ILPB1/415-1105/13-4/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 grudnia 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-1105/13-4/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2013 r. (data wpływu 30 września 2013 r.), uzupełnionym w dniu 2 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpisów amortyzacyjnych od składników majątku wniesionych wkładem niepieniężnym do spółki osobowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpisów amortyzacyjnych od składników majątku wniesionych wkładem niepieniężnym do spółki osobowej oraz w zakresie ustalenia wartości początkowej składników majątku wniesionych wkładem niepieniężnym do spółki osobowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 listopada 2013 r. znak ILPB1/415-1105/13-2/AG na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 21 listopada 2013 r., a w dniu 2 grudnia 2013 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 28 listopada 2013 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W przyszłości Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wejdą nieruchomość, inne środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, wyposażenie, pracownicy, wierzytelności i zobowiązania (jeżeli na dzień zawarcia umowy darowizny wystąpią). W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa wejdzie także znak towarowy, który nie był zaliczony do wartości niematerialnych i prawnych darczyńcy, gdyż nie został on przez darczyńcę nabyty, lecz został przez niego wytworzony w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Znak towarowy został zarejestrowany dnia x listopada 2011 r. w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego - jest to zatem wspólnotowy znak towarowy. Znak towarowy jest prawnie chroniony. Ochrona ta zapewnia wyłączne korzystanie z tego znaku na terytorium całej Unii Europejskiej. Ochrona trwa 10 lat od momentu zgłoszenia. Przedmiotowy znak towarowy nadaje się do gospodarczego wykorzystania i będzie wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w okresie dłuższym niż rok.

Wartość rynkowa środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz innych składników majątku składających się na zorganizowaną część przedsiębiorstwa będzie określona w umowie darowizny.

Wnioskodawca w związku z umową darowizny poniesie nieznaczne koszty związane z tą czynnością prawną, tj. koszty obsługi prawnej, koszty notarialne, należne podatki.

Po otrzymaniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawca wniesie ją jako wkład niepieniężny do spółki osobowej. Spółka osobowa będzie prowadziła działalność gospodarczą przy wykorzystaniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wszystkie składniki majątku, które wypełniają definicję środków trwałych albo definicję wartości niematerialnych i prawnych (w tym przedmiotowy znak towarowy) zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spółki osobowej.

Do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych zostaną wprowadzone także środki trwałe, które nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych darczyńcy ze względu na niską wartość - nieprzekraczającą 3.500 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z nabyciem przez spółkę osobową zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki osobowej przez Wnioskodawcę, Zainteresowany będzie miał prawo do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów, proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach spółki osobowej, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych stanowiących składniki zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które będą wykorzystywane przez spółkę osobową w prowadzonej działalności gospodarczej.

2. Czy wartość początkowa poszczególnych środków trwałych powinna zostać ustalona według ich wartości rynkowej z dnia wniesienia do spółki osobowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci wkładu niepieniężnego.

3. Czy w związku z nabyciem przez spółkę osobową, w drodze wkładu niepieniężnego, zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Wnioskodawca będzie miał prawo do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów, proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach spółki osobowej, odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego stanowiącego składnik zorganizowanej części przedsiębiorstwa, który to znak towarowy będzie wykorzystywany przez spółkę osobową w prowadzonej działalności gospodarczej.

4. Czy wartość początkowa znaku towarowego powinna zostać ustalona według wartości rynkowej znaku towarowego z dnia otrzymania przez spółkę osobową zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci wkładu niepieniężnego.

5. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach spółki osobowej), odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych, które ze względu na ich niską wartość (poniżej 3.500 zł) nie były traktowane, jako środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne darczyńcy, ale które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych spółki osobowej.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania w zakresie odpisów amortyzacyjnych od składników majątku wniesionych wkładem niepieniężnym do spółki osobowej - oznaczone nr 1, 3 i 5. Natomiast odpowiedź na pytania w zakresie ustalenia wartości początkowej składników majątku wniesionych wkładem niepieniężnym do spółki osobowej - oznaczone nr 2 i 4 - została udzielona w dniu 27 grudnia 2013 r. w interpretacji indywidualnej nr ILPB1/415-1105/13-5/AG.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 1, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), (dalej: ustawa o podatku dochodowym), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym zasady określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodówi strat.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ma prawo do zaliczania do własnych kosztów uzyskania przychodów, tej części kosztów spółki osobowej (w tym odpisów amortyzacyjnych), która odpowiada jego udziałowi w zyskach w spółce osobowej.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, amortyzacji podlegają, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania (1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, (2) maszyny, urządzenia i środki transportu, (3) inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą zwane środkami trwałymi.

