IBPP4/4513-197/16-1/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 22 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy suszu tytoniowego - jest prawidłowe.

W dniu 30 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku w zakresie wewnątrzwspólnotowej dostawy suszu tytoniowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność rolnicza m.in. w zakresie uprawy tytoniu. Jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny (zrezygnował ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3). Zamierza również zarejestrować się jako podatnik VAT UE. Pragnie bowiem, jako rolnik, sprzedawać swoje produkty (liście tytoniu) bezpośrednio do kontrahentów z innych krajów Unii Europejskiej niż Polska. Obecnie bowiem swoje produkty sprzedawał bezpośrednio do grupy producenckiej.

Przedmiotem sprzedaży byłyby nieprzetworzone liście tytoniu pochodzące wyłącznie z własnej uprawy. Ww. uprawia tytoń m.in. odmiany Virgina, Burley, Tennesse czy Milenium. Wnioskodawca zamierza sprzedawać zainteresowanym nabywcom z UE nieprzetworzone całe liście surowego tytoniu, a także nieprzetworzone całe suszone liście tytoniu. Sprzedaż liści tytoniu suszonych lub nawilżonych obejmowałaby bale o wadze ok 5 do 30 kg, lub mniejsze ilości według zamówień zainteresowanych odbiorców. Ww. posiada w gospodarstwie suszarnie liści tytoniu. Surowe liście tytoniu sprzedawane byłyby zarówno w całości w stanie nieprzetworzonym (niepocięte lub pokruszone, nieodżyłowane, nieprzefermentowane) lub też wstępnie przetworzone (suszone, odżyłowane). Tak przygotowane liście byłyby sprzedawane kontrahentom unijnym, mającym aktywny NIP UE. Sprzedaż odbywać się będzie transportem obcym zleconym przeze Wnioskodawcę lub przez zamawiającego, albo też bezpośrednio transportem odbiorcy lub Wnioskodawcy transportem na wskazany adres.

W przypadku transportu zleconego przeze Wnioskodawcę lub przez zamawiającego kontrahenta z UE dokumenty potwierdzające transakcje WDT to dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi) oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

W przypadku transportu własnego dokumenty potwierdzające WDT to m.in. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku oraz dokument zawierający co najmniej:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w zaistniałej sytuacji wewnątrzwspólnotowa dostawa towaru suszu tytoniowego pochodzącego wyłącznie z własnej uprawy jest opodatkowana podatkiem akcyzowym?

2. Czy dla udokumentowania transakcji dostawy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów liścia tytoniowego wystarczające jest posiadanie dokumentów potwierdzających wywóz towaru na teren kraju UE innego niż Polska, w tym: faktury sprzedaży, specyfikacji wywożonego towaru, dokumentów CRM z potwierdzeniem odbioru towaru przez nabywcę, korespondencji e-mailowej dotyczącej zamówienia, ustalenia adresu dostawy na terytorium UE inne niż RP oraz innych dokumentów potwierdzających wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium UE?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa wewnątrzwspólnotowa suszu tytoniowego, nieprzetworzonego liścia tytoniu, pochodzącego z uprawy gospodarstwa rolnego, nie jest opodatkowana podatkiem akcyzowym. W myśl art. 13 ust. 1 pkt 2a ustawy, podatkiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyza lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyza, w tym podmiot będący nabywca lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędącym podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od tego suszu zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku akcyzowym art. 9b ust. 1 pkt 2 - sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy jest opodatkowana podatkiem akcyzowym.

W mysi art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy, dostawa wewnątrzwspólnotowa to przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Odnosząc powyższa sytuacje do wyżej cytowanych przepisów zauważyć należy, iż katalog czynności i stanów faktycznych opodatkowanych podatkiem akcyzowym, których przedmiotem jest susz tytoniowy, został określony w art. 9b ust. 1 ustawy (z uwzględnieniem zapisów art. 9b ust. 2 i art. 9a ust. 2 pkt 1-8). W wyżej wymienionych przepisach nie wskazano dostawy wewnątrzwspólnotowej suszu tytoniowego jako czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym.

Ustosunkowując się natomiast do drugiego pytania uznaje, dokumenty zgromadzone po dokonanych dostawach są wystarczające do uznania ich za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie uzależniają uznania dostawy za WDT od posiada konkretnych dowodów na potwierdzenie takich transakcji. Zdaniem Wnioskodawcy dokumenty te potwierdzają dostawę na terytorium UE innego niż RP. Ww. dowody potwierdzają WDT suszu tytoniowego w sposób dający podstawy do braku opodatkowania ich podatkiem akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 45 załącznika nr 1 wskazano susz tytoniowy bez względu na kod CN.

Zgodnie z definicją dostawy wewnątrzwspólnotowej zawartej w art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy, przez dostawę wewnątrzwspólnotową rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

Sprzedaż to czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot (art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy).

Definicja suszu tytoniowego została zawarta w art. 99a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym za susz tytoniowy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń, który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym.

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy w przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Powyższe oznacza, że sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych, lub pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem sprzedaży przez podmiot, który jednocześnie z tą sprzedażą dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu suszu tytoniowego podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1-8 tj.:

Stosownie do art. 9b ust. 4 ustawy, w przypadku sprzedaży suszu tytoniowego, sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje ten susz podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu.

W sytuacji, o której mowa w ust. 4, sprzedawca suszu tytoniowego może zażądać od nabywcy przedstawienia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego albo decyzji o dokonaniu wpisu do rejestru, o której mowa w art. 20a ust. 4, a w razie odmowy ich przedstawienia przez nabywcę może odmówić sprzedaży suszu tytoniowego po cenie nieuwzględniającej akcyzy (art. 9b ust. 5 ustawy).

Stosownie do art. 11a ustawy w przypadku suszu tytoniowego obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

W myśl art. 13 ust. 1 pkt 2a ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym, grupą producentów lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży suszu tytoniowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność rolnicza m.in w zakresie uprawy tytoniu. Jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny (zrezygnował ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3). Zamierza również zarejestrować się jako podatnik VAT UE. Pragnie bowiem, jako rolnik, sprzedawać swoje produkty (liście tytoniu) bezpośrednio do kontrahentów z innych krajów Unii Europejskiej niż Polska. Obecnie bowiem swoje produkty sprzedawał bezpośrednio do grupy producenckiej. Przedmiotem sprzedaży byłyby nieprzetworzone liście tytoniu pochodzące wyłącznie z własnej uprawy. Ww. uprawia tytoń m.in. odmiany Virgina, Burley, Tennesse czy Milenium. Wnioskodawca zamierza sprzedawać zainteresowanym nabywcom z UE nieprzetworzone całe liście surowego tytoniu, a także nieprzetworzone całe suszone liście tytoniu. Sprzedaż liści tytoniu suszonych lub nawilżonych obejmowałaby bale o wadze ok 5 do 30 kg, lub mniejsze ilości według zamówień zainteresowanych odbiorców. Ww. posiada w gospodarstwie suszarnie liści tytoniu. Surowe liście tytoniu sprzedawane byłyby zarówno w całości w stanie nieprzetworzonym (niepocięte lub pokruszone, nieodżyłowane, nieprzefermentowane) lub też wstępnie przetworzone (suszone, odżyłowane). Tak przygotowane liście byłyby sprzedawane kontrahentom unijnym, mającym aktywny NIP UE. Sprzedaż odbywać się będzie transportem obcym zleconym przeze Wnioskodawcę lub przez zamawiającego, albo też bezpośrednio transportem odbiorcy lub Wnioskodawcy transportem na wskazany adres.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami opodatkowaniu akcyzą nie podlega sprzedaż suszu tytoniowego podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych lub pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu. Opodatkowaniu nie podlega również sprzedaż suszu tytoniowego przez podmiot, który jednocześnie z tą sprzedażą dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu.

Ponadto należy zauważyć, że katalog czynności opodatkowanych, związanych z suszem tytoniowym, ma charakter zamknięty - jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca w jasny i precyzyjny sposób zawarł w art. 9b ust. 1 ustawy katalog czynności stanowiących przedmiot opodatkowania akcyzą. Jak wskazano wcześniej opodatkowaniu nie podlega sprzedaż suszu tytoniowego przez podmiot, który jednocześnie z tą sprzedażą dokonuje dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu. Mając powyższe na uwadze sprzedaż suszu tytoniowego przez Wnioskodawcę na rzecz podmiotu z innego kraju członkowskiego, jednocześnie z którą dokonywana jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Odnośnie natomiast kwestii udokumentowania transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy należy zauważyć, że Wnioskodawca powinien dysponować odpowiednimi dokumentami potwierdzającymi dokonanie tych czynności. Oznacza to, że jeżeli posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty (faktura sprzedaży, specyfikacja wywożonego towaru, dokumenty CRM z potwierdzeniem odbioru towaru przez nabywcę, korespondencja e-mailowa dotyczącej zamówienia, ustalenia adresu dostawy na terytorium UE inne niż RP oraz innych dokumentów potwierdzających wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium UE) zgromadzone na potrzeby podatku VAT potwierdzają również dokonanie powyższych czynności w oparciu o definicję dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zawarte są w ustawie o podatku akcyzowym, powinny one stanowić wystarczające potwierdzenie dokonania tych dostaw.

W tym miejscu zaznaczyć należy, ze zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Natomiast ostateczna ocena czy prawidłowo dokonano sprzedaży suszu tytoniowego bez naliczania podatku akcyzowego może zostać dokonana jedynie w trakcie ewentualnego postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej prowadzonej na podstawie całego materiału dowodowego zebranego w sprawie.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Należy podkreślić, że w postępowaniu, w przedmiocie wydania interpretacji, jest ocena prawna przedstawionego zdarzenia przyszłego, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem la Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Nie oznacza to zatem, że w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku.

W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, że stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob.m.in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 869/09, lex nr 541931).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.