III/443-34/06/WI - Dokumenty niezbędne do stosowania stawki 0% przy eksporcie.

"(...) Zgodnie z definicją art. 2 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 545 ze zm.) - przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

Ustawodawca definiując pojęcie eksportu towarów, dokonał rozróżnienia sytuacji, gdy będący przedmiotem wywozu towar jest wywożony przez dostawcę lub na jego rzecz, oraz, gdy jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz. Sytuacja kiedy eksporter lub podmiot przez niego upoważniony sam dokonuje wywozu towarów z Polski poza terytorium UE, i na niego wystawione są dokumenty eksportowe jako zgłaszającego towar do odprawy celnej - stanowi tzw. eksport bezpośredni. Eksport pośredni natomiast ma miejsce wówczas, gdy wywóz towarów z terytorium Polski poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów, jest dokonywany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz. W tym przypadku polski eksporter sprzedaje towary podmiotowi zagranicznemu, który wywozi je lub zleca ich wywóz poza granicę Wspólnoty.

Stosownie do treści przepisu art. 788 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 02 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. L 253 z 11 października 1993 r.) - za eksportera w rozumieniu art. 161 ust. 5 Kodeksu (WKC) uważa się osobę, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie i która w chwili jego przyjęcia jest właścicielem towarów lub posiada podobne prawo do dysponowania danymi towarami. Jeżeli własność lub podobne prawo do dysponowania towarami posiada osoba mająca swoją siedzibę poza Wspólnotą na podstawie umowy, w oparciu o którą odbywa się wywóz, to za eksportera uważana jest strona umowy mająca swoją siedzibę we Wspólnocie. Ponadto przepis art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o administrowaniu obrotem towarowym z zagranicą (Dz. U. nr 97, poz. 963) stanowi, że importerem lub eksporterem wspólnotowym jest osoba, która ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty Europejskiej.

W związku z wyżej cytowanymi przepisami należy uznać, że eksporterem jest podmiot mający swoją siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej.

W myśl art. 19 ust. 6 ustawy o VAT - w eksporcie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą potwierdzenia przez urząd celny określony w przepisach celnych wywozu towaru poza terytorium Wspólnoty.

Podatnik, który dokonuje sprzedaży eksportowej ma prawo do zastosowania preferencyjnej stawki 0% na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o VAT.

Stosownie natomiast do zapisu art. 41 ust. 6 - stawkę 0% stosuje się w eksporcie towarów (...), pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie określono formy takiego potwierdzenia. W związku z powyższym - zgodnie z definicją eksportu towarów określoną w art. 2 pkt 8 ustawy - dla rozstrzygnięcia jaki dokument stanowi dowód potwierdzenia wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty należy odwołać się do przepisów celnych. Wywóz ostateczny towarów poza terytorium Wspólnoty regulują przepisy: art. 161 ust. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny oraz art. 788-796 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 02 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92.

Zgodnie z art. 792 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 - zgłoszenie do wywozu towarów należy dokonać na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD), składającego się z kart 1, 2 i 3. Zastosowanie tych kart jest następujące: karta 1 - przeznaczona jest dla urzędu celnego, w którym zgłoszenie zostało dokonane, karta 2 - służy celom statystycznym, karta 3 - przeznaczona jest dla zgłaszającego.

Po załatwieniu formalności w urzędzie celnym wyjścia karta ta jest wydawana zgłaszającemu celem dostarczenia jej wraz z towarem do urzędu celnego wyprowadzenia. Urząd ten będzie nadzorował faktyczny wywóz towarów poza obszar celny Wspólnoty i dokonywał potwierdzenia, że towary opuściły obszar Unii Europejskiej. W myśl przepisów unijnych (art. 793 wyżej wymienionego rozporządzenia Komisji) urzędem celnym wyprowadzenia, w przypadku towarów wywożonych transportem drogowym, jest ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty. Wspomniany urząd potwierdza fakt fizycznego wywozu towarów na odwrotnej stronie karty 3. Potwierdzenie to przyjmuje formę pieczęci z nazwą urzędu i datą.

Z pisma będącego uzupełnieniem do wniosku wynika, że towar wywożony będzie na rzecz nabywcy posiadającego siedzibę poza terytorium kraju. Zatem, zgodnie z wyżej przytoczonymi przepisami, Spółka będzie miała do czynienia z tzw. eksportem pośrednim (art. 2 pkt 8 lit. b ustawy). Stosownie do zapisu art. 41 ust. 11 ustawy o VAT - przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. (...)

W związku z powyższym, aby sprzedaż towarów można było potraktować jako eksport i zastosować stawkę VAT w wysokości 0%, muszą być spełnione następujące przesłanki:

* wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych,

* wywóz towarów musi nastąpić w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, czyli musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel,

* podatnik musi dysponować kopią dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów,

* z dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium UE musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu (tj. opis towarów na dokumentach celnych przedłożonych urzędowi celnemu wyjścia musi odpowiadać opisowi towarów dostarczanych przez eksportera zagranicznemu nabywcy, w celu ich wywozu poza granicę Unii) (...)".