ILPB1/415-1015/11-2/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2011 r. (data wpływu 16 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 16 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego oraz w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym. Ponadto Wnioskodawca nie korzysta oraz nie planuje korzystać z form opodatkowania przewidzianych w przepisach ustawy z dna 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektóry przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wnioskodawca planuje wraz z innymi osobami fizycznymi oraz ze spółką kapitałową (dalej Spółka A) zawrzeć umowę spółki komandytowej. Zgodnie z przyjętymi założeniami komplementariuszem spółki komandytowej ma zostać Spółka A, a osoby fizyczne, w tym Wnioskodawca, będą komandytariuszami tej spółki. Planuje się, że wkładem do spółki komandytowej Spółki A będzie prawo ochronne do znaku towarowego. Przed wniesieniem prawa, jako wkładu do spółki komandytowej, prawo to będzie stanowić wartość niematerialną i prawną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w Spółce A. Ponadto Spółka A przed wniesieniem aportem praw do znaku towarowego do wyżej wskazanej spółki komandytowej, dokona odpisów amortyzacyjnych od ich wartości, jako składnika stanowiącego wartość niematerialną i prawną. Prawa do znaków towarowych otrzymane przez spółkę komandytową będą wykorzystywane przez spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej. Przewidywany przez spółkę komandytową okres używania praw do znaków towarowych jest dłuższy niż rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, wartością początkową prawa do znaku towarowego w spółce komandytowej będzie wartość początkowa tego prawa przyjęta przez Spółkę A, przy czym dokonując amortyzacji spółka komandytowa winna uwzględnić odpisy amortyzacyjne dokonane przez Spółkę A. W szczególności, w ocenie Wnioskodawcy, dla ustalenia wartości początkowej prawa do znaku towarowego bez znaczenia pozostanie wartość tych praw wskazana przez wspólników w umowie spółki komandytowej, nawet gdyby ta wartość w sposób znaczący odbiegała od wartości początkowej ustalanej przez Spółkę A.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany.

W świetle opisu zdarzenia przyszłego Spółka A wniesie do nowoutworzonej spółki komandytowej, jako wkład komplementariusza, wartość niematerialną i prawną w formie prawa do znaku towarowego. Przy czym, przed wniesieniem tych praw, Spółka A dokona od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisów amortyzacyjnych. Z kolei dla spółki komandytowej otrzymane w formie wkładu prawa do znaku towarowego będą spełniały definicję wartości niematerialnej i prawnej.

W tak przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, w ocenie Wnioskodawcy, zastosowanie powinien znaleźć przepis wyżej przywołanego art. 22 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, zdaniem Wnioskodawcy, iż wartością początkową praw do znaku towarowego (jako wartości niematerialnej i prawnej) będzie wartość początkowa tych praw określona w stosownej ewidencji prowadzonej przez Spółkę A.

Przy czym, w ocenie Wnioskodawcy, ustawodawca regulując kwestię ustalania wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej, która to wartość niematerialna i prawna była amortyzowana u podmiotu wnoszącego taki wkład, przewidział tylko jeden sposób określenia tej wartości, mianowicie wartość początkowa, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, bez znaczenia dla określenia wartości początkowej w spółce komandytowej prawa do znaku towarowego pozostanie wartość tych praw określona w umowie spółki komandytowej czy też wartość rynkowa tych praw określona na moment wniesienia tych praw do spółki komandytowej. Co więcej, w ocenie Wnioskodawcy, nawet w przypadku znacznej różnicy pomiędzy wartością rynkową lub wartością określoną w umowie spółki tych praw a ich wartością początkową określoną u podmiotu wnoszącego wkład, dla ustalenia wartości początkowej praw do znaku towarowego w spółce komandytowej znaczenie będzie miała tylko i wyłącznie wartość początkowa tych praw u podmiotu wnoszącego wkład (tj. Spółki A).

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, odpisy amortyzacyjne, w części wynikającej z udziału Wnioskodawcy w zysku spółki komandytowej, obliczane od wartości początkowej ustalonej zgodnie z zasadami wskazanymi w uzasadnieniu własnego stanowiska, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt podatkowy.

W świetle art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jednocześnie, zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W ocenie Wnioskodawcy, o ile nie wystąpią okoliczności wskazane w art. 23 tej ustawy, Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpowiednią część odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ustalonej w sposób opisany w uzasadnieniu własnego stanowiska. Część opisów amortyzacyjnych uznawanych u Wnioskodawcy za koszty podatkowe powinna być ustalona w oparciu o Jego udział w zysku spółki komandytowej określony w treści umowy spółki komandytowej.

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1, dotyczące ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego. Natomiast w odniesieniu do pytania nr 2, dotyczącego możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego w dniu 4 listopada 2011 r. wydano odrębną interpretację indywidualną nr ILPB1/415-1015/11-3/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne - jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany.

Przy czym, w myśl art. 5a pkt 26 cyt. ustawy, przez spółkę niebędącą osobą prawną należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z innymi osobami fizycznymi oraz ze spółką kapitałową zamierza zawrzeć umowę spółki komandytowej. Spółka kapitałowa A wniesie do spółki komandytowej wkład w postaci prawa ochronnego do znaku towarowego. Przed wniesieniem ww. prawa jako aportu do spółki komandytowej, będzie ono stanowić wartość niematerialną i prawną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w Spółce A. Ponadto Spółka A przed wniesieniem aportu będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości prawa ochronnego do znaku towarowego.

Reasumując, wartość początkową wniesionego do spółki komandytowej w drodze aportu prawa ochronnego do znaku towarowego, spełniającego definicję wartości niematerialnej i prawnej, który w spółce wnoszącej ten wkład podlegał odpisom amortyzacyjnym jako wartość niematerialna i prawna, należy ustalić zgodnie z treścią art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w spółce wnoszącej ten wkład.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy wskazać, iż zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania dla pozostałych osób fizycznych oraz spółki kapitałowej, które utworzą spółkę komandytową.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.