ILPB1/415-1128/14-4/AG - Źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 3 października 2014 r.), uzupełnionym w dniu 29 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródła przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 17 grudnia 2014 r. znak ILPB1/415-1128/14-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 grudnia 2014 r., a w dniu 29 grudnia 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 23 grudnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Pozostałymi wspólnikami Spółki są dwie osoby fizyczne. Spółka została założona jako podmiot celowy. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. działalność trustów, funduszów i podobnych instytucji finansowych, pozostałe formy udzielania kredytów, działalność związana z zarządzaniem funduszami, czy też kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Intencją wspólników było zainwestowanie określonej sumy środków pieniężnych poprzez otworzenie rachunku inwestycyjnego w banku inwestycyjnym. Warunkiem współpracy z tym bankiem było rozpoczęcie inwestycji na odpowiednim poziomie finansowym. Żaden ze wspólników nie posiadał indywidualnie wystarczającej kwoty aby mógł zainwestować samodzielnie poprzez otwarcie rachunku inwestycyjnego we wspomnianym banku inwestycyjnym. Po zawiązaniu Spółki środki pieniężne zostały wpłacone przez każdego wspólnika do spółki jako jego wkład, a następnie łącznie przekazane na rachunek inwestycyjny otwarty w banku inwestycyjnym. Środki na rachunku lokowane są w różnego rodzaju instrumenty finansowe, m.in. w akcje spółek, jednostki funduszy inwestycyjnych, certyfikaty inwestycyjne oferowane w różnych walutach. Zarządzanie środkami ulokowanymi na rachunku inwestycyjnym dokonywane jest przez bank inwestycyjny i polega m.in. na kupnie danego waloru, sprzedaży, a następnie zakupie innego waloru.

Zamknięcie pozycji - tj. sprzedaż danego waloru powoduje powstanie przychodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych. W przypadku, jeżeli przychód przewyższy koszt zakupu danego waloru powstaje dochód, który staje się podstawą opodatkowania.

W uzupełnieniu wniosku podano, że opierając się na przedmiocie działalności Spółki wynikającym z jej umowy, tj.:

* 64.30.Z Działalność trustów, funduszów i podobnych instytucji finansowych,

* 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów

* 66.1 Działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych

przedmiot działalności Spółki obejmuje lokowanie środków finansowych w różnego rodzaju instrumenty finansowe m.in. akcje spółek, jednostki funduszy inwestycyjnych itp.

Faktycznie jednak Spółka założyła jedynie rachunek inwestycyjny w banku, który prowadzi wskazaną wyżej działalność i nie dokonuje samodzielnie tego rodzaju działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym źródłem przychodów z tytułu odpłatnej sprzedaży walorów będą kapitały pieniężne zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm. - dalej u.p.d.o.f.), czy pozarolnicza działalność gospodarcza, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f. źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych. Z kolei zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 i 6 u.p.d.o.f. za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziałów w funduszach kapitałowych i przychody z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, a także realizacji praw wynikających z tych papierów wartościowych.

Według natomiast art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Według definicji ustawowej pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Ponadto zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 5 u.p.d.o.f. przychodem z działalności gospodarczej są m.in. odsetki od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością.

