ILPB1/415-1068/14-2/AG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2014 r. (data wpływu 18 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 2 sierpnia 2014 r. wykonuje zawód radcy prawnego w formie kancelarii radcy prawnego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się m.in. udzielaniem porad prawnych, w szczególności z zakresu prawa cywilnego, handlowego i administracyjnego. Do obowiązków Wnioskodawcy należy również prowadzenie stałej obsługi przedsiębiorców oraz reprezentowanie klientów w postępowaniach przed sądami i organami administracyjnymi.

Wnioskodawca zamierza wyspecjalizować się w dziedzinie szeroko pojętego prawa podatkowego, co zwiększy jego konkurencyjność na rynku usług prawniczych i umożliwi kompleksową obsługę klientów także w zakresie ich zobowiązań publicznoprawnych. W związku z powyższym w październiku 2014 r. Wnioskodawca zamierza rozpocząć na Uniwersytecie studia podyplomowe.

Celem ww. studiów jest rozszerzenie, pogłębienie i zaktualizowanie wiedzy zdobytej dotychczas przez Wnioskodawcę w dziedzinie polskiego i międzynarodowego prawa podatkowego, celnego, dewizowego i systemów podatkowych. Program studiów obejmuje zagadnienia dotyczące prawa podatkowego materialnego (PIT, CIT, VAT, p.c.c., podatek akcyzowy, podatek od gier, podatki i opłaty lokalne), jak również postępowania podatkowego, w tym egzekucji w sprawach podatkowych. Studia mają również na celu przybliżenie słuchaczom zagadnień związanych z rachunkowością finansową i podatkową, zasad prowadzenia ksiąg i ewidencji podatkowej, wykonywania zawodu doradcy podatkowego oraz funkcjonowania organów podatkowych. Studia, o których mowa służą nie tyle przekazaniu wiedzy teoretycznej, lecz wskazaniu, w jaki sposób należy stosować przepisy podatkowe w praktyce, w tym w oparciu o orzecznictwo sądów administracyjnych i ETS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na studia podyplomowe (opłatę za studia tzw. czesne, wydatki na zakup materiałów naukowych), w sytuacji gdy wiedza uzyskana w ten sposób wykorzystywana będzie do wykonywania obowiązków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z tejże działalności.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpowiedź na powyższe pytania powinna być twierdząca. Takie stanowisko znajduje uzasadnienie w treści przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści przepisu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Wydatki Wnioskodawcy związane ze studiami podyplomowymi nie zostały wymienione w art. 23 ww. ustawy, a zatem przepis ten nie stanowi przeszkody do ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że zasadniczo każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f. powinien być uznany za koszt uzyskania przychodu (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 stycznia 2010 r., sygn. akt: II FSK 1271/08). Jednocześnie przyjmuje się, że uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodu uzależnione jest od istnienia pomiędzy tym wydatkiem, a przychodem lub źródłem przychodu związku o charakterze przyczynowo-skutkowym, albo też gospodarczym. Efektem istnienia tego związku jest osiągnięcie przychodu przez podatnika (nawet przewidywanie jego osiągnięcia) lub osiągnięcie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

W ocenie Wnioskodawcy pomiędzy wydatkami związanymi z odbywaniem studiów podyplomowych, a przychodem z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, niewątpliwie istnieje związek przyczynowo-skutkowy. Dzięki studiom podyplomowym Wnioskodawca podniesie bowiem swoje kwalifikacje zawodowe oraz pogłębi wiedzę z zakresu szeroko pojętego prawa podatkowego, która to wiedza będzie wykorzystywana przez niego do wykonywania obowiązków w ramach kancelarii radcy prawnego.

Z uwagi na wzrastającą liczbę podmiotów świadczących profesjonalne usługi prawnicze, konieczne jest zdobycie dodatkowej wiedzy i praktyki oraz wyspecjalizowania się w konkretnej dziedzinie, którą w przypadku Wnioskodawcy będzie m.in. prawo podatkowe. Te umiejętności poprzez swoją unikatowość w branży radców prawnych, zwiększą konkurencyjność świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz ich atrakcyjność dla klientów, zarówno obecnych, jak i przyszłych.

Prowadząc Kancelarię Radcy Prawnego Wnioskodawca zajmuje się m.in. stałą obsługę przedsiębiorców, którzy oczekują porad prawnych i prowadzenia ich spraw nie tylko w zakresie prawa cywilnego i handlowego, ale także w zakresie ich zobowiązań publicznoprawnych, a w szczególności podatków. Dzięki zdobytej podczas studiów podyplomowej wiedzy Wnioskodawca będzie w stanie dopasować świadczone usługi do stale rosnących wymagań na rynku i zapewnić kompleksową obsługę klientów, w tym przede wszystkim prowadzących działalność gospodarczą.

Dzięki powyższym studiom oraz poszerzeniu wiedzy z zakresu prawa podatkowego Wnioskodawca spodziewa się wzrostu ilości obsługiwanych klientów, a co się z tym wiąże także zwiększonych przychodów. Studia podyplomowe wpłyną również na zakres oraz jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług, przyczyniając się do zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów.

Na marginesie Zainteresowany wskazuje, że podobne stanowisko zostało wyrażone także przez organy podatkowe w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu: z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. ILPB1/415-1202/13-2/TW; z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. ILPB1/415-622/12-2/AG; z dnia 10 września 2010 r., sygn. ILPB1/415-705/10-2/KŁ; z dnia 6 kwietnia 2009 r., sygn. ILPB1/415-82/09-2/AG; przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. IPPB1/415-957/13-2/ES; przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 marca 2014 r., sygn. IBPBI/1/415-1251/13/SK.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że wydatki, które Wnioskodawca poniesie w związku z kształceniem na studiach podyplomowych, choć trudno je przypisać konkretnym przychodom, to jako mające związek z prowadzoną działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, jeśli będą one faktycznie poniesione i właściwie udokumentowane. Wydatki te są niewątpliwie uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, gdyż pozwolą Wnioskodawcy nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej, a jednocześnie nie mają one charakteru osobistego, tj. nie służą wyłącznie podniesieniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Natomiast odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku sądu administracyjnego tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi został on wydany w indywidualnej sprawie i dotyczy wyłącznie tej sprawy, w której zapadł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.