IBPP4/4513-134/16/BP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 lipca 2016 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP4/4513-134/16/BP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie mineralogicznym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie mineralogicznym.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

"C" sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest członkiem grupy R., będącej jednym z wiodących, polskich producentów wyrobów wykorzystywanych do wykańczania i wyposażenia łazienek. Spółka prowadzi działalność przede wszystkim w zakresie produkcji ceramiki sanitarnej (tekst jedn.:m.in. misek ustępowych, misek zawieszanych, misek kompaktowych, pisuarów, bidetów, postumentów, półpostumentów, przegród, umywalek, itp.).

Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę jest sklasyfikowana w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (dalej: PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885) m.in. pod numerami: PKD 23.42.Z - produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych; PKD 23.20.Z - produkcja wyrobów ogniotrwałych; 23.31.Z - produkcja ceramicznych kafli i płytek; 23.32.Z - produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych z wypalanej gliny.

Spółka planuje skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 30 ust. 7a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Zgodnie z brzmieniem wyżej wskazanego przepisu, energia elektryczna może zostać zwolniona od podatku akcyzowego, jeżeli została zużyta w procesach mineralogicznych. Ustawa przewiduje również wymóg posiadania przez podmiot zainteresowany zwolnieniem, statusu podatnika podatku akcyzowego od energii elektrycznej oraz składanie przez niego, do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości oraz sposobie jej wykorzystania. Spółka dochowa powyższych warunków.

Wyroby ceramiczne są produkowane w trakcie wieloetapowego procesu, począwszy od magazynowania surowców i ich przemiału, poprzez wytwarzanie form odlewniczych i odlewanie produktów, ich szkliwienie i wypalanie, kończąc na sortowaniu, pakowaniu i magazynowaniu wyrobów gotowych. W trakcie procesu technologicznego, do produkcji wyrobów ceramicznych zużywane są różne nośniki energii, w tym energia elektryczna.

Poniżej Spółka przedstawia szczegółowo proces produkcji wyrobów ceramicznych w zakładzie Spółki.

W procesie produkcji wyrobów ceramicznych wykorzystywane są, jako surowce m.in. skalenie, gliny, kaoliny, dolomity, piasek i kreda. Wszystkie wskazane surowce są dostarczane do zakładu Spółki przez, dostawców zewnętrznych. Spółka nie posiada własnej kopalni surowców.

Surowce magazynowane są w specjalnie przygotowanych do tego celu, betonowych, zadaszonych boksach magazynowych, a także w silosach. Surowce pobierane są z właściwych boksów przy pomocy wózków widłowych i z użyciem tych wózków ładowane są do pojemników wyposażonych w wagi. Po naważeniu właściwej ilości surowców (tekst jedn.: odmierzaniu ich w odpowiednich proporcjach, determinowanych technologią produkcji danego typu wyrobu) są one transportowane do przerobowni na taśmociągu.

Na terenie zakładu znajdują się dwie sprężarkownie (wyposażone w sprężarki). Przy pomocy sprężarek sprężane jest powietrze, które następnie wykorzystywane jest w procesie produkcji (głównie w pompach pneumatycznych służących m.in. do transportu surowców oraz masy ceramicznej). Sprężarkownie w zakładzie Spółki są niezbędne do utrzymania ruchu technologicznego. Bez sprężonego powietrza, surowce oraz masa nie miałyby możliwości przepływu, a ich postój zatrzymałby cały proces technologiczny.

Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: wagi, pompy elektryczne, młyny kulowe, mieszalniki oraz sprężarki.

Naważone surowce kierowane są do mieszania i ujednorodniania w bełtaczach. Surowce są mieszane w bełtaczach wraz z wodą. Woda jest dostarczana do bełtaczy przy pomocy pomp. Na terenie zakładu znajdują się pompy głębinowe do czerpania wody wykorzystywanej w zakładzie (przede wszystkim w procesie produkcji). Ponadto, w zakładzie znajduje się także pompownia, (wyposażona w pompy oraz urządzenia do zmiękczania i odżelaziania wody), które zapewniają odpowiednie ciśnienie oraz zdatność wody, a także umożliwiają obieg wody, która - na etapie produkcji masy - krąży w zakładzie w obiegu zamkniętym. Z tego względu w zakładzie funkcjonuje także oczyszczalnia ścieków. Powyższe urządzenia zasilane są energią elektryczną.

W efekcie przemiału surowców wraz z wodą powstaje płynna masa, które trafia na sita wibracyjne, służące do oddzielenia nieujednorodnionej części masy. Nieujednorodnione frakcje masy trafiają ponownie do bełtaczy, gdzie są powtórnie mielone wraz z surowcami i wodą. Ujednorodniona masa (przy pomocy pomp elektiycznych) transportowana jest do zbiorników.

Ponadto, w przerobowni funkcjonuje wirówka, służąca do odwirowywania masy ze ścieków - tak odwirowana masa trafia ponownie do bełtaczy, gdzie jest powtórnie mieszana z surowcami i wodą.

Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: młyny kulowe, bełtacze, pompy, sprężarki, sita wibracyjne oraz wirówka.

Równolegle do produkcji masy - w celu produkcji wyrobów ceramicznych - wytwarzane są także formy służące do odlewu tych wyrobów. Spółka produkuje wyroby ceramiczne z zastosowaniem dwóch technologii - wysoko - i niskociśnieniowej. Do produkcji wyrobów ceramicznych w technologii niskociśnieniowej stosowane są formy gipsowe, natomiast wyroby ceramiczne produkowane w technologii wysokociśnieniowej wykorzystują formy wykonane z tworzywa sztucznego.

Oba rodzaje form (gipsowe i piankowe) powstają poprzez wypełnienie przygotowanych przez pracowników matryc odpowiednim materiałem (gipsem lub pianką). Matryce są najpierw wypełniane przez pracowników kapilarami (bardzo cienkimi rurkami służącymi do odprowadzania cieczy), a następnie wypełniane gipsem lub pianką. Po odlaniu formy gipsowe suszone są w suszarniach.

Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: mieszadła do gipsu, pompy pneumatyczne oraz suszarnie.

Po przygotowaniu masy oraz form odlewniczych możliwe jest odlewanie wyrobów ceramicznych. Polega ono na napełnieniu wcześniej przygotowanych form masą. Proces ten prowadzony jest na specjalnych ławach odlewniczych wyposażonych w nagrzewnice. Po odlaniu formy gipsowe suszone są z wykorzystaniem ciepłego powietrza (podgrzewanego przez nagrzewnice).

Odlewanie wyrobów ceramicznych w technologii niskociśnieniowej następuje z wykorzystaniem form gipsowych. Po wypełnieniu form masą woda z masy jest odciągana przez gips i tworzy się tzw. czerep. Utwardzenie czerepu odbywa się poprzez dostarczenie do formy sprężonego powietrza.

Odlewnie wyrobów ceramicznych w technologii wysokociśnieniowej następuje z wykorzystaniem form piankowych. Masa podawana jest do formy pod wysokim ciśnieniem, co pozwala na wypchnięcie wody z masy poprzez mikropory w formie.

Po upływie odpowiedniego czasu formy są rozkładane i oczyszczane w celu ich ponownego, (kilkukrotnego) wykorzystania, natomiast odlewy poddawane są dalszej obróbce. Oczyszczanie form odbywa się z wykorzystaniem sprężonego powietrza, które wypycha wodę z formy przez umieszczone w niej kanaliki.

Po wstępnej, ręcznej obróbce odlewów są one suszone w suszarniach (tunelowych lub komorowych). Suszarnie opalane są gazem ziemnym. W pozostałym zakresie (sterowanie, obieg gorącego powietrza) suszarnie zasilane są energią elektryczną.

Część wyrobów ceramicznych sklejanych jest z dwóch oddzielnych odlewów. Sklejanie odlewów dokonywane jest w specjalnym pomieszczeniu ogrzewanym nagrzewnicami.

Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu zasilane energią elektryczną to: ławy odlewnicze, nagrzewnice, sprężarki, suszarnie tunelowe oraz komorowe.

Odlane i wysuszone wyroby surowe kierowane są do kabin sortowni surowej, gdzie poddawane są one ponownej ręcznej obróbce w celu wygładzenia wszystkich nierówności.

Na tak przygotowane wyroby nanoszone jest szkliwo. Szkliwienie odbywa się zarówno w sposób ręczny jak i automatyczny. Szkliwo transportowane jest do szkliwierni w cebrzykach, które są napełniane przy pomocy pomp pneumatycznych. Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: urządzenia szkliwierskie, przesuwnice, pompy pneumatyczne, oraz sprężarki.

Po zakończeniu szkliwienia wyroby ceramiczne umieszczane są na wózkach i z wykorzystaniem systemu przesuwnie transportowane są do pieca tunelowego. Piec tunelowy opalany jest gazem ziemnym. W pozostałym zakresie (obieg gorącego powietrza, sterowanie piecem, przesuwanie wózków) piec zasilany jest energią elektryczną, W przypadku przerwy w dostawach energii elektrycznej - nagłe przerwanie pracy pieca mogłoby spowodować jego uszkodzenie. Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: piece tunelowe, przesuwnice. Po wypaleniu wyroby są sortowane ze względu na ich jakość. Wyroby spełniające normy jakościowe kierowane są na przenośniku łańcuchowym do Działu Kompletacji. Jeżeli wyroby gotowe nie spełniają norm jakościowych są kierowane do Działu Poprawek.

Drobne poprawki (dotyczące niewielkich pęknięć czy zapowietrzeń) wykonywane są na zimno (bez ponownego wypalania wyrobu), natomiast znaczące poprawki, po ich naniesieniu, wymagają ponownego wypalania w piecu. Poprawione wyroby gotowe (po ponownym wypale, jeżeli był konieczny) kierowane są do sortowni, a po pozytywnym przejściu kontroli jakości transportowane są do Działu Kompletacji. Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: piece oraz przenośniki (szalki).

Dla uproszczenia, w dalszej części wniosku, Spółka na określenie procesów technologicznych. tj. przebiegu regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym, będzie posługiwać się określeniem "Proces".

Niezależnie od zużycia energii elektrycznej w przebiegu Procesu, w zakładzie produkcyjnym Spółki energia elektryczna zużywana jest także:

* do oświetlenia hal produkcyjnych, magazynu surowców, magazynu wyrobów gotowych, dróg dojazdowych oraz placów;

* do zapewnienia działania kotłowni węglowej działającej w zakładzie (urządzenia wykorzystujące energię elektryczną w kotłowni węglowej to przede wszystkim suwnica służąca do transportu węgla oraz system odpylania kotłowni);

* w procesie rozładowywania surowców z samochodów dostawczych do magazynu i silosów - urządzenia zasilane energią elektryczną wykorzystywane w tym procesie to: wagi samochodowe, pompy pneumatyczne oraz sprężarki;

* w procesie pakowania i foliowania wyrobów gotowych - urządzenia zasilane energią elektryczną wykorzystywane w tym procesie to: siłowniki pneumatyczne oraz urządzenia do foliowania wyrobów gotowych.

Spółka wskazuje, że nie zalicza czynności oświetlenia hal produkcyjnych, magazynu surowców, magazynu wyrobów gotowych, dróg dojazdowych, placów oraz biurowca, czynności transportu węgla i odpylania kotłowni, czynności rozładowywania surowców do magazynu i silosów oraz czynności pakowania i sortowania wyrobów gotowych do definicji Procesu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisany w stanie faktycznym Proces mieści się w pojęciu "proces mineralogiczny" i w efekcie, czy zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014., poz. 752, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w stanie faktycznym Proces mieści się w pojęciu "proces mineralogiczny" i w efekcie zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia, z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014., poz. 752, z późn. zm.).

UZASADNIENIE

1.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L2003.283.51) (dalej "Dyrektywa Energetyczna") w art. 2 ust. 4 lit. b) tiret piąte zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych, tj. energii elektrycznej wykorzystywanej do procesów mineralogicznych.

Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie w odniesieniu do energii elektrycznej, które zostało wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 30 ust. 7a pkt 4. Zgodnie z jego brzmieniem, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych. Warunkami skorzystania z tego zwolnienia jest, zgodnie z ust. 7b tego samego artykułu, wykorzystanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii oraz przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

2.

Dyrektywa Energetyczna w art. 2 ust. 4, po tiret piątym wprowadza definicję procesów mineralogicznych, zgodnie z którą, pod pojęciem procesów mineralogicznych należy rozumieć procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej. Polski ustawodawca zdecydował się na transponowanie powyższego przepisu wprost do ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 33 procesy mineralogiczne to procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Mając na uwadze regulacje zawarte w Dyrektywie Energetycznej oraz ustawie o podatku akcyzowym należy stwierdzić, że zwolnieniu energii elektrycznej z podatku akcyzowego od dnia 1 stycznia 2016 r. podlega m.in. zużycie energii elektrycznej w procesach mineralogicznych. Aby zatem określić szczegółowo zakres zwolnienia należy odnieść się bezpośrednio do definicji procesów mineralogicznych, która odsyła do kodu DI26 nomenklatury NACE. Zgodnie z brzmieniem nomenklatury NACE, dział DI odpowiada produkcji wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych oraz dzieli się na następujące sekcje i podsekcje:

* 26.1 - Produkcja szkła

* 26.11 Produkcja szkła płaskiego

* 26.12 Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego

* 26.13 Produkcja szkła gospodarczego

* 26.14 Produkcja włókien szklanych

* 26.15 Produkcja i przetwarzanie innych rodzajów szkła, łącznie ze szkłem technicznym

* 26.2 - Produkcja ceramiki szlachetnej; produkcja ogniotrwałych wyrobów ceramicznych

* 26.21 Produkcja ceramicznych wyrobów gospodarstwa domowego i ozdobnych

* 26.22 Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych

* 26.23 Produkcja izolatorów ceramicznych i ceramicznych osłon izolacyjnych

* 26.24 Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych

* 26.25 Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych

* 26.26 Produkcja ogniotrwałych wyrobów ceramicznych

* 26.3 - Produkcja ceramicznych kafli i płytek

* 26.30 Produkcja ceramicznych kafli i płytek

* 26.4 - Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

* 26.40 Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

* 26.5 - Produkcja cementu, wapna i gipsu

* 26.51 Produkcja cementu

* 26.52 Produkcja wapna

* 26.53 Produkcja gipsu

* 26.6 - Produkcja wyrobów betonowych, gipsowych i cementowych

* 26.61 Produkcja wyrobów betonowych budowlanych

* 26.62 Produkcja wyrobów gipsowych budowlanych

* 26.63 Produkcja masy betonowej

* 26.64 Produkcja zaprawy murarskiej

* 26.65 Produkcja wyrobów włóknisto - cementowych

* 26.66 Produkcja pozostałych wyrobów betonowych, gipsowych i cementowych

* 26.7 - Cięcie, formowanie i wykańczanie kamieni ozdobnych i budowlanych

* 26.70 Cięcie, formowanie i wykańczanie kamieni ozdobnych i budowlanych

* 26.8 - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych

* 26.81 Produkcja artykułów ściernych

* 26.82 Produkcja wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Celem uzupełnienia warto także odnieść się do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), określonych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Polska klasyfikacja PKD jest bowiem oparta na NACE Rev. 2. Zgodnie z tymi wyjaśnieniami dział 23 PKD i odpowiednio DI26 NACE Rev. 2 obejmuje:

* 23.1 - Produkcja szkła i wyrobów ze szkła

* 23.11 Produkcja szkła płaskiego

* 23.11.Z Produkcja szkła płaskiego

* 23.12 Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego

* 23.12.Z Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego

* 23.13 Produkcja szkła gospodarczego

* 23.13.Z Produkcja szkła gospodarczego

* 23.14 Produkcja włókien szklanych

* 23.14.Z Produkcja włókien szklanych

* 23.19 Produkcja i obróbka pozostałego szkła, włączając szkło techniczne

* 23.19.Z Produkcja i obróbka pozostałego szkła, włączając szkło techniczne

* 23.2 - Produkcja wyrobów ogniotrwałych

* 23.20 Produkcja wyrobów ogniotrwałych

* 23.20.Z Produkcja wyrobów ogniotrwałych

* 23.3 - Produkcja ceramicznych materiałów budowlanych

* 23.31 Produkcja ceramicznych kafli i płytek

* 23.31.Z Produkcja ceramicznych kafli i płytek

* 23.32 Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

* 23.32.Z Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

* 23.4 - Produkcja pozostałych wyrobów z porcelany i ceramiki

* 23.41 Produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych

* 23.41.Z Produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych

* 23.42 Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych

* 23.42.Z Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych

* 23.43 Produkcja ceramicznych izolatorów i osłon izolacyjnych

* 23.43.Z Produkcja ceramicznych izolatorów i osłon izolacyjnych

* 23.44 Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych

* 23.44.Z Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych

* 23.49 Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych

* 23.49.Z Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych

* 23.5 - Produkcja cementu, wapna i gipsu

* 23.51 Produkcja cementu

* 23.51. Z Produkcja cementu

* 23.52 Produkcja wapna i gipsu

* 23.52.Z Produkcja wapna i gipsu

* 23.6 - Produkcja wyrobów z betonu, cementu i gipsu

* 23.61 Produkcja wyrobów budowlanych z betonu

* 23.61.Z Produkcja wyrobów budowlanych z betonu

* 23.62 Produkcja wyrobów budowlanych z gipsu

* 23.62.Z Produkcja wyrobów budowlanych z gipsu

* 23.63 Produkcja masy betonowej prefabrykowanej

* 23.63.Z Produkcja masy betonowej prefabrykowanej

* 23.64 Produkcja zaprawy murarskiej

* 23.64.Z Produkcja zaprawy murarskiej

* 23.65 Produkcja cementu wzmocnionego włóknem

* 23.65.Z Produkcja cementu wzmocnionego włóknem

* 23.69 Produkcja pozostałych wyrobów z betonu, gipsu i cementu

* 23.69.Z Produkcja pozostałych wyrobów z betonu, gipsu i cementu

* 23.7 - Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia

* 23.70 Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia

* 23.70.Z Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia

* 23.9 - Produkcja wyrobów ściernych i pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana

* 23.91 Produkcja wyrobów ściernych

* 23.91.Z Produkcja wyrobów ściernych

* 23.99 Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana

* 23.99.Z Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Zdaniem Wnioskodawcy, będący przedmiotem wniosku Proces mieści się w klasie PKD 23.42 - produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych i podklasie 23.42.Z - produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych, które należą do grupy 23.3 - Produkcja ceramicznych materiałów budowlanych. Grupa ta odpowiada działowi PKD 23 - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych - która odpowiada działowi DI26 klasyfikacji NACE rev. 2, o którym mowa w uzasadnieniu powyżej.

Zgodnie z klasyfikacją NACE rev. 2 produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych zalicza się do klasy 26.22 - produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych, klasa ta zalicza się do grupy 26.2 - produkcja ceramiki szlachetnej; produkcja ogniotrwałych wyrobów ceramicznych, która z kolei zalicza się działu 26 - Produkcja wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych. Natomiast zgodnie z przytoczoną wyżej definicją procesu mineralogicznego wprowadzoną w ustawie o podatku akcyzowym, procesem tym jest właśnie produkcja wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że energia elektryczna zużyta przez urządzenia do wytwarzania ceramicznych wyrobów sanitarnych biorące udział w Procesie opisanym w stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym, a także przez komputery i serwery służące do sterowania cyklem produkcyjnym i przechowywania dokumentacji produkcyjnej jest energią elektryczną wykorzystywaną w procesie mineralogicznym, zgodnie z jego definicją ustanowioną w ustawie o podatku akcyzowym i Dyrektywie Energetycznej. Tym samym zużycie przez ww. urządzenia energii elektrycznej będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, pod warunkami określonym w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

Spółka podkreśla, że wskazane w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego urządzenia mogą być w przyszłości zastąpione przez inne o analogicznych funkcjach w miarę postępu technologicznego, czy też zmian inwestycyjnych po stronie Spółki. Stad też Spółka wnosi o potwierdzenie, że o ile urządzenia te będą brały udział w procesie technologicznym, który można zaliczyć do procesu mineralogicznego, to energia przez nie zużywana będzie także korzystała ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, pod warunkami określonym w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 i 33 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą,:

* wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy,

* procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 z późn. zm.), który wyprodukował tę energię;

3.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4.

zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5.

import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6.

zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1.

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2.

z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3.

z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4.

z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b tiret 5 cyt. Dyrektywy Rady 2003/96/WE dyrektywa nie ma zastosowania do procesów mineralogicznych.

Wyłączenie to nie oznacza jednak, że ww. energia podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania. Wyłączenie to oznacza jedynie, że państwo członkowskie przy opodatkowaniu energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych nie jest związane z regułami harmonizacyjnymi na poziomie wspólnotowym. Tym samym zakres zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych może być określany dowolnie przez każde z państw członkowskich.

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 4, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych.

Zwolnienie to jest uwarunkowane:

1.

wykorzystywaniem energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;

2.

przekazywaniem przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania (art. 30 ust. 7b ustawy).

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

1.

nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);

2.

ilość wykorzystanej energii elektrycznej;

3.

sposób wykorzystania energii elektrycznej;

4.

datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.

Zgodnie z ww. przepisami od 1 stycznia 2016 r. wprowadzono zwolnienia dla energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych. Procesy te zostały zdefiniowane jako procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych".

Należy tutaj zauważyć, że zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej, celem tego rozporządzenia jest ustanowienie wspólnej statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej. Należy także wskazać, że ww. nomenklatura klasyfikuje produkcję danego towaru, natomiast w definicji procesów mineralogicznych jest mowa o procesach sklasyfikowanych na podstawie tej nomenklatury. Jest tu zatem mowa o dwóch różnych czynnościach, które w praktyce mogą lecz nie musza się pokrywać.

Jak wynika bowiem z potocznego znaczenia produkcja oznacza zorganizowaną działalność mającą na celu wytworzenie np. określonych towarów, lakonicznie ujmując jest to wytwarzanie określonych towarów.

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Na podstawie powyższego należy zauważyć, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

W tym miejscu należy wskazać, że dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać "podatkowego" rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) - por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Należy również wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Wobec powyższego za proces mineralogiczny w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym należy rozumieć proces, w którym następuje przemiana fizykochemiczna minerałów (związków chemicznych powstałych wskutek procesów geologicznych) w określony produkt.

W konsekwencji zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy podlega wyłącznie energia elektryczna zużywana w ww. procesie.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy stwierdzić należy, że nie wszystkie czynności wykonywane w zakładach Spółki można zakwalifikować jako procesy mineralogiczne o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy.

Podkreślić należy, że zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem wyrobów wykorzystywanych do wykańczania i wyposażenia łazienek tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku m.in. procesu mineralogicznego, nie oznacza, że każdy etap produkcji w zakładach Wnioskodawcy winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem mineralogicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces mineralogiczny.

Zwraca na to uwagę również sam Wnioskodawca nie zaliczając do procesów mineralogicznych czynności oświetlenia hal produkcyjnych, magazynu surowców, magazynu wyrobów gotowych, dróg dojazdowych, placów oraz biurowca, czynności transportu węgla i odpylania kotłowni, czynności rozładowywania surowców do magazynu i silosów oraz czynności pakowania i sortowania.

Ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe wymaga dokonania wykładni zawężającej aby inne podmioty, nie korzystające przywileju podatkowego, jakim niewątpliwie jest zwolnienie z akcyzy, nie były dyskryminowane. Rozszerzanie procesu mineralogicznego na inne czynności obiektywnie i racjonalnie niezwiązane bezpośrednio z tym procesem jest zatem niedopuszczalne. Fakt, że Wnioskodawca wytwarza produkty m.in. w trakcie procesów mineralogicznych, nie może stanowić przesłanki, aby dla celów podatkowych całą jego działalność traktować kompleksowo.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, że niektóre czynności opisane i zakreślone we wniosku, które mają miejsce w Spółce, nie mogą być uznane za proces mineralogiczny. Poza wyłączonymi już przez Wnioskodawcę czynnościami do procesów mineralogicznych nie można zaliczyć czynności oczyszczania ścieków oraz czynności zmiękczania i odżelaziania wody. Wykonywanie tych czynności nie ma bezpośredniego wpływu na przebieg właściwego procesu - przemiany fizykochemicznej - wytwarzanych wyrobów. Do procesów mineralogicznych nie można również zaliczyć czynności zachodzących w Dziale Kompletacji oraz Dziale Poprawek z wyłączeniem ponownego wytapiania w piecu, gdyż mają one miejsce już po zakończeniu procesu mineralogicznego - po nadaniu wytwarzanym wyrobom odpowiednich cech fizykochemicznych.

Do procesu mineralogicznego nie można również zaliczyć procesu wytwarzania form z tworzywa sztucznego oraz oczyszczania form. Czynności tam zachodzące nie przyczyniają się bezpośrednio do zmian fizykochemicznych wytwarzanych wyrobów. Są to procesy które zachodzą równolegle do procesów mineralogicznych, zaś same w sobie nie są takimi procesami. Zatem zużycie energii elektrycznej zachodzące w trakcie tych czynności nie można zaliczyć do procesów mineralogicznych, tym samym nie korzystają one ze zwolnienia.

Pozostałe czynności opisane przez Wnioskodawcę można zakwalifikować jako elementy procesu mineralogicznego o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy (ze wskazanymi wyżej wyłączeniami) w których wykorzystywana energia elektryczna może podlegać zwolnieniu. Jednocześnie zastrzec należy, że wykorzystanie urządzeń transportowych, mieszalników, suszarni, nagrzewnic, sprężarek, pomp, przesuwnic, komputerów i serwerów oraz innych urządzeń można zakwalifikować do procesów mineralogicznych wyłącznie w takim zakresie w jakim są wykorzystywane bezpośrednio w procesie mineralogicznym w ścisłym tego znaczeniu.

Zważywszy, że nie wszystkie czynności w opisanym przez Wnioskodawcę opisie procesu produkcyjnego mogą zostać zakwalifikowane do procesu mineralogicznego uprawniającego do zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Organ zobligowany jest uznać to stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, pl. Marii Skłodowskiej - Curie 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl