ILPB1/415-1048/08-2/IM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2008 r. (data wpływu 18 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 18 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W grudniu 2007 r. Wnioskodawca zakupił samochód ciężarowy. 100% wartości samochodu netto zaksięgował w koszty firmy (ulga inwestycyjna dla małych firm) i odliczył podatek VAT z tytułu nabycia środków trwałych.

Jak podaje Wnioskodawca, samochód nie miał wykupionego AC. w styczniu 2008 r. został skradziony, a w miesiącu marcu Wnioskodawca otrzymał z policji postanowienie o umorzeniu dochodzenia z powodu nie wykrycia sprawcy kradzieży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie konsekwencje wywoła ww. zdarzenie w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, kradzież nie spowoduje żadnych skutków w podatku dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem przepisu art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wśród wymienionych przez ustawodawcę wydatków nieuznanych za koszt uzyskania przychodu, w art. 23 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy zawarto unormowania, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Ponadto w myśl art. 23 ust. 1 pkt 48 powyższej ustawy nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Zatem całkowicie zamortyzowany środek trwały po kradzieży nie będzie stratą w sensie kosztów.

Zważywszy na fakt, iż jak wskazano we wniosku skradziony samochód nie miał wykupionego ubezpieczenia dobrowolnego AC, Zainteresowany nie otrzyma odszkodowania związanego z kradzieżą środka trwałego. Tym samym nie osiągnie przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Wobec tego, stwierdzić należy, iż zaistniałe zdarzenie kradzieży samochodu ciężarowego całkowicie zamortyzowanego i nie objętego ubezpieczeniem dobrowolnym nie wywoła żadnych konsekwencji w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług został rozstrzygnięty w dniu 10 marca 2009 r. interpretacją indywidualną nr ILPP2/443-1138/08-4/MR.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.