ILPB1/415-1039/09-4/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.), uzupełnionym w dniu 10 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości - jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej opodatkowania zbycia lokalu,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zaliczenia do kosztów odpłatnego zbycia lokalu zapłaconego zachowku.

W dniu 28 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z czym pismem z dnia 1 grudnia 2009 r. nr ILPB1/415-1039/09-2/AK wezwano Zainteresowaną do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono 4 grudnia 2009 r., natomiast w dniu 10 grudnia 2009 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest właścicielką lokalu użytkowego, w którym dzierżawca prowadzi działalność gospodarczą. Dzierżawa lokalu nie jest i nie była prowadzona w ramach działalności gospodarczej, stanowi odrębne źródło przychodu. Lokal użytkowy ani w przeszłości, ani obecnie nie był wykorzystywany przez Zainteresowaną na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. w dniu 1 października 1994 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła lokal użytkowy, a połowę po mężu nabyła aktem darowizny w dniu 11 września 2007 r. Obecnie Wnioskodawczyni chce sprzedać ten lokal.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W jakiej wysokości i z jakich tytułów Zainteresowana zobowiązana jest zapłacić podatek w związku z planowaną sprzedażą lokalu.

Czy zapłacony zachowek córkom męża Wnioskodawczyni z darowizny jest kosztem i podlega odliczeniu od (podatku) przychodu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek ze sprzedaży lokalu użytkowego wyniesie 19% od połowy lokalu przekazanej przez męża. Zachowek jaki Zainteresowana wypłaci spadkobiercom będzie kosztem i podlegać będzie odliczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w części dotyczącej opodatkowania zbycia lokalu,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej zaliczenia do kosztów odpłatnego zbycia lokalu zapłaconego zachowku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) zwanej dalej u.p.d.o.f., jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 4 u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi - 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Natomiast zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Do kosztów odpłatnego zbycia, pomniejszających wartość nieruchomości wyrażoną w cenie określoną w umowie, zaliczyć można m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę sądową, podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty obsługi prawnej.

Artykuł 22 ust. 1 zdanie 1 ww. ustawy stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jednakże przepisem określającym, jakiego rodzaju wydatki uznaje się za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytego w drodze darowizny, jest art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego brzmieniem za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni razem z mężem nabyła lokal użytkowy w dniu 1 października 1994 r., natomiast połowę po mężu nabyła aktem darowizny w dniu 11 września 2007 r. Lokal użytkowy nie był wykorzystywany przez Zainteresowaną na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Obecnie Wnioskodawczyni planuje nieruchomość sprzedać.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku informacje oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, iż sprzedaż przez Wnioskodawczynię lokalu użytkowego, w części nabytego w 1994 r. nie będzie stanowiła źródła przychodu, zgodnie z powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy.

Natomiast dochód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego lokalu, w części nabytego w drodze darowizny w 2007 r. będzie opodatkowany 19% podatkiem dochodowym.

Natomiast poniesiony przez Wnioskodawczynię wydatek związany z wypłatą zachowku nie stanowi dla Niej kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu użytkowego nabytego w formie darowizny. w świetle bowiem art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypłacona kwota tytułem zachowku nie może być zakwalifikowana jako koszt wskazany w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.