IBPP4/4513-62/16/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 22 lutego 2016 r. (data wpływu 23 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywaną w procesach metalurgicznych - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

"D" SA (dalej: Spółka) powstała w 1896 r. Spółka jest uznanym na świecie producentem półfabrykatów z metali nieżelaznych, a w szczególności prętów mosiężnych, rur mosiężnych, płaskowników mosiężnych, rur kondensatorowych do wymienników ciepła, a także taśm mosiężnych i krążków monetarnych do wyrobu monet.

Na wstępie Spółka wskazuje, że prowadzona przez nią działalność gospodarcza jest klasyfikowana w ramach Polskiej Klasyfikacji Działalności wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (dalej: PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885) pod kodami 24.44.Z - produkcja miedzi, 24.54.A - odlewnictwo miedzi i stopów miedzi, 24.42.B - produkcja wyrobów z aluminium i stopów aluminium oraz 24.45.Z - produkcja pozostałych metali nieżelaznych.

Procesy produkcyjne Spółki prowadzone są w dwóch lokalizacjach na terenie miasta C-D.

W Zakładzie I prowadzona jest produkcja prętów, rur i kształtowników ze stopów miedzi. Zakład II zajmuje się produkcją krążków monetarnych oraz taśm stalowych.

Poniżej Spółka przedstawia szczegółowo procesy odbywające się w Zakładach I i II.

1. Zakład I

Proces produkcyjny jest podzielony na:

* część odlewniczą (magazynowanie surowców, przygotowanie wsadu, odlewnia), oraz

* przeróbkę plastyczną metali z nadaniem końcowych właściwości (wyciskanie na gorąco, ciągnienie na zimno, odprężanie).

1.1 Część odlewnicza

Proces produkcji rozpoczyna się w magazynie surowców i polega na dokładnym sklasyfikowaniu dostarczonego materiału wsadowego oraz jego dokładnym oznakowaniu poprzez składowanie w odpowiednim boksie przeznaczonym dla danej grupy surowcowej. Surowiec, którym są w szczególności cynk, ołów miedź i wióry mosiężne nabywany jest przez Spółkę od zewnętrznego dostawcy, przywożony transportem samochodowym i rozładowywany przez dostawcę.

Komórka odpowiedzialna za przygotowanie wsadu dla wskazanego stopu wylicza odpowiednie ilości surowców. Tak przygotowany wsad jest przekazywany wózkami widłowymi na piece topielne w celu stopienia i dokładnego mieszania składników stopowych. Parametry prowadzenia procesu są ściśle sprecyzowane i dostosowane do zamówienia klienta.

Proces odlewania odbywa się równocześnie w trzech zespołach topielno - odlewniczych zasilanych energią elektryczną. Z pieca topielnego roztopiony wsad jest transportowany bezpośrednio kanałem na piec odlewniczy, który w trybie ciągłym prowadzi odlew poziomy lub pionowy w zależności od zastosowanej w nim technologii.

Materiał, z którego odlewany jest wlewek podlega wcześniej kontroli jakości w postaci ustalenia końcowego składu. Odlane wlewki chłodzone są za pomocą wody, która dozowana jest przez pompy zasilane energią elektryczną. Woda wykorzystywana do chłodzenia znajduje się w układzie zamkniętym. Ponadto, na liniach topielno - odlewniczych działają wentylatory chłodzące oraz odciągi mające na celu usunięcie zanieczyszczeń powstających przy topieniu wsadu i odlewaniu wlewków. Odciągi te wspomagane są także przez wentylatory dachowe, które filtrują powietrze w hali produkcyjnej zapobiegając nadmiernej emisji szkodliwych pyłów. Piece umieszczone są na podnośnikach hydraulicznych, które ułatwiają wyjmowanie gotowych wlewków. Wlewki są cięte, znakowane kontrolowane pod kątem jakości. Dobre wlewki przenoszone są suwnicą na miejsce magazynowania i następnie wózkami widłowymi przekazywane są na Wydział Prasowni - Ciągarni, gdzie następuje dalsza produkcja. Na tym etapie energia elektryczna zużywana jest w szczególności przez wózki widłowe, piece topielne, piece odlewnicze, pompy wody, sprężarki, odciągi, wentylatory, suwnice.

Na Wydziale Prasowni - Ciągarni pracują cztery prasy hydrauliczne przeznaczone do wyciskania na gorąco prętów, rur i kształtowników. Dwie prasy mają możliwość wyciskania prętów i rur, pozostałe dwie są to prasy prętowe. Każda z pras jest wyposażona w nagrzewnice indukcyjne służące do podgrzania wlewków przeznaczonych do wyciskania oraz system podajników podających wlewki do osi prasy. Wszystkie prasy posiadają system stołów odbiorczych i chłodni, na które jest odbierany gorący materiał z prasy. Dla wytworzenia odpowiedniego ciśnienia w prasie, olej jest pompowany za pomocą silników elektrycznych. Dzięki wytworzeniu wysokiego ciśnienia oleju ogrzane wlewki mogą zostać przerobione na rury lub pręty. Całość procesu wyciskania jest monitorowania kontrolowana by uzyskać parametry zgodne z wytycznymi dla danego produktu. Uzyskany w ten sposób wyrób może być sprzedawany w takiej formie jako składnik asortymentu prętów, rur i kształtowników wyciskanych lub skierowany do obróbki chemicznej, niezbędnej do prowadzenia dalszego procesu produkcji by uzyskać pręty, rury kształtowniki ciągnione. Na tym etapie energia elektryczna zużywana jest w szczególności przez prasy hydrauliczne, taśmociągi, nagrzewnice indukcyjne, chłodnie, podajniki i pompy.

1.1. Etap przeróbki plastycznej

Pierwszym etapem uzyskania wyrobów ciągnionych jest trawienie materiału w kwasie siarkowym. Spółka posiada trawialnię karuzelową, w której zanurzany jest pręt nawinięty na bęben. Trawialnia ta zużywa energię elektryczną do napędzania układu hydraulicznego. Po trawieniu materiał jest rozdysponowany na odpowiednie dla każdego zakresu wymiarowego ciągarki, które nadają odpowiedni kształt i wymiar jaki jest oczekiwany przez odbiorcę. Jedna ze specyficznych grup asortymentowych - rury kondensatorowe, przed procesem ciągnienia jest poddawana operacji walcowania na zimno na walcarce pielgrzymowej, która nadaje odpowiednie własności i cechy. Po walcowaniu na zimno następuje dostosowanie długości, prostości i geometrii końców wyrobu do zamówienia klienta.

Następnie, w zależności od potrzeb, cześć zamówień jest końcowo odprężana termicznie, z wykorzystaniem pieca elektrycznego poprzez wytrzymanie metalu w podwyższonej temperaturze w środowisku powietrza atmosferycznego. Piece służące do odprężania wyposażone są w wentylatory do rozprowadzania temperatury uzyskania jej optymalnej wysokości w całym piecu. Wentylatory i piece są zasilane energia elektryczną. Tak przygotowany materiał jest końcowo poddany kontroli jakościowej i wytrzymałościowej w laboratorium. Dopiero po przejściu wszystkich etapów produkcji oraz pozytywnym zaliczeniu wszystkich testów materiał jest pakowany przygotowywany do wysyłki dla odbiorcy końcowego.

Na tym etapie energia elektryczna jest zużywana w szczególności przez pompy układu hydraulicznego trawialni karuzelowej, ciągarki, taśmociągi, walcarki, piec do odprężania, wentylatory, wózki widłowe, nawijarki.

2. Zakład II

W zakładzie II Spółka produkuje krążki monetarne i taśmy. Surowcem do produkcji tych wyrobów jest taśma o składzie chemicznym i grubości zgodnej z wymaganiami klienta, kupowana od zewnętrznego dostawcy.

2.1. Krążki monetarne

Surowiec podlega pierwszej operacji wycinania surowych krążków na dedykowanych do tego prasach szybkobieżnych. Na tym etapie uzyskuje się finalną masę krążka, która określana jest z dokładnością do setnych grama.

Kolejny etap to operacja nadania kształtu brzegu (otoczenia) krążka, które realizowane jest w procesie walcowania obwodowego na otaczarkach poziomych lub pionowych. Po tej operacji krążek przyjmuje finalny kształt wymagany przez danego klienta.

Kolejnym etapem procesu jest uzyskanie twardości wyrobu, która pozwoli na wybicie awersu i rewersu monety. Zabieg ten wykonywany jest w elektrycznych piecach przelotowych.

Po uzyskaniu parametrów wytrzymałościowych zgodnych z zamówieniem klienta, krążkom nadaje się ostateczny wygląd powierzchni poprzez odpowiednią obróbkę chemiczno-mechaniczną. Obróbka ta ma na celu otrzymanie krążków o błyszczącej powierzchni. W wyniku polerowania krążków w roztworach chemicznych w obecności pośredniego materiału ściernego oraz zastosowania odpowiedniego poziomu pasywacji uzyskuje się materiał odporny na korozję.

Tak otrzymany wyrób podawany jest kontroli jakości powierzchni na manualnych lub automatycznych liniach sortowniczych. Krążek monetarny, który posiada wszystkie cechy zgodnie z oczekiwaniem danego klienta w ostatniej operacji podlega odliczeniu przez automatyczne liczarki do bilonu i jest pakowany. Na tym etapie energia elektryczna jest zużywana w szczególności przez prasy szybkobieżne, otaczarki, piece przelotowe, linie sortownicze, liczarki, pakowarki.

2.2 Taśmy

Podobnie jak w przypadku krążków monetarnych surowcem do produkcji taśmy jest półprodukt (taśma) nabywana od zewnętrznego dostawcy. Półprodukt podlega wstępnemu walcowaniu i obróbce cieplnej - żarzeniu by uzyskać wymagane parametry techniczne. Czynności te mogą być powtarzane do uzyskania materiału o odpowiedniej grubości. Następnie blachę się szczotkuje, czyli ściera jej powierzchnię, po czym następuje walcowanie "na gotowo" i żarzenie "na gotowo".

Po tych etapach następuje prostowanie, czyli zmiana właściwości fizycznych poprzez naciąganie. Tak otrzymany produkt jest odłuszczany, cięty i poddawany kontroli jakości. Taśmy spełniające wymagania klienta są ważone i pakowane, i w tej formie gotowe do przekazania klientowi.

W tym procesie energia elektryczna zużywana jest w szczególności przez walcarkę, piec, maszyny do szczotkowania powierzchni blachy, naciągarki, wagi, urządzenia do cięcia i pakowarki.

W celu uproszczenia, w dalszej części wniosku, Spółka na określenie opisanych powyżej elementów procesu produkcyjnego rur, prętów, drutów oraz krążków monetarnych, realizowanych w Zakładzie I i Zakładzie II będzie posługiwać się określeniem "Proces".

Spółka nie zalicza do Procesu magazynowania i pakowania produktów, a także sortowania krążków monetarnych. Do definicji Procesu Spółka nie włącza również czynności bezpośrednio niezwiązanych z procesem i obsługą procesu (np. oświetlenia dróg dojazdowych, zasilania pomieszczeń socjalnych, czy też biurowców).

Ponadto, Spółka oświadcza, że jest podatnikiem podatku akcyzowego od wykorzystywanej energii elektrycznej, a także w przypadku korzystania ze zwolnienia określonego w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym będzie realizowała obowiązek określonych w art. 30 ust. 7b pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj. będzie przekazywała do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzystała energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Składane oświadczenie będzie zawierało elementy wskazane w art. 30 ust. 7c ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisany powyżej, w stanie faktycznym, Proces mieści się w pojęciu "proces metalurgiczny" i w efekcie czy zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w stanie faktycznym Proces mieści się w pojęciu "proces metalurgiczny" i w efekcie zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

1.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L2003.283.51; dalej "Dyrektywa Energetyczna") w art. 2 ust. 4 lit. b) tiret drugie zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych podwójnego zastosowania, tj. wykorzystywanych zarówno jako paliwo do ogrzewania, jak też w innych celach, tj. do redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie w odniesieniu do energii elektrycznej, które zostało wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 30 ust. 7a pkt 3. Powyższy przepis wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. Zgodnie z jego brzmieniem, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych. Warunkami skorzystania z tego zwolnienia jest, zgodnie z ust. 7b tego artykułu, wykorzystanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii oraz przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Na wstępie należy doprecyzować, iż w celu korzystania ze zwolnienia określonego w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, Spółka dokonała rejestracji dla celów podatku akcyzowego w zakresie energii elektrycznej, a tym samym, w okresie za który będzie korzystała ze zwolnienia procesowego będzie podatnikiem podatku akcyzowego w tym zakresie (warunek określony w art. 30 ust. 7b pkt 1 ustawy o podatki akcyzowym). Dodatkowo, Spółka będzie również dopełniać obowiązku składania wymaganych w art. 30 ust. 7b pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym oświadczeń w terminach określonych w ustawie. Oświadczenie to będzie zawierało informacje określone w art. 30 ust. 7c ustawy o podatku akcyzowym, w tym informacje dotyczące nazwy i adresu siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną ora jego numer identyfikacji podatkowej (NIP), ilości wykorzystanej energii elektrycznej, sposobu wykorzystania energii elektrycznej, a także datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie w imieniu Spółki.

2.

Dyrektywa Energetyczna ani ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają definicji "procesu metalurgicznego". Ustalenie zakresu znaczeniowego tego pojęcia ma istotne znaczenie dla oceny, czy zużycie energii elektrycznej w danym procesie produkcyjnym będzie korzystało ze zwolnienia z akcyzy. Brak definicji legalnej "procesów metalurgicznych" w Dyrektywie Energetycznej oznacza, że państwa członkowskie realizując wyłączenie z zakresu zastosowania Dyrektywy w swoich porządkach prawnych, dokonują implementacji przede wszystkim w oparciu o cele Dyrektywy oraz powinny mieć wzgląd na rolę tej dyrektywy w systemie prawa unijnego.

W tym świetle należy przede wszystkim zauważyć, że cele Dyrektywy w odniesieniu do wyłączenia z zakresu jej zastosowania, tj. w istocie wyłączenia spod opodatkowania akcyzą, produktów energetycznych (w tym energii elektrycznej) zużywanych w procesach metalurgicznych powinny być interpretowane w zgodzie z Preambuła Dyrektywy.

Zgodnie z motywem 22 Preambuły: "Produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. W tym zakresie, zgodnie z naturą i logiką systemu podatkowego, z zakresu tych ram wyłączone jest wykorzystywanie produktów energetycznych podwójnego zastosowania i wykorzystywanie produktów energetycznych nie jako paliw, a także procesy mineralogiczne." Analiza motywu 22 Preambuły wskazuje więc, że produkty uważane za mające podwójne zastosowanie realizują cel dyrektywy, gdy są wyłączone z opodatkowania. Doprecyzowane zostało przy tym wyraźnie w treści przepisów (art. 2 pkt 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej), że za podwójne zastosowanie uważane są w szczególności procesy metalurgiczne.

Takie podejście prawodawcy unijnego nie może dziwić. Prawodawca ten zdaje sobie bowiem sprawę, ze specyficznych uwarunkowań przemysłu metalurgicznego, który z istoty swej działalności poddany jest szczególnej konkurencji w wymiarze globalnym, a jednocześnie jest kluczowy z punktu widzenia polityki bezpieczeństwa poszczególnych państw UE. Z tego właśnie względu prawodawca zastosował podejście, zgodnie z którym akcyza, według Dyrektywy Energetycznej, nie jest w ogóle wymagana od energii elektrycznej zużytej m.in. w procesie metalurgicznym. W tym kontekście prawodawca uwzględnił znaczenie nośników energii w procesie metalurgicznym, których opodatkowanie negatywnie oddziaływałoby na zdolność europejskiego przemysłu metalurgicznego do rywalizacji z hutnictwem spoza Europy, gdzie nośniki energii są istotnie tańsze (również ze względu na ich nieopodatkowanie akcyzą). Zatem wyłączenie to wpisuje się w istotę polityki i integracji europejskiej, dla której to integracji podwalinę stanowiło zawiązanie w 1952 r. a następnie przekształcenie w poprzedniczkę Unii Europejskiej, tj. w Europejską Wspólnotę Gospodarczą, historycznej Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali.

Tym samym, za zgodną z celem Dyrektywy Energetycznej i całego prawodawstwa unijnego należy uznać wprowadzenie wyłączenia akcyzowego w odniesieniu do "procesów metalurgicznych", które rozumiane być musi jako uwzględnienie szczególnej roli przemysłu metalurgicznego z punktu widzenia najbardziej elementarnych interesów i polityki Unii Europejskiej.

Takie ujęcie wymusza w efekcie, stosując wykładnię prowspólnotową, zgodną z celami Dyrektywy, interpretowanie pojęcia "procesu metalurgicznego" jako całości procesów zachodzących w przemyśle metalurgicznym ukierunkowanych na wytworzenie produktów tego przemysłu.

Stąd też za prawidłowe należy uznać podejście polskiego ustawodawcy polegające na wprowadzeniu do ustawy o podatku akcyzowym pojęcia "proces metalurgiczny" bez jego ograniczania definicją, która mogłaby być wobec uwarunkowań technologicznych zbyt wąska, a przez to ograniczająca istotę zwolnienia dla energii elektrycznej określonego w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Poparcie dla powyższych konkluzji odnajdujemy także w zasadach wykładni językowej.

W literaturze specjalistycznej "metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977.). Zgodnie zaś ze Słownikiem Języka Polskiego "metalurgia" to "dział przemysłu zajmujący się produkcją metali". Z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych. Z tej pespektywy, Proces mający miejsce w Zakładzie I i Zakładzie II, jako że przedstawia ciąg czynności i procesów niezbędnych do wytworzenia wyrobów metalurgicznych o różnych zastosowaniach, należy uznać za powstające w "procesie metalurgicznym".

3.

Z uwagi na to, że przepisy Dyrektywy Energetycznej stanowią punkt wyjścia dla porządków krajowych wszystkich państw członkowskich, wskazówkę, jak rozumieć i stosować pojęcie "procesów metalurgicznych" może stanowić także sposób implementacji wyłączenia produktów energetycznych podwójnego zastosowania, w tym wypadku produktów wykorzystywanych w procesach metalurgicznych, z zakresu regulacji Dyrektywy Energetycznej w innych państwach członkowskich. Szczególnie pomocne mogą okazać się przykłady z państw założycielskich Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, a także wyrosłych na jej gruncie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i w efekcie Unii Europejskiej, a przy tym podobnie jak Polska krajów z rozbudowanym przemysłem ciężkim. Dlatego, poniżej Spółka odniesie się w szczególności do przypadków Niemiec i Francji, które wprowadziły w swoich ustawodawstwach definicje procesu metalurgicznego.

Niemcy dokonały implementacji art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej poprzez wprowadzenie sekcji 51 (1) nr 1 lit. b Podatkowego Kodeksu Energetycznego. Przepisy te przewidują własną definicję "procesów metalurgicznych". W świetle tych postanowień procesy metalurgiczne to:

* Wytwarzanie i przetwórstwo metali (np. żelaza i stali);

* Kucie, prasowanie, tłoczenie, walcowanie metalu w ramach procesu jego produkcji;

* Obróbka i powlekanie metalu.

Definicja ta obejmuje więc pełny proces produkcji metali, w tym jego elementy realizowane przez Spółkę w ramach Procesu.

Z kolei w prawodawstwie francuskim akt wykonawczy wydany w celu implementacji norm unijnych w zakresie opodatkowania akcyzą produktów energetycznych stanowi, że produkty energetyczne uważa się za mające podwójne zastosowanie, gdy są wykorzystywane w celach grzewczych oraz gdy ich spalanie jest niezbędne do uzyskania innych produktów, które będą wykorzystywane w tych celach. Procesy metalurgiczne oznaczają procesy produkcyjne lub przeróbki w wysokich temperaturach metali żelaznych i nieżelaznych i ich stopów, wyszczególnione poniżej:

* Brykietowanie węgla, węgla drzewnego, rudy żelaza, produkcja syntetycznego grafitu;

* Prażenie lub spiekanie rudy metalu, łącznie z rudą siarczkową;

* Produkcja koksu;

* Produkcja stali, żelaza, żeliwa, stopów żelaza;

* Obróbka rud metali nieżelaznych, produkcja metali i stopów nieżelaznych;

* Produkcja stopów krzemu lub węgliku krzemu w piecu elektrycznym;

* Wytapianie ołowiu i stopów zwierających ołów;

* Wytapianie metali żelaznych i ich stopów;

* Wytapianie metali nieżelaznych i ich stopów;

* Mechaniczna obróbka metali i stopów metali poprzez walcowanie, wyciskanie, rozciąganie a także obróbka cieplna poprzez kucie, punktowanie;

* Chłodzenie szybkie, wyżarzanie, hartowanie metali i stopów metali;

* Ogrzewanie i procesy przemysłowe przeprowadzane z użyciem stopionej stali w celu walcowania, wyciskania i rozciągania.

Powyższa definicja także obejmuje pełen proces niezbędny do produkcji metali, w tym jego elementy realizowane przez Spółkę w ramach Procesu.

W opinii Wnioskodawcy, opisany w stanie faktycznym Proces (polegający m.in. na odlewaniu wlewków, wyciskaniu prętów, drutów i rur, obróbce chemicznej, ciągnieniu i walcowaniu) stanowi proces metalurgiczny w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Warto przy tym zauważyć, że szereg innych państw członkowskich (zarówno z tzw. piętnastki, jak też państw członkowskich, które w tym stuleciu dołączyły do Unii Europejskiej), aby zdefiniować "procesy metalurgiczne odwołało się do klasyfikacji statystycznej wynikającej z postanowień Rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskie (Dz. U.UE.L1990.293.1 z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie NACE z 1990 r." lub "NACE Rev. 1") lub, zastępującego go Rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r.: w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev, 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz. U.UE.L2006.393.1 z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie NACE z 2006 r." lub "NACE Rev. 2").

Przykładowo, zgodnie z belgijskimi przepisami akcyzowymi, przez "procesy metalurgiczne" rozumie się procesy, prowadzące do uzyskania produktów sklasyfikowanych według następujących kodów DJ klasyfikacji NACE lub według kodów Prodcom:

* 23.10 Wytwarzanie produktów koksowania węgla;

* 27.10 Produkcja żeliwa i stali oraz stopów żelaza

* 27.41 Produkcja metali szlachetnych

* 27.42 Produkcja aluminium, aż do kodu 27.42.25.00 włącznie;

* 27.43 Produkcja ołowiu, cynku i cyny, z wyłączeniem kodów 27.43.23.00, 27.43.26.00, 27.43.29.00;

* 27.44 Produkcja miedzi, aż do kodu 27.44.25.00 włącznie;

* 27.45 Produkcja pozostałych metali nieżelaznych, z wyłączeniem kodów 27.45.24.30, 27.45.24.50, 27.45.30.17 (kod 8102 99 00), 27.45.30.23 (kod 8103 90 90), 27.45.30.25 (koć 8104 90 00), 27.45.30.27 (kod 8105 90 00), 27.45.30.33 (kod 8106 00 90), 27.45.30.37, 27.45.30.43 (kody 8108 90 10, 8108 90 70, 8108 90 90), 27.45.30.45 (kod 8109 90 00), 27.45.30.47 (kod 8110 90 00), 27.45.30.53 (kod 8111 00 90), 27.45.30.55 (kody 8112 19 00, 8112 29 00, 8112 30 90, 8112 40 90, 8112 59 00, 8112 99 10, 8112 99 30 i 8112 99 80) oraz 27.45.30.57 (kod 8113 00 90).

Ponadto, odesłanie do klasyfikacji statystycznej NACE w zakresie definiowania pojęcia "procesów metalurgicznych" znajduje się również w prawodawstwie Rumunii (odesłanie do kodu 24 NACE Rev. 2), jak i Bułgarii (odesłanie do kodu DJ 27 NACE Rev. 1).

W prawodawstwie czeskim "procesy metalurgiczne" zostały zdefiniowane w przepisach akcyzowych poprzez odwołanie się do klasyfikacji statystycznej NACE Rev. 1.

W szczególności, zgodnie z czeskimi przepisami akcyzowymi "procesy metalurgiczne" obejmują obróbkę cieplną rud oraz ich koncentratów, a także produkcję podstawowych metali oraz produktów metalurgicznych objętych kodem DJ 27 według klasyfikacji NACE.

Podsumowując, jakkolwiek różną technikę legislacyjną zastosowały, poszczególne kraje które zdecydowały się zdefiniować pojęcie "procesy metalurgiczne" to można je podzielić zasadniczo na dwie grupy:

* wprowadzające definicję opisową - w tych przypadkach wyraźnie widać, że poszczególne kraje starały się pokryć definicją pełne spektrum procesów, aż do wytworzenia wyrobów przemysłu metalurgicznego,

* odwołujące się do klasyfikacji działalności - w tych przypadkach już samo odwołanie do klasyfikacji działalności, której istotą jest wytworzenie określonych produktów sprawia, że definicja procesów metalurgicznych zawiera całość procesów zachodzących wewnątrz przedsiębiorstwa metalurgicznego.

W efekcie należy stwierdzić, że jakkolwiek z praktycznego punktu widzenia, przydatne może być wprowadzanie takich definicji legalnych, to jednak podejście, które zastosowała Polska chociaż prowadzi do tożsamych wniosków co do szerokiego zakresu zastosowania definicji procesu metalurgicznego, to jest tym właściwsze, że nie rodzi ryzyka, że wprowadzona definicja nie jest wystarczająco szeroka, np. jako efekt postępu technologicznego nieuwzględnionego w historycznie stworzonych definicjach procesu metalurgicznego. Podsumowując, należy uznać, że Proces realizowany przez Spółkę w każdym z powyższych prawodawstw państw członkowskich UE byłby uznawany za proces metalurgiczny dla celów systemu podatku akcyzowego.

4. Celem uzupełnienia warto także odnieść się do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), która została: oparta na NACE Rev. 2. Zgodnie z tymi wyjaśnieniami dział 24 PKD Produkcja metali i odpowiednio 24 NACE Rev. 2 obejmuje w szczególności:

24.10.Z Produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych.

Podklasa ta obejmuje:

* obsługę wielkich pieców, stalowni konwertorowej, stalowni elektrycznej, walcowni i walcarek wykańczających,

* produkcję surówki odlewniczej i surówki zwierciadlistej w gąskach, blokach i pozostałych formach podstawowych,

* produkcję żelazostopów,

* produkcję żeliwa lub stali przez bezpośrednią redukcję rud żelaza lub innych gąbczastych produktów zawierających żelazo,

* produkcję żelaza wyjątkowej czystości w procesie elektrolizy lub innych procesach chemicznych,

* przetapianie wybrakowanych wlewków z żeliwa lub stali, produkcję granulatu i proszku z żeliwa lub stali,

* produkcję stali w postaci wlewków i innych form podstawowych,

* produkcję półproduktów z żeliwa lub stali,

* produkcję wyrobów płaskich walcowanych na gorąco i na zimno ze stali,

* produkcję sztab i prętów, ze stali, walcowanych na gorąco,

* produkcję kątowników, kształtowników i innych profili otwartych ze stali walcowanych na gorąco,

* produkcję ścianek szczelnych (grodzic) i kształtowników spawanych,

* produkcję elementów konstrukcyjnych torów kolejowych ze stali.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji prętów poprzez ciągnienie na zimno, sklasyfikowanej w 24.31.Z.

24.20.Z Produkcja rur, przewodów, kształtowników zamkniętych i łączników, ze stali

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję rur bez szwu o kołowym łub niekołowym przekroju poprzecznym, otrzymanych z półwyrobów o kołowym przekroju poprzecznym, do dalszej obróbki przez walcowanie na gorąco, wytłaczanie na gorąco lub z wykorzystaniem innego procesu obróbki na gorąco, lub z półproduktu, który może być sztabą lub kęsem, otrzymanymi przez walcowanie na gorąco lub odlewanie ciągle,

* produkcję rur bez szwu, nawet precyzyjnych, otrzymanych z półwyrobów walcowanych na gorąco lub wytłaczanych na gorąco poddanych dalszej obróbce, poprzez ciągnienie na zimno lub przez walcowanie na zimno rur o kołowym przekroju poprzecznym, oraz poprzez ciągnienie na zimno jedynie rur o niekołowym przekroju poprzecznym i profilów drążonych,

* produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym przekraczającym 406,4 mm, formowanych na zimno z walcowanych na gorąco wyrobów płaskich i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, włączając kształtowniki zamknięte,

* produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym o kołowym przekroju poprzecznym, przez formowanie ciągle na zimno lub gorąco arkuszy walcowanych i wyrobów płaskich walcowanych na zimno lub gorąco produktów walcowanych na zimno i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, i o niekołowym przekroju poprzecznym poprzez formowanie do kształtu na zimno lub gorąco z walcowanych na zimno lub gorąco arkuszy spawanych wzdłużnie, włączając kształtowniki zamknięte,

* produkcję spawanych rur precyzyjnych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym, przez formowanie na zimno lub gorąco taśm walcowanych na zimno lub gorąco oraz spawanych wzdłużnie, i przekazywanych jako spawane lub poddanych dalszej obróbce poprzez ciągnienie na zimno, walcowanie na zimno lub formowanie do kształtu rur o niekołowym przekroju poprzecznym,

* produkcję płaskich kołnierzy i kołnierzy z pierścieniami kutymi w procesie walcowania na gorąco płaskich wyrobów ze stali,

* produkcję spawanych doczołowo łączników, takich jak kolanka i reduktory, przez kucie walcowanych na gorąco stalowych rur bez szwu,

* produkcję elementów gwintowanych i pozostałych stalowych łączników rurowych.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji rur bez szwu, ze staliwa odlewanego odśrodkowo, sklasyfikowanej w 24.52.Z.

24.31.Z Produkcja prętów ciągnionych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję stalowych sztab, prętów i pozostałych wyrobów ze stali poprzez ciągnienie na zimno, szlifowanie lub łuszczenie.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji drutów poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.34.Z.

24.33. Z Produkcja wyrobów formowanych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję otwartych kształtowników stalowych poprzez kształtowanie stopniowe

* w walcowniach lub przy pomocy prasy wyrobów walcowanych płaskich stalowych,

* produkcję formowanych i składanych na zimno arkuszy profilowanych (żeberkowanych) i płyt wielowarstwowych.

24.34.Z Produkcja drutu

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję drutów ze stali poprzez ciągnienie na zimno stalowych prętów.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji sztab i pełnych kształtowników ze stali, poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.31.Z,

* produkcji wyrobów wykonanych z drutu, sklasyfikowanej w 25.93.Z

24.42.B Produkcja wyrobów z aluminium i stopów aluminium

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję drutów z aluminium, poprzez ciągnienie,

* produkcję tlenku glinu,

* produkcję folii aluminiowej służącej do pakowania,

* produkcję laminatów z folii aluminiowej, która stanowi podstawowy składnik wyrobu. Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.44.Z Produkcja miedzi

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję miedzi z rud,

* produkcję miedzi w procesie rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu miedzi,

* produkcję stopów miedzi,

* produkcję drutu i taśmy miedzianej do bezpieczników,

* produkcję półproduktów z miedzi,

* produkcje kamienia miedziowego,

* produkcję drutów z miedzi, poprzez ciągnienie.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.45.Z Produkcja pozostałych metali nieżelaznych

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję chromu, manganu, niklu itp. z rud lub z tlenków,

* produkcję chromu, manganu, niklu itp. w procesie rafinacji elektrolitycznej lub

* aluminotermicznej odpadów lub złomu chromu, manganu, niklu itp.,

* produkcję stopów chromu, manganu, niklu itp.,

* produkcję półproduktów z chromu, manganu, niklu itp.,

* produkcję kamienia niklowego,

* produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.53.Z Odlewnictwo metali lekkich

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów z aluminium, magnezu, tytanu itp.,

* odlewnictwo części z metali lekkich.

24.54.A Odlewnictwo miedzi i stopów miedzi

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo części z miedzi,

* odlewnictwo części ze stopów miedzi.

24.54.B Odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, gdzie indziej niesklasyfikowane

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo części z metali ciężkich,

* odlewnictwo części z metali szlachetnych,

* odlewnictwo ciśnieniowe/kokilowe części z metali nieżelaznych.

Należy zatem stwierdzić, że także w zakresie ewentualnego odwołania się do PKD, jako krajowego odbicia unijnej klasyfikacji działalności jaką jest NACE, występuje zbieżność stosowania zwolnienia akcyzowego dla zużycia energii elektrycznej w procesie metalurgicznym z celami dyrektywy, w zakresie w jakim interpretują je także inne kraje członkowskie wskazane powyżej.

Z perspektywy Spółki, należy podkreślić, iż realizowany Proces - polegający m.in. na odlewaniu wlewków, wyciskaniu prętów, drutów i rur, obróbce chemicznej, ciągnieniu i walcowaniu - stanowi proces metalurgiczny, w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji, energia elektryczna zużywana w Procesie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku akcyzowego, pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

5.

Podsumowując, brak w Dyrektywie Energetycznej definicji procesów metalurgicznych oznacza, że prawodawca unijny nie zamierzał tego pojęcia zawężać, czy też modyfikować. Pozostaje to w oczywistej korelacji z wykładnią celowościową roli przedmiotowego wyłączenia z punktu widzenia znaczenia przemysłu metalurgicznego ds. bezpieczeństwa i gospodarki europejskiej.

W efekcie, implementując, postanowienia Dyrektywy Energetycznej co do celu, państwo członkowskie powinno zastosować możliwie szerokie rozumienie tego pojęcia.

W rezultacie, Spółka stoi na stanowisku, że realizowany przez nią Proces opisany w stanie faktycznym stanowi proces metalurgiczny, o którym mowa w przepisach ustawy o podatku akcyzowym (m.in. w art. 30 ust. 7a pkt 3 tej ustawy). W konsekwencji, zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w Procesie będzie korzystało ze zwolnienia podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym, po spełnieniu wymogów określonych w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 33 ww. załącznika została wymieniona energia elektryczna o kodzie CN 2716 00 00.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b tiret 3 cyt. Dyrektywy Rady 2003/96/WE dyrektywa nie ma zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej: energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Wyłączenie to nie oznacza jednak, że ww. energia podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania. Wyłączenie to oznacza jedynie, że państwo członkowskie przy opodatkowaniu energii elektrycznej wykorzystywanej m.in. w procesach metalurgicznych nie jest związane z regułami harmonizacyjnymi na poziomie wspólnotowym. Tym samym zakres zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych może być określany dowolnie przez każde z państw członkowskich. Potwierdzeniem powyższego jest, (na co wskazuje również Wnioskodawca) określenie przez poszczególne państwa członkowskie zakresu procesów metalurgicznych dla których stosują one zwolnienie z akcyzy.

Od 1 stycznia 2016 r. zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3, ustawy zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

Ww. przepisy przewidują zwolnienie z podatku dla energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych, co zostało obwarowane spełnienie ww. warunków formalnych.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca chcąc skorzystać ze zwolnienia od akcyzy dla energii elektrycznej na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy będzie spełniał warunki formalne określone w art. 30 ust. 7b ustawy.

Zatem aby odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy co do możliwości zastosowania zwolnienia od zużytej przez niego energii elektrycznej konieczne jest rozstrzygnięcie czy wykorzystuje on tą energię w procesach metalurgicznych.

Wskazać w tym miejscu należy, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

W dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać "podatkowego" rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) - por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych.

Tym samym zakres czynności, które zgodnie z Klasyfikacją PKD wchodzą w skład produkcji metali jest bardzo rozległy.

Do określenia pojęcia "procesy metalurgiczne" należy się posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze. Zgodnie z definicją zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

Ponadto w literaturze specjalistycznej "Metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Zgodnie zaś z encyklopedią PWN metalurgia to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Zatem metalurgia obejmuje: wstępną obróbkę rudy - rozdrabnianie i wzbogacanie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnetyczne lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod metalurgię dzieli się na pirometalurgię, obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektrycznych), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków".

Ponadto Encyklopedia Techniki - "Metalurgia" (Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1985), powołując się na pozycje literaturowe: C. Kittel "Wstęp do fizyki ciała stałego" PWN, Warszawa 1976, T. Mazanek i inni "Metalurgia ogólna" Politechnika Śląska, Gliwice 1971, podaje zaś następujące znaczenia słowa metalurgia:

1. Nauka o metalach i stopach oraz procesach ich otrzymywania i kształtowania. Posługuje się ona metodami fizyki i chemii. Głównymi jej działami są: fizyka metali i metaloznawstwo zajmujące się badaniem struktur i własności metali oraz zależnościami między nimi, teoria procesów metalurgicznych oraz teoria przeróbki plastycznej;

2. Technologia otrzymywania metali z rud i surowców wtórnych oraz przetwarzania metali surowych w użyteczne metale i stopy. Zależnie od stosowanych metod dzieli się na działy, którymi są: pirometalurgia, elektrometalurgia, hydrometalurgia, elektrohydrometalurgia i metalurgia proszków.

Stosownie zaś do internetowego słownika języka polskiego (http://sjp.pl/metalurgia) metalurgia to:

Tym samym z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych, w których występuje chemiczna, termiczna a w niektórych przypadkach i plastyczna obróbka surowców metalowych.

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Z kolei zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego, produkcja to zorganizowana działalność mająca na celu wytwarzanie jakichś towarów, usług lub dóbr kultury; też: to, co zostało wytworzone (http://sjp.pwn.pl/slowniki/produkcja).

Mając na uwadze ww. definicje zauważyć należy w pierwszej kolejności, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją kilku procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Nie można także pominąć kwestii, że zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym nie każdy z etapów szeroko rozumianej produkcji metali przez dany podmiot, może być uznany za proces metalurgiczny.

Jak wskazano wcześniej proces wykładni literalnej nie może ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Nie bez znaczenia pozostaje więc co prawodawca przez dane słowa, użyte w przepisie prawa chce osiągnąć. Wprowadzając od 1 stycznia 2016 r. zwolnienie od podatku akcyzowego dla energii elektrycznej zużywanej m.in w procesach metalurgicznych, ustawodawca wprowadził narzędzie wsparcia dla danego sektora gospodarki. Wsparcie takie jednak nie może prowadzić do dyskryminacji innych podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą od zużycia energii elektrycznej, a taka sytuacja miałaby miejsce w przypadku rozszerzenia przedmiotowego zwolnienia na wszelkie czynności obiektywnie nie związane z procesami metalurgicznymi.

Mając na uwadze powyższe oraz zasadę ścisłej interpretacji przepisów wprowadzających przywileje podatkowe, stwierdzić należy, że procesami metalurgicznymi o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy są wyłącznie czynności zachodzące w toku produkcji wyrobów metalowych podczas których dochodzi do chemicznej, termicznej, a niekiedy i plastycznej obróbki surowców metalowych (w wyniku której zachodzą fizykochemiczne zmiany).

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, odpowiadając wprost na zadane przez Wnioskodawcę pytanie stwierdzić należy, że nie całe zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w procesach technologicznych służących produkcji prętów, rur i kształtowników ze stopów miedzi w zakładzie I oraz produkcji krążków monetarnych oraz taśm stalowych w zakładzie II, korzystać może ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem akcyzowym o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy.

Wynika to z faktu, że nie wszystkie czynności, które mają miejsce podczas produkcji stanowią element procesu metalurgicznego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy w ścisłym tego słowa znaczeniu.

Zdaniem Organu wyłącznie czynności podczas których dochodzi do termicznej, chemicznej lub plastycznej bądź fizykochemicznej obróbki metalu można zaliczyć do procesów metalurgicznych. Tym samym w Zakładzie I w części odlewniczej (1.1) do czynność podlegających zwolnieniu od akcyzy w oparciu o przepis art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy zaliczyć można czynności podczas których następuje zużycie energii elektrycznej od momentu pobrania przygotowanego wsadu z magazynu surowców, przez piece topielne, piece odlewnicze, pompy wody wykorzystywane w tym procesie metalurgicznym, wentylatory chłodzące wykorzystywane w tym procesie metalurgicznym, odciągi, sprężarki wykorzystywane w tym procesie metalurgicznym, suwnice wykorzystywane w tym procesie metalurgicznym, oraz zużycie energii na Wydziale Prasowni - Ciągarni.

Na etapie, zaś przeróbki plastycznej (1.1) zwolnieniu podlega zużycie energii elektrycznej przez pompy układu hydraulicznego trawialni karuzelowej, ciągarki, taśmociągi oraz walcarki tj. do momentu walcowania na zimno, która nadaje odpowiednie właściwości i cechy fizykochemiczne. Ponadto ze zwolnienia może korzystać zużycie energii elektrycznej w piecu służącym do odprężania termicznego metali wraz z wentylatorem obsługującym piec.

Pozostałe czynności wykonywane w Zakładzie nr I opisane przez Wnioskodawcę tj. zużycie energii w części odlewniczej (1.1) przez wentylatory dachowe, cięcie wlewków, znakowanie kontrolowane pod kątem jakości oraz ich przeniesienie suwnicą na miejsce magazynowania nie podlegają zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt ustawy. Ponadto na etapie przeróbki plastycznej (1.1) zwolnieniu nie podlegają czynności zachodzące po walcowaniu na zimno, kiedy to następuje dostosowanie długości, prostości i geometrii końcowych wyrobów, przez nawijarki, liczarki oraz w laboratorium. Nie są to bowiem czynności mogące być obiektywnie uznane za procesy metalurgiczne w ścisłym słowa tego znaczeniu gdyż nie dochodzi w nich do termicznej, plastycznej, chemicznej bądź fizykochemicznej obróbki metali.

W ocenie Organu są to procesy wspomagające procesy metalurgiczne, które zachodzą równolegle do tych procesów, jak również po ich zakończeniu. Jak już wskazano wyżej, zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem prętów, rur i kształtowników ze stopów miedzi, krążków monetarnych oraz taśm stalowych tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku m.in. procesu metalurgicznego, nie oznacza, że każdy etap produkcji zachodzący w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem metalurgicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces metalurgiczny.

Ponadto rozszerzanie przedmiotowego zwolnienia o filtrowanie powietrza, działalność laboratoriów itp. gdzie nie następuje proces metalurgiczny (obróbka fizykochemiczna metali dążąca do wytworzenia określonego produktu) dyskryminowałoby inne podmioty powszechnie opodatkowane akcyzą od zużycia energii elektrycznej.

Natomiast w Zakładzie II do czynność podlegających zwolnieniu od akcyzy zaliczyć można czynności zachodzące na etapie określonym jako "Krążki monetarne" (2.1), podczas których następuje zużycie energii elektrycznej przez piece przelotowe, aż do momentu uzyskania materiału odpornego na korozje. Na etapie zaś produkcji "Taśmy" (2.2) ww. zwolnieniu podlega zużycie energii elektrycznej przez walcarkę (walcowanie wstępne i na gotowo) w sytuacji gdy podczas tego procesu następuje obróbka plastyczna materiału metalowego, powodująca zmiany fizykochemiczne obrabianego materiału oraz do żarzenia metali na gotowo. Wyjątkowo również energia zużywana przy ścieraniu powierzchni taśmy może zostać objęta zwolnieniem, gdyż w tej specyficznej sytuacji czynności te następują bezpośrednio pomiędzy walcowaniem wstępnym i "na gotowo" i żarzeniem "na gotowo". Ponadto ze zwolnienia mogą korzystać wózki widłowe, ale tylko w zakresie w jakim są bezpośrednio wykorzystywane w procesach metalurgicznych.

Pozostałe czynności wykonywane zakładzie nr II opisane przez Wnioskodawcę (tekst jedn.: zużycie energii na etapie "Krążków monetarnych" (2.1), przez prasy szybkobieżne, walcowanie obwodowe na otaczarkach poziomych i pionowych oraz na etapie produkcji "Taśmy" (2.2). przez naciągarkę, wagi, urządzenia do cięcia, pakowarki) nie mogą być obiektywnie uznane za procesy metalurgiczne w ścisłym słowa tego znaczeniu, gdyż nie dochodzi w nich do termicznej, plastycznej, chemicznej lub fizykochemicznej obróbki metali.

Również w tym przypadku są to procesy wspomagające procesy metalurgiczne, które zachodzą równolegle do tych procesów, jak również przed i po ich zakończeniu. Ponadto czynności te nie mają na celu otrzymania lub przetwarzania metalu. Są to czynności następujące po wytworzeniu metalu w odpowiedniej formie i o odpowiednich właściwościach fizykochemicznych.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach - ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.