IBPP4/4513-87/16/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 7 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym i elektrolitycznym - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym i elektrolitycznym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

"X" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: "X", Spółka) jest globalnym liderem w projektowaniu i produkcji systemów hamulcowych oraz komponentów do samochodów, motocykli, pojazdów przemysłowych i maszyn dla przemysłu samochodowego.

Z punktu widzenia klasyfikacji statystycznej, prowadzona przez Spółkę działalność gospodarcza jest klasyfikowana w ramach Polskiej Klasyfikacji Działalności wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (dalej: PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885) m.in. pod kodem 24.51.Z -odlewnictwo metali.

Spółka prowadzi swoją działalność w trzech lokalizacjach: w "C", w "DG" oraz w "N". W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej Spółka oprócz wyrobów stanowiących surowce do produkcji tarcz hamulcowych oraz pozostałych produktów, wykorzystuje także nośniki energii, w tym wyroby gazowe oraz energię elektryczną.

I. Zakład w "DG"

Głównym obszarem działalności Spółki jest produkcja tarcz hamulcowych. Tarcze powstają ze złomu stalowego i żeliwnego, wiórów stalowych wraz z dodatkami stopowymi dodawanymi w celu uzyskania właściwej jakości żeliwa poprzez jego odlanie w odpowiednie formy oraz ich oczyszczanie oraz późniejszą obróbkę.

Proces produkcji tarcz hamulcowych składa się z poniższych etapów.

1. Topienie

Pierwszy etap procesu produkcji to topienie surowca. Cześć surowca (tekst jedn.: złomu stalowego) nabywana jest przez Spółkę od zewnętrznego dostawcy, część natomiast jest odpadem z własnych cyklów produkcyjnych (około 30% wiórów + około 30% złomu obiegowego - są one wykorzystywane jako surowiec). Złom wraz z dodatkami żelazostopów jest wkładany za pomocą elektromagnesu zamontowanego na suwnicy do pieców topielnych, indukcyjnych, zasilanych energią elektryczną (Spółka posiada piece, o pojemności ok. 12 oraz 16 ton). Czas; trwania topienia wsadu w piecach to od 45 do 90 minut. Na tym etapie energia elektryczna zużywana jest w szczególności przez piece indukcyjne oraz suwnice.

2. Odlewanie

Kolejnym etapem, następującym po roztopieniu metalu jest przetransportowanie ciekłego metalu w kadziach do pieca zalewowego, z którego następnie zalewane są formy odlewnicze. W tym celu, pod piec topielny i podstawiany jest wózek widłowy z kadzią, do którego wlewane jest stopione żeliwo. Piec zalewowy wyposażony jest w system wentylatorów zasilanych energia elektryczną. Proces zalewania form odlewniczych jest na bieżąco kontrolowany poprzez telekamerę i laser, co zapewnia maksymalną wydajność i optymalne wypełnienie »form odlewniczych. W procesie produkcji niezbędne jest wykorzystanie form odlewniczych i rdzeni wykonanych i z piasku kwarcowego wytwarzanych przez Spółkę. Spółka produkuje rdzenie indywidualnie dla każdego zamówienia. Na tym etapie procesu energia elektryczna zużywana jest w szczególności przez układy zasilające piece, wentylatory oraz systemy kontroli prowadzenia odlewów.

3. Chłodzenie odlewów

Bezpośrednio po zalaniu metalem, formy odlewnicze trafiają na linie chłodzące. Chłodzenie realizowane jest poprzez kontrolowane studzenie odlewów na specjalnie przygotowanych taśmociągach. W zależności od specyfikacji produktu ich chłodzenie trwa od 60 - 75 min (dla małych odlewów) do trzech godzin (dla dużych odlewów). Na tym etapie energia elektryczna wykorzystywana jest przez system taśmociągów.

4. Wybicie oraz oczyszczanie odlewów

Wstępnie schłodzone odlewy zostają wybite z form, a następnie trafiają do bębna oczyszczającego, w którym następuje odseparowanie odlewów od masy formierskiej i rdzeni, co pozwala osiągnąć docelowy kształt wyrobu. Odlew zostaje następnie przetransportowany, z użyciem zrobotyzowanych automatów dla odlewów o dużej masie, do oczyszczarki śrutowej, w której następuje oczyszczenie odlewów z masy formierskiej. Oczyszczarka ta zaopatrzona jest w turbiny wprowadzające śrut stalowy do wewnątrz maszyny oraz wentylatory konieczne do odprowadzania pyłów jakie powstają w czasie oczyszczania odlewów. Na tym etapie energia elektryczna zużywana jest w szczególności do zasilania bębna oczyszczającego, oraz przez wentylatory, urządzenia transportujące odlewy - zrobotyzowane automaty i oczyszczarkę śrutową.

5. Szlifowanie odlewów

Kolejnym etapem po wybiciu i oczyszczeniu odlewów jest wizualna kontrola jakości polegająca na odrzuceniu części, które nie będą mogły zostać dalej wykorzystane. W trakcie kontroli odlewy są transportowane na ręczne bądź zautomatyzowane stanowisko szlifierskie w celu usunięcia pozostałości po doprowadzeniach metalu oraz zalewek. Po tym etapie odlew uzyskuje właściwą charakterystykę fizyczną. Proces ten ma na celu precyzyjne oszlifowanie odlewu tak, aby był on symetryczny. Zdecydowanie większą precyzję, a tym samym jakość gotowego wyrobu zapewnia system zautomatyzowany. Energia elektryczna zużywana jest na tym etapie w szczególności przez zautomatyzowane stanowisko szlifierskie i taśmociągi.

6. Kontrola odlewu

Odlewy zostają poddane kontroli za pomocą skanowania laserowego i odczytu z kamer 2 i 3D, dzięki czemu poddawana inspekcji jest jakość powierzchni i przepustowości otworów wentylacyjnych. Bez zastosowania tej metody dokładna kontrola tych elementów nie byłaby możliwa. Zastosowanie trzech zautomatyzowanych stacji inspekcji (form, rdzeni i odlewów) gwarantuje Spółce niemal 100% skuteczność wyeliminowania wadliwych produktów, co jest niezwykle istotne w przypadku elementów odpowiedzialnych za poziom bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Na tym etapie energia elektryczna zużywana jest do zasilania urządzeń kontrolujących jakość odlewów.

7. Końcowa obróbka odlewów

Kolejnym etapem jest pakowanie gotowych odlewów na palety i przetransportowanie ich na dalszą obróbkę polegającą na obróbce warstwy wierzchniej na tokarce, nawierceniu otworów koniecznych do późniejszego montażu oraz ewentualnym lakierowaniu i suszeniu części tarczy. Dopiero po takiej obróbce tarcze są wydawane kontrahentom. Na tym etapie procesu energia elektryczna zużywana jest w szczególności przez paletyzarki, tokarki, urządzenia służące do nawiercania otworów w odlewach oraz urządzenia lakierujące oraz suszące gotowe produkty.

II. Zakład w "C"

Powyżej Spółka zaprezentowała opis procesu produkcyjnego tarcz hamulcowych, który to obszar stanowi podstawowy zakres produkcyjny Spółki w Polsce. Dodatkowo, w ramach prowadzenia działalności w Polsce, Spółka realizuje również odrębny proces produkcyjny układów hamulcowych, w którym występuje proces galwanizacji jednego z elementów układu hamulcowego. Poniżej Spółka przedstawia opis tego procesu.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zajmuje się produkcją zacisków hamulcowych. Głównymi elementami zacisków hamulcowych są elementy żeliwne, które są dostarczane Spółce w stanie surowym (nieobrobionym). Przed ich montażem wymagają one przygotowania, polegającego na poddaniu obróbce mechanicznej w celu uzyskania pożądanego kształtu.

Kolejnym etapem produkcji jest poddanie żeliwnych elementów procesowi cynkowania w celu uzyskania większej trwałości elementów układu hamulcowego. W ramach cynkowania powierzchnia obrobionych odlewów jest pokrywana warstwą cynku, której podstawowym zadaniem, poza aspektem estetycznym, jest skuteczne zabezpieczenie wyrobu przed korozją. Powierzchnia pokryta powłoką cynkową jest kilkanaście razy bardziej wytrzymała na niekorzystne oddziaływanie czynników zewnętrznych takich jak woda, sól, powietrze oraz temperatura.

Na wstępnie obrobione odlewy nakładana jest w procesie galwanizacji powłoka cynku. Galwanizacja to elektrolityczna metoda wytwarzania powłok na różnych materiałach, w tym na metalach.

Proces ten zaczyna się od załadowania obrobionych komponentów na zawieszki i można go podzielić na trzy główne etapy:

* przygotowanie powierzchni surowego materiału (odlewy żeliwne) do procesu nakładania powłoki. W tym etapie są wykorzystywane kąpiele odtłuszczania chemicznego, ultradźwięki, kąpiele trawiące oraz odtłuszczanie elektrochemiczne;

* właściwe nakładanie powłoki galwanicznej w wannach procesowych;

* nakładanie dodatkowych powłok na warstwę galwanicznego cynku - powłoka konwersyjna (popularnie nazywana pasywacją) oraz dodatkowa powłoka uszczelniająca (tzw. "top coat").

Po przejściu procesu galwanicznego detale są ściągane z zawieszek oraz pakowane do pojemników. Wszystkie te etapy umożliwiają osadzenie powłoki cynkowej na odlewie żeliwnym. Każda kąpiel galwaniczna do uzyskania odpowiednich parametrów wyrobu wymaga właściwej temperatury. W tym celu używa się chłodziarek oraz grzałek, które działają automatycznie, tak aby kąpiele pracowały w zadanych temperaturach. Po procesie cynkowania gotowe elementy są przygotowywane do dalszego montażu.

Cała linia galwanizacji wyposażona jest w odciągi, które odciągają szkodliwe opary wytwarzane w czasie procesu galwanizacji. Wszystkie elementy wykorzystywane w procesie galwanizacji zasilane są energią elektryczną.

Spółka w celu korzystania ze zwolnień określonych w art. 30 ust. 7a pkt 2 i 3 ustawy o podatku akcyzowym, będzie dopełniała obowiązków formalnych określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym tj. będzie podatnikiem podatku akcyzowego od energii elektrycznej oraz będzie przekazywała do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzystała energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Przedmiotem niniejszego wniosku są dwa obszary działalności prowadzonej przez Spółkę, tj. proces produkcji tarcz hamulcowych oraz proces galwanizacji elementów układu hamulcowego.

W celu uproszczenia, w dalszej części wniosku, w tym w pytaniu, Spółka na określenie opisanych powyżej elementów procesu produkcyjnego tarcz hamulcowych i galwanizacji elementów układów hamulcowych, będzie posługiwać się określeniem "Proces". Do definicji Procesu Spółka nie włącza czynności bezpośrednio niezwiązanych z procesem i obsługą procesu (np. oświetlenia dróg dojazdowych, zasilania pomieszczeń socjalnych, czy też biurowców).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy opisany w stanie faktycznym Proces polegający na galwanizacji elementów układu hamulcowego metodą elektrolizy mieści się w pojęciu "proces elektrolityczny" i w efekcie zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym?

2. Czy opisany w stanie faktycznym Proces polegający na produkcji tarcz hamulcowych metodą odlewniczą mieści się w pojęciu "proces metalurgiczny" i w efekcie zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Opisany w stanie faktycznym Proces polegający na galwanizacji elementów układu hamulcowego metodą elektrolizy mieści się w pojęciu "proces elektrolityczny" i w efekcie zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

2. Opisany w stanie faktycznym Proces polegający na produkcji tarcz hamulcowych metodą odlewniczą mieści się w pojęciu "proces metalurgiczny" i w efekcie zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem spełnienia warunków określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

I. Wspólne uzasadnienie stanowiska Spółki do pytań 1. i 2.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L2003.283.51; dalej "Dyrektywa Energetyczna") w art. 2 ust. 4 lit. b) tiret drugie zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych podwójnego zastosowania, tj. wykorzystywanych zarówno jako paliwo do ogrzewania, jak też w innych celach, tj. do redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie w odniesieniu do energii elektrycznej, które zostało wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 30 ust. 7a pkt 2 i 3 tej ustawy. Zgodnie z ich brzmieniem, zwalnia się z akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach elektrolitycznych i w procesach metalurgicznych. Warunkami skorzystania z tego zwolnienia jest zgodnie z ust. 7b tego artykułu, wykorzystanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii oraz przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Na wstępie należy doprecyzować, iż w celu korzystania ze zwolnień określonych w art. 30 ust. 7a pkt 2. i 3 ustawy o podatku akcyzowym, Spółka dokona rejestracji dla celów podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej, a tym samym będzie podatnikiem podatku akcyzowego w tym zakresie (warunek określony w art. 30 ust. 7b pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Dodatkowo, Spółka będzie również dopełniać obowiązku składania wymaganych w art. 30 ust. 7b pkt 2 ustawy podatku akcyzowym oświadczeń w terminach określonych w ustawie. Oświadczenie to będzie zawierało informacje określone w art. 30 ust. 7c ustawy o podatku akcyzowym, w tym informacje dotyczące nazwy adresu siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP) ilości wykorzystanej energii elektrycznej, sposobu wykorzystania energii elektrycznej, a także datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie w imieniu Spółki.

Ponadto, Dyrektywa Energetyczna ani ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają definicji "procesu elektrolizy" ani "procesu metalurgicznego". Ustalenie zaś zakresu znaczeniowego tych pojęć ma istotne znaczenie dla oceny, czy zużycie energii elektrycznej w danym procesie przemysłowym będzie korzystało ze zwolnienia akcyzy.

Brak definicji legalnej "procesów elektrolizy" i "procesów metalurgicznych" w Dyrektywie Energetycznej oznacza że państwa członkowskie realizując wyłączenie z zakresu zastosowania Dyrektywy w swoich porządkach prawnych, dokonują implementacji przede wszystkim w oparciu o cele Dyrektywy oraz mają wzgląd na rolę tej dyrektywy w systemie prawa unijnego.

W tym świetle należy przede wszystkim zauważyć, że cele Dyrektywy w odniesieniu do wyłączenia z zakresu jej zastosowania, tj. w istocie wyłączenia spod opodatkowania akcyzą, produktów energetycznych (w tym energii elektrycznej) zużywanych w procesach elektrolizy i w procesach metalurgicznych powinny być interpretowane w zgodzie z Preambułą Dyrektywy. Zgodnie z motywem 22 Preambuły: "Produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. W tym zakresie, zgodnie z naturą i logiką systemu podatkowego, z zakresu tych ram wyłączone jest wykorzystywanie produktów energetycznych podwójnego zastosowania i wykorzystywanie produktów energetycznych nie jako paliw, a także procesy mineralogiczne" Analiza motywu 22 Preambuły wskazuje więc, że produkty uważane za mające podwójne zastosowanie realizują cel dyrektywy, gdy są wyłączone z opodatkowania. Doprecyzowane zostało przy tym wyraźnie w treści przepisów (art. 2 pkt 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej), że za podwójne zastosowanie uważane są w szczególności procesy elektrolityczne procesy metalurgiczne.

II. Uzasadnienie stanowiska Spółki w odniesieniu do pytania 2. - proces elektrolityczny

W celu określenia możliwości zakwalifikowania do procesu elektrolitycznego realizowanego przez Spółkę procesu galwanizacji należy w pierwszej kolejności sklasyfikować te procesy względem siebie. Pojęcie procesu elektrolitycznego nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku akcyzowym. Dlatego też zasadnym jest oparcie dalszej analizy na specjalistyczno-naukowych definicjach pojęcia procesu elektrolitycznego (elektrolizy).

Tym samym, elektroliza to "proces polegający na wymuszeniu reakcji chemicznej w wyniku przepływu przez układ prądu elektrycznego. Elektroliza zachodzi w roztworze elektrolitu lub w elektrolicie stopionym (termoelektroliza), w którym umieszczono elektrody metalowe lub grafitowe połączone z zewnętrznym źródłem prądu stałego. W wyniku różnicy potencjału elektrod następuje ruch jonów elektrolitu: jony dodatnie - kationy przemieszczają się w kierunku katody (połączonej z ujemnym biegunem źródła prądu), jony ujemne - aniony - w kierunku anody (połączonej z dodatnim biegunem); jony elektrolitu przenoszą ładunek między elektrodami, Przy odpowiedniej różnicy potencjałów na granicy faz elektroda - roztwór biegną nieodwracalne reakcje utleniania (na powierzchni anody) i redukcji (na powierzchni katody) jonów elektrolitu, związków chem. rozpuszczonych. w roztworze lub materiału elektrod. W wyniku elektrolizy danego elektrolitu można otrzymać różne produkty zależnie od warunków prowadzenia procesu, m.in. temperatury; przyłożonego napięcia, rodzaju elektrod." (Nowa Encyklopedia Powszechna PWN tom 2 D-H, Warszawa 1995).

Zgodnie z inną definicją, "elektroliza to proces, w którym przepływ prądu elektrycznego przez roztwór elektrolitu (lub stopiony elektrolit) wymusza reakcje chemiczne. (...).

W czasie przepływu prądu na elektrodzie biegnie jedna lub kilka reakcji. Redukcja, czyli reakcja, w której elektrony są zużywane, zachodzi na elektrodzie nazywanej katodą; utlenianie biegnie na anodzie. Do ważnych zastosowań elektrolizy należy np. przemysłowa produkcja odczynników, otrzymywanie niektórych metali, powlekanie elektrolityczne metali, wykańczanie przedmiotów metalowych." (Encyklopedia Nauki i Techniki, tom 1, Prószyński i S-ka, Warszawa 2002).

Zjawisko elektrolizy wyjaśnił m.in. J. Kuryłowicz, wskazując, że "przewodnik metaliczny, przez który przepływa prąd elektryczny, nie ulega na ogół w związku z tym żadnym zmianom chemicznym, jeżeli wydzielające się ciepło jest odprowadzane wystarczająco szybko. Charakterystyczne zjawiska chemiczne obserwuje się natomiast po włączeniu w obwód prądu przewodnika elektrolitycznego.

Przewodniki metaliczne zanurzone w roztworze noszą nazwę elektrod. Jedną z elektrod mogą stanowić ścianki naczynia, w którym znajduje się roztwór, jeśli naczynie to jest sporządzone z przewodnika metalicznego. Elektroda połączona przewodnikiem metalicznym z dodatnim biegunem zewnętrznego źródła energii elektrycznej nosi nazwę anody, zaś elektroda połączona z biegunem ujemnym nazywana jest katodą. (...)

Jeżeli w roztworze znajdują się kationy takich metali, jak miedź, srebro, rtęć, to podczas elektrolizy na katodzie wydziela się odpowiedni metal. Proces osadzania się metalu związany jest z pobraniem przez kation elektronu (jednego, dwóch lub trzech, zależnie od wartościowości) z powierzchni katody, co prowadzi do powstania obojętnego atomu. (...)

Dowolne procesy zachodzące podczas elektrolizy na powierzchni anodowej są procesami utleniania, ponieważ polegają na uwalnianiu elektronów. Sumaryczna reakcja przebiegająca na obu elektrodach podczas elektrolizy jest reakcją utleniania-redukcji. Od zwykłych reakcji utleniania-redukcji różni się ona tym, że wymiana elektronów (będąca istotą każdej reakcji utleniania-redukcji) nie następuje tu bezpośrednio między uczestnikami reakcji, ale za pośrednictwem przewodnika metalicznego. Elektrony oddawane przez substancje utleniane na anodzie wędrują przez zewnętrzny obwód elektryczny do katody, gdzie są pobierane przez substancje redukowane." (Chemia fizyczna, red. Jerzy Kuryłowicz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1980).

Z punktu widzenia zastosowania przemysłowego, elektroliza jest procesem wykorzystywanym w wielu dziedzinach. "Elektroliza jest szeroko stosowana w przemyśle, m.in. do otrzymywania i oczyszczania wielu metali (elektrometalurgia), do pokrywania metali powłokami galwanicznymi, do otrzymywania wielu substancji, np. chloru, wodoru, chloranów (chloranów (V)), nadchloranów (chloranów (VII)) oraz do otrzymywania wody ciężkiej" (Nowa Encyklopedia Powszechna PWN tom 2 D - H, Warszawa 1995 r.).

Wpisując powyższe w opisany w stanie faktycznym proces pokrywania metalu powłoką cynku, który realizuje Spółka należy podkreślić, iż do powlekania tego dochodzi w procesie galwanizacji. Spółka wyjaśnia, że galwanizacja jest potoczną nazwą galwanostegii i poniżej Spółka będzie posługiwała się tymi pojęciami wymiennie.

W związku z tym, że galwanizacja jest pojęciem chemicznym, Spółka w celu jego analizy posługuje się definicjami podawanymi w literaturze specjalistycznej, zgodnie z którymi,galwanizowanie polega na elektrolitycznym osadzaniu bardzo cienkiej warstwy metalu na jakimś obiekcie. Powlekany galwanicznie obiekt (albo z metalu, albo z plastiku powleczonego grafitem) stanowi katodę, a elektrolitem jest wodny roztwór soli osadzanego metalu. Metal osadza się na katodzie w wyniku redukcji kationów tego metalu, pochodzących bądź z dodanej soli, bądź z utlenienia anody, wykonanej z osadzanego metalu" (Chemia ogólna; cząsteczki, materia, reakcje, Loretta Jones, Peter Atkins (red. Krystyna Jurkowska), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004).

Co więcej, galwanostegia jest to "metoda elektrolitycznego osadzania metali na powierzchni wyrobów metalowych i niemetalowych w celu uzyskania mocno związanych z materiałem podstawowym cienkich powłok (pokryć) metalowych - dla ochrony przed korozją, otrzymania żądanych własności fizycznych, lub dla ozdoby. Galwanostegia jest działem galwanotechniki. W zależności od metalu powłoki procesy elektrolitycznego ich nakładania nazywa się: aluminiowaniem, miedziowaniem, kadmowaniem, chromowaniem, cynowaniem, cynkowaniem, niklowaniem, ołowiowaniem, srebrzeniem, złoceniem itd. (...). Przed elektrolitycznym naniesieniem powłoki metalowej należy powierzchnię pokrywanych przedmiotów oczyścić z tłuszczów i tlenków." (W.l. Łajner, N. T. Kudriawcew, Podstawy galwanostegii, t. 1-2, Warszawa 1955-60 (w:) Wielka Encyklopedia Powszechna PWN T. 4, Warszawa 1964).

Opierając się na powyższych definicjach, Spółka stoi na stanowisku, że proces galwanizacji (cynkowania) realizowany przez Spółkę w toku produkcji elementów układu hamulcowego mający miejsce w zakładzie Spółki jest przykładem procesu elektrolitycznego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Jednocześnie, Spółka wskazuje, że - tak jak wskazano w stanie faktycznym - proces cynkowania galwanicznego (w procesie elektrolitycznym) realizowany w zakładzie w "C" składa się z kilku czynności (przygotowanie powierzchni surowego materiału do procesu nakładania powłoki, właściwe nakładanie powłoki w wannach procesowych, nakładanie dodatkowych powłok na warstwę galwanicznego cynku).

Podkreślić należy, że - zgodnie z definicjami specjalistycznymi przytoczonymi przez Spółkę powyżej - cały proces elektrolizy składa się z kilku do kilkunastu czynności (etapów). Wszystkie one są niezbędne by uzyskać oczekiwany efekt, w przypadku Spółki - ocynkowane w żądany sposób elementy zacisków hamulcowych. Elementy te, ze względu na charakter gotowego wyrobu muszą spełniać określone normy by zapewnić bezpieczeństwo korzystania z pojazdu, w którym zostaną zamontowane.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przypadku Spółki do procesu elektrolitycznego należy zaliczyć występujące po sobie czynności zmierzające do wytworzenia powłoki cynkowej na komponentach metalowych. Tym samym, na skutek zespołu działań wyznaczonych poprzez proces technologiczny będący procesem elektrolitycznym, energia elektryczna zużywana przez Spółkę w tym procesie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku akcyzowym.

Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, iż do pojęcia Procesu jako procesu elektrolitycznego nie zalicza innych etapów produkcji zacisków hamulcowych, a jedynie te, które uczestniczą w galwanizacji (procesie elektrolitycznym). Z tego względu, Spółka nie uznaje za proces elektrolizy przygotowania komponentów żeliwnych polegającego na poddaniu go obróbce mechanicznej w celu uzyskania pożądanego kształtu, czy późniejszego ich montowania i pakowania jako gotowych wyrobów.

III. Uzasadnienie stanowiska Spółki w odniesieniu do pytania 2. - procesy metalurgiczne.

Podejście prawodawcy unijnego, ukierunkowane na zwolnienie z akcyzy energochłonnych procesów metalurgicznych, nie może dziwić. Prawodawca ten zdaje sobie bowiem sprawę, ze specyficznych uwarunkowań przemysłu metalurgicznego, który z istoty swej działalności poddany jest szczególnej konkurencji w wymiarze globalnym, a jednocześnie jest kluczowy z punktu widzenia polityki bezpieczeństwa poszczególnych państw UE. Z tego właśnie względu prawodawca zastosował podejście, zgodnie z którym akcyza, według Dyrektywy Energetycznej, nie jest w ogóle wymagana od energii elektrycznej zużytej m.in. w procesie metalurgicznym.

Tym samym, za zgodną z celem Dyrektywy Energetycznej i całego prawodawstwa unijnego należy uznać wprowadzenie wyłączenia akcyzowego w odniesieniu do "procesów metalurgicznych", które rozumiane być musi: jako uwzględnienie szczególnej roli przemysłu metalurgicznego z punktu widzenia najbardziej elementarnych interesów i polityki Unii Europejskiej.

Stąd też za prawidłowe należy uznać podejście polskiego ustawodawcy polegające na wprowadzeniu do ustawy o podatku akcyzowym pojęcia "proces metalurgiczny" bez ograniczania go definicją, która mogłaby być wobec uwarunkowań technologicznych zbyt wąska, a przez to ograniczająca istotę zwolnienia dla energii elektrycznej określonego w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Poparcie dla powyższych konkluzji odnajdujemy także w zasadach wykładni językowej. W literaturze specjalistycznej "metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977.). Zgodnie zaś ze Słownikiem Języka Polskiego "metalurgia" to "dział przemysłu zajmujący się produkcją metali". Z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych.

Z tej pespektywy, procesy mające miejsce w Spółce, a przedstawione powyżej, jako że przedstawiają ciąg czynności i procesów niezbędnych do wytworzenia wyrobów stalowych w postaci tarcz hamulcowych, należy uznać za powstające w "procesie metalurgicznym".

Z uwagi na to, że przepisy Dyrektywy Energetycznej stanowią punkt wyjścia dla porządków krajowych wszystkich V; państw członkowskich, wskazówkę, jak rozumieć i stosować pojęcie "procesów metalurgicznych" może stanowić jakże sposób implementacji wyłączenia produktów energetycznych podwójnego zastosowania, w tym wypadku | produktów wykorzystywanych w procesach metalurgicznych, z zakresu regulacji Dyrektywy Energetycznej w innych państwach członkowskich, szczególnie tych, które były państwami założycielskimi Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, a także wyrosłych na jej gruncie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i w efekcie Unii Europejskiej, a przy tym są podobnie jak Polska krajami z rozbudowanym przemysłem ciężkim. Dlatego, poniżej Spółka odniesie się w szczególności do przypadków Niemiec i Francji, które wprowadziły w swoich ustawodawstwach definicje procesu metalurgicznego.

Niemcy dokonały implementacji art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej poprzez wprowadzenie sekcji 51 (1) nr 1 lit. b Podatkowego Kodeksu Energetycznego. Przepisy te przewidują własną definicję "procesów metalurgicznych". W świetle tych postanowień procesy metalurgiczne oznaczają:

* Wytwarzanie i przetwórstwo metali (np. żelaza i stali);

* Kucie, prasowanie, tłoczenie, walcowanie metalu w ramach procesu jego produkcji;

* Obróbka i powlekanie metalu.

Definicja ta obejmuje więc pełny proces produkcji metali, w tym jego elementy realizowane przez Spółkę w ramach Procesu.

Z kolei w prawodawstwie francuskim akt wykonawczy wydany w celu implementacji norm unijnych w zakresie opodatkowania akcyzą produktów energetycznych stanowi, że produkty energetyczne uważa się za mające podwójne zastosowanie, gdy są wykorzystywane w celach grzewczych oraz gdy ich spalanie jest niezbędne do uzyskania innych produktów, które będą wykorzystywane w tych celach. Procesy metalurgiczne oznaczają procesy produkcyjne lub przeróbki w wysokich temperaturach metali żelaznych i nieżelaznych i ich stopów, wyszczególnione poniżej:

* Brykietowanie węgla, węgla drzewnego, rudy żelaza, produkcja syntetycznego grafitu;

* Prażenie lub spiekanie rudy metalu, łącznie z rudą siarczkową;

* Produkcja koksu;

* Produkcja stali, żelaza, żeliwa, stopów żelaza;

* Obróbka rud metali nieżelaznych, produkcja metali i stopów nieżelaznych;

* Produkcja stopów krzemu lub węgliku krzemu w piecu elektrycznym;

* Wytapianie ołowiu i stopów zwierających ołów;

* Wytapianie metali żelaznych i ich stopów;

* Wytapianie metali nieżelaznych i ich stopów;

* Mechaniczna obróbka metali i stopów metali poprzez walcowanie, wyciskanie, rozciąganie a także obróbka cieplna poprzez kucie, punktowanie;

* Chłodzenie szybkie, wyżarzanie, hartowanie metali i stopów metali;

* Ogrzewanie i procesy przemysłowe przeprowadzane z użyciem stopionej stali w celu walcowania, wyciskania i rozciągania.

Powyższa definicja także obejmuje pełen proces niezbędny do produkcji metali, w tym jego elementy realizowane przez Spółkę w ramach Procesu.

Zatem, w opinii Wnioskodawcy, opisany w zdarzeniu przyszłym Proces polegający na produkcji tarcz hamulcowych stanowi proces metalurgiczny, w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Warto przy tym zauważyć, że szereg innych państw członkowskich (zarówno z tzw. piętnastki, jak też państw członkowskich, które w tym stuleciu dołączyły do Unii Europejskiej), aby zdefiniować "procesy metalurgiczne odwołało się do klasyfikacji statystycznej wynikającej z postanowień Rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskie (Dz. U.UE.L1990.293.1 z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie NACE z 1990 r." lub "NACE Rev. 1") lub, zastępującego go Rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r.: w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev, 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz. U.UE.L2006.393.1 z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie NACE z 2006 r." lub "NACE Rev. 2").

Przykładowo, zgodnie z belgijskimi przepisami akcyzowymi, przez "procesy metalurgiczne" rozumie się procesy, prowadzące do uzyskania produktów sklasyfikowanych według następujących kodów DJ klasyfikacji NACE lub według kodów Prodcom:

* 23.10 Wytwarzanie produktów koksowania węgla;

* 27.10 Produkcja żeliwa i stali oraz stopów żelaza

* 27.41 Produkcja metali szlachetnych

* 27.42 Produkcja aluminium, aż do kodu 27.42.25.00 włącznie;

* 27.43 Produkcja ołowiu, cynku i cyny, z wyłączeniem kodów 27.43.23.00, 27.43.26.00, 27.43.29.00;

* 27.44 Produkcja miedzi, aż do kodu 27.44.25.00 włącznie;

* 27.45 Produkcja pozostałych metali nieżelaznych, z wyłączeniem kodów 27.45.24.30, 27.45.24.50, 27.45.30.17 (kod 8102 99 00), 27.45.30.23 (kod 8103 90 90), 27.45.30.25 (koć 8104 90 00), 27.45.30.27 (kod 8105 90 00), 27.45.30.33 (kod 8106 00 90), 27.45.30.37, 27.45.30.43 (kody 8108 90 10, 8108 90 70, 8108 90 90), 27.45.30.45 (kod 8109 90 00), 27.45.30.47 (kod 8110 90 00), 27.45.30.53 (kod 8111 00 90), 27.45.30.55 (kody 8112 19 00, 8112 29 00, 8112 30 90, 8112 40 90, 8112 59 00, 8112 99 10, 8112 99 30 i 8112 99 80) oraz 27.45.30.57 (kod 8113 00 90).

Ponadto, odesłanie do klasyfikacji statystycznej NACE w zakresie definiowania pojęcia "procesów metalurgicznych" znajduje się również w prawodawstwie Rumunii (odesłanie do kodu 24 NACE Rev. 2), jak i Bułgarii (odesłanie do kodu DJ 27 NACE Rev. 1).

W prawodawstwie czeskim "procesy metalurgiczne" zostały zdefiniowane w przepisach akcyzowych poprzez odwołanie się do klasyfikacji statystycznej NACE Rev. 1.

W szczególności, zgodnie z czeskimi przepisami akcyzowymi "procesy metalurgiczne" obejmują obróbkę cieplną rud oraz ich koncentratów, a także produkcję podstawowych metali oraz produktów metalurgicznych objętych kodem DJ 27 według klasyfikacji NACE.

Podsumowując, jakkolwiek różną technikę legislacyjną zastosowały, poszczególne kraje które zdecydowały się zdefiniować pojęcie "procesy metalurgiczne" to można je podzielić zasadniczo na dwie grupy:

* wprowadzające definicję opisową - w tych przypadkach wyraźnie widać, że poszczególne kraje starały się pokryć definicją pełne spektrum procesów, aż do wytworzenia wyrobów przemysłu metalurgicznego,

* odwołujące się do klasyfikacji działalności - w tych przypadkach już samo odwołanie do klasyfikacji działalności, której istotą jest wytworzenie określonych produktów sprawia, że definicja procesów metalurgicznych zawiera całość procesów zachodzących wewnątrz przedsiębiorstwa metalurgicznego.

W efekcie należy stwierdzić, że jakkolwiek z praktycznego punktu widzenia, przydatne może być wprowadzanie takich definicji legalnych, to jednak podejście, które zastosowała Polska chociaż prowadzi do tożsamych wniosków co do szerokiego zakresu zastosowania definicji procesu metalurgicznego, to jest tym właściwsze, że nie rodzi ryzyka, że wprowadzona definicja nie jest wystarczająco szeroka, np. jako efekt postępu technologicznego nieuwzględnionego w historycznie stworzonych definicjach procesu metalurgicznego. Pomocniczo, a także celem uzupełnienia warto także odnieść się do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), która jest oparta na NACE Rev. 2. Zgodnie z tymi wyjaśnieniami dział 24 PKD Produkcja metali i odpowiednio 24 NACE Rev. 2 obejmuje w szczególności:

24.10.Z Produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych.

Podklasa ta obejmuje:

* obsługę wielkich pieców, stalowni konwertorowej, stalowni elektrycznej, walcowni i walcarek wykańczających,

* produkcję surówki odlewniczej i surówki zwierciadlistej w gąskach, blokach i pozostałych formach podstawowych,

* produkcję żelazostopów,

* produkcję żeliwa lub stali przez bezpośrednią redukcję rud żelaza lub innych gąbczastych produktów zawierających żelazo,

* produkcję żelaza wyjątkowej czystości w procesie elektrolizy lub innych procesach chemicznych,

* przetapianie wybrakowanych wlewków z żeliwa lub stali, produkcję granulatu i proszku z żeliwa lub stali,

* produkcję stali w postaci wlewków i innych form podstawowych,

* produkcję półproduktów z żeliwa lub stali,

* produkcję wyrobów płaskich walcowanych na gorąco i na zimno ze stali,

* produkcję sztab i prętów, ze stali, walcowanych na gorąco,

* produkcję kątowników, kształtowników i innych profili otwartych ze stali walcowanych na gorąco,

* produkcję ścianek szczelnych (grodzic) i kształtowników spawanych,

* produkcję elementów konstrukcyjnych torów kolejowych ze stali.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji prętów poprzez ciągnienie na zimno, sklasyfikowanej w 24.31.Z.

24.20.Z Produkcja rur, przewodów, kształtowników zamkniętych i łączników, ze stali

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję rur bez szwu o kołowym łub niekołowym przekroju poprzecznym, otrzymanych z półwyrobów o kołowym przekroju poprzecznym, do dalszej obróbki przez walcowanie na gorąco, wytłaczanie na gorąco lub z wykorzystaniem innego procesu obróbki na gorąco, lub z półproduktu, który może być sztabą lub kęsem, otrzymanymi przez walcowanie na gorąco lub odlewanie ciągle,

* produkcję rur bez szwu, nawet precyzyjnych, otrzymanych z półwyrobów walcowanych na gorąco lub wytłaczanych na gorąco poddanych dalszej obróbce, poprzez ciągnienie na zimno lub przez walcowanie na zimno rur o kołowym przekroju poprzecznym, oraz poprzez ciągnienie na zimno jedynie rur o niekołowym przekroju poprzecznym i profilów drążonych,

* produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym przekraczającym 406,4 mm, formowanych na zimno z walcowanych na gorąco wyrobów płaskich i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, włączając kształtowniki zamknięte,

* produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym o kołowym przekroju poprzecznym, przez formowanie ciągle na zimno lub gorąco arkuszy walcowanych i wyrobów płaskich walcowanych na zimno lub gorąco produktów walcowanych na zimno i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, i o niekołowym przekroju poprzecznym poprzez formowanie do kształtu na zimno lub gorąco z walcowanych na zimno lub gorąco arkuszy spawanych wzdłużnie, włączając kształtowniki zamknięte,

* produkcję spawanych rur precyzyjnych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym, przez formowanie na zimno lub gorąco taśm walcowanych na zimno lub gorąco oraz spawanych wzdłużnie, i przekazywanych jako spawane lub poddanych dalszej obróbce poprzez ciągnienie na zimno, walcowanie na zimno lub formowanie do kształtu rur o niekołowym przekroju poprzecznym,

* produkcję płaskich kołnierzy i kołnierzy z pierścieniami kutymi w procesie walcowania na gorąco płaskich wyrobów ze stali,

* produkcję spawanych doczołowo łączników, takich jak kolanka i reduktory, przez kucie walcowanych na gorąco stalowych rur bez szwu,

* produkcję elementów gwintowanych i pozostałych stalowych łączników rurowych.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji rur bez szwu, ze staliwa odlewanego odśrodkowo, sklasyfikowanej w 24.52.Z.

24.31.Z Produkcja prętów ciągnionych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję stalowych sztab, prętów i pozostałych wyrobów ze stali poprzez ciągnienie na zimno, szlifowanie lub łuszczenie.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji drutów poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.34.Z.

24.32.Z Produkcja wyrobów płaskich walcowanych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję walcowanych płaskich wyrobów ze stali, powlekanych lub niepowiekanych, w zwojach lub w postaci płaskich taśm, o szerokości < 600 mm, poprzez powtórne walcowanie na zimno płaskich wyrobów walcowanych na gorąco lub z prętów stalowych.

24.33. Z Produkcja wyrobów formowanych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję otwartych kształtowników stalowych poprzez kształtowanie stopniowe w walcowniach lub przy pomocy prasy wyrobów walcowanych płaskich stalowych,

* produkcję formowanych i składanych na zimno arkuszy profilowanych (żeberkowanych) i płyt wielowarstwowych.

24.34.Z Produkcja drutu

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję drutów ze stali poprzez ciągnienie na zimno stalowych prętów.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji sztab i pełnych kształtowników ze stali, poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.31.Z,

* produkcji wyrobów wykonanych z drutu, sklasyfikowanej w 25.93.Z

24.41.Z Produkcja metali szlachetnych

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję podstawowych metali szlachetnych, takich jak: złoto, srebro, platyna itp. poprzez oczyszczanie rudy i złomu metali szlachetnych, nawet obrobionych plastycznie,

* produkcję stopów metali szlachetnych.

* produkcję półproduktów z metali szlachetnych,

* produkcję metali nieszlachetnych platerowanych srebrem,

* produkcję metali nieszlachetnych lub srebra, platerowanych złotem,

* produkcję złota, srebra łub metali nieszlachetnych, platerowanych platyną lub metalami z grupy platynowców,

* produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie,

* produkcję laminatów z folii z metali szlachetnych.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji miedzi, sklasyfikowanej w 24.44 Z,

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53 Z, 24.54.A, 24.54.B,

* produkcji biżuterii z metali szlachetnych, sklasyfikowanej w 32.12.Z.

24.42.A Produkcja aluminium hutniczego

Podklasa ta obejmuje:

* produkcją aluminium z tlenku glinu,

* produkcją aluminium z rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu aluminium,

* produkcją stopów aluminium,

* produkcją półproduktów aluminiowych. Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.42.B Produkcja wyrobów z aluminium i stopów aluminium

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję drutów z aluminium, poprzez ciągnienie,

* produkcję tlenku glinu,

* produkcję folii aluminiowej służącej do pakowania,

* produkcję laminatów z folii aluminiowej, która stanowi podstawowy składnik wyrobu.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.43.Z Produkcja ołowiu, cynku i cyny

Podklasa ta obejmuje:

* produkcją ołowiu, cynku, cyny z rud,

* produkcją ołowiu, cynku, cyny w procesie rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu ołowiu, cynku i cyny,

* produkcją stopów ołowiu, cynku i cyny,

* produkcją półproduktów z ołowiu, cynku i cyny,

* produkcją drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie,

* produkcją folii cynkowej

Podklasa ta nie obejmuje.

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54. A i 24.54.B.

24.44.Z Produkcja miedzi

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję miedzi z rud,

* produkcję miedzi w procesie rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu miedzi,

* produkcję stopów miedzi,

* produkcję drutu i taśmy miedzianej do bezpieczników,

* produkcję półproduktów z miedzi,

* produkcje kamienia miedziowego,

* produkcję drutów z miedzi, poprzez ciągnienie.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.45.Z Produkcja pozostałych metali nieżelaznych

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję chromu, manganu, niklu itp. z rud lub z tlenków,

* produkcję chromu, manganu, niklu itp. w procesie rafinacji elektrolitycznej lub

* aluminotermicznej odpadów lub złomu chromu, manganu, niklu itp.,

* produkcję stopów chromu, manganu, niklu itp.,

* produkcję półproduktów z chromu, manganu, niklu itp.,

* produkcję kamienia niklowego,

* produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.46.Z Wytwarzanie paliw jądrowych Podklasa ta obejmuje:

* produkcją uranu z blendy smolistej i pozostałych rud,

* wytapianie i rafinacją uranu.

24.5 Odlewnictwo metali

Grupa ta obejmuje wytwarzanie półwyrobów i różnorodnych odlewów w procesie odlewniczym.

Grupa ta nie obejmuje odlewnictwa wyrobów finalnych, takich jak:

* kotły i grzejniki, sklasyfikowanego w 25.21.Z,

* artykuły gospodarstwa domowego, sklasyfikowanego w 25.99 Z.

24.51.Z Odlewnictwo żeliwa

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów z żeliwa,

* odlewnictwo odlewów z żeliwa szarego,

* odlewnictwo odlewów z żeliwa sferoidalnego,

* odlewnictwo wyrobów z żeliwa ciągliwego,

* produkcją rur i złączek odlewanych z żeliwa.

24.52.Z Odlewnictwo staliwa

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów ze staliwa,

* odlewnictwo części ze staliwa,

* produkcję rur i złączek ze staliwa,

* produkcję rur bez szwu w procesie odlewania odśrodkowego.

24.53.Z Odlewnictwo metali lekkich

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów z aluminium, magnezu, tytanu itp.,

* odlewnictwo części z metali lekkich.

24.54 Odlewnictwo miedzi i stopów miedzi

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo części z miedzi,

* odlewnictwo części ze stopów miedzi.

24.54.B Odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, gdzie indziej niesklasyfikowane

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo części z metali ciężkich,

* odlewnictwo części z metali szlachetnych,

* odlewnictwo ciśnieniowe/kokilowe części z metali nieżelaznych.

Jednocześnie, procesy elektrolityczne zaliczane są również do procesów metalurgicznych. Tezę tę potwierdza zawarcie w kodzie PKD 24.10.Z produkcji żelaza wyjątkowej czystości w procesie elektrolizy lub innych procesach chemicznych.

24.10.Z Produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych

Podklasa ta obejmuje:

* obsługę wielkich pieców, stalowni konwertorowej, stalowni elektrycznej, walcowni i walcarek wykańczających,

* produkcję surówki odlewniczej i surówki zwierciadlistej w gąskach, blokach i pozostałych formach podstawowych,

* produkcję żelazostopów,

* produkcję żeliwa lub stali przez bezpośrednią redukcję rud żelaza lub innych gąbczastych produktów zawierających żelazo,

* produkcję żelaza wyjątkowej czystości w procesie elektrolizy lub innych procesach chemicznych,

* przetapianie wybrakowanych wlewków z żeliwa lub stali,

* produkcję granulatu i proszku z żeliwa lub stali,

* produkcję stali w postaci wlewków i innych form podstawowych,

* produkcję półproduktów z żeliwa lub stali,

* produkcję wyrobów płaskich walcowanych na gorąco i na zimno ze stali,

* produkcję sztab i prętów, ze stali, walcowanych na gorąco,

* produkcję kątowników, kształtowników i innych profili otwartych ze stali walcowanych na gorąco,

* produkcję ścianek szczelnych (grodzic) i kształtowników spawanych,

* produkcję elementów konstrukcyjnych torów kolejowych ze stali.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji prętów poprzez ciągnienie na zimno, sklasyfikowanej w 24.31.Z.

Należy zatem stwierdzić, że także w zakresie ewentualnego odwołania się do PKD, jako krajowego odbicia unijnej klasyfikacji działalności jaką jest NACE, występuje zbieżność stosowania zwolnienia akcyzowego dla zużycia energii elektrycznej w procesie metalurgicznym z celami dyrektywy, w zakresie w jakim interpretują je także inne kraje członkowskie wskazane powyżej.

Z perspektywy Spółki natomiast, należy podkreślić, iż realizowany w Spółce Proces polegający na produkcji tarcz hamulcowych stanowi proces metalurgiczny, w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji, energia elektryczna zużywana w tym procesie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku akcyzowego, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

IV. Podsumowanie

Podsumowując, brak w Dyrektywie Energetycznej definicji procesów elektrolitycznych i procesów metalurgicznych oznacza, że prawodawca unijny nie zamierzał tego pojęcia zawężać, czy też modyfikować. Pozostaje to w oczywistej korelacji z wykładnią celowościową roli przedmiotowego wyłączenia z punktu widzenia znaczenia przemysłu metalurgicznego dla bezpieczeństwa i gospodarki europejskiej. W efekcie, implementując, postanowienia Dyrektywy Energetycznej co do celu, państwo członkowskie powinno zastosować możliwie szerokie rozumienie tego pojęcia.

Takim rozumieniem posłużył się krajowy ustawodawca, który nie określił definicji legalnej ww. procesów, zwolnionych z akcyzy. Zgodnie ze wskazanymi powyżej definicjami i specjalistycznymi wyjaśnieniami, Spółka stoi na stanowisku, że prowadzany przez nią Proces opisany w stanie faktycznym stanowi odpowiednio proces elektrolityczny i proces metalurgiczny, o którym mowa w przepisach ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji, zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 2. i 3. ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 33 ww. załącznika została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b tiret 3 cyt. Dyrektywy Rady 2003/96/WE dyrektywa nie ma zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej: energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Od 1 stycznia 2016 r. zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 2 i 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

Ww. przepisy przewidują zwolnienie z podatku dla energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych, co zostało obwarowane spełnienie ww. warunków formalnych.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca chcąc skorzystać ze zwolnienia od akcyzy dla energii elektrycznej na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 2 i 3 ustawy będzie spełniał warunki formalne określone w art. 30 ust. 7b ustawy.

Zatem aby odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy co do możliwości zastosowania zwolnienia od zużytej przez niego energii elektrycznej konieczne jest rozstrzygnięcie czy wykorzystuje on tą energię w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

W dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać "podatkowego" rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) - por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne" jak również "procesy elektrolityczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych.

Tym samym zakres czynności, które zgodnie z Klasyfikacją PKD wchodzą w skład produkcji metali jest bardzo rozległy.

Do określenia pojęcia "procesy metalurgiczne" należy się posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze. Zgodnie z definicją zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

Ponadto w literaturze specjalistycznej "Metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Zgodnie zaś z encyklopedią PWN metalurgia to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Zatem metalurgia obejmuje: wstępną obróbkę rudy - rozdrabnianie i wzbogacanie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnetyczne lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod metalurgię dzieli się na pirometalurgię, obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektrycznych), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków".

Ponadto Encyklopedia Techniki - "Metalurgia" (Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1985), powołując się na pozycje literaturowe: C. Kittel "Wstęp do fizyki ciała stałego" PWN, Warszawa 1976, T. Mazanek i inni "Metalurgia ogólna" Politechnika Śląska, Gliwice 1971, podaje zaś następujące znaczenia słowa metalurgia:

1. Nauka o metalach i stopach oraz procesach ich otrzymywania i kształtowania. Posługuje się ona metodami fizyki i chemii. Głównymi jej działami są: fizyka metali i metaloznawstwo zajmujące się badaniem struktur i własności metali oraz zależnościami między nimi, teoria procesów metalurgicznych oraz teoria przeróbki plastycznej;

2. Technologia otrzymywania metali z rud i surowców wtórnych oraz przetwarzania metali surowych w użyteczne metale i stopy. Zależnie od stosowanych metod dzieli się na działy, którymi są: pirometalurgia, elektrometalurgia, hydrometalurgia, elektrohydrometalurgia i metalurgia proszków.

Stosownie zaś do internetowego słownika języka polskiego (http://sjp.pl/metalurgia) metalurgia to:

Tym samym z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych, w których występuje chemiczna, termiczna a w niektórych przypadkach i plastyczna obróbka surowców metalowych.

Również przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy elektrolityczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie odwołanie się do wykładni językowej. Na gruncie Słownika Języka Polskiego PWN "elektrolityczny" oznacza "odnoszący się do elektrolizy". Pod pojęciem "elektrolizy" zaś rozumie się "proces, podczas którego doprowadzony z zewnątrz prąd elektryczny powoduje zajście na elektrodach reakcji utleniania i redukcji" (http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~hkruczek/KE/pliki/elektroliza.pdf). Ponadto według innej definicji elektroliza jest to zespół termodynamicznie wymuszonych chemicznych procesów redoks, zachodzących na granicach faz: przewodnik metaliczny - przewodnik elektrolityczny w czasie przepływu prądu elektrycznego z zewnętrznego źródła przez układ przewodnik metaliczny - przewodnik elektrolityczny - przewodnik metaliczny. Elektroliza przebiega tylko wówczas, gdy do elektrod jest przyłożone napięcie nie niższe od pewnej wartości charakterystycznej dla danego układu: przewodniki metaliczne - przewodnik elektrolityczny. (Wytwarzanie chloru i wodorotlenku sodu metodą elektrolizy przeponowej 311[31).Z5.06, Urszula Żłobińska, Radom 2006).

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Z kolei zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego, produkcja to zorganizowana działalność mająca na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury; też: to, co zostało wytworzone (http://sjp.pwn.pl/slowniki/produkcja).

Mając na uwadze ww. definicje zauważyć należy w pierwszej kolejności, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją kilku procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Jak wskazano wcześniej proces wykładni literalnej nie może ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Nie bez znaczenia pozostaje więc co prawodawca przez dane słowa, użyte w przepisie prawa chce osiągnąć. Wprowadzając od 1 stycznia 2016 r. zwolnienie od podatku akcyzowego dla energii elektrycznej zużywanej m.in w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych, ustawodawca wprowadził narzędzie wsparcia dla danego sektora gospodarki. Wsparcie takie jednak nie może prowadzić do dyskryminacji innych podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą od zużycia energii elektrycznej, a taka sytuacja miałaby miejsce w przypadku rozszerzenia przedmiotowego zwolnienia na wszelkie czynności obiektywnie nie związane z procesami elektrolitycznymi bądź metalurgicznymi.

W przedstawionym w niniejszej sprawie stanie faktycznym można zatem przyjąć, że w Zakładzie w "C" od momentu przygotowania powierzchni odlewu żeliwnego (odtłuszczanie chemiczne, ultradźwięki, kąpiele trawiące oraz odtłuszczanie elektrochemiczne kąpieli odtłuszczania chemicznego) poprzez właściwe nakładanie powłoki galwanicznej do momentu nałożenia dodatkowej powłoki na warstwę galwanicznego cynku - powłoka konwersyjna (popularnie zwana pasywacją) - zużycie energii elektrycznej niezbędne do przebiegu procesu elektrolizy (reakcji utleniania i redukcji) korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 2 ustawy. Zatem ze zwolnienia w procesie elektrolitycznym będzie również korzystać energia wykorzystywana do uzyskania odpowiednich temperatur dla kąpieli galwanicznych zachodzących w powyższych czynnościach. W powyższy proces wpisuje się również zużycie energii elektrycznej przez odciągi ale tylko w zakresie w jakim uczestniczą one stricte w powyższych czynnościach i są niezbędnym elementem do ich przebiegu.

Tym samym zużycie energii do nakładania powłoki uszczelniającej (tzw. "top coat") nie korzysta ze zwolnienia z akcyzy. Nie jest to już bowiem ani proces elektrolizy podczas którego doprowadzony z zewnątrz prąd powoduje zajście reakcji utleniania i redukcji ani tez proces ściśle związany z elektrolizą. W tym przypadku zużycie energii następuje już po zakończeniu procesu elektrolizy. Z podobną sytuacją będziemy mieli do czynienia dla zużycia energii po przejściu procesu galwanizacji gdzie detale są ściągane z zawieszek oraz pakowane do pojemników.

Odnośnie zaś pytania oznaczonego numerem 2 należy zauważyć, że niektóre czynności opisane we wniosku, które mają miejsce w zakładzie w "DG", nie mogą być uznane za proces metalurgiczny.

Do procesu metalurgicznego nie można zaliczyć czynności zachodzących po odseparowaniu odlewów od masy formierskiej, jak również czynności szlifowania, kontroli i obróbki odlewów. Etapy te nie ma związku z obróbką termiczną lub chemiczną metalu, zatem nie sposób uznać je za element procesu metalurgicznego. Ponadto zachodzą one po uzyskaniu wyrobu metalowego (odlewów). Zatem czynności te mają miejsce już po ukształtowaniu cech wyrobu metalowego czyli po zakończeniu procesu metalurgicznego.

Ponadto w ocenie Organu są to procesy wspomagające procesy metalurgiczne, które zachodzą po ich zakończeniu. Jak już wskazano wyżej, zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie odlewnictwa metali tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku m.in. procesu metalurgicznego, nie oznacza, że każdy etap produkcji zachodzący w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem metalurgicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces metalurgiczny.

Reasumując w ocenie Organu w sprawie objętej wnioskiem na proces metalurgiczny, który korzystają ze zwolnienia od akcyzy w oparciu o przepis art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy składają się następujące po sobie opisane czynności zachodzące w zakładzie w "DG" określone jako topienie (pkt 1), odlewanie (pkt 2), chłodzenie odlewów (pkt 3) oraz część etapu wybicia oraz oczyszczania odlewów (pkt 4) tj. do etapu odseparowanie odlewów od masy formierskiej, co pozwala osiągnąć docelowy kształt wyrobu.

Pozostałe czynności wykonywane w ww. zakładzie opisane przez Wnioskodawcę (tekst jedn.: część etapu wybicia oraz oczyszczania odlewów (pkt 4), tj. po etapie odseparowania odlewów od masy formierskiej, szlifowanie odlewów (pkt 5), kontrola odlewów (pkt 6), końcowa obróbka odlewów (pkt 7) nie mogą być obiektywnie uznane za procesy metalurgiczne w ścisłym słowa tego znaczeniu gdyż nie dochodzi w nich do termicznej, plastycznej lub chemicznej obróbki metali.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach - ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 Ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.