ILPB1/415-1032/09-2/TW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 września 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Została zawarta umowa-zlecenia z osobą niebędącą pracownikiem z określoną miesięczną kwotą wynagrodzenia w wysokości 1.400 zł. Jednak w wyniku niewykonania powyższej umowy-zlecenia przez pełny miesiąc zleceniobiorca wystawił rachunek w wysokości 200 zł.

Zawarta została umowa-zlecenia z osobą niebędącą pracownikiem z określoną kwotą wynagrodzenia jako stawka godzinowa za czas przepracowany. Jednak w wyniku niewykonania powyższej umowy-zlecenia przez pełny miesiąc zleceniobiorca wystawił rachunek 190 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy wobec określonego w umowie-zlecenia kwoty miesięcznego wynagrodzenia, zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika, a w wyniku przepracowania kilku dni i osiągnięciu kwoty wynagrodzenia nieprzekraczającej 200 zł należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy.

Czy wobec określonej w umowie-zlecenia kwoty określonej w stawce godzinowej, zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika, a w wyniku przepracowania kilku dni i osiągnięciu kwoty wynagrodzenia nieprzekraczającej 200 zł należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy suma należności określonych w umowie-zlecenia zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł, ma zastosowanie przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej ustawy stanowi, iż od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł - w wysokości 18% przychodu.

W myśl art. 30 ust. 3 zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 pkt 5a powołanej ustawy zryczałtowany podatek dochodowy określony tymże przepisem, pobiera się od przychodu, a zatem bez pomniejszania podstawy opodatkowania o składki na ubezpieczenie społeczne. Kwota pobranego zgodnie z powyższym przepisem podatku również nie podlega obniżeniu o składki na ubezpieczenie zdrowotne, gdyż w myśl art. 27b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne podlega podatek dochodowy obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Organ podatkowy powołując się na powyższe przepisy wyjaśnia, iż cytowany powyżej art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołuje się do dochodów (przychodów) z tytułu określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 8 art. 13 ww. ustawy. z tego punktu widzenia przepis dotyczący opodatkowania ryczałtem miałby zastosowanie.

Niemniej jednak jeżeli z umowy-zlecenia wynika kwota wyższa niż 200 zł pomimo, że końcowo kwota ta wyniosła 200 zł; jak również nie wynika wprost określona kwota należności za dany miesiąc z tytułu wykonania zlecenia, tylko zawiera sposób wyliczenia tej należności, tj. jako iloczyn stawki godzinowej i czasu pracy, to w takiej sytuacji nie jest spełniony warunek do zastosowania ryczałtu. Aby bowiem postanowienia art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej ustawy mogły mieć zastosowanie, to z treści umowy-zlecenia, na podstawie której wypłacane jest wynagrodzenie winna wynikać miesięczna kwota należności w wysokości nieprzekraczającej kwoty 200 zł.

A zatem, na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy, który stanowi, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł umowę-zlecenia z osobą niebędącą pracownikiem z określoną miesięczną kwotą wynagrodzenia w wysokości 1.400 zł. Jednakże w wyniku niewykonania umowy zleceniobiorca wystawił rachunek w wysokości 200 zł.

Z wniosku wynika również, iż Zainteresowany zawarł umowę-zlecenia z osobą niebędącą pracownikiem z określoną kwotą wynagrodzenia jako stawka godzinowa za czas przepracowany. Jednak w wyniku niewykonania umowy zleceniobiorca wystawił rachunek w wysokości 190 zł.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że aby zastosować uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych muszą być spełnione łącznie wszystkie jego przesłanki, a więc od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy jeżeli pochodzą one z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub 5-9, kwota należności musi być określona już na etapie zawarcia umowy, miesięczna należności z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty 200 zł, należności te muszą być uzyskiwane z tego samego tytułu jak również od tego samego płatnika.

Z przeprowadzonej analizy wniosku złożonego przez Wnioskodawcę wynika, iż przesłanki określone w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezbędne do zastosowania zryczałtowanego opodatkowania nie zostały spełnione w żadnym z opisanych przypadków.

Z treści wniosku wynika bowiem, iż w pierwszym przypadku w umowie-zlecenia została określona kwota w wysokości wyższej niż 200 zł, natomiast w drugim przypadku nie została określona należność za zlecone zadanie dla zleceniobiorcy, a tylko stawka godzinowa. Faktyczna należność znana była dopiero w momencie wystawienia rachunku przez zleceniobiorcę.

Tym samym postanowienia art. 30 ust. 1 pkt 5a cytowanej ustawy nie mogą mieć w przedmiotowych sytuacjach zastosowania. Wobec tego na Zainteresowanym spoczywa obowiązek pobrania podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z dyspozycją art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.