W przedstawionym powyżej stanie faktycznym przychody z zainwestowanego kapitału uzyskuje spółka jawna, jednak obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych ciąży na każdym wspólniku, w zakresie osiąganego przez niego dochodu ze spółki. Zainwestowane środki pieniężne pochodzą wyłącznie z wkładów wspólników spółki. Spółka została założona w celu zainwestowania określonej kwoty środków pieniężnych w banku inwestycyjnym. Jednocześnie nie dokonywała ona żadnych czynności, które mieściłyby się w zakresie definicji działalności gospodarczej. Cel założenia spółki od początku był jednoznaczny i niezmienny, a mianowicie zainwestowanie środków pieniężnych. Spółka była zatem narzędziem użytym w celu dokonania transakcji. Istnienie Spółki uzależnione jest od czasu trwania inwestycji.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm. - dalej k.s.h.) spółka jawna prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą (art. 22 § 1 k.s.h.). Przepisy k.s.h. nie definiują terminu "przedsiębiorstwo", dlatego należy zastosować definicję ustawową zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1963 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm. - dalej k.c.), zgodnie z którą przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Oznacza to, że spółka jawna prowadzi przedsiębiorstwo w znaczeniu, jakie nadaje mu k.c. Nie przesądza to jednak o tym, że wszystkie przychody, jakie uzyskuje spółka należy kwalifikować do tej samej kategorii źródła przychodów jej wspólników - a więc zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. do pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nie wynika to bowiem z faktu uznania przez k.s.h. spółki jawnej jako podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo. Należy oddzielić ocenę statusu spółki jawnej na gruncie k.s.h. - aktu prawnego mającego charakter ogólny i statuującego taką formę organizacyjno-prawną jaką jest spółka jawna od przepisów szczegółowych jakimi są przepisy u.p.d.o.f. Uznanie, że wszystkie przychody spółki jawnej należy kwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej byłoby sprzeczne z zasadą przedmiotowości źródła przychodu. Należy przy tym podkreślić, że jakkolwiek zgodnie z przepisami k.s.h. w związku z przepisami k.c. spółka jawna prowadzi przedsiębiorstwo, to zgodnie z przepisami u.p.d.o.f. pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły. W przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, iż cel powołania spółki - tj. zainwestowanie określonej kwoty środków pieniężnych z pewnością ma charakter zarobkowy, bez względu na rezultat tej inwestycji i prowadzone jest w sposób ciągły, gdyż inwestycja trwa bez przerwy, a nie jest efektem okazjonalnych transakcji. Nie można się jednak zgodzić z tym, że prowadzona jest ona w sposób zorganizowany, o czym przesądzają poniższe argumenty.

Spółce brak jest określonej struktury organizacyjnej, nie zatrudnia pracowników, nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, nie posiada majątku trwałego ani wartości niematerialnych i prawnych, zapasów, należności ani zobowiązań handlowych, nie posiada kontrahentów poza bankiem inwestycyjnym, nie działa na żadnym konkretnym rynku, nie ma struktury dostawców i odbiorców, kanałów dystrybucji, nie świadczy usług, nie produkuje dóbr, nie sprzedaje ani nie kupuje towarów handlowych, nie prowadzi działalności budowlanej, nie eksploatuje złóż, ani też nie wykorzystuje rzeczy ani wartości niematerialnych i prawnych. Jedynym celem Spółki było zainwestowanie określonej kwoty środków pieniężnych oraz sprawiedliwy podział zysków, a w przypadku zakończenia inwestycji zgodny z włożonym kapitałem zwrot tych kwot wspólnikom. Jak wspomniano wcześniej celem założenia spółki było zainwestowanie wspólnie określonej kwoty środków pieniężnych, należących wcześniej do wspólników spółki. Spółka zatem faktycznie zainwestowała określoną sumę środków pieniężnych w imieniu swoich wspólników, jej byt sprowadzony został do roli podmiotu - narzędzia użytego w celu przeprowadzenia określonej transakcji.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe, nie może być spełniona dyspozycja przepisu art. 14 ust. 2 pkt 5 u.p.d.o.f., gdyż rachunek inwestycyjny nie jest utrzymywany w związku z wykonywaną działalnością. Do podobnej konkluzji w zakresie rozdziału przychodu na różne źródła doszedł Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 28 października 2009 r. (ITPB1/415-672/09/TK). Organ uznał, iż odsetek od lokat założonych na rachunku lokaty terminowej pod rachunkiem bieżącym spółki jawnej nie należy zaliczać do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z treścią wydanej interpretacji indywidualnej: "Kluczowym dla prawidłowego odczytania normy art. 14 ust. 2 pkt 5 ustawy jest ustalenie, co należy rozumieć przez "rachunki bankowe utrzymywane w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą". Zdaniem organu, należy przyjąć, że chodzi tu o rachunki za pośrednictwem których przyjmowane są i z których dokonywane są wszelkiego rodzaju płatności. Z faktem tym wiąże się przetrzymywanie środków pieniężnych na tych rachunkach i tylko z faktem uzyskiwania wynagrodzenia w postaci odsetek na takich rachunkach wiąże się obowiązek zaliczenia ich do przychodów z działalności gospodarczej. (...) Odsetek od odrębnych lokat terminowych utworzonych dla lokowania wolnych środków pieniężnych z zysku Spółki jawnej, nawet przez bank prowadzący rachunek bieżący Spółki, nie można utożsamiać z odsetkami od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą gdyż lokaty te nie dotyczą rachunków związanych z bieżącą działalnością firmy, nie dokonuje się na nich operacji gospodarczych, tj. nie dokonuje się z nich płatności za zakupione towary, usługi, czy też na te rachunki nie spływają środki za sprzedane towary, usługi."

Jakkolwiek stan faktyczny, w oparciu o który wydana została przytoczona interpretacja indywidualna dotyczy odsetek od lokat terminowych, a w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku podstawę opodatkowania stanowi dochód z odpłatnego zbycia akcji, jednostek uczestnictwa, certyfikatów uczestnictwa lub innych papierów wartościowych, to istotne jest uznanie związku takich zysków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej. W przedmiotowej sprawie jak wskazano powyżej, działalność gospodarcza nie jest prowadzona, a przychodów z inwestycji nie można utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Ponadto wskazania wymaga ugruntowana już linia orzecznicza w zakresie rozdziału zysków z kapitałów pieniężnych od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak wskazuje Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 sierpnia 2012 r. (sygn. akt II FSK 1026/11): "przyporządkowanie odsetek do właściwego źródła przychodów następuje na podstawie treści ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zarówno art. 14 ust. 2 pkt 5, jak i art. 17 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. nie posługują się terminem "przedsiębiorca", ale odwołują się do przesłanki przedmiotowej w postaci prowadzenia działalności gospodarczej. Dlatego też nie ma znaczenia status podmiotowy-organizacyjny podatnika oraz prowadzenie (brak prowadzenia) działalności gospodarczej w rozumieniu prawa gospodarczego. Jak wynika z wcześniej zacytowanej legalnej definicji działalności gospodarczej ustawodawca najpierw nakazuje wykluczyć pochodzenie przychodu z któregokolwiek ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy a dopiero później pozwala zaliczyć go do przychodów z działalności gospodarczej." Podobne poglądy zostały także wyrażone m.in. w wyrokach NSA o sygnaturach akt II FSK 2644/11, II FSK 1507/11.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż w przedstawionym stanie faktycznym dochody ze sprzedaży waloru będą przychodami ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f., tj. z kapitałów pieniężnych, nie mogą być one bowiem uznane za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. W efekcie będą rozliczane przez każdego ze wspólników proporcjonalnie do posiadanego udziału na koniec każdego roku podatkowego w zaznaniu podatkowym PIT-38.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Definicja działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zgodnie z którym jest to działalność zarobkowa:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie zawarte w ww. przepisie, obejmuje więc m.in. kapitały pieniężne zdefiniowane, jako odrębne źródło przychodów, wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, których poszczególne kategorie wymieniono w art. 17 tej ustawy.

Z powyższego wynika, że jeżeli przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczają określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza, przychód ten stanowi przychód z tego źródła, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, niezależnie od tego czy zdarzenie, które powoduje powstanie tego przychodu ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 13 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych - oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Przy czym, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94, z późn. zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są:

,li>tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Z brzmienia art. 30b ust. 4 cytowanej ustawy wynika jednak, że przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie udziałów (akcji), papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, że (co do zasady) przychody uzyskane z pochodnych instrumentów finansowych, stanowią przychody z kapitałów pieniężnych. Wyjątek stanowią jedynie te przychody ze zbycia tych instrumentów lub realizacji praw z nich wynikających, które są uzyskane w wyniku wykonywania działalności gospodarczej, w zakresie obrotu tymi instrumentami i realizacji praw z nich wynikających.

Z treści przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. działalność trustów, funduszów i podobnych instytucji finansowych, pozostałe formy udzielania kredytów, działalność związana z zarządzaniem funduszami, czy też kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Środki na rachunku Spółki lokowane są w różnego rodzaju instrumenty finansowe, m.in. w akcje spółek, jednostki funduszy inwestycyjnych, certyfikaty inwestycyjne oferowane w różnych walutach. Przedmiot działalności Spółki obejmuje lokowanie środków finansowych w różnego rodzaju instrumenty finansowe m.in. akcje spółek, jednostki funduszy inwestycyjnych itp.

W celu określenia źródła przychodu, w ramach którego Wnioskodawca powinien rozliczać przychody związane z inwestowaniem w instrumenty finansowe, koniecznym jest ustalenie, czy opisane we wniosku transakcje można uznać za wykonywanie działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z definicji zawartej w tym przepisie, aby przychody uzyskane przez podatnika z danego rodzaju aktywności mogły zostać uznane za przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu tej ustawy:

Zdaniem tut. Organu prowadzona przez Spółkę działalność - w związku ze specyficznym zakresem (przedmiotem) tej działalności (inwestowanie w instrumenty finansowe) - prowadzi do powstania przychodu z tytułu obrotu instrumentami finansowymi. Chociaż art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wśród źródeł przychodów rozróżnia m.in. pozarolniczą działalność gospodarczą oraz kapitały pieniężne i prawa majątkowe, to - jak uważa tut. Organ - w przedmiotowej sprawie charakter prowadzonej przez Spółkę działalności nie pozostawia wątpliwości, że osiągane z tej działalności przychody nie będą zaliczane do źródła kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Należy również podkreślić, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że zdaniem Organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Wskazane rozstrzygnięcia (II FSK 1507/11 i II FSK 1026/11) zapadły na tle odmiennych, niż będący przedmiotem wniosku, opisów zdarzeń gospodarczych, a same rozstrzygnięcia nie tylko, że nie zaprzeczają stanowisku wyrażonemu w niniejszej interpretacji, ale je wręcz potwierdzają. W sprawach tych bowiem NSA uznał, że w sytuacji, gdy przychody nie zostały uzyskane w wykonaniu prowadzonej działalności gospodarczej, to nie stanowią przychodu zaliczanego do źródła "pozarolnicza działalność gospodarcza". Zauważyć jednak trzeba, że w sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji, spółka jawna została założona właśnie w celu uzyskiwania przychodów z lokowania środków w różnego rodzaju instrumenty finansowe, zakładając w tym celu stosowny rachunek inwestycyjny. Dlatego - odmiennie niż w rozstrzyganych przez NSA sprawach - uzyskiwanie przez spółkę przychodów ze sprzedaży wskazanych we wniosku walorów, stanowi realizację celu i przedmiotu gospodarczego spółki, stąd też przychody te zaliczone powinny być do źródła "pozarolnicza działalność gospodarcza". Stanowisko to potwierdza również wyrok NSA z dnia 6 października 2011 r. sygn. akt II FSK 277/11, w którym wskazano: "Użyte w przepisie art. 30b ust. 4 sformułowanie "odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej" oznacza, że wykonywanie działalności polega właśnie na odpłatnym zbywaniu i realizowaniu praw z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych w sposób zorganizowany, ciągły oraz zarobkowy. Odpłatne zbycie czy też realizacja określonych praw z pochodnych instrumentów finansowych, w wykonaniu działalności gospodarczej to czynność prawna stanowiąca realizację przedmiotu działalności gospodarczej".

Ponadto zauważa się, że wskazane przez Wnioskodawcę rozstrzygnięcie NSA o sygn. akt II FSK 2644/11 dotyczy tematyki odmiennej niż będąca przedmiotem niniejszej interpretacji (dotyczy skargi na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.