ILPB1/415-1126/11-5/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2011 r. (data wpływu 26 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 25 listopada 2011 r. oraz w dniu 9 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej - jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie: wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej, kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie amortyzacji.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 5 grudnia 2011 r. znak ILPB1/415-1126/11-3/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 7 grudnia 2011 r., a w dniu 9 grudnia 2011 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca powadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest: produkcja papieru falistego i tektury falistej oraz opakowań z papieru i tektury, produkcja pozostałych wyrobów z papieru i tektury, odzysk surowców z materiałów segregowanych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W grudniu 2011 r. nastąpić ma zmiana organizacyjno-prawna.

Wszystkie składniki majątkowe (tj. środki trwałe oraz inne rzeczowe składniki majątku niebędące środkami trwałymi) prowadzonego do tej pory przedsiębiorstwa zostaną wniesione aportem do spółki komandytowej, której jednym ze wspólników będzie Wnioskodawca. Podatnik posiada nieruchomości gruntowe zabudowane, których zakupu dokonał z własnych środków majątkowych, a które wykorzystywane są w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej.

Zainteresowany w ramach prowadzenia działalności gospodarczej zawarł również szereg umów leasingu operacyjnego, których przedmiotem były w szczególności ruchome składniki majątku przedsiębiorstwa. Natomiast docelowa spółka, założona będzie w celu prowadzenia dotychczasowej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu Zainteresowany dodał, iż przedmiotem aportu wnoszonego do spółki komandytowej będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego (tj. w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa); własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości; prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych; wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne; koncesje, licencje i zezwolenia; patenty i inne prawa własności przemysłowej: majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne; tajemnice przedsiębiorstwa; księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej; umowy leasingu oraz ewentualne zobowiązania).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej.

Czy wniesienie wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej w formie składników majątkowych przedsiębiorstwa skutkować będzie powstaniem przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych... W razie uznania przez organ, iż czynność ta wywrze taki skutek, w jaki sposób dokonać rozliczenia tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 10 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do spółki jest wyłączone ze źródła przychodów zarówno dla wspólników jak i samej spółki w rozumieniu niniejszej ustawy. Również wniesienie wskazanego wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie mieści się w kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, gdyż za takie uważane są zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9, nominalne wartości udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny w spółkach mających osobowość prawną.

Brzmienie przepisu art. 17 ust. 1 pkt 9 tej ustawy wskazuje, że odnosi się on jedynie do spółek posiadających osobowość prawną. Wniesienie aportu rzeczowego w postaci składników majątkowych przedsiębiorstwa do nowej spółki osobowej stanowi podwyższenie jej majątku, lecz nie powoduje powstania u jej wspólników z tego tytułu przychodów do celów podatkowych. Nie wiąże się to bowiem z ich odpłatnym zbyciem.

Nadto, zgodnie z art. 28 w zw. z art. 103 Kodeksu spółek handlowych, wszelkie mienie wniesione do spółki komandytowej staje się jej majątkiem, który przez okres jej trwania stanowi majątek odrębny od majątku każdego ze wspólników. Nie ma mowy o istnieniu jakiejkolwiek wspólności, brak również zatem podstaw do traktowania wspólników spółki osobowej jako współuprawnionych do majątku samej spółki, czego skutkiem jest brak uzyskania przychodu po ich stornie. Dodatkowym argumentem przemawiającym za powyższą interpretacją jest fakt, iż wniesiony przez wspólników wkład może być zwrócony w całości na ich rzecz, co nie jest dopuszczalne w przypadku spółek kapitałowych. Wnioskować zatem należy, iż nie jest to definitywne przysporzenie na rzecz samej spółki, a uznać należy za takie jedynie te które nie posiadają zwrotnego charakteru.

Należy stanąć również na stanowisku, że dla wnoszącego wkład czynność ta nie generuje przychodu, również w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy. Podstawowym warunkiem wynikającym ze wskazanego powyżej przepisu jest odpłatny charakter owego zbycia. Osoba wnosząca wkład w postaci składników majątkowych przedsiębiorstwa otrzymuje wprawdzie w zamian udziały, ale samo wniesienie aportu nie stanowi podstawy opodatkowania. Udziały stanowię bowiem surogat uprawnień nie tylko natury materialnej ale przede wszystkim korporacyjnych, a więc związanych z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność i same w sobie nie są przysporzeniem o charakterze odpłatnym. Przymiotnik ten rozumieć należy zawężająco, jako "wymagający zapłaty, taki za który się płaci", a ewentualna korzyść majątkowo jest efektem podejmowanych w późniejszym czasie przedsięwzięć. Pogląd ten podzielił również WSA W Gliwicach (wyrok z dnia 16 lutego 2011 r., sygn. I SA/Gl 1083/10).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm. - dalej k.s.h.), przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.

Stosownie do art. 8 k.s.h., spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. Przy czym, w myśl art. 4 § 1 pkt 1 k.s.h., spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Z kolei w myśl art. 102 k.s.h., spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Wniesienie do spółki osobowej wkładu niepieniężnego powoduje przeniesienie własności rzeczy lub prawa będącego przedmiotem wkładu, na spółkę. Na mocy art. 50 k.s.h. wnoszący wkład otrzymuje udział kapitałowy, równy wartości wkładu określonej w umowie spółki, który stanowi podstawę do określenia praw lub obowiązków wspólnika.

Należy jednak wskazać, że w przypadku aportu wnoszonego do spółki osobowej, jego wniesienie nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie wnoszącej go osoby. W zamian za wniesiony aport osoba fizyczna otrzymuje bowiem udziały, a więc uprawnienia do udziału w zyskach i stratach spółki oraz prawa związane z prowadzeniem spółki i wpływaniem na jej działalność. One zaś, mimo że istotnie posiadają wartość materialną, nie stanowią ceny nabycia. Otrzymując bowiem udziały wspólnik nabywa całokształt praw i obowiązków związanych z uczestnictwem w przedsięwzięciu gospodarczym sfinalizowanym w ramach spółki osobowej.

Przechodząc na grunt prawa podatkowego wskazać należy, iż zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie - oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną - oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

W myśl art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

Jednocześnie zauważyć należy, iż katalog elementów (składników) przedsiębiorstwa, ujęty w ww. art. 55¹ Kodeksu cywilnego nie ma charakteru zamkniętego, o czym świadczy użyte w nim sformułowanie "w szczególności". Zgodnie zaś z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 50b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.

Mając powyższe na uwadze, wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do spółki komandytowej w formie składników majątkowych przedsiębiorstwa nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym odpowiedź na pytanie drugie stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie amortyzacji) wniosek rozstrzygnięto interpretacjami indywidualnymi z dnia 21 grudnia 2011 r. nr ILPB1/415-1126/11-6/AG i ILPB1/415-1126/11-7/AG, natomiast w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek rozstrzygnięto odrębnym pismem.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołany w treści wniosku wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w przedmiotowym postępowaniu

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.