ILPB1/415-1136/11-5/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 29 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 13 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej wkładu niepieniężnego do spółki osobowej - jest prawidłowe.

W dniu 29 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej wkładu niepieniężnego do spółki osobowej.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1 oraz 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 7 grudnia 2011 r. nr ILPB1/415-1136/11-2/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 7 grudnia 2011 r. (skutecznie doręczono w dniu 9 grudnia 2011 r.), natomiast w dniu 13 grudnia 2011 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Zainteresowany uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 12 grudnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dwie osoby fizyczne X i Y nabyły w czerwcu 2011 r. nieruchomość składającą się z dwóch działek 79/1 o wielkości 746 m ² i 79/2 o wielkości 240 m ^2. Nabycie nastąpiło w udziałach wynoszących: osoba X - 60% osoba Y - 40%.

W akcie notarialnym, na podstawie którego osoby X i Y nabyły przedmiotową nieruchomość, ustalono jedną cenę sprzedaży w kwocie 1.275.000,00 za obie działki. Na większej działce 79/1 posadowiony jest budynek wielorodzinny z 6 lokalami mieszkalnymi. Mniejsza działka 79/2, znajdująca się w tyle większej działki 79/1, pozostaje niezabudowana.

W okresie kolejnych 6 miesięcy od daty nabycia nieruchomości osoby X i Y zamierzają sprzedać wydzielony z obu działek pasek ziemi o szerokości 3,5 m na całej ich długości na rzecz właściciela sąsiedniej działki. W związku z powyższym nastąpi zmiana numeracji działek, bowiem:

* większa działka 79/1 zostanie podzielona na dwie, jedna działka o nowym nr 79/3 o powierzchni 638 m ² (zabudowana budynkiem wielorodzinnym z 6 lokalami), która pozostanie współwłasnością osób X i Y, oraz działka o nowym nr 79/4 o powierzchni 108 m ^2, która zostanie sprzedana właścicielowi sąsiedniej działki;

* mniejsza działka 79/2 zostanie podzielona na dwie, jedna działka o nowym nr 79/5 o powierzchni 205 m ² (niezabudowana), która pozostanie współwłasnością osób X i Y, oraz działka o nowym nr 79/6 o powierzchni 35 m ^2, która zostanie sprzedana właścicielowi sąsiedniej działki.

Ponadto osoby X i Y w okresie 6 miesięcy od daty nabycia przedmiotowej nieruchomości wykonają częściowy remont budynku posadowionego na działce nr 79/1. W piwnicy budynku wydzielony zostanie także nowy 7 lokal o charakterze biurowym. W takim stanie faktycznym, to jest po sprzedaży paska ziemi, wykonaniu remontu, wydzieleniu dodatkowego lokalu, nieruchomość ma zostać wniesiona jako wkład do spółki komandytowej przez obu współwłaścicieli. Spółka komandytowa utworzona zostanie przez współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości.

Przedmiotowa nieruchomość nie została nabyta przez osoby X i Y w ramach jednosobowej działalności gospodarczej, w związku z czym nigdy nie była amortyzowana.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że jest osobą X i posiada 60% udziałów w przedmiotowej nieruchomości.

Ponadto Zainteresowany uzupełnił przedstawiony opis zdarzenia przyszłego poprzez jednoznaczne stwierdzenie, że określenie nakładów na nabycie przedmiotu aportu z całą pewnością jest niemożliwe. W wyniku dokonanych czynności jest to bowiem całkowicie inna nieruchomość, o innej powierzchni oraz innej ilości lokali niż była nabyta pierwotnie. Jednocześnie Wnioskodawca poinformował, że przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszących wkład w prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, z uwagi na podjęte czynności uznać należy, iż ustalenie nakładów na nabycie bądź wytworzenie wkładu jest niemożliwe, stąd ustalenie jego wartości, w myśl art. 22g ust. 1 pkt 4c, powinno zostać dokonane w trybie art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a), b) i c) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiany w przedmiotowej nieruchomości, powstałe na skutek działań podjętych przez właścicieli są na tyle istotne, że na dzień zawarcia umowy spółki komandytowej nie będzie możliwe ustalenie nakładów poniesionych na jej nabycie. Działki wchodzące w skład nieruchomości nie będą miały już takiej samej powierzchni, co więcej zmieni się ich numeracja. Ponadto wydzielenie nowego 7 lokalu oraz poniesienie w związku z tym nakładów dodatkowo skomplikuje stan faktyczny. Zauważyć także należy, iż z uwagi na fakt, że w zasadzie obie działki, to jest 79/1 oraz 79/2, muszą funkcjonować razem jako jedna całość gospodarcza, w akcie notarialnym nabycia nieruchomości określono jedną cenę sprzedaży. Również ten fakt wypływa w sposób zasadniczy na niemożliwość określenia nakładów. Co więcej wskazać należy, że brak jest przepisu w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w takiej sytuacji nakazywałby zastosowanie zasady proporcji. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w takim stanie faktycznym zastosowanie znajdzie art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Zgodnie z art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółka komandytowa jest spółką osobową, mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W celu ustalenia wartości początkowej wniesionego w drodze aportu do spółki komandytowej wkładu niepieniężnego w postaci nieruchomości wraz z budynkiem, należy sięgnąć do regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 24 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

Zasady ustalania wartości początkowej poszczególnych środków trwałych, w sytuacji ich wniesienia do spółki osobowej jako wkładu niepieniężnego, reguluje przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną:

W myśl art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do treści art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Natomiast w myśl art. 22g ust. 11 ww. ustawy, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że dwie osoby fizyczne, w tym Wnioskodawca, nabyły w czerwcu 2011 r. nieruchomość składającą się z dwóch działek, przy czym na jednej z nich posadowiony jest budynek wielorodzinny z 6 lokalami mieszkalnymi. Osoby te zamierzają sprzedać wydzielony z obu działek pasek ziemi o szerokości 3,5 m na całej ich długości na rzecz właściciela sąsiedniej działki. W związku z tym nastąpi podział ww. działek. Ponadto ww. osoby wykonają częściowy remont budynku posadowionego na jednej z działek, a w piwnicy budynku wydzielony zostanie także nowy 7 lokal o charakterze biurowym. Po dokonaniu wskazanych czynności nieruchomość ma zostać wniesiona jako wkład do spółki komandytowej przez obu współwłaścicieli. Spółka komandytowa utworzona zostanie przez współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca poinformował, że przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszących wkład w prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. Ponadto Zainteresowany jednoznacznie stwierdził, że określenie nakładów na nabycie przedmiotu aportu z całą pewnością jest niemożliwe

Należy zauważyć, iż zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkową wnoszonego do spółki komandytowej wkładu w postaci nieruchomości można ustalić w wysokości wartości rynkowej jedynie w sytuacji, gdy ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej. Taka sytuacji, zgodnie z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, ma miejsce w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że w sytuacji wniesienia przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej aportu w postaci nieruchomości (gruntu oraz budynku), za jej wartość początkową, zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać wartość określoną zgodnie z art. 19 ww. ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z uwagi na to, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości mającej być przedmiotem aportu, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydając indywidualne interpretacje przepisów prawa podatkowego nie bada prawdziwości zdarzeń czy sformułowań przedstawionych we wniosku, tylko przyjmuje je za elementy opisu zdarzenia przyszłego. Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od stanu faktycznego, który wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chronić Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.