ILPB1/415-1054/11-6/TW - Powstanie przychodu z działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2011 r. (data wpływu 26 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 22 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku sporządzenia spisu z natury towarów handlowych - jest:

* nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku ujęcia towarów handlowych w remanencie,

* prawidłowe w pozostałej części.

W dniu 26 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu powstania przychodu, w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie obowiązku sporządzenia spisu z natury towarów handlowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 14 listopada 2011 r., znak ILPB1/415-1054/11-2/TW, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 listopada 2011 r., a w dniu 22 listopada 2011 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych, z wyjątkiem motocykli PKD 45.20.Z. Zainteresowany zamierza prowadzić działalność handlową w zakresie sprzedaży opon samochodowych. Opony używane będzie otrzymywać nieodpłatnie z salonów naprawczych z Niemiec, które następnie zamierza sprzedawać. Wnioskodawca z podatku dochodowego rozlicza się na zasadach ogólnych wg skali podatkowej, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Poniesione koszty ujmuje w dacie wystawienia faktury/rachunku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie obowiązku sporządzenia spisu z natury towarów handlowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli opony zostaną na stanie, na koniec okresu sprawozdawczego nie będzie ich ujmował, nie powstaną różnice remanentowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku ujęcia towarów handlowych w remanencie,

* prawidłowe w pozostałej części.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest określona w pkt 3 tego przepisu pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z ogólną regułą zawartą w art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 24 ust. 2 ww. ustawy u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (...).

Stosownie do treści § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.) podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury" na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Towary handlowe objęte spisem z natury winny być wycenione według cen zakupu lub nabycia albo wg cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu z natury, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia - zgodnie z § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca będzie otrzymywać nieodpłatnie używane opony samochodowe z salonów naprawczych z Niemiec, które następnie będzie sprzedawał. Zainteresowany rozlicza się na zasadach ogólnych wg skali podatkowej, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że Wnioskodawca otrzymane nieodpłatnie opony (towary handlowe) powinien ująć w remanencie początkowym i wartość tego remanentu wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Przy czym w myśl § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia przez cenę zakupu rozumie się cenę jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty, opusty, inne podobne obniżenia w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Natomiast pomimo ciążącego na podatniku obowiązku ujęcia ww. towarów w remanencie początkowym, jak i remanencie końcowym wartość towarów wynikająca z wyceny tych remanentów, nie może być brana pod uwagę przy ustaleniu dochodu rocznego stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej działalności gospodarczej.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca ma obowiązek ujęcia opon (towarów handlowych) w remanencie początkowym, jak i remanencie końcowym. Jednakże wartość towarów wynikająca z wyceny tych remanentów, nie może być brana pod uwagę, przy ustaleniu dochodu rocznego stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem nieprawidłowość stanowiska Wnioskodawcy polega na twierdzeniu, iż nie jest obowiązany ujmować w remanencie otrzymanych opon.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w zakresie momentu powstania przychodu w dniu 2 grudnia 2011 r. został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1054/11-4/TW.

Natomiast wniosek w zakresie kosztów uzyskania przychodów w dniu 2 grudnia 2011 r. został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1054/11-5/TW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.