ILPB1/415-1121/11-5/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2011 r. (data wpływu 23 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 15 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obliczenia niezamortyzowanej wartości środka trwałego - jest prawidłowe.

W dniu 23 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodu ze sprzedaży środka trwałego oraz w zakresie obliczenia niezamortyzowanej wartości środka trwałego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 2 grudnia 2011 r. znak ILPB1/415-1121/11-2/AG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 6 grudnia 2011 r., a w dniu 15 grudnia 2011 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 12 grudnia 20 11 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług żniwnych w rolnictwie. Działalność ta ma charakter sezonowy i polega na koszeniu zbóż kombajnem w okresie od lipca do września, w zależności od warunków pogodowych.

Dnia 4 września 2006 r. Zainteresowany nabył kombajn wyprodukowany w 2003 r., który przed zakupem używany był dłużej niż sześć miesięcy.

Kombajn zakupiono nie na firmę lecz na nazwisko Wnioskodawcy i od tego czasu Zainteresowany używał go w działalności gospodarczej. Wartość zakupu kombajnu to 205.000,- zł, z czego 100.000,- zł zwrócono Wnioskodawcy w formie dotacji. Ponieważ do 2009 r. Wnioskodawca rozliczał podatek dochodowy ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, w latach 2007-2009 ciągnik wpisany do wykazu środków trwałych ulegał amortyzacji bez zaliczania kosztów do kosztów uzyskania przychodów z racji formy rozliczenia podatku dochodowego.

Od 2010 r. Zainteresowany zaczął rozliczać podatek dochodowy na zasadach ogólnych, a zakupiony kombajn wpisał do ewidencji środków trwałych i amortyzował go sezonowo. Przyjął założone tabele - 14% amortyzacji rocznej środka trwałego z grupy KŚT 59. Jako wartość początkową Wnioskodawca przyjął wartość zakupu 205.000,- zł, jako podstawę liczenia amortyzacji przyjął wartość zakupu pomniejszoną o dotację - 105.000,- zł.

Na dzień 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca przyjął, że za okres rozliczenia się ryczałtem kombajn został zamortyzowany w części przypadającej na trzy sezony jego użytkowania i amortyzacji. Obecnie Wnioskodawca amortyzuje kombajnu w miesiącach lipiec, sierpień i wrzesień.

Ponieważ posiadany kombajn ma zbyt małą wydajność, Wnioskodawca zamierza go sprzedać i dokonać zakupu bardziej wydajnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie obliczenia niezamortyzowanej wartości środka trwałego.

Zdaniem Wnioskodawcy, niezamortyzowaną wartość środka trwałego ustala się:

Zainteresowany jest zdania, że wartość niezamortyzowaną środka trwałego oblicza się odejmując od wartości zakupu wraz z dotacją wartość amortyzacji ustalonej w pkt 1 i pkt 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W interpretacji indywidualnej z dnia 21 grudnia 2011 r. wydanej dla Wnioskodawcy tut. organ stwierdził, iż podstawę obliczenia podatku dochodowego przy sprzedaży kombajnu ustala się księgując w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w rubryce nr 8 wartość sprzedaży kombajnu natomiast w rubrykach nr 13, 14 w koszty niezamortyzowaną wartość środka trwałego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest sposób obliczenia niezamortyzowanej wartości środka trwałego, którego zakup został pokryty częściowo dotacją.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W świetle art. 22g ust. 1 pkt 1 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

Pojęcie ceny nabycia zawiera przepis art. 22g ust. 3 ww. ustawy, zgodnie z którym jest to kwota należna zbywcy, powiększona o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż w omawianej sprawie, Wnioskodawca był uprawniony do ujęcia w ewidencji środków trwałych wartości początkowej przedmiotowego środka trwałego sfinansowanego dotacją w kwocie nabycia, tj. 205.000 zł.

Stosownie natomiast do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) cyt. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zatem w świetle ww. przepisu wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych, w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Na gruncie przedmiotowej sprawy, oznacza to, iż odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, która sfinansowana zostanie otrzymanym wsparciem finansowym (nie stanowiącym jak wskazano powyżej przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca do prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług żniwnych nabył kombajn. Wartość zakupu kombajnu to 205.000,- zł, z czego 100.000,- zł zwrócono Wnioskodawcy w formie dotacji. Ponieważ do 2009 r. rozliczał podatek dochodowy ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, w latach 2007-2009 ciągnik wpisany do wykazu środków trwałych ulegał amortyzacji bez zaliczania kosztów do kosztów uzyskania przychodów z racji formy rozliczenia podatku dochodowego. Od 2010 r. Zainteresowany zaczął rozliczać podatek dochodowy na zasadach ogólnych, a zakupiony kombajn wpisał do ewidencji środków trwałych i amortyzował go sezonowo.

Zgodnie natomiast z art. 22h ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 22n ust. 5 ww. ustawy, w razie zmiany formy opodatkowania podatnicy, zakładając ewidencję, o której mowa w ust. 2 (ewidencja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), uwzględniają w niej odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego lub podatku tonażowego.

Z powyższego zapisu wynika, iż Wnioskodawca ustalając wartości części niezamortyzowanej środka trwałego, winien uwzględnić amortyzację obliczoną za okres opodatkowania na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, przy czym odpisy amortyzacyjne za ten okres nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 24 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż niezamortyzowaną wartość środka trwałego, którego zakup został pokryty częściowo dotacją, stanowi różnica między wartością początkową środka trwałego (łącznie z dotacją), a sumą odpisów amortyzacyjnych - zarówno zaliczonych, jak i niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów (art. 22h ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy), obliczonych w okresie opodatkowania na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz opodatkowania na zasadach ogólnych (art. 22n ust. 5 powołanej ustawy). Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, że w zakresie pozostałej problematyki dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (tj. dochodu ze sprzedaży środka trwałego) wniosek rozstrzygnięto interpretacją indywidualną z dnia 21 grudnia 2011 r. nr ILPB1/415-1121/11-4/AG.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.