspólników spółki, stosownie do przysługującego im udziału w zyskach.

Podobny pogląd wyrażony został w dotychczasowym orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku WSA w Łodzi z dnia 6 listopada 2002 r. (I SA/Łd 1269/02).

Ponadto analogiczne stanowisko prezentowane jest także w interpretacjach zamieszczanych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) został on wydany w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej sprawy, w której zapadł.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Tutejszy Organ informuje, że wniosek w zakresie:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.