ILPB1/415-1133/12-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2012 r. (data wpływu 26 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą x Ośrodek Szkolenia Kierowców. Dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a ponadto rozlicza się na zasadach ogólnych.

Zainteresowany jest właścicielem samochodu osobowego, który nie stanowi środka trwałego w jego działalności gospodarczej. Samochód ten służy zaspokojeniu potrzeb osobistych Wnioskodawcy niezwiązanych z wykonywaną działalnością, a także wykorzystywany jest podczas prowadzonych szkoleń kierowców.

Wnioskodawca prowadzi dla samochodu ewidencję przebiegu pojazdów, w której ewidencjonuje trasy i ilości przejechanych kilometrów podczas szkoleń oraz wydatki ponoszone na zakup paliwa, części i usług konserwacji samochodu.

Na podstawie zapisów w ewidencji przebiegów pojazdu, dokonywane jest księgowanie kosztu eksploatacji pojazdu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W dniu x.08.2012 r. samochód Zainteresowanego uległ kolizji, a sprawcą tej kolizji nie był Wnioskodawca, tylko inny kierowca. Wnioskodawca otrzymał odszkodowanie z polisy OC sprawcy kolizji. Ani koszt ubezpieczenia, ani koszty naprawy samochodu nie zostały przez Wnioskodawcę ujęte w ewidencji przebiegu pojazdu, celem rozliczenia ich w koszty poprzez tzw. kilometrówkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stanie faktycznym opisanym powyżej, przychód w postaci otrzymanego odszkodowania korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane odszkodowanie będzie stanowiło przychód zwolniony od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem, m.in. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Szkoda, która była powodem wypłaty przedmiotowego odszkodowania, nie dotyczy składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż wspomniany w pytaniu samochód osobowy nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

W związku z tym, wspomniane odszkodowanie nie będzie stanowiło przychodu z działalności gospodarczej. Fakt wykorzystywania samochodu w działalności nie powoduje, że staje się on składnikiem majątku związanym z tą działalnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są:

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie natomiast do treści art. 14 ust. 1 powołanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe, uzyskane w związku z tą działalnością, o ile ustawa nie wyłącza ich z tej kategorii.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie natomiast z treścią art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż zwolnienie podatkowe nie obejmuje m.in. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Składnikami majątku związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej będą zarówno środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, jak i wszelkie inne przedmioty, które są w funkcjonalny sposób związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - zwłaszcza wszelkie przedmioty wykorzystywane w działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - ośrodek szkolenia kierowców. Jest właścicielem samochodu osobowego, który nie stanowi środka trwałego w jego działalności gospodarczej; samochód ten służy zaspokojeniu potrzeb osobistych Wnioskodawcy niezwiązanych z wykonywaną działalnością, ale również jest wykorzystywany podczas prowadzonych szkoleń kierowców.

Samochód Zainteresowanego uległ kolizji, w związku z czym Wnioskodawca otrzymał odszkodowanie z polisy OC sprawcy kolizji.

W przedmiotowej sprawie uznać należy, iż otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie dotyczy składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, bowiem Zainteresowany wskazał, że pojazd służy mu m.in. podczas prowadzonych szkoleń kierowców.

Okoliczność, iż przedmiotowy samochód nie został formalnie ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie ma znaczenia dla określenia jego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, odszkodowanie to stanowi przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Reasumując, przedmiotowe odszkodowanie nie korzysta - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota otrzymanego odszkodowania stanowi dla Zainteresowanego przychód ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.