IBPP4/4513-236/15/EK - Zwolnienie od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie mineralogicznym.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 marca 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/4513-236/15/EK Zwolnienie od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie mineralogicznym.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 22 grudnia 2015 r. (data wpływu 24 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 19 lutego 2016 r. (data wpływu 23 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie mineralogicznym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie mineralogicznym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 lutego 2016 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 12 lutego 2016 r. znak: IBPP4/4513-236/15/EK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

"X" sp. z o.o. (dalej: "Spółka") jest producentem wysokiej jakości szkła płaskiego. Spółka wchodzi w skład międzynarodowej grupy "Y", mającej swoje zakłady produkcyjne w kilku krajach w Europie. Zakład produkcyjny Spółki w Polsce uruchomiony został w 2009 r. i jest obecnie jednym z największych tego typu przedsiębiorstw na świecie. Spółka produkuje szkło płaskie różnego rodzaju - w jej ofercie znajduje się szkło bazowe oraz szkło cechujące się podwyższonymi parametrami, tj. powlekane: ciepłochronne i przeciwsłoneczne.

Surowce wykorzystywane w procesie produkcji szkła

Surowce wykorzystywane w procesie produkcji są przez Spółkę pozyskiwane głównie od zewnętrznych dostawców. Typowy skład surowcowy do produkcji szkła zawiera następujące substancje:

* piasek kwarcowy,

* soda,

* sulfat (siarczany),

* dolomit,

* węgiel,

* tlenek żelaza,

* mączka wapienna oraz

* stłuczka szklana.

Surowce wykorzystywane w procesie produkcji są pochodzenia mineralnego. Z uwagi na zdolność szkłotwórczą struktury, najważniejszym składnikiem wykorzystywanym do produkcji szkła jest piasek szklarski, będący głównym źródłem krzemionki SiO2. Inne tlenki metali dodawane są do składu szklanego w celu wzmocnienia struktury, zwiększenia twardości i odporności chemicznej szkła oraz poprawy własności optycznych. Jako środek klarujący i utleniający masę szklaną używany jest zaś sulfat, którego produkty rozkładu w postaci fazy gazowej uwalniane są przez stop. Z kolei w celu obniżenia temperatury topienia piasku do zestawu surowcowego dozowane są topniki, takie jak tlenek sodu i stłuczka szklana.

Proces produkcji szkła płaskiego

W hucie szkła "X" odbywa się produkcja szkła płaskiego metodą "FLOAT", która umożliwia wytworzenie szkła idealnie płaskiego, bez zniekształceń i wad optycznych. Zaletą tego procesu produkcji jest długotrwałe zagwarantowanie wysokiej jakości produktów oraz wysoki stopień zautomatyzowania procesu.

Szkło powstaje w trakcie wieloetapowego procesu, począwszy od przygotowania i przetworzenia zestawu surowcowego (zestawiarnia), przez wytop szkła w piecu i formowanie w wannie cynowej, aż do odprężenia wstęgi szklanej, jej cięcia, uszlachetniania wyrobów i ich zabezpieczania do celów magazynowania i transportu. Cały proces produkcji przebiega automatycznie i ma charakter ciągły.

W trakcie procesu technologicznego, do produkcji szkła używane są różne nośniki energii, głównie energia elektryczna i gaz ziemny.

Szczegółowy opis poszczególnych etapów produkcji Spółka wskazuje poniżej.

1. Zestawiarnia

Zestawiarnia stanowi pierwszy etap produkcji szkła płaskiego (wszystkich kategorii szkła oferowanych przez Spółkę). Do zakładu Spółki surowce dostarczane są transportem drogowym, a następnie przeładowywane są do silosów metodą pneumatyczną, tj. rurociągami za pomocą sprężonego powietrza lub - w przypadku piasku - metodą grawitacyjną.

Przechowywanie surowców odbywa się w silosach zaopatrzonych w filtry workowe. Odmierzanie ilości, wykonywanie naważek i pomiarów surowców zestawu odbywa się za pomocą zautomatyzowanych wag elektronicznych umieszczonych pod silosami. Zestaw surowcowy trafia taśmociągiem do mieszalników, gdzie poddany zostaje dokładnemu wymieszaniu. Tam również podawana jest woda i/lub para wodna w celu nawilżenia i podgrzania zestawu. Na transportowany wymieszany zestaw nasypywana jest zgodnie z recepturą stłuczka szklana. Wszystkie surowce trafiają do topienia w piecu szklarskim.

W ramach zestawiarni do przygotowania zestawu dodawana jest także stłuczka szklana. W procesie produkcji szkła jest ona produktem ubocznym, który posiadał wady dyskwalifikujące go jako finalny produkt pełnowartościowy. Stłuczka szklana powstaje w wyniku zidentyfikowania wadliwych wyrobów szklanych na poszczególnych etapach procesu produkcji (np. podczas komputerowej końcowej kontroli jakości). W tej postaci szkło wadliwe nie nadaje się do zakwalifikowania jako wyrób gotowy, a także do bezpośredniego przetopu ze względu na możliwość powstania niejednorodności w masie szklanej. Przed zawróceniem do procesu, szkło wadliwe musi zostać skruszone do odpowiedniej ziarnistości przy pomocy kruszarki elektrycznej. Po skruszeniu stłuczka transportowana jest do silosa magazynującego lub magazynu otwartego, a następnie ponownie wykorzystywana do produkcji zestawu szklanego (etap przygotowania zestawu opisany powyżej - stłuczka jest jednym ze składników zestawu). W opisanym powyżej etapie produkcji szkła (zestawiarnia) Spółka wykorzystuje energię elektryczną.

2. Topienie i klarowanie zestawu w piecu szklarskim

Przygotowany zestaw szklarski transportowany jest przenośnikiem taśmowym i podawany do topienia w piecu przez maszyny zasypowe od strony czołowej.

Topienie następuje w piecu szklarskim regeneracyjnym poprzeczno - płomiennym o pracy ciągłej. Po obydwu stronach pieca znajduje się po 21 inżektorów gazowych ustawionych poziomo. Zimne powietrze potrzebne do spalania gazu doprowadzane jest do palników poprzez regeneratory. Wytworzona w ten sposób energia topi mieszankę szkłotwórczą przy maksymalnej temperaturze około 1550°C. Gorące spaliny są odprowadzane z pieca do komina za pomocą komór regeneracyjnych leżących po lewej i prawej stronie pieca. Opalanie pieca na każdej ze stron odbywa się na zmianę w 20-minutowych cyklach, podczas których jedna strona pieca zostaje opalona palnikami, a druga akumuluje ciepło i na odwrót. Do obsługi pieca wykorzystywane są również pompy wodne i palniki gazowe, które są sterowane i zasialane przy wykorzystaniu energii elektrycznej.

Przed formowaniem produktów, wytop szklany musi być całkowicie jednorodny i wolny od pęcherzy. Oznacza to, że wszystkie składniki muszą ulec całkowitemu rozpuszczeniu i rozkładowi, a pęcherze wyeliminowane w drodze klarowania. W związku z tym, po stopieniu zestaw trafia do strefy klarowania pieca, gdzie w temperaturze ok. 1300°C następuje odgazowywanie w celu uzyskania jednolitej szklistej masy. Faza stabilizacji termicznej następuje w niższych temperaturach i zachodzi po etapie topienia i etapie klarowania. W tym samym czasie płynna masa wolno się ochładza do temperatury wynoszącej 1100°C w tzw. wannie wyrobowej.

Szkło płynące przez wannę musi być utrzymywane na stałym poziomie przepływu, co oznacza, że jest ciągle napędzane energią, tak aby uzyskać niezbędną stabilność termiczną, lepkość i jednorodność. W takiej postaci jest dostarczane do kolejnego etapu procesu tj. formowania.

W praktyce, w produkcji realizowanej przez Spółkę, zdarzają się okresy, w których dochodzi do ograniczenia lub wstrzymania dostaw źródeł energii stosowanych do opalania. W celu zapewnienia niezbędnej ciągłości pracy pieca szklarskiego, w sposób ciągły zapewniona jest możliwość natychmiastowego przejścia na opalanie pieca gazem propan-butan zmagazynowanym w dwóch zbiornikach.

W urządzeniach wykorzystywanych w ramach opisanego powyżej etapu procesu produkcyjnego zużywana jest energia elektryczna.

3. Formowanie tafli szklanej w wannie cynowej

Z pieca szklarskiego szkło trafia kanałem do wanny cynowej, w której znajduje się cyna, niezbędna do zapewnienia odpowiedniej jakości produkowanego szkła. Topienie cyny następuje w specjalnie przystosowanych piecach zasilanych energią elektryczną, a przed nadmiernym przegrzaniem chronią zanurzone w niej chłodnice. W celu ochrony przed utlenieniem cyny, w wannie panuje atmosfera w stanie gazowym składająca się z azotu i wodoru.

Wypływ masy szklanej reguluje się tzw. zastawką, która łączy kanał i wannę. Masa rozlewana jest po płynnej cynie i formowana za pomocą specjalnych rolek zębatych, zwanych toprollerami. W zależności od pożądanych właściwości toprollery rozciągają lub ściskają taflę szklaną. W ten sposób nadana zostaje odpowiednia szerokość i grubości szkła (od 3 do 12mm), przy czym do produkcji szkła grubszego rolki spychają masę szklaną do środka. Wstęga szklana jest formowana w powyższy sposób w temperaturze ok. 1100°C, a po uformowaniu zostaje schłodzona do temperatury 600°C. Z wanny tafla szklana trafia na rolki ciągnące odprężarki.

W powyższych urządzeniach wykorzystywanych w procesie produkcyjnym do formowania tafli szklanej (etap wanny cynowej) zużywana jest energia elektryczna.

4. Odprężanie i chłodzenie szkła

Szybkie studzenie tafli szkła na etapie formowania powoduje powstawanie naprężeń - zjawisko niepowołane powodujące niekontrolowane pęknięcia wstęgi szklanej. W celu uzyskania pożądanego poziomu naprężeń, po wannie cynowej wstęga transportowana jest do odprężarki.

Odprężarka jest piecem tunelowym długości około 196m, w którym wstęga jest transportowana przy pomocy przenośnika rolkowego. W odprężarce wydzielono pięć stref różniących się temperaturą. Na wejściu szkło jest podgrzewane, a następnie w kontrolowanych warunkach stopniowo schładzane z 600°C do 50°C. Kontrola odprężania realizowana jest poprzez zespół komputerów i sterowników regulujących temperaturę, osobno w każdej strefie i każdej sekcji tunelu, nad i pod szkłem. Przeprowadzenie powyższego etapu umożliwia prawidłowe i kontrolowane cięcie tafli szkła na kolejnym etapie produkcji.

W urządzeniach wykorzystywanych w ramach odprężania i schładzania szkła zużywana jest energia elektryczna.

5. Kontrola jakości i rozkrój szkła

Wstęga po opuszczeniu pieca odprężającego jest poddawana badaniom jakościowym, wykonywanym w trybie ciągłym, pod kątem defektów optycznych i mechanicznych. Komputerowy system optymalizujący proces, na podstawie informacji z systemów kontroli jakości i zleceń produkcyjnych, decyduje o gabarytach i klasie jakościowej wycinanych tafli szkła. Komputerowy system kontroli rozkroju, będący podrzędnym dla systemu optymalizacji, wycina formatki zgodnie ze zleceniami produkcyjnymi. W przypadku wystąpienia fragmentu wstęgi nie spełniającego wymogów jakościowych, jest on wycinany i kierowany do kruszarki elektrycznej i transportowany do magazynu stłuczki.

Po rozkroju każda formatka jest badana przez system wizyjny pod kątem gabarytów i jakości rozkroju. W przypadku wykrycia odchyłki, większej niż zdefiniowana, formatka trafia do kruszarki, a następnie na magazyn stłuczki.

W ramach opisywanego etapu występują ponadto wyrywkowe kontrole laboratoryjne mające na celu kontrole właściwości optycznych i chemicznych pobranych próbek (a przez to także poprawność działania automatycznych systemów kontroli jakości).

Do realizacji opisanego powyżej etapu kontroli i cięcia wstęgi szklanej na szkło o pożądanych wymiarach wykorzystywana jest energia elektryczna.

W odniesieniu do tafli, które przeszły pozytywnie test jakości i zostały pocięte do wymaganych rozmiarów, proces produkcji może być kontynuowany na następujące dwa sposoby:

a.

część wyprodukowanego szkła (np. szkło specjalne) przechodzi etap uszlachetniania (etap opisany w pkt 6) i następnie przechodzi do końcowego etapu zabezpieczania (etap opisany w pkt 7);

b.

część wytworzonego szkła pomija proces uszlachetniania i trafia bezpośrednio do etapu zabezpieczania (etap opisany w pkt 7.).

6. Uszlachetnianie szkła

Uszlachetnianie szkła jest etapem fakultatywnym, stosowanym w ramach dodatkowej linii produkcyjnej, w odniesieniu do części wyrobów Spółki, na które ze względu na ich przemysłowe wykorzystywanie nałożone są określone wymagania dotyczące poprawy ich własności mechanicznych, termoizolacyjnych i trwałościowych.

W ramach uszlachetniania nanosi się na (powleka) wyroby szklane odpowiednie powłoki ochronne.

Powlekanie szkła warstwami metali (takich jak np. srebro, cynk, tytan) następuje w próżni. Przed skierowaniem tafli szklanych do komory próżniowej tafle są myte wodą zdemineralizowaną w celu usunięcia wszelkich zanieczyszczeń z ich powierzchni. Proces dokładnego czyszczenia szkła odbywa się w tzw. myjce. Pomiar grubości szkła odbywa się automatycznie, aby zapewnić optymalne ustawienie myjki.

Po umyciu szkło wędruje do komory próżniowej, gdzie w polu elektromagnetycznym z katody pokrytej odpowiednim metalem następuje przeniesienie atomów metalu na taflę szklaną. Ten etap procesu produkcji odbywa się na w pełni zautomatyzowanej taśmie produkcyjnej (tzw. linia magnetronowa), która składa się z komór: wejściowej, buforowej, transferowej, powlekania i wyjściowej. Długość całej linii magnetronowej wynosi 78 m.

Nakładanie powłok na szkło w urządzeniu magnetronowym odbywa się w wysokiej próżni poprzez napylanie katodowe w polu elektromagnetycznym kolejnych warstw metalicznych na szkło ze źródeł tworzących katodę, metodą prądu stałego i średniej częstotliwości.

Tafla szklana po wyjściu z komory próżniowej poddawana jest kontroli jakości. Wizualna kontrola powleczonego szkła odbywa się przy specjalnym oświetleniu, które pozwala dostrzec niewielkie nawet różnice kolorów. Ponadto dokonuje się szeregu pomiarów za pomocą spektrometrów transmisyjnych. Właściwości ochrony cieplnej są sprawdzane poprzez kontrolę grubości powłoki srebra.

Przy realizacji opisanego powyżej etapu uszlachetniania na linii magnetronowej zużywana jest energia elektryczna.

7. Zabezpieczenie tafli szklanych

W ramach ostatniego etapu procesu produkcji - po realizacji etapu 5. Kontrola jakości i rozkrój szkła, lub etapu 6. Uszlachetnianie szkła, zależnie od zamówienia odbiorcy - szkło jest zabezpieczane. Do zdejmowania tafli szkła z linii używane są specjalnie przystosowane do tego maszyny. Dzięki bezpośredniemu sterowaniu za pomocą centralnego komputera mogą być przeprowadzane wszystkie operacje kompletowania pakietów. Następnie wózki jezdniowe ustawiają zestawy tafli szkła w magazynie. Szkło przechowywane jest bez opakowania na ramach stalowych lub na specjalne zamówienia, opakowywane w drewniane ramy.

Podsumowanie

Podsumowując, proces produkcji szkła składa się z następujących etapów:

* zestawiarnia, w której wykonuje się naważki i pomiary surowców, łączonych następnie w jednolitą masę szklaną, także przy zastosowaniu stłuczki szklanej;

* topienie zestawu w piecu szklarskim, który jest odpowiednio opalany i następnie stopniowe chłodzenie wytworzonej masy w wannie wyrobowej;

* formowanie wstęgi szklanej, w którym następuje ustalenie szerokości i profilu grubości produkowanego szkła, przy użyciu toprollerów, poprzez jej rozciąganie lub ściskanie;

* odprężanie i sukcesywne chłodzenie szkła w odprężarce tunelowej;

* kontrola jakości tafli oraz rozkrój szkła do wymaganych rozmiarów;

* uszlachetnianie szkła poprzez powlekanie warstwami metali w komorze próżniowej (wyłącznie szkło specjalne);

* rozładunek tafli szkła z linii produkcyjnej i ich zabezpieczanie.

W toku realizacji procesu produkcyjnego, w celu zapewnienia jego właściwego i bezpiecznego prowadzenia stosowane są rozmaite urządzenia, takie jak wentylatory, podajniki taśmowe i przenośniki, sprężarki i odprężarki, automaty nożycowe, kruszarki, szafy sterownicze, ciągi ruchu, transformatory, rozdzielnice i inne, w których wykorzystywana jest przemiana energii elektrycznej na inne rodzaje energii niezbędne do pełnego i właściwego prowadzenia oraz monitorowania procesu technologicznego. Pominięcie któregokolwiek etapu procesu technologicznego i związanych z nim czynności spowodowałoby jego przerwanie i uniemożliwiłoby wyprodukowanie odpowiedniej tafli szkła płaskiego jako produktu gotowego do sprzedaży dla klienta.

Ponadto, proces produkcji szkła jest procesem ciągłym, realizowanym całodobowo. Oznacza to, że energia elektryczna jest nieprzerwanie wykorzystywana nie tylko w procesach opisanych powyżej, ale również do oświetlenia pomieszczeń, hal i sterowni, w których czynności wykonują pracownicy obsługujący lub nadzorujący przebieg procesu technologicznego.

W celu uproszczenia, w dalszej części, w tym w pytaniu, Spółka na określenie opisanych powyżej elementów procesów, z których składa się proces produkcji szkła, będzie posługiwać się określeniem "Proces".

Spółka prowadzi działalność sklasyfikowaną w grupie PKD 23.1 - Produkcja szkła i wyrobów ze szkła, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Dodatkowo, Spółka uzyska w przyszłości status podatnika akcyzy, a po uzyskaniu takiego statusu będzie składać do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną w opisywanym procesie oświadczenie o ilości zużytej energii i sposobie jej wykorzystania.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Zgodnie ze stwierdzeniem wskazanym w Wezwaniu, w świetle Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, w tym w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD). PKD jest zaś klasyfikacją pochodną w stosunku do klasyfikacji macierzystej - NACE Rev. 2.

Wnioskodawca wyjaśnia, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja szkła, o której mowa w dziale 23, grupie 23.1 PKD - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych. Powyższa kwalifikacja odpowiada kodowi DI 26 klasyfikacji NACE. Wnioskodawca wskazuje zatem, że działalność Wnioskodawcy mieści się w klasyfikacji DI 26 NACE.

Jednocześnie, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że przedmiotem Wniosku jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy opisane we Wniosku czynności, składające się na proces produkcji szkła w zakładzie Wnioskodawcy, mieszczą się w ramach procesu mineralogicznego i w efekcie czy energia elektryczna zużyta przez Wnioskodawcę w Procesie (przy założeniu, że Wnioskodawca spełni pozostałe warunki) skorzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.

Zasadność postawionego we Wniosku pytania wynika z faktu, że w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zużywa energię elektryczną także do czynności związanych z produkcją szkła, jednak - zdaniem Spółki - niemieszczących się w pojęciu procesu mineralogicznego (przykładowo, chodzi o energię elektryczną zużywaną do zasilania urządzeń w budynku biurowym). Zdaniem Wnioskodawcy tego rodzaju zużycie energii elektrycznej nie mieści się w ramach procesu mineralogicznego (chociaż sama działalność Wnioskodawcy oczywiście mieści się w klasyfikacji DI 26 NACE).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy opisane we wniosku czynności, składające się na proces produkcji szkła płaskiego w zakładzie Wnioskodawcy, mieszczą się w ramach procesu mineralogicznego i w efekcie czy energia elektryczna zużyta przez Wnioskodawcę w Procesie (przy założeniu, że Wnioskodawca spełni pozostałe warunki) skorzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy akcyzowej w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Proces mieści się w pojęciu "proces mineralogiczny" w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku akcyzowym i w efekcie zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym.

Wnioskodawca uważa również, że energia elektryczna zużywana do czynności związanych z produkcją szkła, np. energia elektryczna zużywana do zasilania urządzeń w budynku biurowym nie mieści się w ramach procesu mineralogicznego (chociaż sama działalność Wnioskodawcy mieści się w klasyfikacji DI 26 NACE).

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy:

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L2003.283.51) (dalej Dyrektywa Energetyczna) w art. 2 ust. 4 lit. b) tiret drugie zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych podwójnego zastosowania, tj. wykorzystywanych zarówno jako paliwo do ogrzewania, jak też w innych celach, m.in. do procesów mineralogicznych.

Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie w odniesieniu do energii elektrycznej, które zostało wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 30 ust. 7a pkt 4. Powyższy przepis wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. Zgodnie jego brzmieniem, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych. Warunkami skorzystania z tego zwolnienia jest, zgodnie z ust. 7b tego samego artykułu, wykorzystanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii oraz przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Ponadto, Dyrektywa Energetyczna w art. 2 ust. 4, po tiret piątym wprowadza definicję procesów mineralogicznych, zgodnie z którą, pod pojęciem procesów mineralogicznych należy rozumieć procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej.

Polski ustawodawca zdecydował się na transponowanie powyższego przepisu wprost do ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 33 tej ustawy procesy mineralogiczne to procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Mając na uwadze powyższe regulacje, w tym przede wszystkim ustawę o podatku akcyzowym należy stwierdzić, że zwolnieniu energii elektrycznej z podatku akcyzowego od dnia 1 stycznia 2016 r. będzie podlegało m.in. zużycie energii elektrycznej w procesach mineralogicznych. Aby zatem określić szczegółowo zakres zwolnienia dla energii elektrycznej zużywanej w procesie mineralogicznym należy odnieść się bezpośrednio do definicji procesów mineralogicznych, która odsyła do kodu DI26 nomenklatury NACE.

Zgodnie z brzmieniem nomenklatury NACE, dział DI 26 odpowiada produkcji wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych oraz dzieli się na następujące sekcje i podsekcje:

* 26.1 - Produkcja szkła

- 26.11 Produkcja szkła płaskiego

- 26.12 Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego

- 26.13 Produkcja szkła gospodarczego

- 26.14 Produkcja włókien szklanych

- 26.15 Produkcja i przetwarzanie innych rodzajów szkła, łącznie ze szkłem technicznym

* 26.2 - Produkcja ceramiki szlachetnej; produkcja ogniotrwałych wyrobów ceramicznych

- 26.21 Produkcja ceramicznych wyrobów gospodarstwa domowego i ozdobnych

- 26.22 Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych

- 26.23 Produkcja izolatorów ceramicznych i ceramicznych osłon izolacyjnych

- 26.24 Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych

- 26.25 Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych

- 26.26 Produkcja ogniotrwałych wyrobów ceramicznych

* 26.3 - Produkcja ceramicznych kafli i płytek

- 26.30 Produkcja ceramicznych kafli i płytek

* 26.4 - Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

- 26.40 Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

* 26.5 - Produkcja cementu, wapna i gipsu

- 26.51 Produkcja cementu

- 26.52 Produkcja wapna

- 26.53 Produkcja gipsu

* 26.6 - Produkcja wyrobów betonowych, gipsowych i cementowych

- 26.61 Produkcja wyrobów betonowych budowlanych

- 26.62 Produkcja wyrobów gipsowych budowlanych

- 26.63 Produkcja masy betonowej

- 26.64 Produkcja zaprawy murarskiej

- 26.65 Produkcja wyrobów włóknisto - cementowych

- 26.66 Produkcja pozostałych wyrobów betonowych, gipsowych i cementowych

* 26.7 - Cięcie, formowanie i wykańczanie kamieni ozdobnych i budowlanych

- 26.70 Cięcie, formowanie i wykańczanie kamieni ozdobnych i budowlanych

* 26.8 - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych

- 26.81 Produkcja artykułów ściernych

- 26.82 Produkcja wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana

Celem uzupełnienia warto także odnieść się do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), określonych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Polska klasyfikacja PKD jest bowiem oparta na NACE Rev. 2. Zgodnie z tymi wyjaśnieniami dział 23 PKD, który odpowiada DI26 NACE Rev. 2 obejmuje:

* 23.1 - Produkcja szklą i wyrobów ze szkła

- 23.11 Produkcja szklą płaskiego

- 23.11.Z Produkcja szkła płaskiego

- 23.12 Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego

- 23.12.Z Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego

- 23.13 Produkcja szkła gospodarczego

- 23.13.Z Produkcja szkła gospodarczego

- 23.14 Produkcja włókien szklanych

- 23.14.Z Produkcja włókien szklanych

- 23.19 Produkcja i obróbka pozostałego szkła, włączając szkło techniczne

- 23.19.Z Produkcja i obróbka pozostałego szkła, włączając szkło techniczne

* 23.2 - Produkcja wyrobów ogniotrwałych

- 23.20 Produkcja wyrobów ogniotrwałych

- 23.20.Z Produkcja wyrobów ogniotrwałych

* 23.3 - Produkcja ceramicznych materiałów budowlanych

- 23.31 Produkcja ceramicznych kafli i płytek

- 23.31.Z Produkcja ceramicznych kafli i płytek

- 23.32 Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

- 23.32.Z Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

* 23.4 - Produkcja pozostałych wyrobów z porcelany i ceramiki

- 23.41 Produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych

- 23.41.Z Produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych

- 23.42 Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych

- 23.42.Z Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych

- 23.43 Produkcja ceramicznych izolatorów i osłon izolacyjnych

- 23.43.Z Produkcja ceramicznych izolatorów i osłon izolacyjnych

- 23.44 Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych

- 23.44.Z Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych

- 23.49 Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych

- 23.49.Z Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych

* 23.5 - Produkcja cementu, wapna i gipsu

- 23.51 Produkcja cementu

- 23.51.Z Produkcja cementu

- 23.52 Produkcja wapna i gipsu

- 23.52.Z Produkcja wapna i gipsu

* 23.6 - Produkcja wyrobów z betonu, cementu i gipsu

- 23.61 Produkcja wyrobów budowlanych z betonu

- 23.61.Z Produkcja wyrobów budowlanych z betonu

- 23.62 Produkcja wyrobów budowlanych z gipsu

- 23.62.Z Produkcja wyrobów budowlanych z gipsu

- 23.63 Produkcja masy betonowej prefabrykowanej

- 23.63.Z Produkcja masy betonowej prefabrykowanej

- 23.64 Produkcja zaprawy murarskiej

- 23.64.Z Produkcja zaprawy murarskiej

- 23.65 Produkcja cementu wzmocnionego włóknem

- 23.65.Z Produkcja cementu wzmocnionego włóknem

- 23.69 Produkcja pozostałych wyrobów z betonu, gipsu i cementu

- 23.69.Z Produkcja pozostałych wyrobów z betonu, gipsu i cementu

* 23.7 - Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia

- 23.70 Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia

- 23.70.Z Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia

* 23.9 - Produkcja wyrobów ściernych i pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana

- 23.91 Produkcja wyrobów ściernych

- 23.91.Z Produkcja wyrobów ściernych

- 23.99 Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana

- 23.99.Z Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Realizowany przez Spółkę Proces, który został opisany powyżej wchodzi w skład grupy PKD 23.1 - Produkcja szkła i wyrobów ze szkła i mieści się w:

* klasie PKD 23.11 i podklasie 23.11Z - Produkcja szkła płaskiego - w części Procesu obejmującego produkcję szkła bazowego

oraz

* w klasie PKD 23.12 i podklasie 23.12Z - Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego - w części uszlachetniania szkła, tj. produkcji szkła specjalnego (szkło funkcjonalne, ognioodporne, laminowane, hartowane i powlekane).

Co więcej, grupa PKD 23.1 mieści się w dziale PKD 23 - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych, który to dział odpowiada DI 26 klasyfikacji NACE rev. 2. Zgodnie z klasyfikacją NACE rev. 2 produkcja szkła płaskiego oraz jego obróbka zaliczają się do sekcji 26.1 - Produkcja szkła oraz podsekcji 26.11 - Produkcja szkła płaskiego i 26.12 - Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego, a zbiorczo do grupy 26 - Produkcja wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych.

Zgodnie z przytoczoną wyżej definicją procesu mineralogicznego zawartą w ustawie o podatku akcyzowym, procesy mineralogiczne to procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych". W konsekwencji należy uznać, że opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Proces mieści się w definicji procesu mineralogicznego wskazanej w art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku akcyzowym.

Kwalifikację opisanego procesu potwierdza również wpis Spółki do Krajowego Rejestru Sądowego, w Dziale 3, Rubryce 1, według którego przedmiotem działalności Spółki jest produkcja szkła i wyrobów ze szkła, zakwalifikowane jako PKD 23.1.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Proces - proces produkcji szkła płaskiego i jego uszlachetnianie jako kolejny etap produkcji szkła - opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym mieszczą się w granicach procesu mineralogicznego, zgodnie z jego definicją ustanowioną w art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku akcyzowym.

Tym samym zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tych procesach będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2016 r., zważywszy że uzyska ona w przyszłości status podatnika akcyzy, a po uzyskaniu takiego statusu będzie składać do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną w opisywanym Procesie oświadczenie o ilości zużytej energii i sposobie jej wykorzystania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 i 33 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą,:

* wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy,

* procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5.

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6.

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1.

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3.

z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4.

z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b tiret 5 cyt. Dyrektywy Rady 2003/96/WE dyrektywa nie ma zastosowania do procesów mineralogicznych.

Wyłączenie to nie oznacza jednak, że ww. energia podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania. Wyłączenie to oznacza jedynie, że państwo członkowskie przy opodatkowaniu energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych nie jest związane z regułami harmonizacyjnymi na poziomie wspólnotowym. Tym samym zakres zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych może być określany dowolnie przez każde z państw członkowskich.

Od 1 stycznia 2016 r. zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 4, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych.

Zwolnienie to jest uwarunkowane:

1.

wykorzystywaniem energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;

2.

przekazywaniem przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania (art. 30 ust. 7b ustawy).

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

1.

nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);

2.

ilość wykorzystanej energii elektrycznej;

3.

sposób wykorzystania energii elektrycznej;

4.

datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.

Zgodnie z ww. przepisami od 1 stycznia 2016 r. wprowadzono zwolnienia dla energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych. Procesy te zostały zdefiniowane jako procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych".

Należy tutaj zauważyć, że zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej, celem tego rozporządzenia jest ustanowienie wspólnej statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej. Należy także wskazać, że ww. nomenklatura klasyfikuje produkcję danego towaru, natomiast w definicji procesów mineralogicznych jest mowa o procesach sklasyfikowanych na podstawie tej nomenklatury. Jest tu zatem mowa o dwóch różnych czynnościach, które w praktyce mogą lecz nie musza się pokrywać.

Jak wynika bowiem z potocznego znaczenia produkcja oznacza zorganizowaną działalność mającą na celu wytworzenie np. określonych towarów, lakonicznie ujmując jest to wytwarzanie określonych towarów.

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Na podstawie powyższego należy zauważyć, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Należy wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Proces mineralogiczny należy zdefiniować jako proces, w którym następuje przemiana fizykochemiczna minerałów (związków chemicznych powstałych wskutek procesów geologicznych) w określony produkt.

W konsekwencji zwolnieniu od podatku podlega tylko energia elektryczna zużywana w danym procesie - w sprawie - w procesie mineralogicznym.

Chcąc odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy należy rozpatrzyć czy wszystkie czynności, które mają miejsce w zakładzie produkcyjnym Wnioskodawcy w ramach produkcji szkła płaskiego stanowią element ww. procesu.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja szkła, o której mowa w dziale 23, grupie 23.1 PKD - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych. Wnioskodawca wskazał, że kwalifikacja ta odpowiada kodowi DI26 klasyfikacji NACE i że działalność Wnioskodawcy mieści się w klasyfikacji DI 26 NACE. Wnioskodawca ponadto wskazał, że uzyska w przyszłości status podatnika akcyzy, a po uzyskaniu takiego statusu będzie składać do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną w opisywanym procesie oświadczenie o ilości zużytej energii i sposobie jej wykorzystania.

Wnioskodawca przedstawił, że na proces produkcji szkła składają się następujące etapy i że do każdego etapu zużywana jest energia elektryczna, tj. zestawiarnia, topnienie, formowanie, kontrola jakości oraz rozkrój szkła, uszlachetnianie, odprężanie, rozładunek i zabezpieczanie.

Mając na uwadze wszystkie ww. czynności, w kontekście klasyfikacji ich jako element procesu mineralogicznego, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że nie można do nich zaliczyć:

* Części etapu zestawiarni, która polega na rozładunku, dostarczania do magazynów (silosów) surowca i magazynowaniu w silosach. W tym stadium nie ma miejsca przemiana fizykochemiczna surowców mineralnych w określony produkt. Jest to etap rozładunku i składowania surowców, które zostaną poddane w kolejnych etapach czynnościom, które doprowadzą do ich zmian fizykochemicznych i w końcowym etapie powstanie gotowy wyrób zdatny do użytkowania do którego został przeznaczony.

* Operacji kompletowania pakietów, ustawiania zestawów tafli szkła w magazynie, przechowywania szkła tj. czynności składających się na rozładunek tafli szkła z linii produkcyjnej i ich zabezpieczenia.

Należy zauważyć, że zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem szkła płaskiego, tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku procesu mineralogicznego, nie oznacza, że każdy etap jego produkcji winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem mineralogicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces mineralogiczny.

Ponadto Wnioskodawca wskazał również, że w procesie produkcji szkła wykorzystuje również energię elektryczną do oświetlenia pomieszczeń, hal i sterowni, w których czynności wykonują pracownicy obsługujący lub nadzorujący przebieg procesu technologicznego.

Mając powyższe na uwadze Organ uważa, że rozładunek surowca i magazynowanie go w silosach oraz operacje kompletowania pakietów, ustawiania zestawów tafli szkła w magazynie, przechowywania szkła będące niewątpliwie elementem produkcji szkła nie są częściami składowymi procesu mineralogiczne ani w sensie stricte ani też sensie largo. Do procesu tego nie można również zaliczyć oświetlenia pomieszczeń, hal i sterowni.

Tym samym wykorzystanie energii elektrycznej do rozładunku surowca i magazynowania go w silosach oraz operacji kompletowania pakietów, ustawiania zestawów tafli szkła w magazynie, przechowywania szkła, jak również do oświetlenia pomieszczeń, hal i sterowni nie korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie przepisu art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy, tj. przepisu zwalniającego od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesie mineralogicznym.

Reasumując, następujące po sobie kolejne etapy produkcji szkła, z wyłączeniem rozładunku surowca, dostarczania go do magazynów (silosów) i magazynowania w silosach oraz operacje kompletowania pakietów, ustawiania zestawów tafli szkła w magazynie, przechowywania szkła, jak również oświetlenia pomieszczeń, hal i sterowni, stanowią elementy procesu mineralogicznego w rozumieniu szerokim. Opisane czynności które mają miejsce na tych etapach - z uwzględnieniem ww. wyłączenia - z jednej strony przyczyniają się do zmian fizykochemicznych surowca w efekcie którego uzyskiwane jest szkło płaskie różnego rodzaju, a po drugie czynności te składają się na ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym co pozwala uznać je za proces mineralogiczny.

Dlatego też tylko energia elektryczna, która jest wykorzystana na ww. etapach (z wyłączeniem ww. czynności rozładunku surowca, dostarczania go do magazynów (silosów) i magazynowania w silosach oraz operacji kompletowania pakietów, ustawiania zestawów tafli szkła w magazynie, przechowywania szkła, jak również oświetlenia pomieszczeń, hal i sterowni) korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy z zachowaniem warunków zwolnienia, tj. wykorzystaniem energii elektrycznej przez Wnioskodawcę jako podatnika akcyzy od tej energii oraz przekazywaniem przez Wnioskodawcę jako podmiotu gospodarczego wykorzystującego energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzystano energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl