IIUSppII/443-231/303a/234/05/PP - Czy obowiązujące przepisy nie zabraniają uznania prawa do stosowania przez podatnika stawki podatku VAT 0% od sprzedaży opon do samochodów ciężarowych?

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 21 października 2005 r. Drugi Urząd Skarbowy w Białymstoku IIUSppII/443-231/303a/234/05/PP Czy obowiązujące przepisy nie zabraniają uznania prawa do stosowania przez podatnika stawki podatku VAT 0% od sprzedaży opon do samochodów ciężarowych?

Jak wynika ze złożonego wniosku, Spółka prowadzi sprzedaż m.in. opon do samochodów ciężarowych. Kierowcy, także spoza Unii Europejskiej - obcokrajowcy nie mający stałego zamieszkania w Polsce, dokonują wymiany opon w samochodach ciężarowych przed długimi trasami, bądź w przypadku awarii (uszkodzenia opon) lub na polecenie służb i inspekcji drogowych. Opony zostają zamontowane na koło/koła samochodu w Polsce i w takim stanie, tj. w stanie nieprzetworzonym, opuszczają one granice Polski.

Na tle powyższego stanu faktycznego Spółka zwróciła się z pytaniem, czy obowiązujące przepisy nie zabraniają uznania prawa do stosowania przez podatnika stawki podatku VAT 0% od sprzedaży opon do samochodów ciężarowych wywożonych w opisany sposób?

Zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę własnym stanowiskiem w sprawie, opisany sposób przeprowadzenia transakcji jest zgodny z obowiązującym prawem i daje podstawę do stosowania stawki VAT 0%. W ocenie Wnioskodawcy niniejszego rozwiązania nie należy rozszerzać na inne towary wywożone w powyższy sposób. Awaria ogumienia może zdarzyć się w każdej chwili, zaś zakup następuje w wyniku uszkodzenia opony.

Zgodnie z art. 126 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), dalej: ustawa o VAT, osobom fizycznym niemającym stałego miejsca zamieszkania na terytorium Wspólnoty (podróżnym), przysługuje prawo do zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione przez nie poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego, z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128.

Stosownie do art. 129 ust. 1 ustawy o VAT, sprzedawcy przysługuje prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% do dostawy towarów, od których dokonano zwrotu podatku podróżnemu, pod warunkiem że:

1)

poinformował on naczelnika urzędu skarbowego na piśmie, że jest sprzedawcą towarów objętych procedurą zwrotu podatku podróżnym oraz o miejscu, gdzie podróżny dokonujący zakupu towarów może odebrać podatek,

2)

przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał on dokument określony w art. 128 ust. 2, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza terytorium Wspólnoty.

Jak wynika z powyższego, dokument, o którym mowa w art. 128 ust. 2 ustawy o VAT, ma na celu potwierdzenie dokonania wywozu towarów przez podróżnego w stanie nienaruszonym poza terytorium Wspólnoty. W ocenie tut. organu podatkowego, pod pojęciem tym należy rozumieć brak wystąpienia na wywożonym poza terytorium Wspólnoty towarze jakichkolwiek śladów użytkowania. Ponadto należy zwrócić uwagę na fakt, iż nie od każdego wymienionego towaru podróżny ma prawo do otrzymania zwrotu podatku a jedynie od towaru umiejscowionego w bagażu osobistym. Zarówno art. 56 ust. 2 ustawy o VAT, jak i przepis § 25 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 97, poz. 966) w podobny sposób definiuje pojęcie bagażu osobistego. Tak więc, przez bagaż osobisty należy rozumieć cały bagaż, który podróżny jest w stanie przedstawić organom celnym, wjeżdżając na terytorium kraju, jak również bagaż, który przedstawi on później organom celnym, pod warunkiem przedstawienia dowodu, że bagaż był zarejestrowany jako bagaż towarzyszący w momencie wyruszenia w podróż przez przedsiębiorstwo, które było odpowiedzialne za jego przewóz, przy czym nie obejmuje on swym zakresem przenośnych kanistrów zawierających paliwo. Pomimo braku możliwości zastosowania powyższej definicji w przedmiotowej sprawie (ustawodawca zdefiniował pojęcie bagażu osobistego jedynie dla celów związanych z importem towarów) należy uznać, iż stanowić ona może wskazówkę w interpretacji zapisu, o którym mowa w art. 126 ust. 1 ustawy o VAT. W ocenie tut. organu podatkowego bagaż osobisty ogranicza się do wielkości walizek, toreb podróżnych, plecaków, itp.

W sytuacji opisanej we wniosku nie sposób uznać, iż zakupione przez podróżnego opony, które zostały następnie zamontowane przez Spółkę w samochodzie ciężarowym w chwili przekroczenia granicy Unii Europejskiej stanowić będą towar nienaruszony w rozumieniu art. 126 ust. 1 ustawy o VAT, tj. taki, który nie uległ jakiemukolwiek przetworzeniu lub innemu działaniu, które zmieniałoby ich stan albo charakter od chwili nabycia oraz, że z racji swoich rozmiarów zostanie wywieziony przez podróżnego w należącym do niego bagażu osobistym.

Mając powyższe na uwadze tut. organ podatkowy stwierdza, iż w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko, zgodnie z którym Spółce przysługuje prawo do stosowania stawki podatku VAT 0% do sprzedaży opon montowanych w samochodach ciężarowych, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym i wiąże organy podatkowe do czasu zmiany przepisów.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podmiotu uprawnionego do złożenia wniosku, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl