IBPP4/4513-174/15/LG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 4 listopada 2015 r. (data wpływu 10 listopada 2015 r.), uzupełnionym pismem z 5 stycznia 2016 r. (data wpływu 7 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym - jest prawidłowe.

W dniu 10 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie metalurgicznym.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 5 stycznia 2016 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 24 grudnia 2015 r. znak: IBPP4/4513-174/15/LG.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

XS.A. z siedzibą w... jest wiodącym producentem i eksporterem wyrobów ze stali, w tym jedynym w Polsce i jednym z kilkunastu na świecie producentem blach elektrotechnicznych o ziarnie zorientowanym o symbolu PKD 24.32.Z. Znajdują one zastosowanie głównie w rdzeniach transformatorów mocy oraz transformatorów rozdzielczych. Podczas procesu produkcyjnego X S.A. wykorzystuje m.in. prąd elektryczny.

Produkt finalny uzyskuje się z blachy walcowanej na gorąco o zawartości ok. 3% krzemu. Kręgi blachy wsadowej dostarczane są przez trzech niezależnych dostawców. Materiał na kręgi wytwarzany jest w procesie konwertorowym. Ciekła stal odlewana jest w sposób ciągły na slaby, które po wygrzaniu w piecu przepychowym lub pokrocznym są walcowane na gorąco na grubość ok 2,3 mm. Kręgi gorącowalcowane dostarczane są transportem kolejowym lub samochodowym.

Po dostarczeniu do X S.A. blacha podawana jest na linię normalizowania i trawienia, gdzie poddawana jest procesowi śrutowania w zamkniętej komorze, trawienia w 21% roztworze kwasu siarkowego oraz płukania wodą. Procesy te odbywają się w jednym ciągu technologicznym. Oczyszczona taśma po odpowiednich zabiegach mechanicznych (obcinanie brzegów) jest oliwiona olejem walcowniczym, ponownie zwijana i przekazywana do dalszej przeróbki na 20-to walcowej walcarce Sendzimira, Etap pierwszego walcowania na zimno prowadzi do uzyskania grubości pośredniej ok. 0,6 mm. Realizowane jest to w czterech przepustach. W celu zapewnienia odpowiedniego chłodzenia oraz smarowności, proces odbywa się przy udziale emulsji walcowniczej.

Kręgi blachy transformatorowej, po wstępnym walcowaniu podawane są do linii wyżarzania odwęglającego. Przed odwęglaniem blacha jest odtłuszczana z emulsji walcowniczej, przechodząc kolejno przez węzeł płukania i suszarkę powietrzną, podlega tzw. odtłuszczaniu mokremu. Następnie blacha jest suszona, po czym wchodzi do poziomego pieca tunelowego, gdzie w atmosferze azotowo - wodorowej zachodzi proces odwęglania, utleniania i wyżarzania rekrystalizującego.

W kolejnym etapie blacha jest walcowana po raz drugi na grubość finalną (0.23 mm, 0.27 mm, 0.30 mm i 0.35 mm), który to proces jest realizowany w 2 przepustach.

Po drugim walcowaniu blacha podawana jest na linie powlekania zawiesiną MgO, gdzie podlega procesowi prostowania mechanicznego, odtłuszczania, nakładania powłoki MgO i suszenia.

Zwinięte kręgi powleczone zawiesiną MgO poddawane są procesowi wyżarzania wysokotemperaturowego w piecach Ipsen (próżniowo-wodorowy) lub LOI (kołpakowy), w temp. ok. 1200 #186;C, w atmosferze azotowo-wodorowej. Na tym etapie zachodzi proces tworzenia się tzw. powłoki bazowej, rafinacji stali oraz rekrystalizacji wtórnej. Po wyżarzaniu wysokotemperaturowym blacha uzyskuje ostateczną strukturę i podstawowe właściwości magnetyczne.

Wyrób finalny uzyskuje się na liniach powlekania roztworem elektroizolacyjnym i prostowania cieplnego. Blacha po wyżarzaniu wysokotemperaturowym przechodzi przez płuczko-szczotkarkę, gdzie przy pomocy szczotek rolkowych z użyciem wody następuje usunięcie nadmiaru niezwiązanego z podłożem MgO. Następnie blacha przechodzi kolejno przez powlekarkę, w celu jej pokrycia powłoką elektroizolacyjną i poziomy piec tunelowy, gdzie w ochronnej atmosferze azotowej nałożona powłoka jest suszona. Jednocześnie, w wyniku oddziaływania wysokiej temperatury - rzędu 900#186;C, oraz odpowiedniego naciągu blacha jest prostowana. Po wyjściu z pieca materiał zwijany jest w tzw. małe krążki stanowiące wyrób finalny o określonych właściwościach.

W wyniku dalszego przerobu w X S.A. wg powyższego opisu, materiału dostarczonego w kręgach walcowanych na gorąco, o strukturze typowej dla materiału po procesie walcowania na gorąco, uzyskuje się wyrób finalny o całkowicie odmiennej charakterystyce:

* inny skład chemiczny,

* inna struktura (wielkość i orientacja ziaren w kierunku walcowania), inne parametry geometryczne (grubość, szerokość),

* inne właściwości magnetyczne (indukcja, stratność magnetyczna, oporność), inne właściwości wytrzymałościowe,

* pojawiają się również dodatkowe fazy na powierzchni blachy.

Kolejnym produktem X S.A. jest produkcja kształtowników zimnowalcowanych, których proces produkcyjny polega na gięciu (profilowaniu) kształtowników, które odbywa się w wieloklatkowych giętarkach rolkowych (agregatach gięcia). Wieloklatkowa giętarka rolkowa składa się z zespołu urządzeń, które wykonują czynności związane z przygotowaniem taśmy do profilowania (część początkowa), profilowania (giętarka) oraz z cięcia i składowania gotowych kształtowników (część końcowa). Wieloklatkowa giętarka rolkowa stanowi zespół urządzeń, których zadaniem jest profilowanie kształtowników z taśmy wsadowej.

Kształtownik można wytworzyć jako otwarty (nie zgrzewany) i zamknięty. Poniżej opisano przebieg procesu zgrzewania rury:

Etap łączenia rury szczelinowej za pomocą metody indukcyjnego nagrzewania prądem o wysokiej częstotliwości. Metoda ta polega na nagrzaniu krawędzi taśmy do temperatury zgrzewania (około 1400°C) oraz dociśnięcie tych krawędzi do siebie, tak aby nastąpiło trwale ich zgrzanie. Zasada zgrzewania jest następująca: do generatora wielkiej częstotliwości przyłączony jest induktor (rodzaj cewki) opasujący rurę szczelinową. W rurze indukuje się prąd, a wielka częstotliwość sprawia, że prąd ten koncentruje się na krawędziach tworzących szczelinę rury (połączone efekty naskórkowości oraz wpływu wzajemnego zbliżenia przewodów). Zjawisko to zostaje dodatkowo wzmocnione przez umieszczenie we wnętrzu rury szczelinowej impedera (tekst jedn.: wiązki prętów o dużej przenikalności magnetycznej). Skupiony w ten sposób prąd nagrzewa krawędzie szczeliny do temperatury zgrzewania, po czym krawędzie te zostają silnie dociśnięte przy pomocy rolek i powstaje spęczona zgrzeina z wypływem na zewnątrz i do wnętrza rury. Wobec powyższego uznać należy, że działalność X S.A. jest ściśle związana z przetwórstwem metali, z czego wynika, że całość energii jest zużywana w ramach procesów metalurgicznych.

Ponadto w piśmie z 5 stycznia 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że od 1 stycznia 2016 r. X będzie podatnikiem akcyzy od energii elektrycznej wykorzystywanej w opisanym we wniosku procesie produkcyjnym.

Od 1 stycznia 2016 r. X będzie przekazywał do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną w opisanym procesie produkcyjnym oświadczenie o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania, które będzie zawierać:

a. Nazwę i adres siedziby X S.A. oraz numer NIP

b. Ilość wykorzystanej energii elektrycznej

c. Sposób wykorzystania energii elektrycznej

d. Datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opisany powyżej (w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym) proces produkcji wyrobów X S.A. mieści się w pojęciu "proces metalurgiczny" i w efekcie zużycie przez Spółkę energii elektrycznej korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

Zdaniem Wnioskodawcy. opisane powyżej (w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym) procesy przetwórstwa wyrobów hutniczych mieszczą się w pojęciu "proces metalurgiczny".

W efekcie energia elektryczna zużywana do obróbki blachy, produkcji kształtowników oraz w procesach towarzyszących korzystają ze zwolnienia z podatku akcyzowego o którym mowa w art. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

W pierwszej kolejności, należy określić co to jest proces metalurgiczny. Korzystając z dotychczasowych ustaleń, należy przywołać stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w Interpretacji Indywidualnej oznaczonej Sygnaturą IBPP4/443-351/14/EK z dnia 20 października 2014 r. Czytamy w nim między innymi:

1.

W literaturze fachowej metalurgią nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych, mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali. Główne działy metalurgu to: metalurgia żelaza i metalurgia metali nieżelaznych (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977; Chodkowski S.: Metalurgia metali nieżelaznych. WGH Katowice 1962). Odniesienia do metalurgii żelaza (przemysłu stalowego) można więc w całą pewnością stosować, jako wytyczne interpretacyjne dla tych samych pojęć stosowanych do opisania zjawisk w metalurgii metali nieżelaznych (i odwrotnie). Rozumienie pojęć właściwych metalurgii jest zatem, w zakresie w jakim jest to istotne dla celów niniejszego Wniosku, wspólne, dla metalurgii metali nieżelaznych i metalurgii żelaza.

2.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L2003.283.51) (dalej "Dyrektywa Energetyczna") w art. 2 ust. 4 lit. b) tiret drugi zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych podwójnego zastosowania, tj. wykorzystywanych zarówno jako paliwo do ogrzewania, jak też w innych celach, tj. do redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie w odniesieniu do Wyrobów Gazowych, które zostało wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 31b ust. 1 pkt 4. Zgodnie z tym przepisem, zużycie Wyrobów Gazowych m.in. w procesach metalurgicznych korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego.

3.

Jednocześnie, ani Dyrektywa Energetyczna, ani ustawa o podatku akcyzowym nie zawierają bezpośredniej definicji "procesu metalurgicznego". Ustalenie zaś zakresu znaczeniowego tego pojęcia ma istotne znaczenie dla oceny, czy zużycie energii elektrycznej w danym procesie przemysłowym będzie korzystało ze zwolnienia z akcyzy. Brak definicji legalnej "procesów metalurgicznych" w Dyrektywie Energetycznej oznacza, że państwa członkowskie realizując wyłączenie z zakresu zastosowania Dyrektywy w swoich porządkach prawnych, muszą dokonać implementacji przede wszystkim w oparciu o cele Dyrektywy oraz mieć wzgląd na rolę tej dyrektywy w systemie prawa unijnego.

Spółka stoi na stanowisku, że pojęcie "procesu metalurgicznego" powinno być rozumiane jako całość procesów, zachodzących w przemyśle metalurgicznym (zarówno żelaza, jak i metali nieżelaznych) ukierunkowanych na wytworzenie produktów tego przemysłu.

Stanowisko to podzielił Minister Finansów/Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r. nr IBPP4/443-667/13/BP dotyczącej wykorzystania w metalurgii węgla i koksu w kontekście zastosowania zwolnienia z akcyzy (a więc w sytuacji analogicznej do będącej przedmiotem niniejszego wniosku), wskazując, że: "pod pojęciem "proces metalurgiczny" należy rozumieć całość czynności, niezbędnych w procesach związanych z produkcją metali i wyrobów metalowych". W cytowanej interpretacji wskazano, że wykorzystanie wyrobów w procesach "w wyniku których powstały opisane finalne produkty stalowe stanowiły zużycie tych wyrobów węglowych w procesach metalurgicznych".

W tym świetle należy przede wszystkim zauważyć, że cele Dyrektywy w odniesieniu do wyłączenia z zakresu jej zastosowania, tj. w istocie wyłączenia spod opodatkowania akcyzą, produktów energetycznych zużywanych w procesach metalurgicznych powinny być interpretowane w zgodzie z Preambułą Dyrektywy. Zgodnie z motywem 22 Preambuły: "Produkty energetyczne powinny zasadniczo stanowić przedmiot ram wspólnotowych, gdy są wykorzystywane jako paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowe. W tym zakresie, zgodnie z naturą i logiką systemu podatkowego, z zakresu tych ram wyłączone jest wykorzystywanie produktów energetycznych podwójnego zastosowania i wykorzystywanie produktów energetycznych nie jako paliw, a także procesy mineralogiczne". Analiza motywu 22 Preambuły wskazuje więc że produkty uważane za mające podwójne zastosowanie realizują cel dyrektywy, gdy są wyłączone z opodatkowania. Doprecyzowane zostało przy tym wyraźnie w treści przepisów (art. 2 pkt 4 lit. b), że za takie podwójne zastosowanie uważane są w szczególności procesy metalurgiczne. Takie podejście prawodawcy unijnego nie może dziwić. Prawodawca ten zdaje sobie bowiem sprawę ze specyficznych uwarunkowań przemysłu metalurgicznego, który z istoty swej działalności poddany jest szczególnej konkurencji w wymiarze globalnym, a jednocześnie jest kluczowy z punktu widzenia polityki bezpieczeństwa poszczególnych państw. Z tego właśnie względu prawodawca zastosował podejście, zgodnie z którym akcyza, według Dyrektywy Energetycznej, nie jest w ogóle wymagana. W tym kontekście prawodawca uwzględnił znaczenie nośników energii w hutnictwie, których opodatkowanie negatywnie oddziaływałoby na zdolność europejskiego przemysłu metalurgicznego do rywalizacji z hutnictwem spoza Europy, gdzie nośniki energii są znacznie łatwiej dostępne i przez to tańsze.

Tym samym, za zgodną z celem Dyrektywy Energetycznej i całego prawodawstwa unijnego należy uznać wprowadzenie wyłączenia akcyzowego w odniesieniu do "procesów metalurgicznych", które rozumiane być musi jako uwzględnienie szczególnej roli przemysłu metalurgicznego z punktu widzenia interesów i polityki Unii Europejskiej. Takie ujęcie wymusza w efekcie, stosując wykładnię prowspólnotową, zgodną z celami Dyrektywy, interpretowanie pojęcia "procesu metalurgicznego" jako całości procesów zachodzących w przemyśle metalurgicznym ukierunkowanych na wytworzeniu produktów tego przemysłu - w przypadku Wnioskodawcy m.in. cynku oraz stopów cynku, w tym stopów do cynkowania ciągłego, stopów do cynkowania jednostkowego oraz stopów odlewniczych - przy zastosowaniu procesu zintegrowanego, obejmującego w pierwszej kolejności obróbkę mechaniczną rud m.in. w drodze kruszenia, flotacji, następnie prażenia i ługowania, poprzez pozyskiwanie cynku katodowego (elektrolitycznego) i kolejne etapy procesu, aż do uzyskania odlanych w formach sztab i stopów nadających się do dystrybucji.

Stąd też za prawidłowe należy uznać podejście polskiego ustawodawcy polegające na wprowadzeniu do ustawy o podatku akcyzowym pojęcia "proces metalurgiczny" bez jego ograniczania definicją, która mogłaby być wobec uwarunkowań technologicznych zbyt wąska, a przez to ograniczająca istotę zwolnienia z art. 3lb ust. 1 pkt 4 ustawy, które powinno znaleźć zastosowanie niezależnie od wykorzystanej technologii.

Jak wskazał Minister Finansów/Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w powoływanej interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r. nr IBPP4/443-667/13/BP, w której zaaprobowana została szeroka interpretacja pojęcia "procesu metalurgicznego" na gruncie ustawy o podatku akcyzowym: "Zgodnie z definicją zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologu mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego".

4.

Z uwagi na to, że przepisy Dyrektywy Energetycznej stanowią punkt wyjścia dla porządków krajowych wszystkich państw członkowskich, wskazówkę, jak rozumieć i stosować pojęcie "procesów metalurgicznych" może stanowić także sposób implementacji wyłączenia produktów energetycznych podwójnego zastosowania, w tym wypadku produktów wykorzystywanych w procesach metalurgicznych, z zakresu regulacji Dyrektywy Energetycznej w innych państwach członkowskich, szczególnie tych, które są podobnie jak Polska krajami z rozbudowanym przemysłem metalurgicznym. Dlatego, poniżej Spółka odniesie się w szczególności do przypadków Niemiec i Francji, które wprowadziły w swoich ustawodawstwach definicje procesu metalurgicznego.

Niemcy dokonały implementacji art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy Energetycznej poprzez wprowadzenie sekcji 51 (1) nr 1 lit. b Podatkowego Kodeksu Energetycznego. Przepisy te przewidują własną definicję "procesów metalurgicznych".

W świetle tych postanowień procesy metalurgiczne oznaczają:

* Wytwarzanie i przetwórstwo metali (np. rud, żelaza i stali);

* Kucie, prasowanie, tłoczenie, walcowanie metalu w ramach procesu jego produkcji;

* Obróbka i powlekanie metalu.

Definicja ta obejmuje więc pełny proces produkcji metali.

Z kolei w prawodawstwie francuskim akt wykonawczy wydany w celu implementacji norm unijnych w zakresie opodatkowania akcyzą produktów energetycznych stanowi, że produkty energetyczne uważa się za mające podwójne zastosowanie, gdy są wykorzystywane w celach grzewczych oraz gdy ich spalanie jest niezbędne do uzyskania innych produktów, które będą wykorzystywane w tych celach. Procesy metalurgiczne oznaczają procesy produkcyjne lub przeróbki w wysokich temperaturach metali żelaznych i nieżelaznych i ich stopów, wyszczególnione poniżej:

Brykietowanie węgla, węgla drzewnego, rudy żelaza, produkcja syntetycznego grafitu;

Prażenie lub spiekanie rudy metalu, łącznie z rudą siarczkową;

Produkcja koksu;

Produkcja stali, żelaza, żeliwa, stopów żelaza;

Obróbka rud metali nieżelaznych, produkcja metali i stopów nieżelaznych;

Produkcja stopów krzemu lub węgliku krzemu w piecu elektrycznym;

Wytapianie ołowiu i stopów zwierających ołów;

Wytapianie metali żelaznych i ich stopów;

Wytapianie metali nieżelaznych i ich stopów;

Mechaniczna obróbka metali i stopów metali poprzez walcowanie, wyciskanie, rozciąganie a także obróbka cieplna poprzez kucie, punktowanie;

Chłodzenie szybkie, wyżarzanie, hartowanie metali i stopów metali;

Ogrzewanie i procesy przemysłowe przeprowadzane z użyciem stopionej stali w celu walcowania, wyciskania i rozciągania. Powyższa definicja także obejmuje pełen proces niezbędny do produkcji metali.

Warto przy tym zauważyć, że szereg innych państw członkowskich (zarówno z tzw. piętnastki, jak też państw członkowskich, które w ostatnim stuleciu dołączyły do Unii Europejskiej), aby zdefiniować "procesy metalurgiczne" odwołało się do klasyfikacji statystycznej wynikającej z postanowień Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskie (Dz. U.UE.L 1990.293.1 z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie NACE z 1990 r." lub "NACE Rev. 1") lub zastępującego go Rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev. 2 i zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz. U.UE.L2006.393.1 z późn. zm.) (dalej "Rozporządzenie NACE z 2006 r." lub "NACE Rev. 2"). Zgodnie z belgijskimi przepisami akcyzowymi, przez "procesy metalurgiczne" rozumie się procesy prowadzące do uzyskania produktów sklasyfikowanych według następujących kodów DI klasyfikacji NACE lub według kodów Prodcom:

23.10 Wytwarzanie produktów koksowania węgla; 27.10 Produkcja żeliwa i stali oraz stopów żelaza

27.41 Produkcja metali szlachetnych

27.42 Produkcja aluminium, aż do kodu 27.42.25.00 włącznie;

27.43 Produkcja ołowiu, cynku i cyny, z wyłączeniem kodów 27.43.23.00,27.43.26.00 i 27.43.29.00;

27.44 Produkcja miedzi, aż do kodu 27.44.25.00 włącznie;

27.45 Produkcja pozostałych metali nieżelaznych, z wyłączeniem kodów 27.45.24.30, 27.45.24.50, 27.45.30.17 (kod 8102 99 00), 27.45.30.23 (kod 8103 90 90), 27.45.30.25 (kod 8104 90 00), 27.45.30.27 (kod 8105 90 00), 27.45.30.33 (kod 8106 00 90),27.45.30.37,27.45.30.43 (kody 8108 90 10,8108 90 70, 8108 90 90), 27.45.30.45 (kod 8109 90 00), 27.45.30.47 (kod 8110 90 00), 27.45.30.53 (kod 8111 00 90), 27.45.30.55 (kody 8112 19 00, 8112 29 00, 8112 30 90, 8112 40 90, 8112 59 00, 8112 99 10, 8112 99 30 i 8112 99 80) oraz 27.45.30.57 (kod 8113 00 90).

Ponadto, odesłanie do klasyfikacji statystycznej NACE w zakresie definiowania pojęcia "procesów metalurgicznych" znajduje się również w prawodawstwie Rumunii (odesłanie do kodu 24 NACE Rev. 2), jak i Bułgarii (odesłanie do kodu DJ 27 NACE Rev. 1). W prawodawstwie czeskim "procesy metalurgiczne" zostały zdefiniowane w przepisach akcyzowych poprzez odwołanie się do klasyfikacji statystycznej NACE Rev. 1. W szczególności, zgadnie z czeskimi przepisami akcyzowymi "procesy metalurgiczne" obejmują obróbkę cieplną rud oraz ich koncentratów, a także produkcję podstawowych metali oraz produktów metalurgicznych objętych kodem DJ 27 według klasyfikacji NACE.

Podsumowując, jakkolwiek różną technikę legislacyjną zastosowały poszczególne kraje, które zdecydowały siej zdefiniować pojęcie "procesy metalurgiczne" to można je podzielić zasadniczo na dwie grupy:

* wprowadzające definicję opisową - w tych przypadkach wyraźnie widać, że poszczególne kraje starały się pokryć definicją pełne spektrum procesów, aż do wytworzenia wyrobów przemysłu metalurgicznego (żelaznego i nieżelaznego),

* odwołujące się do klasyfikacji działalności - w tych przypadkach już samo odwołanie do klasyfikacji działalności, której istotą jest wytworzenie określonych produktów sprawia, że definicja procesów metalurgicznych zawiera całość procesów zachodzących wewnątrz przedsiębiorstwa metalurgicznego.

W efekcie należy stwierdzić, że jakkolwiek z praktycznego punktu widzenia, przydatne może być wprowadzanie takich definicji legalnych, to jednak podejście, które zastosowała Polska chociaż prowadzi do tożsamych wniosków co do szerokiego zakresu zastosowania, to jest tym właściwsze, że nie rodzi ryzyka, że wprowadzona definicja nie będzie wystarczająco pojemna, np. jako efekt postępu technologicznego nieuwzględnionego w historycznie stworzonych definicjach procesu metalurgicznego.

5.

Celem uzupełnienia warto także odnieść się do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), określonych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Polska klasyfikacja PKD jest bowiem oparta na NACE Rev. 2. Zgodnie z tymi wyjaśnieniami dział 24 PKD i odpowiednio 24 NACE Rev. 2 obejmuje:

* wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych,

* wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali Wyrób powstały w wyniku wytapiania i oczyszczania, występujący zazwyczaj w formie wlewków, jest poddany operacji walcowania, ciągnienia i wytłaczania w celu otrzymania arkuszy, blach, taśm, prętów, drutów lub rur, tub i profili drążonych, a w formie ciekłej, przeznaczony jest do produkcji odlewów i części z metalu.

W szczególności:

24.10.Z Produkcja surówki, żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych

Podklasa ta obejmuje:

* obsługę wielkich pieców, stalowni konwertorowej, stalowni elektrycznej, walcowni i walcarek wykańczających,

* produkcję surówki odlewniczej i surówki zwierciadlistej w gąskach, blokach i pozostałych formacie podstawowych,

* produkcję żelazostopów,

* produkcję żeliwa lub stali przez bezpośrednią redukcję rud żelaza lub innych gąbczastych produktów zawierających żelazo,

* produkcję żelaza wyjątkowej czystości w procesie elektrolizy lub innych procesach chemicznych,

* przetapianie wybrakowanych wlewków z żeliwa lub stali,

* produkcję granulatu i proszku z żeliwa lub stali, produkcję stali w postaci wlewków i innych form podstawowych, produkcję półproduktów z żeliwa lub stali,

* produkcję wyrobów płaskich walcowanych na gorąco i na zimno ze stali, produkcję sztab i prętów, ze stali, walcowanych na gorąco,

* produkcję kątowników, kształtowników i innych profili otwartych ze stali walcowanych na gorąco,

* produkcję ścianek szczelnych (grodzie) i kształtowników spawanych,

* produkcję elementów konstrukcyjnych torów kolejowych ze stali.

Podklasa ta nie obejmuje:

produkcji prętów poprzez ciągnienie na zimno, sklasyfikowanej w 24.31.Z.

24.20.Z. Produkcja rur, przewodów, kształtowników zamkniętych i łączników, ze stali

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję rur bez szwu o kołowym lub niekołowym przekroju poprzecznym, otrzymanych z półwyrobów o kołowym przekroju poprzecznym, do dalszej obróbki przez walcowanie na gorąco, wytłaczanie na gorąco lub z wykorzystaniem innego procesu obróbki na gorąco, lub z półproduktu, który może być sztabą lub kęsem, otrzymanymi przez walcowanie na gorąco lub odlewanie ciągłe,

* produkcję rur bez szwu, nawet precyzyjnych, otrzymanych z półwyrobów walcowanych na gorąco lub wytłaczanych na gorąco poddanych dalszej obróbce, poprzez ciągnienie na zimno lub przez walcowanie na zimno rur o kołowym przekroju poprzecznym, oraz poprzez ciągnienie na zimno jedynie rur o niekołowym przekroju poprzecznym i profilów drążonych,

* produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym przekraczającym 406,4 mm, formowanych na zimno walcowanych na gorąco wyrobów płaskich i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, włączając kształtowniki zamknięte,

* produkcję rur spawanych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym o kołowym przekroju poprzecznym, przez formowanie ciągle na zimno lub gorąco arkuszy walcowanych i wyrobów płaskich walcowanych na zimno lub gorąco produktów walcowanych na zimno i spawanych wzdłużnie lub spiralnie, i o niekołowym przekroju poprzecznym poprzez formowanie do kształtu na zimno lub gorąco z walcowanych na zimno lub gorąco arkuszy spawanych wzdłużnie, włączając kształtowniki zamknięte,

* produkcję spawanych rur precyzyjnych o przekroju poprzecznym 406,4 mm lub mniejszym, przez formowanie na zimno lub gorąco taśm walcowanych na zimno lub gorąco oraz spawanych wzdłużnie, i przekazywanych jako spawane lub poddanych dalszej obróbce poprzez ciągnienie na zimno, walcowanie na zimno lub formowanie do kształtu rur o niekołowym przekroju poprzecznym,

* produkcję płaskich kołnierzy i kołnierzy z pierścieniami kutymi w procesie walcowania na gorąco płaskich wyrobów ze stali,

* produkcję spawanych doczołowo łączników, takich jak kolanka i reduktory, przez kucie wakowanych na gorąco stalowych rur bez szwu,

* produkcję elementów gwintowanych i pozostałych stalowych łączników rurowych.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji rur bez szwu, ze staliwa odlewanego odśrodkowo, sklasyfikowanej w 24.52.Z.

24.31.Z Produkcja prętów ciągnionych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję stalowych sztab, prętów i pozostałych wyrobów ze stali poprzez ciągnienie na zimno, szlifowanie lub łuszczenie.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji drutów poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.34.Z.

24.32.Z. Produkcja wyrobów płaskich walcowanych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję walcowanych płaskich wyrobów ze stali, powlekanych lub niepowlekanych, w zwojach lub w postaci płaskich taśm. o szerokości < 600 mm, poprzez powtórne walcowanie na zimno płaskich wyrobów walcowanych na gorąco lub z prętów stalowych.

24.33.Z Produkcja wyrobów formowanych na zimno

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję otwartych kształtowników stalowych poprzez kształtowanie stopniowe w walcowniach lub przy pomocy prasy wyrobów walcowanych płaskich stalowych,

* produkcję formowanych i składanych na zimno arkuszy profilowanych (żeberkowanych) i płyt wielowarstwowych.

24.34.Z Produkcja drutu

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję drutów ze stali poprzez ciągnienie na zimno stalowych prętów.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji sztab i pełnych kształtowników ze stali, poprzez ciągnienie, sklasyfikowanej w 24.31.Z,

* produkcji wyrobów wykonanych z drutu, sklasyfikowanej w 25.93.Z.

24.41.Z Produkcja metali szlachetnych

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję podstawowych metali szlachetnych, takich jak: złoto, srebro, platyna itp. poprzez oczyszczanie rudy i złomu metali szlachetnych, nawet obrobionych plastycznie,

* produkcję stopów metali szlachetnych,

* produkcję półproduktów z metali szlachetnych,

* produkcję metali nieszlachetnych platerowanych srebrem,

* produkcję metali nieszlachetnych lub srebra, platerowanych zlotem,

* produkcję złota, srebra lub metali nieszlachetnych, platerowanych platyną lub metalami z grupy platynowców, -produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie,

* produkcję laminatów z folii z metali szlachetnych.

Podklasa ta nie obejmuje:

* produkcji miedzi, sklasyfikowanej w 24.44.2,

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A, 24.54.B,

* produkcji biżuterii z metali szlachetnych, sklasyfikowanej w 32.12.Z.

24.42.A Produkcja aluminium hutniczego

Podklasa ta obejmuje:

* produkcje aluminium z tlenku glinu,

* produkcję aluminium z rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu aluminium,

* produkcję stopów aluminium,

* produkcję półproduktów aluminiowych.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.42.B Produkcja wyrobów z aluminium i stopów aluminium

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję drutów z aluminium, poprzez ciągnienie, -produkcję tlenku glinu,

* produkcję folii aluminiowej służącej do pakowania,

* produkcję laminatów z folii aluminiowej, która stanowi podstawowy składnik wyrobu.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.43.Z Produkcja ołowiu, cynku i cyny

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję ołowiu, cynku, cyny z rud,

* produkcję ołowiu, cynku, cyny w procesie rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu ołowiu, cynku i cyny, produkcję stopów ołowiu, cynku i cyny,

* produkcję półproduktów z ołowiu, cynku i cyny,

* produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie,

* produkcję folii cynkowej.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.44.Z Produkcja miedzi

Podklasa ta obejmuje:

* produkcją miedzi z rud,

* produkcję miedzi w procesie rafinacji elektrolitycznej odpadów lub złomu miedzi,

* produkcję stopów miedzi,

* produkcję drutu i taśmy miedzianej do bezpieczników,

* produkcję półproduktów z miedzi,

* produkcje kamienia miedziowego,

* produkcję drutów z miedzi, poprzez ciągnienie.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.45.Z Produkcja pozostałych metali nieżelaznych

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję chromu, manganu, niklu itp. z rud lub z tlenków,

* produkcję chromu, manganu, niklu itp. w procesie rafinacji elektrolitycznej lub aluminotermicznej odpadów lub złomu chromu, manganu, niklu itp,

* produkcję stopów chromu, manganu, niklu itp.,

* produkcję półproduktów z chromu, manganu, niklu itp.,

* produkcję kamienia niklowego,

* produkcję drutów z ww. metali, poprzez ciągnienie.

Podklasa ta nie obejmuje:

* odlewnictwa metali nieżelaznych, sklasyfikowanego w 24.53.Z, 24.54.A i 24.54.B.

24.46.Z Wytwarzanie paliw jądrowych

Podklasa ta obejmuje:

* produkcję uranu z blendy smolistej i pozostałych rud, wytapianie i rafinację uranu.

24.5 Odlewnictwo metali

Grupa ta obejmuje wytwarzanie półwyrobów i różnorodnych odlewów w procesie odlewniczym. Grupa ta nie obejmuje odlewnictwa wyrobów finalnych, takich ja:

* kotły i grzejniki, sklasyfikowanego w 25.21.Z,

* artykuły gospodarstwa domowego, sklasyfikowanego w 25.99.Z.

24.51.Z Odlewnictwo żeliwa

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów z żeliwa,

* odlewnictwo odlewów z żeliwa szarego,

* odlewnictwo odlewów z żeliwa sferoidalnego,

* odlewnictwo wyrobów z żeliwa ciągliwego,

* produkcję rur i złączek odlewanych z żeliwa.

24.52.Z Odlewnictwo staliwa

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów ze staliwa,

* odlewnictwo części ze staliwa,

* produkcję rur i złączek ze staliwa,

* produkcję rur bez szwu w procesie odlewania odśrodkowego.

24.53.Z Odlewnictwo metali lekkich

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo półwyrobów z aluminium, magnezu, tytanu itp.,

* odlewnictwo części z metali lekkich.

24.54. Odlewnictwo miedzi i stopów miedzi

Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo części z miedzi,

* odlewnictwo części ze stopów miedzi.

24.54.B Odlewnictwo pozostałych metali nieżelaznych, gdzie indziej niesklasyfikowane Podklasa ta obejmuje:

* odlewnictwo części z metali ciężkich,

* odlewnictwo części z metali szlachetnych,

* odlewnictwo ciśnieniowe/kokilowe części z metali nieżelaznych.

Należy zatem stwierdzić, że także w zakresie ewentualnego odwołania się do PKD, jako krajowego odbicia unijnej klasyfikacji działalności jaką jest NACE, występuje zbieżność stosowania zwolnienia akcyzowego z celami dyrektywy, w zakresie w jakim interpretują je także inne państwa członkowskie wskazane powyżej.

Stanowisko o prawidłowości odwołania się do rozumienia pojęcia "procesy metalurgiczne" prezentowanego w innych aktach prawnych, wobec braku definicji legalnej pojęcia w przepisach ustawy o podatku akcyzowym, potwierdził także Minister Finansów/Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w cytowanej już powyżej interpretacji indywidualnej z dnia 24 grudnia 2013 r. nr IBPP4/443-667/13/BP wskazując, że: "przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", nie odwołują się takie w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie - jak słusznie wskazał Wnioskodawca - odwołanie się do definicji sformułowanej i innych aktach prawnych, tj. do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) czy też do kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU)".

6.

Podsumowując, brak w Dyrektywie Energetycznej definicji procesów metalurgicznych oznacza, że prawodawca unijny nie zamierza tego pojęcia zawężać, czy też modyfikować. Pozostaje to w oczywistej korelacji z wykładnią celowościową roli przedmiotowego wyłączenia z punktu widzenia znaczenia przemysłu metalurgicznego dla bezpieczeństwa i gospodarki europejskiej. W efekcie, implementując, postanowienia Dyrektywy Energetycznej co do celu, państwo członkowskie powinno zastosować możliwie szerokie rozumienie tego pojęcia.

W rezultacie, Spółka stoi na stanowisku, że prowadzone przez nią procesy opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym stanowią procesy metalurgiczne o których mowa w przedmiotowych przepisach. Spółka uważa, że wszystkie procesy stanowiące cykl technologiczny są "procesami metalurgicznymi", gdyż w ich sumarycznym efekcie jest dokonywana zmiana parametrów materiału z parametrów wsadu na parametry wyrobu. W konsekwencji Spółka uznaje co następuje:

Wszystkie procesy zużywające energię elektryczną w X S.A. są procesami związanymi z wytwarzaniem wyrobów z blachy co powoduje że energia elektryczna zużywana przez X S.A. jest energią wykorzystywana w procesach metalurgicznych i jest zwolniona z podatku akcyzowego ze względu na art. 7a pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 i 33 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn. zm.), zwana dalej ustawą, wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, (...).

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b tiret 3 cyt. Dyrektywy Rady 2003/96/WE dyrektywa nie ma zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej: energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Wyłączenie to nie oznacza jednak, że ww. energia podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania. Wyłączenie to oznacza jedynie, że państwo członkowskie przy opodatkowaniu energii elektrycznej wykorzystywanej m.in. w procesach metalurgicznych nie jest związane z regułami harmonizacyjnymi na poziomie wspólnotowym. Tym samym zakres zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach metalurgicznych może być określany dowolnie przez każde z państw członkowskich. Potwierdzeniem powyższego jest, (na co wskazuje również Wnioskodawca) określenie przez poszczególne państwa członkowskie zakresu procesów metalurgicznych dla których stosują one zwolnienie z akcyzy.

Od 1 stycznia 2016 r. zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach metalurgicznych.

Zwolnienie to jest uwarunkowane:

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Wnioskodawca jest producentem blach elektrotechnicznych o ziarnie zorientowanym o symbolu PKD 24.32.Z, do produkcji których wykorzystuje energię elektryczną. Wnioskodawca od 1 stycznia 2016 r. jest podatnikiem akcyzy od energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie produkcyjnym blach elektrotechnicznych. Od 1 stycznia 2016 r. Wnioskodawca będzie przekazywał do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną w procesie produkcyjnym oświadczenie o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania, które będzie zawierać nazwę i adres siedziby Wnioskodawcy, numer NIP, ilość wykorzystanej energii elektrycznej, sposób wykorzystania energii elektrycznej oraz datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie. Zgodnie z PKD 24.32.Z. Produkcja wyrobów płaskich walcowanych na zimno podklasa ta obejmuje produkcję walcowanych płaskich wyrobów ze stali, powlekanych lub niepowlekanych, w zwojach lub w postaci płaskich taśm. o szerokości < 600 mm, poprzez powtórne walcowanie na zimno płaskich wyrobów walcowanych na gorąco lub z prętów stalowych. Ponadto Wnioskodawca jest producentem kształtowników otwartych (nie zgrzewanych) oraz kształtowników zamkniętych (rur), do produkcji których również wykorzystuje energię elektryczną.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy zakwalifikowanie procesu produkcji wyrobów ze stali, tj. blachy elektrotechnicznej oraz kształtowników i rur, do procesu metalurgicznego a w konsekwencji zwolnienie energii elektrycznej wykorzystywanej w tym procesie.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie definiują pojęcia "procesy metalurgiczne", nie odwołują się także w powyższym zakresie wprost do innych aktów prawnych. Zasadnym jest jednak w tym zakresie odwołanie się do definicji sformułowanej w innych aktach prawnych, tj. do wyjaśnień zawartych w Polskiej Klasyfikacji Działalności według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 251, poz. 1885) czy też do kodów Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Powyższa Klasyfikacja PKD została opracowana na podstawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev 2, wprowadzonej rozporządzeniem (WE) Nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej NACE Rev 2 i zmieniającym rozporządzenie Rady (EWG) Nr 3037/90 oraz niektóre rozporządzenia WE w sprawie określonych dziedzin statystycznych (Dz.Urz.UE.L 393/1 z dnia 30 grudnia 2006 r.).

Zgodnie z wyjaśnieniami do ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. zawartymi w Dziale 24 Produkcja metali dział ten obejmuje:

* wytapianie i/lub oczyszczanie metali żelaznych i nieżelaznych z rudy, surówki lub złomu przy zastosowaniu procesów elektrometalurgicznych i innych technik metalurgicznych,

* wytwarzanie stopów i nadstopów metali poprzez dodanie pierwiastków chemicznych do czystych metali.

Wyrób powstały w wyniku wytapiania i oczyszczania, występujący zazwyczaj w formie wlewków, jest poddany operacji walcowania, ciągnienia i wytłaczania w celu otrzymania arkuszy, blach, taśm, prętów, drutów lub rur, tub i profili drążonych, a w formie ciekłej, przeznaczony jest do produkcji odlewów i części z metalu.

Z kolei podklasa 24.32.Z Produkcja wyrobów płaskich walcowanych na zimno obejmuje produkcję walcowanych płaskich wyrobów ze stali, powlekanych lub niepowlekanych, w zwojach lub w postaci płaskich taśm, o szerokości < 600 mm, poprzez powtórne walcowanie na zimno płaskich wyrobów walcowanych na gorąco lub z prętów stalowych.

Ponadto do określenia pojęcia "procesy metalurgiczne" należy się także posiłkować definicjami zawartymi w odrębnej literaturze. Zgodnie z definicja zawartą w publikacji "Technologia ogólna: podstawy technologii mechanicznych" pod red. Aleksandra Góreckiego - procesy metalurgiczne są to procesy otrzymywania surówki w podwyższonych temperaturach, najczęściej w wyniku redukcji tlenków. Za procesy metalurgiczne uważa się procesy polegające na otrzymywaniu rafinacji oraz przetwarzaniu metali i ich stopów m.in. przy użyciu prądu elektrycznego.

W literaturze specjalistycznej "Metalurgią" nazywa się szereg powiązanych ze sobą procesów technologicznych mających na celu otrzymanie technicznie czystego produktu z surowców, którymi najczęściej są rudy wytapianych metali, (por. Chudzikiewicz R., Briks W.: Podstawy metalurgii i odlewnictwa. Warszawa: PWN 1977).

Zgodnie zaś z encyklopedią PWN metalurgia to dziedzina nauki i techniki zajmująca się procesami otrzymywania metali i stopów z rud, ich rafinacją oraz obróbką (mającą na celu nadanie im odpowiedniego kształtu i właściwości). Metalurgia zatem obejmuje: wstępną obróbkę rudy - rozdrabnianie i wzbogacanie (m.in. grawitacyjne, ogniowe, magnetyczne lub przez flotację) oraz spiekanie miałkich rud (aglomeracja), właściwy proces prowadzący do otrzymania metalu zwany procesem hutniczym, oraz rafinację metalu; zależnie od stosowanych metod metalurgię dzieli się na pirometalurgię, obejmującą procesy redukcji tlenków metali w wysokich temperaturach i procesy utleniania zanieczyszczeń (świeżenie), hydrometalurgię oraz elektrometalurgię (otrzymywanie metali w piecach elektrycznych), a także metalurgię próżniową i metalurgię proszków".

Stosownie do internetowego słownika języka polskiego (...) metalurgia to:

Tym samym z punktu widzenia wykładni językowej procesami metalurgicznymi są więc procesy produkcji wyrobów metalowych, w których występuje chemiczna, termiczna, a niekiedy również obróbka plastyczna surowców metalowych.

Wnioskodawca wskazał, że w przypadku produkcji blachy elektrotechnicznej z materiału dostarczonego w kręgach walcowanych na gorąco, o strukturze typowej dla materiału po procesie walcowania na gorąco, uzyskuje się wyrób finalny o całkowicie odmiennej charakterystyce, tj. o innym składzie chemicznym, innej strukturze (wielkości i orientacji ziaren w kierunku walcowania), innych parametrach geometrycznych (grubości, szerokości), innych właściwościach magnetycznych (indukcji, stratności magnetycznej, oporności), innych właściwościach wytrzymałościowych oraz pojawiają się również dodatkowe fazy na powierzchni blachy.

Natomiast aby uzyskać produkt gotowy w postaci kształtowników otwartych wykonywane jest gięcie (profilowanie) kształtowników, które odbywa się w wieloklatkowych giętarkach rolkowych (agregatach gięcia). Wieloklatkowa giętarka rolkowa składa się z zespołu urządzeń, które wykonują czynności związane z przygotowaniem taśmy do profilowania (część początkowa), profilowania (giętarka) oraz z cięcia i składowania gotowych kształtowników (część końcowa). Wieloklatkowa giętarka rolkowa stanowi zespół urządzeń, których zadaniem jest profilowanie kształtowników z taśmy wsadowej.

Z kolei aby powstały kształtowniki zamknięte w pierwszym etapie następuje proces profilowania kształtowników. Następnie dokonywane jest łączenie rury szczelinowej za pomocą metody indukcyjnego nagrzewania prądem o wysokiej częstotliwości. Metoda ta polega na nagrzaniu krawędzi taśmy do temperatury zgrzewania (około 1400#186;C) oraz dociśnięcie tych krawędzi do siebie, tak aby nastąpiło trwale ich zgrzanie. Zjawisko to zostaje dodatkowe wzmocnione przez umieszczenie we wnętrzu rury szczelinowej impedera, tj. wiązki prętów o dużej przenikalności magnetycznej. Skupiony prąd nagrzewa krawędzie szczeliny do temperatury zgrzewania, po czym krawędzie te zostają silnie dociśnięte przy pomocy rolek i powstaje spęczona zgrzeina z wypływem na zewnątrz i do wnętrza rury.

Mając na uwadze powyższe, tj. wytwarzanie produktów finalnych, tj. blachy elektrotechnicznej oraz kształtowników otwartych i zamkniętych (rur), czynnościami występującymi w produkcji tych wyrobów jest obróbka chemiczna, termiczna jak również plastyczna podczas których zmieniają się właściwości fizykochemiczne surowców wykorzystywanych do produkcji tych wyrobów.

Z potocznego znaczenia produkcja oznacza zorganizowaną działalność mająca na celu wytwarzanie np. jakichś towarów, lakonicznie ujmując jest to wytwarzanie jakichś towarów.

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo i stanowiących kolejne etapy rozwoju czegoś lub celowego działania. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Na podstawie powyższego należy zauważyć, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesu oraz czynności nie stanowiących proces jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

Należy wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Zatem w sprawie na produkcję blachy wpływają następujące po sobie czynności, które pozostają między sobą w wyraźnym w związku przyczynowo-skutkowym, bez których nie powstałby finalny produkt.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wszystkie procesy stanowiące cykl technologiczny są "procesami technologicznymi", gdyż w ich sumarycznym efekcie jest dokonywana zmiana parametrów materiału z parametrów wsadu na parametry wyrobu.

Mając powyższe na uwadze, procesy produkcyjne opisane we wniosku, w wyniku których następuje termiczna i plastyczna obróbka metali i otrzymuje się wyroby określone wyroby metalowe (blachę elektrotechniczną oraz kształtowniki otwarte i zamknięte) mieszczą się zdaniem Organu w pojęciu procesu metalurgicznego, o którym mowa w ustawie o podatku akcyzowym.

W konsekwencji zwolnieniu od podatku podlega energia elektryczna zużywana w procesie metalurgicznym zgodnie za art. 30 ust. 7a pkt 3 ustawy z zachowaniem warunków zwolnienia, tj. wykorzystaniem energii elektrycznej przez Wnioskodawcę jako podatnika akcyzy od tej energii oraz przekazywaniem przez Wnioskodawcę jako podmiotu gospodarczego wykorzystującego energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzystano energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednakże Organ zauważa, że we własnym stanowisku Wnioskodawca odnosi się do interpretacji "procesu metalurgicznego" jako całości procesów zachodzących w przemyśle metalurgicznym ukierunkowanych na wytworzeniu produktów tego przemysłu. Następnie zostaje stwierdzone, że u Wnioskodawcy zostają wytworzone wyroby w wyniku procesów, tj. cynk oraz stopy cynku, w tym stopy do cynkowania ciągłego, stopy do cynkowania jednostkowego oraz stopy odlewnicze - przy zastosowaniu procesu zintegrowanego, obejmującego w pierwszej kolejności obróbkę mechaniczną rud m.in. w drodze kruszenia, flotacji, następnie prażenia i ługowania, poprzez pozyskiwanie cynku katodowego (elektrolitycznego) i kolejne etapy procesu, aż do uzyskania odlanych w formach sztab i stopów nadających się do dystrybucji. W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że ta sytuacja nie jest przedmiotem interpretacji. Czynności te nie są bowiem elementem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego objętego wnioskiem. Jak to zostało przedstawione we wniosku Wnioskodawca jest producentem wyrobów ze stali, a nie cynku czy stopów cynku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.