IBPP4/4513-4/16/BP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/4513-4/16/BP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 5 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 28 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów gazowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem uzupełnionym pismem z 28 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 lutego 2016 r. znak: IBPP4/4513-4/16/BP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. (ostatecznie sformułowany w piśmie z 28 lutego 2016 r.):

Wspólnota Mieszkaniowa kupuje od PGNiG paliwo gazowe o kodzie CN 2711 21 00 na potrzeby produkcji ciepła dla swojej Wspólnoty Mieszkaniowej. Wspólnota posiada trzy budynki mieszkalne, dla których produkuje usługowo energię cieplną w trzech swoich kotłowniach gazowych Spółdzielnia Mieszkaniowa, z którą Wspólnota ma umowę na tą usługę i która jest zarządcą Wspólnoty. Wspólnota Mieszkaniowa posiada 54 lokale mieszkalne nie posiada lokali użytkowych. Paliwo gazowe kupowane przez Wspólnotę Mieszkaniową jest w całości wykorzystywane na potrzeby prowadzenia gospodarstw domowych członków Wspólnoty tj. ogrzania lokali i wyprodukowania ciepłej wody użytkowej. Średnie zużycie rocznej gazu w jednej kotłowni to ok. 22 000 m3.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie. (ostatecznie sformułowane w piśmie z 28 lutego 2016 r.):

Czy Wspólnota Mieszkaniowa jest podatnikiem podatku akcyzowego od zakupionego paliwa gazowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), Wspólnota Mieszkaniowa nie jest podatnikiem podatku akcyzowego od zakupionego paliwa gazowego, gdyż zużywa zakupione paliwo na potrzeby ogrzania lokali i produkcję ciepłej wody dla lokali swoich członków, czyli zużywa paliwo gazowe na potrzeby prowadzenia gospodarstw domowych swoich członków - zatem korzysta ze zwolnienia z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zakres opodatkowania akcyzą wyrobów energetycznych, w tym również wyrobów gazowych, został określony w rozdziale 1 działu IV ustawy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby (...) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy, paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

W ww. załączniku nr 1, stanowiącym Wykaz wyrobów akcyzowych, umieszczono pod pozycją nr 28, z kodem CN 2711 - gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Jednocześnie w świetle art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

a.

nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe,

b.

lub posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

- niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

W świetle art. 9c ust. 1 ustawy akcyzowej w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

2.

sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;

3.

import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;

4.

użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;

5.

użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:

a.

uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,

b.

jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,

c.

nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Przy czym zgodnie z art. 9c ust. 2 ustawy za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8, a zatem:

1.

sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

2.

zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

3.

wydanie w zamian za wierzytelności;

4.

wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;

5.

darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;

6.

wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;

7.

przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;

8.

przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników.

Stosownie do art. 9c ust. 3 ustawy, jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.

W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych, zgodnie z art. 9c ust. 4 i 5 ustawy, sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy finalnemu nabywcy gazowemu oraz może zażądać od nabywcy przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego przedstawienia przez nabywcę - może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 13 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący finalnym nabywcą gazowym w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

Stosownie do art. 88 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne, w tym na wyroby gazowe zostały określone w art. 89 ust. 1 i 2 ustawy.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy, stawka akcyzy dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - wynosi 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Z powyższych przepisów wynika, że zasadą jest opodatkowanie obrotu wyrobami gazowymi. Tym niemniej ustawodawca przewidział zwolnienia dla czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe.

Na mocy art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy - zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe.

Przy czym zgodnie z art. 31b ust. 6, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest:

1.

w przypadku wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:

a.

10 m3/h - gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż 8000 metrów sześciennych rocznie, albo

b.

25 m3/h - gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw, grupy Ls, grupy Ln albo grupy Lm, nie więcej niż 10 650 metrów sześciennych rocznie;

2.

w przypadku wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00 - sprzedaż tych wyrobów w ilościach nieprzekraczających:

a.

10 m3/h - wyrobu gazowego propan-butan-powietrze, nie więcej niż 5000 metrów sześciennych rocznie, albo

b.

10 m3/h - wyrobu gazowego propan-butan-rozprężony, nie więcej niż 1000 metrów sześciennych rocznie;

3.

w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych:

a.

kodach CN 2705 00 00 i 2711 11 00,

b.

kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1,

c.

kodzie ex CN 2711 29 00 w ilościach większych niż określone w pkt 2

- uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.

Na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów, o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach. (art. 31b ust. 8 ustawy)

W art. 31b ust. 8 ustawy ustawodawca wskazał, co nie jest uznawane za gospodarstwo domowe w rozumieniu ustawy, nie zawarł jednak definicji legalnej pojęcia "gospodarstwo domowe".

Zatem należy odwołać się do jego znaczenia językowego. Z Małego słownika języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 231 wynika, że "gospodarstwo" to m.in. posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania, natomiast "domowy" (str. 144) to w szczególności odnoszący się do domu. Dom to pomieszczenia mieszkalne, miejsce stałego zamieszkania, jak i ogół spraw, obowiązków rodzinnych domowych, gospodarstwo domowe. Gospodarstwo domowe to przede wszystkim pomieszczenia mieszkalne (służy jako miejsce stałego zamieszkania, w którym koncentruje się ogół spraw, obowiązków rodzinnych, domowych).

Z opisu sprawy wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa kupuje od PGNiG paliwo gazowe o kodzie CN 2711 21 00 na potrzeby produkcji ciepła dla swojej Wspólnoty Mieszkaniowej. Wspólnota posiada trzy budynki mieszkalne, dla których produkuje usługowo energię cieplną w trzech swoich kotłowniach gazowych Spółdzielnia Mieszkaniowa, z która Wspólnota ma umowę na tą usługę i która jest zarządcą Wspólnoty. Wspólnota Mieszkaniowa posiada 54 lokale mieszkalne nie posiada lokali użytkowych. Paliwo gazowe kupowane przez Wspólnotę Mieszkaniową jest w całości wykorzystywane na potrzeby prowadzenia gospodarstw domowych członków Wspólnoty tj. ogrzania lokali i wyprodukowania ciepłej wody użytkowej. Średnie zużycie rocznej gazu w jednej kotłowni to 22 000 m3.

Na wstępie wskazać należy, że przedmiotem opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 2 ustawy jest sprzedaż wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy finalnemu podmiotowi gazowemu. Przedmiotem opodatkowania jest również, zgodnie z art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. c ustawy użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

Zgodnie zaś z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, aby czynności podlegające co do zasady opodatkowaniu akcyzą, których przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00 i 2711 29 00, mogły być zwolnione od akcyzy, ww. wyroby gazowe powinny być przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe (pomieszczenia mieszkalne).

Stosownie do powyższego, jeżeli podmiot sprzedający wyroby gazowe uzyska od nabywcy tych wyrobów prowadzącego gospodarstwo domowe oświadczenie, że nie zużywa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, sprzedaż wyrobów gazowych podlega zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy.

W przypadku natomiast, gdy nabywcą wyrobów gazowych jest finalny nabywca gazowy, inny niż gospodarstwo domowe, a wyroby te są przeznaczone do celów opałowych w gospodarstwach domowych, sprzedaż tych wyrobów podlega zwolnieniu od akcyzy tylko w przypadku, gdy podmiotem nabywającym jest podmiot działający w imieniu gospodarstw domowych, taki jak np. wspólnota mieszkaniowa. Działalnością wspólnoty mieszkaniowej jest bowiem reprezentowanie ogółu gospodarstw domowych tworzących wspólnotę.

W związku z powyższym wspólnota mieszkaniowa może nabyć wyroby gazowe ze zwolnieniem, o ile przeznaczy je do celów opałowych lokali mieszkalnych, w których prowadzone są przez ich właścicieli gospodarstwa domowe.

Z powyższych okoliczności oraz z przedstawionych przepisów prawa wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa, jako finalny nabywca gazowy, działający w imieniu swoich członków, prowadzących gospodarstwa domowe, może nabyć wyroby gazowe o kodzie CN 2711 21 00 w zwolnieniu od akcyzy, w przypadku gdy będą przeznaczone do celów opałowych przez gospodarstwa domowe będące w zasobach Wspólnoty. Bez znaczenia w tym przypadku jest, że wyroby gazowe spalane są usługowo w kotłowniach gazowych należących do Spółdzielni Mieszkaniowej. W tym przypadku bowiem Wspólnota Mieszkaniowa działająca w imieniu gospodarstw domowych nabywająca dla swoich członków do celów opałowych wyroby gazowe występuje jako podmiot zużywający te wyroby na potrzeby gospodarstw domowych.

Należy jednak pamiętać, że w myśl art. 31b ust. 6 pkt 3 lit. b ustawy w przypadku gdy Wnioskodawca używa wyroby gazowe o kodzie CN 2711 2100 w ilościach większych niż określone w art. 31b ust. 6 pkt 1 winien on złożyć sprzedawcy tych wyrobów oświadczenie, że nie używa tych wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz okoliczności sprawy przedstawione we wniosku, należy stwierdzić, że zgodnie z art. 31b ust. 2 pkt 1 ustawy, w przypadku gdy gaz o kodzie CN 2711 21 00 jest nabywany przez Wspólnotę Mieszkaniową i jest przeznaczony przez tę Wspólnotę Mieszkaniową do celów opałowych w gospodarstwach domowych (lokalach mieszkalnych) będących w zasobach Wspólnoty Mieszkaniowej, Wnioskodawca może zakupić wyroby gazowe jako zwolnione od akcyzy, przy zachowaniu warunku określonego w art. 31b ust. 6 pkt 3 lit. b ustawy. Użycie zaś przez Wnioskodawcę gazu do ww. celów nie będzie skutkowało u Wnioskodawcy powstaniem obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym, a tym samym nie będzie podatnikiem podatku akcyzowego od zakupionego paliwa gazowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl