ILPB1/415-1116/11-4/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2011 r. (data wpływu 22 września 2011 r.), uzupełnionym w dniu 22 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podstawy opodatkowania - jest prawidłowe.

W dniu 22 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie podstawy opodatkowania.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 1 i § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 listopada 2011 r. znak ILPB1/415-1116/11-2/AG na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 listopada 2011 r., a w dniu 22 listopada 2011 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 21 listopada 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W prowadzonej galerii handlowej Zainteresowana zamierza zainstalować automatyczne (po wrzuceniu monety) otwieranie drzwi toalet.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Ponieważ urządzenia do otwierania drzwi nie mają żadnych liczników, to jak ustalić podstawę do opodatkowania tej działalności podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ urządzenia do otwierania drzwi nie mają żadnych liczników, to okresowe - w razie zapełnienia komisyjne otwarcie, a przynajmniej raz w miesiącu, przeliczenie gotówki i sporządzenie stosownego protokołu, mogłoby być podstawą do opodatkowania tej działalności podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 1c cyt. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Powyższy przepis stanowi generalną zasadę określającą moment powstania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyjątek od tej zasady wprowadza art. 14 ust. 1e, 1 h i 1i ww. ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1e ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Stosownie do art. 14 ust. 1h tej ustawy, przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.

W myśl art. 14 ust. 1i ww. aktu prawnego, w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Ustalenie momentu uzyskania przychodu uzależnione jest tym samym od rodzaju prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W odniesieniu do działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu usług udostępnienia klientom możliwości skorzystania z toalety po wrzuceniu do automatu pozwalającego otworzyć drzwi monety, ustalenie momentu uzyskania przychodu z tego tytułu winno nastąpić na podstawie wyżej wskazanego art. 14 ust. 1i cyt. ustawy. Konsekwencją czego będzie przyjęcie, iż datą powstania przychodu jest dzień otrzymania zapłaty za możliwość skorzystania z toalety.

Jednocześnie w myśl art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

Przy czym w myśl art. 44 ust. 3 ww. aktu prawnego, Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek za miesiące do listopada roku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

Z powyższego wynika, iż moment powstania obowiązku podatkowego, skutkujący obowiązkiem zapłaty zaliczek na podatek dochodowy uzależniony jest od wysokości uzyskanego dochodu ustalonego według zasad określonych przepisami ww. ustawy, ze świadczenia wszystkich usług w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a nie jedynie usług, w odniesieniu do których na bieżąco znana jest wysokość uzyskanego z nich przychodu.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz opis zdarzenia przyszłego przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, iż w przypadku działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu usług udostępnienia klientom możliwości skorzystania z toalety po wrzuceniu do automatu pozwalającego otworzyć drzwi monety, Wnioskodawczyni winna co najmniej raz w miesiącu podjąć środki z ww. automatu, aby prawidłowo ustalić:

* w którym miesiącu uzyskane przez nią z pozarolniczej działalności gospodarczej dochody przekroczą kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku, jak również

* wysokość zaliczki za ten miesiąc (miesiące następne).

Jednocześnie, nadmienić należy, iż w przypadku, gdy pieniądze nie będą wyjmowane z automatu codziennie, uzasadnionym będzie ustalenie stałego okresu realizacji tych środków, np. raz w tygodniu, raz w miesiącu, umożliwiających ustalenie rzeczywistego przychodu ze świadczenia ww. usługi.

Reasumując, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni stwierdzające, iż podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej przez Nią działalności można ustalić poprzez komisyjne otwarcie automatu - przynajmniej raz w miesiącu, a następnie przeliczenie gotówki i sporządzenie stosownego protokołu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.