IBPP4/4513-133/16/BP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z 8 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie mineralogicznym - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej w procesie mineralogicznym.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

"X" S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest członkiem grupy R., będącej jednym z wiodących, polskich producentów wyrobów wykorzystywanych do wykańczania i wyposażenia łazienek. Spółka prowadzi działalność przede wszystkim w zakresie produkcji płytek ceramicznych.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę jest sklasyfikowana w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (dalej: PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885) m.in. pod numerami: PKD 23.31.Z - produkcja ceramicznych kafli i płytek; PKD 23.1 - produkcja szkła i wyrobów ze szkła; PKD 23.3 - produkcja ceramicznych materiałów budowlanych; PKD 23.42.Z - produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych; PKD 23.99.Z - produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Spółka planuje skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 30 ust. 7a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Zgodnie z brzmieniem wyżej wskazanego przepisu, energia elektryczna może zostać zwolniona od podatku akcyzowego, jeżeli została zużyta w procesach mineralogicznych. Ustawa przewiduje również wymóg posiadania przez podmiot zainteresowany zwolnieniem, statusu podatnika podatku akcyzowego od energii elektrycznej oraz składanie przez niego, do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości oraz sposobie jej wykorzystania. Spółka dochowa powyższych warunków.

Płytki ceramiczne są produkowane w trakcie wieloetapowego procesu, począwszy od magazynowania surowców, przemiału surowców i produkcji z nich granulatu, poprzez formowanie płytek, ich szkliwienie i wypalanie, kończąc na sortowaniu, pakowaniu i magazynowaniu wyrobów gotowych.

W trakcie procesu technologicznego, do produkcji płytek ceramicznych zużywane są różne nośniki energii, w tym energia elektryczna.

Poniżej Spółka przedstawia szczegółowo proces produkcji płytek ceramicznych w zakładach Spółki.

W procesie produkcji płytek ceramicznych wykorzystywane są m.in. surowce plastyczne (gliny, kaoliny), surowce topnikowe twarde (skalenie, skaleniokwarce), surowce wapniowe, dolomity oraz surowce zwrotne oraz stłuczka. Wszystkie wskazane surowce (z wyjątkiem stłuczki) są dostarczane do zakładu Spółki przez dostawców zewnętrznych. Spółka nie posiada własnej kopalni surowców.

Surowce dostarczone do magazynu surowców składowane są w przygotowanych do tego celu betonowych, zadaszonych boksach w taki sposób, aby surowce wypalające się na kolor biały lub jasny nie sąsiadowały z surowcami wypalającymi się na kolor ciemny.

Na tym etapie procesu nie są wykorzystywane żadne urządzenia zasilane energią elektryczną.

Z boksów magazynowych surowce pobierane są przy pomocy koparek spalinowych i z użyciem tych koparek ładowane są do wagozasilaczy (tekst jedn.: urządzeń służących do naważania surowców, czyli odmierzania ich w odpowiednich proporcjach, determinowanych technologią produkcji danego typu płytki). Po naważeniu właściwej ilości surowców grawitacyjnie zsypywane są one na taśmociąg i transportowane do przerobowni.

W procesie produkcji płytek - jako surowiec - wykorzystywane są pyły z filtrów odpylających (zainstalowanych na różnych etapach produkcji) i wadliwie, uszkodzone płytki, które nie były jeszcze wypalone. Spółka planuje w przyszłości wykorzystywać w procesie produkcji płytek - jako surowiec - także część wadliwych wyrobów gotowych (uszkodzone płytki - tzw. stłuczka). Aby ponowne wykorzystanie wadliwych wyrobów gotowych było możliwe, będą one kruszone w specjalnej kruszarce i dodawane do zestawu.

Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: wagozasilacze, taśmociąg i wentylator filtra odpylającego. W przyszłości Spółka będzie wykorzystywać także kruszarkę zasilaną energią elektryczną.

Naważone surowce taśmociągiem kierowane są do przemiału w młynach kulowych (surowce topnikowe twarde) i do wymieszania w zbiornikach TFP z mieszadłami szybkoobrotowymi (surowce plastyczne). Surowce są mielone w młynach i mieszane w zbiornikach TFP wraz z wodą i upłynniaczami. Woda jest dostarczana do młynów i zbiorników TFP przy pomocy pomp.

Na terenie zakładów znajdują się pompy głębinowe do czerpania wody wykorzystywanej w procesie produkcyjnym. Wydajność studni jest niewystarczająca do zapewnienia wystarczającej ilości wody do celów produkcyjnych dlatego zakład korzysta z wody dostarczanej przez Wałbrzyski Związek Wodociągów i Kanalizacji. Ponadto, w zakładzie znajduje się także pompownia (wyposażona w pompy) i hydrofornia (wyposażona w hydrofory), które zapewniają odpowiednie ciśnienie wody, a także umożliwiają obieg wody, która - na etapie produkcji granulatu - krąży w zakładzie w obiegu zamkniętym. Z tego względu w zakładzie funkcjonuje także oczyszczalnia ścieków. Powyższe urządzenia zasilane są energią elektryczną.

W efekcie przemiału surowców wraz z wodą i upłynniaczami powstaje leiwo (płynna masa), które przy pomocy pomp pneumatycznych transportowane jest z młynów kulowych do zbiorników z mieszadłami.

Na terenie zakładu znajdują się również sprężarkownie (wyposażone w sprężarki). Przy pomocy sprężarek sprężane jest powietrze, które następnie wykorzystywane jest w procesie produkcji (głównie w pompach pneumatycznych służących m.in. do transportu leiwa).

Sprężarkownie w zakładzie Spółki są niezbędne do utrzymania ruchu technologicznego. Bez sprężonego powietrza, leiwo produkowane na wcześniejszych etapach nie miałoby możliwości przepływu, a jego postój zatrzymałby proces technologiczny.

W zbiornikach leiwo jest mieszane w celu jego homogenizacji (ujednolicenia, ujednorodnienia masy), a następnie podawane jest na sita wibracyjne, w celu oddzielenia nadziama (frakcji leiwa, które nie zostały zhomogenizowane). Po oddzieleniu nadziama od ujednorodnionego leiwa, leiwo transportowane jest (przy użyciu pomp) do suszami rozpyłowych.

W suszarniach rozpyłowych leiwo jest rozpylane (do postaci mgiełki) i w takiej postaci suszone gorącym powietrzem. Do podgrzania powietrza zużywanego w suszarniach rozpyłowych wykorzystywany jest gaz ziemny wysokometanowy. W pozostałym zakresie suszarnie rozpyłowe (m.in. znajdujące się w nich wentylatory i rozpylacze) zasilane są energią elektryczną. Po osuszeniu leiwa powstaje granulat.

Granulat transportowany jest na taśmociągu do silosów, w których nabiera pożądanych właściwości fizykochemicznych.

Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: młyny kulowe, pompy i hydrofory, pompy, sprężarki, mieszadła, taśmociągi oraz suszarnie rozpyłowe, wentylatory filtrów odpylających.

Równolegle do produkcji granulatu przygotowywane są także szkliwa i pobiałki. Ich produkcja odbywa się przez zmielenie ich składników w młynach kulowych o pracy okresowej. Jest to proces podobny do produkcji leiwa z tą różnicą, że głównym surowcem jest fryta (specjalny rodzaj drobnego szkła) a młyny mają mniejsze gabaryty.

Surowce po odważeniu na wagach zasypywane są przy użyciu elektrowciągów bezpośrednio do młyna, do którego nalewana jest również woda.

Po zmieleniu składników szkliwa lub pobiałki z wodą masa trafia na sito wibracyjne, w celu oddzielenia niezhomogenizowanych elementów. Masy szkliwierskie i pobiałki są następnie magazynowane w specjalnych zbiornikach.

W przypadku mas szkliwierskich co do zasady nie następuje ich granulacja. Naniesienie ich na płytkę następuje w formie płynnej.

Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: młyny kulowe, zbiorniki z mieszadłami, elektro wciągi, wagi oraz sita wibracyjne.

Po upływie określonego technologią produkcji czasu leżakowania granulatu, jest on przesiewany przez sita wibracyjne przepuszczające granulat o odpowiedniej wielkości. Nadziarno (tekst jedn.: granulat o zbyt dużej wielkości) zawracane jest do ponownego przerobu. Przesiany granulat jest transportowany do pras (transport odbywa się za pomocą taśmociągów i podajników kubełkowych). Podczas transportu granulatu, za pomocą magnesu wychwytywane są z niego drobinki metali, które mogłyby uszkodzić płytki podczas procesu wypalania. Podczas produkcji niektórych rodzajów płytek (w celu ich zdobienia) muszą zostać wymieszane w odpowiednich proporcjach różnobarwne granulaty - w tym przypadku wykorzystywane są dodatkowo wagi ciągłe i mieszalniki, służące do mieszania odpowiedniego składu granulatu. W prasach (wyposażonych w odpowiednie dla danego rodzaju płytek formy) granulat jest prasowany i formowane są płytki, stanowiące półprodukt (ich wymiary i właściwości odbiegają na tym etapie znacznie od wymiarów i właściwości produktu gotowego). Prasy wykorzystują ciśnienie sprężonego oleju, który sprężany jest w specjalnych pompach. Po sprasowaniu płytki trafiają do suszami wieżowych (pionowych), w których poddawane są procesowi wstępnego suszenia za pomocą gorącego powietrza. Do podgrzania powietrza wykorzystywanego w suszarniach wieżowych zużywany jest gaz ziemny wysokometanowy. W pozostałym zakresie suszarnie (m.in. wentylatory w suszarniach) zasilane są energią elektryczną.

Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną: taśmociągi, podajniki kubełkowe, prasy ze stacjami do ich chłodzenia, pompy do sprężania oleju, sita wibracyjne, mieszalniki, wagi ciągłe, magnesy, sprężarki zlokalizowane w sprężarkowni i suszarnie wieżowe.

Po wysuszeniu w suszarniach wieżowych wstępnie uformowane płytki trafiają na linie szkliwierskie, gdzie są dekorowane i szkliwione.

Na liniach szkliwierskich na płytki nakładane są szkliwa (od wierzchniej strony płytki), pobiałki (z obu stron płytki - nałożenie pobiałek od montażowej strony płytki ma służyć zabezpieczeniu rolek pieca, w którym płytki są wypalane) oraz pasty koloryzujące, a także wykonywane są ozdobne nadruki (za pomocą drukarek bębnowych lub cyfrowych). Masa szkliwierska oraz pobiałki są transportowane ze zbiorników przy pomocy pomp pneumatycznych do mniejszych zbiorników przewożonych na linie szkliwerskie i tam za pomocą pomp elektrycznych podawane na płytki.

Następnie płytki ceramiczne są automatycznie ładowane na regały, które (za pomocą elektrycznych wózków samojezdnych) przetransportowane zostaną do wypalenia.

Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: linia szkliwierska wyposażona w paski transportujące płytki, urządzenia do rozpylania szkliwa i pobiałki, urządzenia do nakładania mas koloryzujących, drukarki bębnowe, drukarki cyfrowe z klimatyzacją oraz pompy pneumatyczne, pompy elektryczne, sita wibracyjne i sprężarki (zlokalizowane w sprężarkowni), wentylatory, filtry odpylające, urządzenia załadowcze regałów oraz urządzenia służące do transportu płytek.

Z regałów płytki rozładowywane są na rolki, którymi transportowane są do pieca rolkowego. Piec rolkowy opalany jest gazem ziemnym wysokometanowym. W pozostałym zakresie (sterowanie, obieg gorącego powietrza, poruszanie rolek) piec zasilany jest energią elektryczną. W celu awaryjnego zasilania rolek pieca, w jego pobliżu zlokalizowany jest generator prądu. Generator ma za zadanie podtrzymać funkcje pieca (wprowadzenie rolek w ruch wahadłowy) do czasu powrotu zasilania z sieci elektroenergetycznej nagłe przerwanie pracy pieca mogłoby spowodować jego uszkodzenie.

Ponadto piec wyposażony jest także w elektrofiltry, służące do odzyskania części spalin. Gorące spaliny wykorzystywane są w suszarniach rozpyłowych (mimo tego suszarnie wymagają dodatkowego podgrzania, o czym była mowa wcześniej). Gorące odpadowe powietrze z pieca pozyskiwane jest przy pomocy instalacji z wentylatorami i wykorzystywane jest do wspomaga pracy suszarni rozpyłowych, a także do częściowego ogrzewania hal, w których znajdują się również maszyny czy urządzenia wykorzystywane do produkcji płytek.

Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: piece rolkowe, awaryjne generatory prądu, wentylatory, stoły rolkowe, urządzenia załadowcze i wyładowcze pieca, elektrofiltry.

Wypalone płytki trafiają przenośnikami do specjalnych regałów, które za pomocą wózków samojezdnych przewożone są do sortowni. Następnie płytki są posortowane na odpowiednie gatunki i grupy wymiarowe i po ułożeniu na palety transportowane są do foliarki. Na foliarce zostaje na paletę nałożony kaptur z folii termokurczliwej. Za pomocą gorącego powietrza folia jest obkurczona co daje zabezpieczenie przed warunkami atmosferycznymi dla palety płytek. Kompletna paleta jest rejestrowana w systemie i przekazywana na Magazyn Wyrobów Gotowych.

Urządzenia wykorzystywane w tym procesie: urządzenia wyładowcze na linię sortowniczą, urządzenia sortujące, paletyzery, system wózków transportujących palety, linia do foliowania (foliarka), zespół przenośników rolkowych.

Mając na uwadze, że podczas wypalania płytki kurczą się, a zmniejszenie wymiarów jest tym większe (i trudniejsze do precyzyjnego oszacowania) im większe są płytki, płytki o dużych wymiarach muszą zostać poddane procesowi rektyfikacji (szlifowania krawędzi). Na linii do rektyfikacji płytka zostaje poddana procesowi obcięciu krawędzi płytek za pomocą specjalnych głowic do wcześniej ustalonego wymiaru. Dzięki temu zabiegowi wszystkie płytki mają takie same wymiary, co jest bardzo istotne przy ich wyklejaniu na ścianach czy podłogach, istnieje możliwość bezfugowego wykładania płytek. Po poddaniu procesowi rektyfikacji płytka trafia na sortownię (opisaną wcześniej).

Urządzenia wykorzystywane na tym etapie procesu, zasilane energią elektryczną to: urządzenia do rektyfikacji z głowicami, przenośniki, urządzenia załadowcze na linię, pompy, mieszadła, urządzenia oczyszczające wodę wykorzystywaną przy rektyfikacji, urządzenia załadowcze do boksów transportowych.

Spółka, poza produkcją tradycyjnych płytek, posiada również możliwość produkowania mozaiki płytkowej - małe płytki o wymiarach 2,5 x 2,5 cm są klejone w plastry 30 x 30 cm. Proces produkcji mozaiki płytkowej, nie różni się od procesu opisanego powyżej. Linia produkcyjna wyposażona jest w prasę, suszarnię, linię szkliwierską, piec do wypału, sortownię wyposażoną w urządzenia do podklejania i pakującą w kartony.

W chwili obecnej Spółka nie prowadzi produkcji mozaiki, jednak nie wyklucza, że może ją wznowić w przyszłości.

W zakładzie produkcyjnym Spółki energia elektryczna zużywana jest także do zasilania systemu odpylania zakładu - niezbędnego w procesie produkcji, ponieważ zbyt duże zapylenie wpływałoby negatywnie na jakość wyrobów gotowych. Pył wykorzystywany jest ponownie w procesie produkcji (jako składnik leiwa).

Dla uproszczenia, w dalszej części wniosku, Spółka na określenie procesów technologicznych tj. w przebiegu regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym, będzie posługiwać się określeniem "Proces".

Niezależnie od zużycia energii elektrycznej w przebiegu Procesu, w zakładzie produkcyjnym Spółki energia elektryczna zużywana jest także:

* do oświetlenia hal produkcyjnych, magazynu surowców, magazynu wyrobów gotowych, dróg dojazdowych, placów oraz biurowca;

* w procesie sortowania i konfekcjonowania płytek - urządzenia wykorzystywane w tym celu, zasilane energią elektryczną to: urządzenia kalibracyjne, urządzenia planarne, urządzenie do pakowania płytek w kartony i układania ich na paletach, urządzenie do nakładania folii termokurczliwej.

Spółka wskazuje, że nie zalicza czynności oświetlenia hal produkcyjnych, magazynu surowców, magazynu wyrobów gotowych, dróg dojazdowych, placów oraz biurowca oraz czynności sortowania i konfekcjonowania płytek do definicji Procesu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisany w stanie faktycznym Proces mieści się w pojęciu "proces mineralogiczny" i w efekcie, czy zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014., poz. 752, z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany w stanie faktycznym Proces mieści się w pojęciu "proces mineralogiczny" i w efekcie zużycie przez Spółkę energii elektrycznej w tym Procesie będzie korzystało ze zwolnienia, z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014., poz. 752, z późn. zm.).

1.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U.UE.L2003.283.51) (dalej "Dyrektywa Energetyczna") w art. 2 ust. 4 lit. b) tiret piąte zastrzega, że jej postanowienia nie znajdują zastosowania do produktów energetycznych, tj. energii elektrycznej wykorzystywanej do procesów mineralogicznych.

Na gruncie polskiego porządku prawnego wyłączenie to zostało zrealizowane poprzez zwolnienie w odniesieniu do energii elektrycznej, które zostało wprowadzone do ustawy o podatku akcyzowym na mocy art. 30 ust. 7a pkt 4. Zgodnie z jego brzmieniem, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych. Warunkami skorzystania z tego zwolnienia jest, zgodnie z ust. 7b tego samego artykułu, wykorzystanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii oraz przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

2.

Dyrektywa Energetyczna w art. 2 ust. 4, po tiret piątym wprowadza definicję procesów mineralogicznych, zgodnie z którą, pod pojęciem procesów mineralogicznych należy rozumieć procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej. Polski ustawodawca zdecydował się na transponowanie powyższego przepisu wprost do ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 33 procesy mineralogiczne to procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Mając na uwadze regulacje zawarte w Dyrektywie Energetycznej oraz ustawie o podatku akcyzowym należy stwierdzić, że zwolnieniu energii elektrycznej z podatku akcyzowego od dnia 1 stycznia 2016 r. podlega m.in. zużycie energii elektrycznej w procesach mineralogicznych. Aby zatem określić; szczegółowo zakres zwolnienia należy odnieść się bezpośrednio do definicji procesów mineralogicznych, która odsyła do kodu DI26 nomenklatury NACE. Zgodnie z brzmieniem nomenklatury NACE, dział DI odpowiada produkcji wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych oraz dzieli się na następujące sekcje i podsekcje:

* 26.1 - Produkcja szkła

* 26.11 Produkcja szkła płaskiego

* 26.12 Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego

* 26.13 Produkcja szkła gospodarczego

* 26.14 Produkcja włókien szklanych

* 26.15 Produkcja i przetwarzanie innych rodzajów szkła, łącznie ze szkłem technicznym

* 26.2 - Produkcja ceramiki szlachetnej; produkcja ogniotrwałych wyrobów ceramicznych

* 26.21 Produkcja ceramicznych wyrobów gospodarstwa domowego i ozdobnych

* 26.22 Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych

* 26.23 Produkcja izolatorów ceramicznych i ceramicznych osłon izolacyjnych

* 26.24 Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych

* 26.25 Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych

* 26.26 Produkcja ogniotrwałych wyrobów ceramicznych

* 26.3 - Produkcja ceramicznych kafli i płytek

* 26.30 Produkcja ceramicznych kafli i płytek

* 26.4 - Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

* 26.40 Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

* 26.5 - Produkcja cementu, wapna i gipsu

* 26.51 Produkcja cementu

* 26.52 Produkcja wapna

* 26.53 Produkcja gipsu

* 26.6 - Produkcja wyrobów betonowych, gipsowych i cementowych

* 26.61 Produkcja wyrobów betonowych budowlanych

* 26.62 Produkcja wyrobów gipsowych budowlanych

* 26.63 Produkcja masy betonowej

* 26.64 Produkcja zaprawy murarskiej

* 26.65 Produkcja wyrobów włóknisto - cementowych

* 26.66 Produkcja pozostałych wyrobów betonowych, gipsowych i cementowych

* 26.7 - Cięcie, formowanie i wykańczanie kamieni ozdobnych i budowlanych

* 26.70 Cięcie, formowanie i wykańczanie kamieni ozdobnych i budowlanych

* 26.8 - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych

* 26.81 Produkcja artykułów ściernych

* 26.82 Produkcja wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Celem uzupełnienia warto także odnieść się do wyjaśnień do Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), określonych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. z 2007 r. Nr 251, poz. 1885). Polska klasyfikacja PKD jest bowiem oparta na NACE Rev. 2. Zgodnie z tymi wyjaśnieniami dział 23 PKD i odpowiednio DI26 NACE Rev. 2 obejmuje:

* 23.1 - Produkcja szkła i wyrobów ze szkła

* 23.11 Produkcja szkła płaskiego

* 23.11.Z Produkcja szkła płaskiego

* 23.12 Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego

* 23.12.Z Kształtowanie i obróbka szkła płaskiego

* 23.13 Produkcja szkła gospodarczego

* 23.13.Z Produkcja szkła gospodarczego

* 23.14 Produkcja włókien szklanych

* 23.14.Z Produkcja włókien szklanych

* 23.19 Produkcja i obróbka pozostałego szkła, włączając szkło techniczne

* 23.19.Z Produkcja i obróbka pozostałego szkła, włączając szkło techniczne

* 23.2 - Produkcja wyrobów ogniotrwałych

* 23.20 Produkcja wyrobów ogniotrwałych

* 23.20.Z Produkcja wyrobów ogniotrwałych

* 23.3 - Produkcja ceramicznych materiałów budowlanych

* 23.31 Produkcja ceramicznych kafli i płytek

* 23.31.Z Produkcja ceramicznych kafli i płytek

* 23.32 Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

* 23.32.Z Produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny

* 23.4 - Produkcja pozostałych wyrobów z porcelany i ceramiki

* 23.41 Produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych

* 23.41.Z Produkcja ceramicznych wyrobów stołowych i ozdobnych

* 23.42 Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych

* 23.42.Z Produkcja ceramicznych wyrobów sanitarnych

* 23.43 Produkcja ceramicznych izolatorów i osłon izolacyjnych

* 23.43.Z Produkcja ceramicznych izolatorów i osłon izolacyjnych

* 23.44 Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych

* 23.44.Z Produkcja pozostałych technicznych wyrobów ceramicznych

* 23.49 Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych

* 23.49.Z Produkcja pozostałych wyrobów ceramicznych

* 23.5 - Produkcja cementu, wapna i gipsu

* 23.51 Produkcja cementu

* 23.51. Z Produkcja cementu

* 23.52 Produkcja wapna i gipsu

* 23.52.Z Produkcja wapna i gipsu

* 23.6 - Produkcja wyrobów z betonu, cementu i gipsu

* 23.61 Produkcja wyrobów budowlanych z betonu

* 23.61.Z Produkcja wyrobów budowlanych z betonu

* 23.62 Produkcja wyrobów budowlanych z gipsu

* 23.62.Z Produkcja wyrobów budowlanych z gipsu

* 23.63 Produkcja masy betonowej prefabrykowanej

* 23.63.Z Produkcja masy betonowej prefabrykowanej

* 23.64 Produkcja zaprawy murarskiej

* 23.64.Z Produkcja zaprawy murarskiej

* 23.65 Produkcja cementu wzmocnionego włóknem

* 23.65.Z Produkcja cementu wzmocnionego włóknem

* 23.69 Produkcja pozostałych wyrobów z betonu, gipsu i cementu

* 23.69.Z Produkcja pozostałych wyrobów z betonu, gipsu i cementu

* 23.7 - Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia

* 23.70 Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia

* 23.70.Z Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia

* 23.9 - Produkcja wyrobów ściernych i pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana

* 23.91 Produkcja wyrobów ściernych

* 23.91.Z Produkcja wyrobów ściernych

* 23.99 Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana

* 23.99.Z Produkcja pozostałych wyrobów z mineralnych surowców niemetalicznych, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Zdaniem Wnioskodawcy, będący przedmiotem wniosku Proces mieści się w klasie PKD 23.31 - produkcja ceramicznych kafli i płytek i podklasie 23.31.Z - Produkcja ceramicznych kafli i płytek, które należą do grupy 23.3 - Produkcja ceramicznych materiałów budowlanych. Grupa ta odpowiada działowi PKD 23 - Produkcja wyrobów z pozostałych mineralnych surowców niemetalicznych - która odpowiada działowi DI26 klasyfikacji NACE rev. 2, o którym mowa w uzasadnieniu powyżej.

Zgodnie z klasyfikacją NACE rev. 2 produkcja płytek zalicza się do klasy 26.30 - Produkcja ceramicznych kafli i płytek, klasa ta zalicza się do grupy 26.3 - Produkcja ceramicznych kafli i płytek, która z kolei zalicza się działu 26 - Produkcja wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych. Natomiast zgodnie z przytoczoną wyżej definicją procesu mineralogicznego wprowadzoną w ustawie o podatku akcyzowym, procesem tym jest właśnie produkcja wyrobów z pozostałych surowców niemetalicznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że energia elektryczna zużyta przez urządzenia do wytwarzania płytek ceramicznych biorące udział w Procesie opisanym w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, a także przez komputery i serwery służące do sterowania cyklem produkcyjnym i przechowywania dokumentacji produkcyjnej jest energią elektryczną wykorzystywaną w procesie mineralogicznym, zgodnie z jego definicją ustanowioną w ustawie o podatku akcyzowym i Dyrektywie Energetycznej. Tym samym zużycie przez ww. urządzenia energii elektrycznej będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, pod warunkami określonym w art. 30 ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym.

Spółka podkreśla, że wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego urządzenia mogą być w przyszłości zastąpione przez inne o analogicznych funkcjach w miarę postępu technologicznego, czy też zmian inwestycyjnych po stronie Spółki. Stad też Spółka wnosi o potwierdzenie, że o ile urządzenia te będą brały udział w procesie technologicznym, który można zaliczyć do procesu mineralogicznego, to energia przez nie zużywana będzie także korzystała ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 i 33 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 752 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą,:

* wyroby akcyzowe oznaczają wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy,

* procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie (art. 9 ust. 2 ustawy).

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (...).

Na szczeblu unijnym reguły opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz. U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz.U.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405). Wskazana regulacja określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody, dyrektywa energetyczna ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią "wyroby energetyczne" podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b tiret 5 cyt. Dyrektywy Rady 2003/96/WE dyrektywa nie ma zastosowania do procesów mineralogicznych.

Wyłączenie to nie oznacza jednak, że ww. energia podlega obowiązkowemu zwolnieniu z opodatkowania. Wyłączenie to oznacza jedynie, że państwo członkowskie przy opodatkowaniu energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych nie jest związane z regułami harmonizacyjnymi na poziomie wspólnotowym. Tym samym zakres zwolnienia energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych może być określany dowolnie przez każde z państw członkowskich.

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 4, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną w procesach mineralogicznych.

Zwolnienie to jest uwarunkowane:

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

Zgodnie z ww. przepisami od 1 stycznia 2016 r. wprowadzono zwolnienia dla energii elektrycznej wykorzystywanej w procesach mineralogicznych. Procesy te zostały zdefiniowane jako procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 "produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych".

Należy tutaj zauważyć, że zgodnie z art. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3037/90 w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej, celem tego rozporządzenia jest ustanowienie wspólnej statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej. Należy także wskazać, że ww. nomenklatura klasyfikuje produkcję danego towaru, natomiast w definicji procesów mineralogicznych jest mowa o procesach sklasyfikowanych na podstawie tej nomenklatury. Jest tu zatem mowa o dwóch różnych czynnościach, które w praktyce mogą lecz nie musza się pokrywać.

Jak wynika bowiem z potocznego znaczenia produkcja oznacza zorganizowaną działalność mającą na celu wytworzenie np. określonych towarów, lakonicznie ujmując jest to wytwarzanie określonych towarów.

Natomiast proces jest to ciąg następujących po sobie zmian powiązanych przyczynowo. Zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1993 r. str. 708 "proces" to przykładowo: przebieg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym; kolejno następujące po sobie zmiany fizykochemiczne: p. technologiczny, fermentacyjny, p. zapalny, p. gnilny. Tym samym jako proces należy rozumieć tylko ciąg regularnie następujących po sobie zjawisk, pozostających między sobą w związku przyczynowym.

Na podstawie powyższego należy zauważyć, że pojęcie procesu ma węższy zakres niż produkcja, która może składać się z samego procesu lecz może być też efektem kilku procesów lub też kompilacją procesów oraz czynności nie stanowiących procesu jak i też w ramach produkcji może nie zachodzić żaden proces.

W tym miejscu należy wskazać, że dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać "podatkowego" rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) - por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Należy również wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Wobec powyższego za proces mineralogiczny w rozumieniu art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym należy rozumieć proces, w którym następuje przemiana fizykochemiczna minerałów (związków chemicznych powstałych wskutek procesów geologicznych) w określony produkt.

W konsekwencji zwolnieniu od podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy podlega wyłącznie energia elektryczna zużywana w ww. procesie.

Mając zatem na uwadze powyższe oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy stwierdzić należy, że nie wszystkie czynności wykonywane w zakładach Spółki można zakwalifikować jako procesy mineralogiczne o których mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy.

Podkreślić należy, że zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym, a nie podmiotowym. Tym samym fakt, że Wnioskodawca jest producentem płytek ceramicznych tj. uzyskuje gotowy produkt w wyniku m.in. procesu mineralogicznego, nie oznacza, że każdy etap produkcji w zakładach Wnioskodawcy winien być objęty ww. zwolnieniem nawet jeśli pośrednio jest związany z procesem mineralogicznym, lecz który obiektywnie rzecz ujmując nie może być uznany za proces mineralogiczny.

Zwraca na to uwagę również sam Wnioskodawca nie zaliczając do procesów mineralogicznych czynności oświetlenia hal produkcyjnych, magazynu surowców, magazynu wyrobów gotowych, dróg dojazdowych, placów oraz biurowca oraz czynności sortowania i konfekcjonowania płytek.

Ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe wymaga dokonania wykładni zawężającej aby inne podmioty, nie korzystające przywileju podatkowego, jakim niewątpliwie jest zwolnienie z akcyzy, nie były dyskryminowane. Rozszerzanie procesu mineralogicznego na inne czynności obiektywnie i racjonalnie niezwiązane bezpośrednio z tym procesem jest zatem niedopuszczalne. Fakt, że Wnioskodawca wytwarza produkty m.in. w trakcie procesów mineralogicznych, nie może stanowić przesłanki, aby dla celów podatkowych całą jego działalność traktować kompleksowo.

Poza wyłączonymi już przez Wnioskodawcę czynnościami do procesów mineralogicznych nie można zaliczyć czynności związanych przetwarzaniem i kruszeniem wadliwych wyrobów, które po przetworzeniu i rozkruszeniu mogą zostać wykorzystane w procesie mineralogicznym. Czynności te nie stanowią procesu mineralogicznego i nie są niezbędne do przeprowadzenia procesu mineralogicznego. W przypadku przetwarzania i kruszenia mają na celu jedynie zminimalizowanie ilości wytwarzanych odpadów produkcyjnych.

Do procesów mineralogiczny nie można zaliczyć także zużycia energii elektrycznej w oczyszczalni ścieków, odpylaniu zakładu w tym również przez wentylator filtra odpylającego. Wykonywanie tych czynności nie ma bezpośredniego wpływu na sam przebieg właściwego procesu - przemiany fizykochemicznej - wytwarzanych wyrobów. Powyższe etapy niewątpliwie można uznać za proces wspomagający opisany proces mineralogiczny, niemniej proces ten nie mieści się w ścisłej definicji procesu mineralogicznego. Jest to czynność wpisująca się w produkcję wyrobów finalnych, jednak nie wiążą się z poddaniem zmianom fizykochemicznym surowca.

Z kolei czynności wykonywane przez elektrofiltry w zakresie w jakim są wykorzystywane do częściowego ogrzewania hal oraz czynności związane z rektyfikacją będące niewątpliwie elementem produkcji opisanych produktów nie są częściami składowymi procesu mineralogicznego ani w sensie stricte ani też sensie largo. Zatem czynności te również nie można zaliczyć do procesów mineralogicznych.

W kwestii natomiast czynności związanych z podtrzymywaniem funkcji pieca w sytuacji zaniku zasilania zauważyć należy, że w sytuacji gdy nie jest w tym czasie prowadzona produkcja, a zatem nie następuję efektywne zużycie energii elektrycznej w procesie mineralogicznym to wtedy nie można takiego zużycia traktować jako zwolnionego z opodatkowania w oparciu o przepis art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy.

Natomiast w przypadku planowanego wytwarzania mozaiki płytkowej należy zauważyć, że czynności w których następuje przemiana fizykochemiczna minerałów, będą podlegać zwolnieniu o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy. Natomiast analogiczne czynności, które nie podlegały zwolnieniu jak w przypadku produkcji płytek również w przypadku wytwarzania mozaiki płytkowej nie można zaliczyć do procesów mineralogicznych. Ponadto czynności wykonywane przez sortownię wyposażoną w urządzenia do podklejania nie mają już wpływu na zmianę właściwości fizykochemicznych wytworzonych wyrobów, zatem nie są procesami mineralogicznymi.

Pozostałe czynności opisane przez Wnioskodawcę można zakwalifikować jako elementy procesu mineralogicznego o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy (ze wskazanymi wyżej wyłączeniami). Jednocześnie zastrzec należy, że wykorzystanie tych urządzeń można zakwalifikować do procesów mineralogicznych wyłącznie w takim zakresie w jakim są wykorzystywane bezpośrednio w procesie mineralogicznym w ścisłym tego znaczeniu.

Zważywszy, że nie wszystkie czynności w opisanym przez Wnioskodawcę opisie procesu produkcyjnego mogą zostać zakwalifikowane do procesu mineralogicznego uprawniającego do zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 4 ustawy tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Organ zobligowany jest uznać to stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.