ILPB1/415-100/09-5/AG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 marca 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPB1/415-100/09-5/AG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.), uzupełnionym w dniach 17 i 20 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

* w zakresie wystawienia faktury w walucie obcej - jest prawidłowe,

* w zakresie różnic kursowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wystawienia faktury w walucie obcej oraz różnic kursowych.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 12 lutego 2009 r. znak ILPB1/415-100/09-2/AG, ILPP2/443-1127/08-2/EWW na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16 lutego 2009 r., a w dniach 17 i 20 lutego 2009 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Kwestią wniosku jest możliwość wystawienia faktur VAT w walucie obcej - euro - dla krajowego podatnika VAT czynnego. Obecnie przepisy podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego regulują rozliczenia w walucie obcej, ale w stosunku do kontrahentów zagranicznych, natomiast nie ma odesłania w przepisach do rozliczeń w walucie obcej w stosunku do osób krajowych. Uregulowane jest to natomiast w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie wystawiania faktur VAT, gdzie mówi się, że jeżeli faktura jest w walucie obcej, kwoty podatku wykazuje się w złotych, a fakt taki będzie miał miejsce w przypadku wystawienia faktury VAT dla podatnika VAT czynnego osoby krajowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy należy rozliczać transakcję dla krajowego podatnika VAT czynnego wystawioną w euro identycznie jak dla osoby zagranicznej - chodzi o zastosowanie kursu euro z dnia poprzedzającego wystawienie faktury VAT dla celów podatku dochodowego oraz rozliczania różnic kursowych identycznie jak do rozliczeń osób zagranicznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, ponieważ w rozporządzeniu MF w sprawie wystawiania faktur VAT nie jest zabronione wystawianie faktur VAT w walucie obcej z zastrzeżeniem kwoty podatku wyliczonej w złotych, może to dotyczyć rozliczeń w stosunku do osób krajowych.

Jeśli chodzi o zastosowanie kursów euro do takiej transakcji w podatku dochodowym oraz rozliczeń różnic kursowych, nie będzie to miało w przypadku Wnioskodawczyni zastosowania, bo przepisy w tej kwestii wyraźnie odwołują się do transakcji zagranicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie wystawienia faktury w walucie obcej,

* nieprawidłowe w zakresie różnic kursowych.

Zgodnie z treścią art. 24c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Stosownie do treści art. 24c ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Natomiast w myśl art. 24c ust. 6 ww. ustawy, przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.

Zatem, jeżeli rozliczenia między kontrahentami dokonywane są w walucie obcej, powstałe różnice kursowe stanowią odpowiednio przychód albo koszt uzyskania przychodów.

Wnioskodawczyni przedstawiła we wniosku pogląd, iż w przedmiotowej sprawie nie będzie miało miejsca zastosowanie kursów euro do takiej transakcji w podatku dochodowym wraz z rozliczeniem różnic kursowych, ponieważ przepisy w tej kwestii wyraźnie odwołują się do transakcji zagranicznych.

Tut. Organ wskazuje, że przepisy prawa podatkowego nie regulują kwestii waluty w jakiej kontrahenci zobowiązani są do dokonywania płatności z tytułu zawartych umów.

Natomiast kwestię waluty w jakiej powinna być wystawiana faktura określa § 5 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2008 r. Nr 212, poz. 1337), w myśl którego kwoty podatku wykazuje się w złotych bez względu na to, w jakiej walucie określona jest kwota należności w fakturze. Kwoty wykazywane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.

Zatem zawarte w fakturze dane określające kwotę należności, mogą być wyrażone w innej walucie niż złoty.

Jeżeli więc strony dokonują rozliczeń w walutach obcych, mogą powstać różnice kursowe, będące odpowiednio - w myśl art. 24c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przychodami lub kosztami uzyskania przychodów.

Tak więc Wnioskodawczyni słusznie uważa, iż rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie wystawiania faktur VAT nie zabrania wystawiania faktur VAT w walucie obcej podmiotom krajowym.

Natomiast błędne jest stanowisko Wnioskodawczyni uznające, iż w przedmiotowej sprawie nie będzie miało miejsca zastosowanie kursów euro do takiej transakcji w podatku dochodowym wraz z rozliczeniem różnic kursowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie problematyki dotyczącej podatku od towarów i usług wniosek został rozstrzygnięty interpretacją indywidualną z dnia 27 lutego 2009 r. nr ILPP2/443-1127/08-4/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl