II/415-3/2003 - Dochody uzyskane z zagranicy

W odpowiedzi na pismo z dnia 17 stycznia 2003 r. w sprawie udzielenia informacji, w jaki sposób należy rozliczyć się z dochodów osiągniętych za granicą, Urząd Skarbowy w Nowej Soli działając na podstawie art. 14 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) wyjaśnia, iż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zasada ta polega na tym, że w przypadku osób fizycznych, mających miejsce zamieszkania na terytorium Polski, opodatkowaniu podlega całość dochodów podatnika bez względu na to, gdzie położone są źródła przychodów. Objęte są, więc obowiązkiem podatkowym zarówno dochody ze źródeł krajowych, jak i zagranicznych.

Z treści pisma wynika jedynie, iż podatnik pracował od lutego do czerwca 2002 r. w Hiszpanii. Od pracodawcy hiszpańskiego otrzymywał comiesięczne rozliczenie zarobku netto. Wyżywienie było we własnym zakresie. Na koniec pracy otrzymał zaświadczenie o zatrudnieniu.

Mając powyższe na uwadze organ podatkowy w przedmiotowej sprawie nie może wypowiedzieć się jednoznacznie, ponieważ nie zna zawartych umów na świadczenie pracy w Hiszpanii. Z treści tych umów powinno wynikać między innymi, kto jest płatnikiem oraz gdzie będzie odprowadzany podatek dochodowy. Ponadto podatnik winien otrzymać od płatnika informację o uzyskanych dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy, która będzie podstawą do dalszego rozliczenia.

Urząd Skarbowy wyjaśnia, że od opisanej wyżej zasady nieograniczonego opodatkowania ustawodawca przewidział wyjątki skutkujące w określonych przypadkach zwolnieniem dochodów osiąganych za granicą od podatku dochodowego uiszczanego w Polsce. Przewidziane odstępstwa od zasady nieograniczonego obowiązku podatkowego związane są z kwestią unikania podwójnego opodatkowania tych samych dochodów. Uniknięcia podwójnego opodatkowania umożliwiają podpisane w tym zakresie umowy międzynarodowe. Podpisana umowa z rządem Hiszpanii z dnia 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127) nakazuje stosowanie metody wyłączenia z progresją. Metoda ta polega na tym, że dochód opodatkowany w jednym państwie jest zwolniony od podatku w drugim, jednak przy ustalaniu stawki od dochodu osiągniętego w drugim państwie uwzględnia się również dochód osiągnięty w państwie pierwszym. Regulację w tym zakresie zawiera art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że jeżeli podatnik oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 33 lub pkt 66, podatek dochodowy określa się w następujący sposób:

1) do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,

2) ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,

3) ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z przywołanym przepisem zwolnienie dochodów ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ma miejsce, jeżeli tak stanowi umowa międzynarodowa, której Polska jest stroną lub jeśli zostały uzyskane w państwie, z którym Rzeczypospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnemu opodatkowaniu, a podlegały one w tym państwie podatkowi tego samego rodzaju.

W niniejszym przypadku Polska ma podpisaną stosowną umowę z Hiszpanią o unikaniu podwójnego opodatkowania. Wobec powyższego w przypadku, gdy podatnik osiągnął dochody w kraju i za granicą, winien rozliczyć wszystkie swoje dochody na formularzu PIT-36 - zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2002. Uzyskane dochody za granicą winien wykazać w poz. 179 lub 180 (w zależności od tego czy będzie rozliczał się sam czy z małżonkiem). W poz. 182 obliczony podatek z zastosowaniem stopy procentowej.

Obliczenie stopy procentowej należy dokonać w następujący sposób:

- podatnicy rozliczający swoje dochody indywidualnie - od sumy dochodów wykazanych w poz. 178 i 179 należy obliczyć podatek według skali, a następnie ustalić stopę procentową, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. W tym celu należy kwotę podatku obliczonego według skali podzielić przez sumę kwot wykazanych w poz. 178 i 179 a następnie pomnożyć przez 100.

- podatnicy rozliczający swoje dochody wspólnie z małżonkiem lub w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci - od połowy sumy kwot wykazanych w poz. 178, 179 i 180 należy obliczyć podatek według skali, a następnie ustalić stopę procentową, z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku. W tym celu należy kwotę podatku obliczonego według skali podzielić przez połowę sumy kwot z poz. 178, 179 i 180 a następnie pomnożyć przez 100.

Natomiast w przypadku, gdy podatnik osiągnął tylko dochód za granicą, od którego został tam odprowadzony podatek dochodowy, to podatnik nie ma obowiązku rozliczania się w Polsce.