W świetle powyższego przepisu należy uznać, iż nabyte przez spółkę osobową nieruchomości, maszyny, urządzenia i środki transportu stanowią środki trwałe. Spółka osobowa jest bowiem właścicielem tych aktywów, są one kompletne i zdatne do użytku oraz spółka osobowa zamierza wykorzystywać je w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne).

Skoro nabyte w drodze wkładu niepieniężnego składniki zorganizowanej części przedsiębiorstwa spełniają definicję środków trwałych, to Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu, proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach spółki osobowej, odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od tych aktywów, które spełniają definicję środków trwałych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 2, podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych jest ich wartość początkowa określona zgodnie z brzmieniem art. 22g ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się, w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną, wartość określoną zgodnie z art. 19 - jeżeli ustalenie wydatków na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład w prowadzonej działalności gospodarczej z wyłączeniem wartości niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca otrzyma zorganizowaną część przedsiębiorstwa w drodze umowy darowizny, dlatego nie poniesie on wydatków na nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ewentualne wydatki mogą dotyczyć jedynie zobowiązań podatkowych, kosztów notarialnych, kosztów obsługi prawnej. Podatnik nie będzie także wykorzystywał przedmiotu wkładu w prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż zaraz po otrzymaniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w formie darowizny, wniesie ją do spółki osobowej jako wkład niepieniężny.

W związku z powyższym, składniki majątku otrzymane przez spółkę osobową w ramach wkładu niepieniężnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będące środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, winny być wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wg wartości rynkowej poszczególnych składników. Gdy będą one wykorzystywane do celów działalności gospodarczej, możliwe będzie ich amortyzowanie i zaliczenie w ciężar kosztów uzyskania przychodów dokonanych odpisów amortyzacyjnych.

W świetle powyższych uwag, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wartość początkową poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w opisanym stanie faktycznym, Zainteresowany powinien ustalić według zasad określonych w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy o podatku dochodowym, tj. według wartości rynkowej z dnia wniesienia przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki osobowej w postaci aportu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 3, zgodnie z art. 22b ustawy o podatku dochodowym, aby uznać znak towarowy za wartość niematerialną i prawną, powinien być on (1) nabyty przez podatnika, powinien (2) nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, powinien być (3) wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a (4) jego przewidywany okres wykorzystania powinien być dłuższy niż rok.

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne).

Jak wskazano w stanie faktycznym, znak towarowy został przez spółkę osobową nabyty jako składnik zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wniesionej przez Wnioskodawcę jako wkład niepieniężny. Znak towarowy składa się z nazwy i formy graficznej i identyfikuje przedsiębiorstwo oraz świadczone przez nie usługi. Otrzymany znak towarowy jest związany z prowadzoną przez spółkę osobową działalnością gospodarczą. Jest to znak towarowy identyfikujący przedsiębiorstwo, które będzie prowadzone przez spółkę osobową. Otrzymany znak towarowy jest zarejestrowany oraz jest prawnie chroniony, co pozwala na jego wykorzystanie w prowadzonej działalności gospodarczej w sposób zapewniający spółce osobowej osiągnięcie konkretnych korzyści finansowych. Znak towarowy będzie wykorzystywany przez spółkę osobową w okresie dłuższym niż rok.

W świetle powyższych uwag należy uznać, iż znak towarowy spełnia definicję wartości niematerialnej i prawnej, a Wnioskodawca będzie miał prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu, proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach spółki osobowej, odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej znaku towarowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 4, zgodnie z przepisem art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. c oraz przepisem art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym, wartość początkowa znaku towarowego powinna zostać ustalona według wartości rynkowej znaku towarowego z dnia wniesienia do spółki osobowej wkładu niepieniężnego przez Wnioskodawcę. Dla możliwości zaliczenia przez spółkę osobową znaku towarowego do wartości niematerialnych i prawnych, ustalenia wartości początkowej w opisany powyżej sposób oraz zaliczenia odpisów amortyzacyjnych od tej wartości do kosztów uzyskania przychodu nie ma znaczenia fakt, że przedmiotowy znak towarowy nie był wpisany do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych darczyńcy, od którego Wnioskodawca otrzymał zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz samego Wnioskodawcy, który wniósł w postaci wkładu niepieniężnego zorganizowaną część przedsiębiorstwa do spółki osobowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego nr 5, z punktu widzenia prawa do wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz prawa zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, nie ma znaczenia fakt, czy dany składnik majątku był ujęty w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych darczyńcy albo wnoszącego wkład do spółki osobowej.

Z perspektywy Wnioskodawcy istotne jest jedynie czy dany składnik majątkowy otrzymany przez spółkę osobową w ramach aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa spełnia definicję środka trwałego w rozumieniu art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ma prawo do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych także od takich środków trwałych, które przez darczyńcę na podstawie dyspozycji art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w miesiącu oddania ich do używania.

W świetle powyższych uwag Wnioskodawca będzie miał prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu (w miesiącu oddania takich środków do używania) jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych, które spółka osobowa nabyła w postaci aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa, których wartość początkowa (wartość rynkowa z dnia wniesienia wkładu) nie przekroczy 3.500 zł, a które spółka osobowa zamierza wykorzystywać w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.

budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.

maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.

inne przedmioty

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych - wydatki na nabycie, wytworzenie i ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Wnioskodawca słusznie uważa, że w związku z nabyciem przez spółkę osobową zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki osobowej przez Wnioskodawcę, Zainteresowany będzie miał prawo do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów, proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach spółki osobowej, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych stanowiących składniki zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które będą wykorzystywane przez spółkę osobową w prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do kwestii odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od znaku towarowego, stanowiącego składnik zorganizowanej części przedsiębiorstwa darowany Wnioskodawcy i następnie wniesiony wkładem niepieniężnym do spółki osobowej, tut. Organ zauważa co następuje.

Zgodnie z art. 22b ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1.

spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,

2.

spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3.

prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

4.

autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5.

licencje,

6.

prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.),

7.

wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

Oznacza to, że prawa, które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny prawo do znaku towarowego objętego prawem ochronnym. Znak towarowy nie był zaliczony do wartości niematerialnych i prawnych darczyńcy, gdyż nie został on przez darczyńcę nabyty, lecz został przez niego wytworzony w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowy znak towarowy nadaje się do gospodarczego wykorzystania i zostanie wniesiony przez Wnioskodawcę wkładem niepieniężnym do spółki osobowej, a następnie przez nią wykorzystywany w prowadzonej działalności w okresie dłuższym niż rok. Przedmiotowy znak towarowy zostanie wprowadzony do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych spółki osobowej.

Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności należy określić, czy prawo ochronne na znak towarowy spełnia przesłanki uznania go za podlegającą amortyzacji wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 omawianej ustawy podatkowej.

Prawo ochronne na znaki towarowe udzielane są na warunkach określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej (art. 6 ust. 1 ww. ustawy).

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 1 i 2 ustawy - Prawo własności przemysłowej).

W myśl art. 121 powołanej ustawy, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (art. 153 ust. 1 tej ustawy).

Wobec powyższego prawo ochronne na znak towarowy mieści się w kategorii praw określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej, wskazanych w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega amortyzacji.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia Rady Unii Europejskiej nr 40/94 z 20 grudnia 1993 r., wspólnotowy znak towarowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy zarejestrowany w Państwie Członkowskim, w którym według rejestru wspólnotowych znaków towarowych właściciel ma swoją siedzibę lub swoje miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny. Należy więc go uznać za wartość niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prawa ochronne na znaki towarowe i wzory użytkowe zarejestrowane w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego podlegają więc amortyzacji na takich zasadach jak prawa ochronne na znaki towarowe i wzory użytkowe zarejestrowane w polskim Urzędzie Patentowym.

W konsekwencji, w związku z nabyciem przez spółkę osobową, w drodze wkładu niepieniężnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Wnioskodawca będzie miał prawo do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów, proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach spółki osobowej, odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego stanowiącego składnik zorganizowanej części przedsiębiorstwa, który to znak towarowy będzie wykorzystywany przez spółkę osobową w prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do kwestii zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych, które ze względu na ich niską wartość nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych darczyńcy, ale które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych spółki osobowej, tut. Organ zauważa co następuje.

W myśl art. 22d ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Mając na uwadze powyższy przepis stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie miał prawo do zaliczania w ciężar kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach spółki osobowej), odpisów amortyzacyjnych od składników majątkowych, które ze względu na ich niską wartość (poniżej 3.500 zł) nie były traktowane jako środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne darczyńcy, ale które zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych spółki osobowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl