II/415/5/2005 - Czy istnieje możliwość kumulowania w deklaracji PIT-5 dochodów uzyskanych w ramach działalności gospodarczej w filii położonej w Niemczech?

Na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) w podanym stanie faktycznym sprawy, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 2 lutego 2005 r. (data wpływu - 4 lutego 2005 r.), złożonego przez Pana S. K. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, to jest przepisu art. 3 ust. 1 i art. 4a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w zakresie przedstawionego w piśmie stanu faktycznego sprawy dotyczącego zapytania "Jeżeli od dochodów uzyskanych z tytułu prowadzenia zakładu w Niemczech będę chciał płacić podatek dochodowy w Polsce, to czy będę kumulował te dochody w deklaracji PIT-5?", Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowej Soli

uznaje stanowisko podatnika za nieprawidłowe.

W odpowiedzi na zapytanie podatnika z dnia 2 lutego 2005 r. (data wpływu - 4 lutego 2005 r.) dotyczącego zapytania "Jeżeli od dochodów uzyskanych z tytułu prowadzenia zakładu w Niemczech będę chciał płacić podatek dochodowy w Polsce, to czy będę kumulował te dochody w deklaracji PIT-5" Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowej Soli uznał, co następuje:

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do treści art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej, podatnik zaprezentował stanowisko, że posiadając zakład w Republice Federalnej Niemiec. będzie miał obowiązek wykazywania przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu w deklaracji PIT-5. Zdaniem podatnika będą one podawane zbiorczo razem z danymi firmy położonej w kraju dlatego, że będzie prowadzona jedna księga.

Mając na uwadze treść oraz zakres zapytania a także przytoczone przepisy prawa Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nowej Soli wyraża następującą ocenę prawną stanowiska pytającego:

Wskazana w cytowanym powyżej przepisie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasada nieograniczonego obowiązku podatkowego polega na tym, że w przypadku osób fizycznych mających miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, opodatkowaniu podlega całość dochodów podatnika bez względu na to, gdzie położone są źródła przychodów.

Natomiast polski przedsiębiorca podlegający w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, będzie podlegał w Republice Federalnej Niemiec ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. od dochodu przypisanego zakładowi - w przypadku gdy niemieckie władze podatkowe skorzystają z przysługującego na mocy art. 7 ust. 1 umowy między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) prawa, zgodnie z którym zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zawarte w powyższym przepisie postanowienie, że zyski przedsiębiorstwa mogą podlegać opodatkowaniu w państwie źródła w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane zakładowi poprzez który przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą nie oznacza, że podatnik może wybrać sobie państwo w którym opodatkuje swój dochód i zapłaci podatek. Postanowienie takie wskazuje natomiast, że państwo źródła, w tym przypadku Republika Federalna Niemiec, ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten będzie podlegać opodatkowaniu w państwie rezydencji, tj. Rzeczypospolitej Polskiej.

Skorzystanie przez stronę niemiecką ze wskazanych powyżej uprawnień skutkuje koniecznością przypisania dla celów podatkowych dochodów (strat) poszczególnym częściom przedsiębiorstwa, tj. zakładowi oraz jednostce macierzystej, z uwagi na potrzebę odrębnego dla zakładu ustalenia podstawy opodatkowania.

Kwestię tego w jakiej mierze można zyski przypisać zakładowi regulują przepisy art. 7 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 ww. umowy między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, gdzie w wytyczonych przez te przepisy granicach może następować ustalanie zysków według wewnętrznego prawa niemieckiego.

Tym samym jeżeli działalność prowadzona jest na terytorium Republiki Federalnej Niemiec i dochód z tej działalności tam będzie podlegał opodatkowaniu to dla działalności tej prowadzone są odpowiednie księgi według miejscowych przepisów, pozwalające na ustalenie wysokości dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania.

Niezależnie jednak od sposobu ustalania wyniku z działalności wykonywanej za granicą dochód z tej działalności powinien być wykazany w księgach prowadzonych w Polsce, w ten sposób, aby wynikający z tych ksiąg łączny dochód przedsiębiorcy obejmował również dochód z działalności wykonywanej za granicą. Ujęte w ewidencji rachunkowej zakładu zdarzenia bilansowe zostają przyjęte do ewidencji rachunkowej jednostki macierzystej po uprzednim przeliczeniu na walutę polską, zaś za dochód uzyskany za granicą należy przyjąć wartość wynikającą ze złożonego tam zeznania przeliczoną na złote polskie według średniego kursu stosowanego przez NBP.

Natomiast w kwestii rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych we wskazanej powyżej sytuacji zastosowanie będzie miała, określona w art. 27 ust. 8 ustawy, metoda wyłączenia z progresją, zgodnie z którą zwolnieniu w Rzeczypospolitej Polskiej podlega dochód osiągnięty w Republice Federalnej Niemiec - a do dochodu uzyskanego w Polsce stosuje się stopę podatku obliczoną dla całego dochodu, czyli łącznie z dochodem osiągniętym w drugim państwie. Tym samym podatnik zobowiązany jest do złożenia zeznania rocznego PIT-36 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym winien uwzględnić dochód uzyskany w kraju i zagranicą. Z cytowanego powyżej przepisu nie wynika natomiast obowiązek wykazywania w deklaracji PIT-5 na zaliczkę miesięczna na podatek dochodowy przychodów, kosztów uzyskania przychodów i tym samym uzyskanego dochodu w ramach prowadzonej w formie zakładu działalności gospodarczej na terytorium Republiki Federalnej Niemiec.

Równocześnie tutejszy organ podatkowy podkreśla, że nie stwierdzenie istnienia zakładu na terytorium Republiki Federalnej Niemiec powoduje sytuację w której zyski przedsiębiorstwa mającego siedzibę w Umawiającym się Państwie będą w całości podlegać opodatkowaniu w państwie jego rezydencji, tj. Rzeczypospolitej Polskiej w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego udzielono w podanym stanie faktycznym w oparciu o obowiązujące w dacie jej wydania przepisy prawa. W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Od postanowienia służy Stronie, na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 i art. 239 Ordynacji podatkowej, prawo wniesienia za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nowej Soli zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Zielonej Górze w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Niniejsza interpretacja, w oparciu o art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej, nie jest wiążąca dla Podatnika, lecz wiąże właściwe dla Podatnika organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, w odniesieniu do zadanego pytania i przytoczonego w postanowieniu stanu faktycznego.

Składając zażalenie Strona zobowiązana jest załączyć, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86, poz. 960 z późn. zm.), opłatę skarbową w znakach skarbowych w wysokości 5,00 zł od podania oraz w wysokości 0,50 zł od załącznika.