II-2/423/249/JB/158/04 - Koszty uzyskania przychodu zakładu prowadzącego działalność na terenie Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

Odpowiadając na pismo z dnia 08.07.2004 r., złożone do Łódzkiego Urzędu Skarbowego (data wpływu 13.07.2004 r.) uzupełnione pismem z dnia 07.09.2004 r. (data wpływu 09.09.2004 r.) oraz pismem z dnia 05.10.2004 r. w sprawie opodatkowania działalności nowego zakładu Spółki, który będzie prowadzić działalność na terenie Łódzkiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej w celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa przy ocenie skutków w podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego informuje:

zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę ustalania kosztów przytoczoną wyżej stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio, o czym mówi przepis art. 15 ust. 2a ustawy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodów zgodnie z powołaną zasadą ma zastosowanie w sytuacjach wyjątkowych, jedynie do niektórych kosztów Spółki dotyczących działalności na terenie strefy ekonomicznej i działalności poza strefą (np. kosztów ogólnych zarządu), ponieważ zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 123, poz. 600 ze zm.), a nie z tytułu wszystkich uzyskiwanych dochodów z działalności.

Podkreślić należy jednak, że pierwszym i głównym dyspozytorem zaliczenia określonych wydatków do kosztów związanych z uzyskanym przychodem ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz innych źródeł - jest podatnik. Każde zdarzenie winno być rozpatrywane przez Spółkę indywidualnie w oparciu o zakładowy plan kont zatwierdzony przez kierownika jednostki.

Jednocześnie na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik obowiązany jest do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Określenie zasad prowadzenia rachunkowości firmy wykracza poza zakres obowiązków organu podatkowego wynikających z art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa.