IBPP4/4513-52/15/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/4513-52/15/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 10 czerwca 2015 r.) uzupełnione pismem z 26 czerwca 2015 r. (data wpływu 30 czerwca 2015 r. i 9 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej zużywanej do pracy turbiny wiatrowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej zużywanej do pracy turbiny wiatrowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca X spółka z o.o. jako podmiot posiadający koncesję, będzie producentem energii elektrycznej, wytwarzanej z odnawialnych źródeł przy użyciu elektrowni wiatrowej o mocy 1,65 MW, położonej w województwie łódzkim. Spółka na mocy zawartego kontraktu w całości będzie dokonywała odsprzedaży wyprodukowanej energii elektrycznej do koncernu energetycznego Y. Wyprodukowana energia nie będzie zużywana na potrzeby własne. Elektrownia wiatrowa będzie posiadać jedną turbinę energetyczną. Zakupu energii potrzebnej do pracy tej turbiny spółka będzie dokonywała od koncernu energetycznego, kupując ją bez obciążenia podatkiem akcyzowym przez jej sprzedawcę. Spółka na zakupioną energię co miesiąc będzie otrzymywała fakturę, na której będzie uwidoczniona ilość zużytej przez turbinę wiatrową energii elektrycznej. Spółka uważa, że nie należy odprowadzać podatku akcyzowego od energii zakupionej do pracy turbiny. Nie będzie też zobowiązana do prowadzenia ewidencji energii zakupionej bez podatku akcyzowego, a zużytej wyłącznie do pracy turbiny.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie:

Czy firma X, aby mogła nie płacić akcyzy od dostarczonej energii zużytej do pracy turbiny wiatrowych musi co miesiąc, do dnia 15 miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii do pracy tej turbiny składać, do właściwego naczelnika urzędu celnego oświadczenie o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania oraz prowadzić ewidencję pozwalającą na określenie zużytej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Analizując treść art. 9 u.p.a. należy stwierdzić, iż wskazuje on na czynności podlegające opodatkowaniu, jeśli ich przedmiotem jest energia elektryczna. Katalog tych czynności ma charakter zamknięty. Oprócz czynności nabycia wewnątrzwspólnotowego i importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego (pkt 1 i pkt 5), sprzedaży (pkt 2) ustawodawca opodatkował "zużycie" energii elektrycznej (pkt 3, pkt 4 i pkt 6). Z uwagi na odwołanie się w pkt 3 i 4 do pkt 2 omawianego przepisu opodatkowaniu akcyzą podlega zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią (pkt 3), a także zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią, który wyprodukował tę energię (pkt 4). W konsekwencji zużycie przez spółkę X, zakupionej uprzednio energii elektrycznej jako przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie nie będzie podlegać opodatkowaniu akcyzą, podobnie jak sam zakup tej energii przez Spółkę. Stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu, nie odpowiada też hipotezie normy prawnej wyrażonej w pkt 6 ww. przepisu, w myśl którego opodatkowaniu akcyzą podlega zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

2. W przypadku producentów energii przepisy ustawy o podatku akcyzowym przewidują zwolnienie z akcyzy w odniesieniu do zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również dla zużycia tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych (art. 30 ust. 6 i 7 ustawy o podatku akcyzowym). Z powyższego zwolnienia można skorzystać nie w każdym przypadku zużycia energii elektrycznej na własne potrzeby, lecz wyłącznie dla tej części energii elektrycznej, która jest zużywana do:

* produkcji energii elektrycznej (w tym również energii OZE),

* podtrzymywania procesów produkcyjnych energii elektrycznej (w tym również energii OZE).

Dodatkowo w myśl art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Jednakże zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Spółka X (jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej), zużywać będzie - zgodnie z przedstawionym powyżej warunkiem - nabywaną energię elektryczną na cele określone w art. 30 ust. 6 ustawy i nie będzie podatnikiem z tytułu innych czynności o których mowa w art. 9 ust. 1, zatem nie będzie zobowiązana do składania właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracji podatkowych według ustalonego wzoru oraz do obliczania i wpłacania akcyzy na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej.

Pismem z dnia 26 czerwca 2015 r. (data wpływu 30 czerwca 2015 r. i 9 lipca 2015 r.) Wnioskodawca doprecyzował, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka nie musi składać do naczelnika urzędu celnego oświadczenia o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania oraz nie musi prowadzić ewidencji pozwalającej na określenie zużytej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy - wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5.

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6.

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 3 w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

W myśl art. 2 pkt 19 nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, z późn. zm.), z wyłączeniem:

a.

spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 197) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b.

towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94),

c.

giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d.

spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym;

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako podmiot posiadający koncesję będzie producentem energii elektrycznej. Zamierza on produkować energie elektryczną z odnawialnych źródeł przy użyciu elektrowni wiatrowej o mocy 1,65 MW. Wnioskodawca na mocy zawartego kontraktu w całości będzie dokonywał odsprzedaży wyprodukowanej energii elektrycznej do koncernu energetycznego. Wyprodukowana energia nie będzie zużywana na potrzeby własne. Zakupu energii potrzebnej do pracy tej turbiny spółka będzie dokonywała od koncernu energetycznego, kupując ją bez obciążenia podatkiem akcyzowym przez jej sprzedawcę. Wnioskodawca na zakupioną energię co miesiąc będzie otrzymywać fakturę, na której będzie uwidoczniona ilość zużytej przez turbinę wiatrową energii elektrycznej. Zakupiona energia będzie zużyta wyłącznie do pracy turbiny.

Mając na uwadze powyższe i przywołane przepisy należy stwierdzić, że podmiot, który posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nie jest nabywcą końcowym w zakresie nabywanej energii elektrycznej. Ponadto, sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi, który jednocześnie posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej nie jest czynnością opodatkowaną na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy.

W przypadku podmiotów posiadających koncesje obowiązek podatkowy w zakresie nabytej przez nie energii elektrycznej powstanie w momencie dalszej jej odsprzedaży nabywcy końcowemu lub jej zużycia (art. 9 ust. 1 pkt 2 i 3).

Zatem zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie tej energii.

Wskazać także należy, że - jak zauważono wcześniej - w myśl art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem zużycia energii elektrycznej w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 ustawy. Z kolei zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest, między innymi, osoba prawna, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą (...).

Podsumowując, Wnioskodawca jako nabywca energii elektrycznej od koncernu energetycznego nie posiada statusu nabywcy końcowego, zatem w zakresie podatku akcyzowego sam dokonuje rozliczenia energii elektrycznej w przypadku jej zużycia.

Zgodnie z art. 30 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.

Z definicji procesu produkcji zawartej w Słowniku języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN wynika, że procesem produkcji jest szereg następujących po sobie czynności, powiązanych ze sobą funkcjonalnie, z których każda w sposób istotny wpływa na wytworzenie produktu finalnego.

Analizując, literalne brzmienie art. 30 ust. 6 ustawy, stwierdzić należy, że zwrot "w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych" rozumieć należy jako zużycie energii elektrycznej wyłącznie do czynności, które odnoszą się do zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.

Stąd też każde inne zużycie energii elektrycznej niż "w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych" nie jest objęte zakresem zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie.

W celu skorzystania z ww. zwolnienia od akcyzy niezbędne jest zarazem spełnienie określonych warunków formalnych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 16 września 2013 r. w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2013 r. poz. 1109) zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, ma zastosowanie, pod warunkiem że podmiot zużywający energię elektryczną:

1.

prowadzi ewidencję pozwalającą na określenie ilości zużytej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania;

2.

przekazuje do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii, oświadczenie o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobie jej wykorzystania.

Na podstawie § 2 ust. 2 rozporządzenia w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego oświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinno zawierać:

1.

nazwę i adres siedziby podmiotu zużywającego energię elektryczną oraz jego NIP;

2.

ilość zużytej energii elektrycznej;

3.

sposób wykorzystania energii elektrycznej;

4.

datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz podpis osoby składającej oświadczenie.

Biorąc pod uwagę przywołane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że Wnioskodawca dla zastosowania zwolnienia określonego w art. 30 ust. 6 ustawy zobowiązany będzie spełnić warunki, o którym mowa w § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie warunków stosowania niektórych zwolnień od podatku akcyzowego, a zużycie energii elektrycznej musi bezpośrednio dotyczyć zużycia energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej, jak również zużycia tej energii w celu podtrzymywania tych procesów produkcyjnych.

Tym samym dla zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 ustawy Wnioskodawca będzie obowiązany do prowadzenia ewidencji pozwalającej na określenie ilości zużywanej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania oraz do przekazania do właściwego naczelnika urzędu celnego oświadczeń o ilości zużywanej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania. Niespełnienie powyższych warunków skutkuje jednocześnie brakiem możliwości zastosowania ww. zwolnienia, a w konsekwencji obowiązkiem zapłaty akcyzy od zużywanej przez Wnioskodawcę energii elektrycznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że dla zastosowania zwolnienia nie będzie zobowiązany do złożenia do naczelnika urzędu celnego oświadczenia o ilości zużytej energii elektrycznej i sposobu jej wykorzystania należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, zużywający energię elektryczną w sytuacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4, a także podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5, są obowiązani do prowadzenia ilościowej ewidencji energii elektrycznej na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

W myśl art. 91 ust. 3 ewidencja, o której mowa w ust. 1 powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1.

wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej, zakupionej na terytorium kraju energii elektrycznej;

2.

energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;

3.

energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;

4.

energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;

5.

energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;

6.

energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 i 7 oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;

7.

strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9.

Jeżeli brak jest urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Ewidencja, o której mowa w ust. 1, może być prowadzona w postaci papierowej lub elektronicznej i powinna być przechowywana do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została sporządzona.

Tym samym Wnioskodawca jako podmiot dokonujący zarówno nabycia energii elektrycznej, sprzedaży wyprodukowanej energii elektrycznej i zużywający energię elektryczną zwolnioną od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy obowiązany jest do prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 91 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, podatnik obowiązany jest bez wezwania organu podatkowego składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6 ustawy.

Jednocześnie przepis art. 24 ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1 (art. 24 ust. 2 ustawy).

Stosownie do powyższego należy stwierdzić, że w opisanej sprawie, tylko w sytuacji gdy Wnioskodawca jako podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, który będzie zużywał tę energię na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 ustawy (przy zachowaniu warunków zastosowania tego zwolnienia) i nie będzie podatnikiem z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1, nie będzie zobowiązany do składania deklaracji podatkowej dla podatku akcyzowego.

Zatem oceniając całościowo stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenie przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl