II-423/12/06/MB - Wydatki związane z nabyciem znaków CE.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 6 czerwca 2006 r. Urząd Skarbowy Łódź-Śródmieście II-423/12/06/MB Wydatki związane z nabyciem znaków CE.

W dniu 15.05.2006 r. jednostka złożyła w tut. organie wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w przedstawionej indywidualnie sprawie.

Spółka, będąc producentem wyrobów medycznych, jest zobowiązana od dnia wejścia do Unii Europejskiej, tj. 01.05.2004 r., do oznakowywania swoich wyrobów znakiem CE. Stosowne wydatki jednostka zaczęła ponosić od 01.01.2004 r., nie zaliczając ich w tym okresie do kosztów uzyskania przychodów. Znaki CE na poszczególne wyroby Spółka uzyskała w 2005 r. i od miesiąca obowiązywania znaku jednostka rozpoczęła rozliczanie poniesionych wydatków, obciążając nimi koszty uzyskania przychodów. Zapytanie jednostki dotyczy poprawności przyjęcia momentu zakwalifikowania poniesionych kosztów związanych z uzyskaniem znaków CE do kosztów uzyskania przychodów, tj. w okresie obowiązywania znaków lub też do roku podatkowego, w którym wydatki zostały faktycznie poniesione.

Przedstawiony we wniosku stan faktyczny regulują poniższe przepisy:

* ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.):

- art. 15 ust. 1 mówiący, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...);

- art. 15 ust. 4 stanowiący, iż "koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione";

* oraz ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 896):

- art. 5 ust. 1 mówiący, iż "Do obrotu i do używania mogą być wprowadzane wyroby medyczne oznakowane znakiem CE".

Oznakowanie CE zostało wprowadzone przez Komisję Europejską, która ustaliła warunki stosowania znaku CE w zakresie różnych dyrektyw dotyczących tego znaku. Znak CE stanowi deklarację producenta, że wyrób wprowadzany do obrotu spełnia zasadnicze wymagania określone we właściwej ustawie (w przypadku wyrobów medycznych jest to ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o wyrobach medycznych, Dz. U. Nr 93, poz. 896) - wprowadzających do polskiego prawa tzw. dyrektywy nowego podejścia.

Wszystkie wyroby objęte przepisami przenoszącymi do polskiego prawa dyrektywy nowego podejścia przed ich wprowadzeniem do obrotu są poddawane ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami, które są ustalone w celu przeciwdziałania zagrożeniom, jakie produkt może powodować ze względu na swoje właściwości fizyczne i chemiczne. Niektóre wymagania dotyczą też materiałów, z jakich wyrób powinien być wykonany, sposobu jego konstruowania i jego produkcji.

Do podstawowych obowiązków producenta w celu uzyskania znaku CE jest sporządzenie dokumentacji technicznej wyrobu, jak również sporządzenie deklaracji zgodności z zasadniczymi wymaganiami. Warto podkreślić, że znak CE nie jest handlowym świadectwem jakości ani certyfikatem bezpieczeństwa, ponieważ jego znaczenie jest szersze - oznacza zgodność z zasadniczymi wymaganiami. Konsument, kupując w dowolnym państwie Unii Europejskiej wyrób oznakowany CE, zyskuje pewność, że może go bezpiecznie i bezproblemowo używać.

W ustawie o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 896) art. 5 ust. 1 mówi, że "Do obrotu i do używania mogą być wprowadzane wyroby medyczne oznakowane znakiem CE". Biorąc powyższe pod uwagę S.A. będąc producentem wyrobów medycznych był zobowiązany do oznakowania swoich wyrobów znakiem CE z dniem wejścia Polski do Unii Europejskiej.

Na gruncie przepisów o podatku dochodowym funkcjonują dwie metody zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów - metoda kasowa (kwalifikacja do kup w momencie poniesienia wydatku) i metoda memoriałowa. Metoda memoriałowa stosowana jest przez wszystkich podatników podatku dochodowego od osób prawnych, a jej istota jest zawarta w art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mówiącym, iż "koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego(...)", a więc niekoniecznie w roku, w którym te wydatki zostały poniesione.

Zasada zaliczania kosztów podatkowych faktycznie poniesionych albo zaksięgowanych w danym roku do kosztów innego roku podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy dany koszt dotyczy konkretnego przychodu osiągniętego przez podatnika w innym roku podatkowym. W przypadku wydatków poniesionych na uzyskanie znaków CE istnieje możliwość określenia dokładnego momentu uzyskania i wprowadzenia do obrotu wraz z produktem właściwym znaku CE, a co za tym idzie - powiązania z konkretnym przychodem. W tym konkretnie przypadku znany jest też czas obowiązywania znaku co daje możliwość proporcjonalnego rozliczenia poniesionych wydatków z czasem osiągania przychodu.

W przepisach prawa podatkowego dla uznania określonego wydatku za koszty uzyskania przychodów między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy, nie ma natomiast wyraźnie określonego warunku o istnieniu pomiędzy tymi kategoriami ścisłego związku czasowego. Należy zwrócić uwagę, iż ciężar udowodnienia poniesienia konkretnych wydatków związanych z nabyciem znaku CE dla poszczególnych wyrobów medycznych spoczywa na stronie, gdyż to ona z tego faktu wywodzi skutki prawne w postaci zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle przytoczonych przepisów prawa podatkowego stanowisko zaprezentowane przez Spółkę w rozpatrywanym wniosku należy uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że podana interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę we wniosku z dnia 12.05.2006 r. (data wpływu do Urzędu 15.05.2006 r.) i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia opisanego we wniosku.

Interpretacja ta wiąże właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl