IBPP4/4513-44/15/DT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 22 kwietnia 2015 r. (data wpływu 24 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z 6 lipca 2015 r. (data wpływu 8 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług jadalnego oleju rzepakowego - jest prawidłowe.

W dniu 24 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania jadalnego oleju rzepakowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD)- (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885) między innymi w zakresie:

* produkcji olejów i pozostałych tłuszczów płynnych kod PKD 10.41.Z,

* produkcji margaryny i podobnych tłuszczów jadanych kod PKD 10.42.Z.

W ramach działalności Spółka produkuje olej surowy, który w procesie produkcyjnym jest półproduktem do dalszego przerobu tj. rafinacji bądź produkcji różnego rodzaju margaryn. Obecnie Spółka sprzedaje olej rzepakowy ciekły surowy lub rafinowany na cele spożywcze i do produkcji pasz ze stawką 5% - oleje i tłuszcze zwierzęce i roślinne wyłącznie jadalne. Spółka stosuje PKWiU zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU)- (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293):

* dla oleju rzepakowego surowego 10.41.26.0,

* dla oleju rzepakowego rafinowanego 10.41.56.0.

Z uwagi na liczne zapytania od kontrahentów dotyczące zakupu oleju rzepakowego na cele techniczne Spółka ma wątpliwości czy może sprzedawać olej na takie cele. Potencjalni odbiorcy oleju chcą przeznaczyć go np. do produkcji kosmetyków, do smarowania pił i maszyn wykorzystywanych do produkcji maszyn i urządzeń dla branży spożywczej itp.

Ponadto Zainteresowany w piśmie z dnia 6 lipca 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, oświadczył, że olej produkowany przez Wnioskodawcę jest olejem jadalnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może sprzedawać olej surowy bądź rzepakowy na cele techniczne. Czy Spółka stosując w przypadku takiej sprzedaży stawkę 5% i przy jednoczesnym podpisaniu oświadczenia przez kupującego, iż zakup tego oleju nie będzie przeznaczony na biopaliwa i inne produkty ujęte w ustawie o podatku akcyzowym zachowa się prawidłowo.

Zdaniem Wnioskodawcy, oleje produkowane w Spółce na każdym etapie procesu technologicznego są wyłącznie olejem jadalnym. Wnioskodawca posiada jeden ciąg technologiczny ukierunkowany na produkcję oleju jadalnego, który w końcowej fazie produkcji jest głównym składnikiem naszego podstawowego produktu finalnego-margaryny. Stosowanie PKWiU zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. z 2008 r. Nr 207, poz. 1293) jest zgodne ze stanem faktycznym bowiem olej ten jest jadalny. Z rozmów z naszymi potencjalnymi klientami wynika, że przy produkcji swoich wyrobów muszą stosować wyłącznie olej jadany, choć ich produkty nie są artykułami spożywczymi. Zdaniem Wnioskodawcy można sprzedawać olej na cele techniczne przy założeniu, że Spółka ustali z odbiorcą i otrzyma od niego podpisane oświadczenie, że zakupiony olej nie będzie kolidować z ustawą z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przez takie zachowanie, które może wywołać konieczność stosowania przywołanej ustawy. Zgodnie z art. 41 ust. 2a. ustawy z dnia 11.02.2004 o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) Spółka powinna przy dokonaniu sprzedaży oleju na cele technologiczne zastosować stawkę podstawową 5%, ponieważ zostałby spełniony warunek mówiący o tym, że nasz olej jest jadalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 ustawy.

Jednakże zgodnie z art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Ponadto zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 2a dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

Zaznaczyć należy, iż przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Stosownie do zapisów § 1 ww. rozporządzenia, wprowadza się do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości, a także w urzędowych rejestrach i systemach informacyjnych administracji publicznej Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) stanowiącą załącznik do rozporządzenia. Zatem z dniem 1 stycznia 2011 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług z roku 2008.

Należy również wskazać, iż stosownie do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT stanowiącym wykaz towarów i usług, do których stosuje się 8% stawkę VAT, w poz. 27 wymieniony został symbol ex 10.4 "Oleje i tłuszcze zwierzęce i roślinne - wyłącznie jadalne".

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%. W pozycji 20 tego załącznika, wymieniono towary zgrupowane pod symbolem PKWiU - ex 10.4, tj. "Oleje i tłuszcze zwierzęce i roślinne - wyłącznie jadalne".

Jak wynika z powyższego, symbol PKWiU ex 10.4 został wymieniony w załączniku nr 3 oraz w załączniku nr 10 do ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z pkt 1 Objaśnień do ww. załącznika nr 3, wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku od towarów i usług lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której załącznik dotyczy. Oznacza to, że jeżeli dany towar lub usługa wymieniony w załączniku nr 3, na podstawie innych regulacji podlega opodatkowaniu niższą stawką podatku VAT lub zwolnieniu - zastosowanie ma niższa stawka podatku lub zwolnienie.

Zauważyć również należy, iż zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce - nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania - konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Z wniosku Spółki wynika, iż jest ona firmą prowadzącą działalność gospodarczą polegającą między innymi na produkcji olejów i pozostałych tłuszczów płynnych (PKD 10.42.Z) oraz produkcji margaryny i podobnych tłuszczów jadalnych (PKD 10.42.Z). Oleje produkowane w Spółce są olejami jadalnymi. Wnioskodawca posiada jeden ciąg technologiczny ukierunkowany na produkcję oleju jadalnego.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii odpowiedzi na pytanie, czy sprzedaż jadalnych olejów na cele inne niż spożywcze, tj. np. na cele techniczne podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 5%.

Przeznaczenie olejów rozumiane jako faktyczne wykorzystanie w określonym celu, nie zostało przewidziane w przepisach dotyczących 5% stawki podatku VAT. Brak jest zatem podstaw, aby o jadalnym charakterze olejów decydował faktyczny sposób ich wykorzystania przez nabywców. Istotne jest bowiem czy te oleje - jako produkty są czy też nie są klasyfikowane jako jadalne. Prawodawca wyraźnie bowiem zaznaczył, iż chodzi o "jadalność" jako cechę oleju (produktu), nie zaś sposób jego wykorzystania.

W PKWiU nie ma definicji określenia "jadalne". Grupowania, w tytułach których występuje takie wyrażenie, są określone przez odpowiednie podpozycje CN. W Nomenklaturze scalonej (CN), określenia "jadalne" i "niejadalne" są używane do określenia produktów przeznaczonych dla ludzi.

Zatem każda sprzedaż oleju sklasyfikowanego w grupowaniu PKWiU ex 10.4, jako "olej jadalny", który może być spożywany przez ludzi, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 5%. Fakt wykorzystania przedmiotowych produktów, będących olejami, przez nabywców na cele przemysłowe nie ma wpływu na stawkę podatku VAT.

Mając zatem na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż dostawa oleju jadalnego mieszczącego się w PKWiU 10.4, będzie podlegała opodatkowaniu 5% stawką podatku VAT, bez względu na jego przeznaczenie lub wykorzystanie przez nabywców do celów technicznych.

Odnośnie zaś przywołanej przez Wnioskodawcę ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym to należy zauważyć, że:

Zgodnie z poz. 8 załącznika nr 1 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm. - dalej zwaną ustawą) do wyrobów akcyzowych zalicza się wyroby przyporządkowane do kodu ex 1514 - olej rzepakowy, rzepikowy, lub gorczycowy oraz ich frakcje, nawet rafinowane, ale nie modyfikowane chemicznie - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Z kolei paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są, zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Tym samym produkowany przez Wnioskodawcę jadalny olej rzepakowy może być wyrobem akcyzowym jedynie w sytuacji, gdy jest produkowany, sprzedawany, oferowany lub też przeznaczony do użycia do celów napędowych lub opałowych. Oznacza to, że olej rzepakowy jadalny należy traktować jako wyrób przeznaczony do celów napędowych lub opałowych albo jako dodatek lub domieszka do paliw opałowych lub napędowych na etapie jego bezpośredniego przeznaczenia do ww. celów.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza produkowany przez siebie jadalny olej rzepakowy sprzedawać do celów technicznych. Potencjalni odbiorcy oleju chcą przeznaczyć go do produkcji kosmetyków, do smarowania pił i maszyn wykorzystywanych do produkcji maszyn i urządzeń dla branży spożywczej itp. Tym samym w sytuacji gdy produkowany przez Wnioskodawcę jadalny olej rzepakowy nie jest produkowany z przeznaczeniem do celów napędowych lub opałowych, ani też nie jest sprzedawany ani oferowany na sprzedaż do szeroko rozumianych celów opałowych lub napędowych to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Dodać także należy, że w opisanym przypadku przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie wymagają aby Wnioskodawca od nabywcy odbierał oświadczenie o przeznaczeniu nabywanego jadalnego oleju rzepakowego. Jednocześnie odebranie takiego oświadczenia od nabywcy nie stoi w sprzeczności z przepisami ustawy o podatku akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.